Μέσα από τη στήλη “σαν σήμερα” γνωρίσαμε καλύτερα ηθοποιούς, συγγραφείς, ανθρώπους που εν γένει με το δικό τους τρόπο έγραψαν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία. Επειδή, όμως, θέλω να ικανοποιώ όλα τα… γούστα, το σημερινό κείμενο είναι αφιερωμένους στους φίλους μου τους… μεταλλάδες – ναι, έχω και τέτοιους!
Ο Ronald James Padavona γεννήθηκε στις 10 Ιουλίου του 1942 στο Portsmouth του New Hampshire κι είναι γόνος Ιταλοαμερικανών που ήρθαν από το Cortland της Νέας Υόρκης – όπου κι επέστρεψε η οικογένεια μετά από μερικά χρόνια. Από πολύ μικρός είχε ξεκινήσει να δείχνει μία ιδιαίτερη προτίμηση με τη μουσική, ακούγοντας όπερα ενώ τον ενέπνεε ιδιαίτερα η δυναμική της φωνής του τενόρου Mario Lanza. Σε ηλικία πέντε χρονών ξεκίνησε να μαθαίνει τρομπέτα – πράγμα που τον βοήθησε να αναπτύξει τεχνικές αναπνοής για τα φωνητικά, για τα οποία ποτέ δεν παρακολούθησε μαθήματα – και το 1957 στο λύκειο «έστησε» την πρώτη του rock ‘n’ roll μπάντα, τους The Vegas Kings, όπου ξεκίνησε να παίζει και μπάσο σε συνδυασμό με τα φωνητικά.
Την επόμενη χρονιά η μπάντα αλλάζει όνομα δύο φορές καταλήγοντας στο Ronnie & The Redcaps και κυκλοφορεί δύο singles, το «Conquest/Lover» και το «An Angel Is Missing/What’d I Say». Το 1960 αποφοιτά από το Λύκειο του Cortland κι αν και του προσφέρθηκε μία υποτροφία για μουσικές σπουδές στο Juilliard, ο Ronnie James Dio προτίμησε να επικεντρωθεί στο rock ‘n’ roll. Εκείνη τη χρονιά επίσης είναι που «άφησε» το επίθετό του κι άρχισε να χρησιμοποιεί το «Dio», για την προέλευση του οποίου κυκλοφορούν διάφορες φήμες. Μία, για παράδειγμα, υποστηρίζει πως ο Ronnie εμπνεύστηκε από το μαφιόζο Johnny Dio, ενώ σύμφωνα με μία άλλη, η γιαγιά του είπε πως ο Ronnie είναι δώρο Θεού κι άρα έπρεπε να χρησιμοποιήσει το «Dio». Έτσι το 1960 το χρησιμοποίησε για μία ηχογράφηση κι η μπάντα μετονομάστηκε (πάλι!) σε Ronnie Dio and The Prophets. Όσο για τις σπουδές; Παρακολούθησε για ένα έτος μαθήματα φαρμακολογίας στο Πανεπιστήμιο του Buffalo, αλλά προφανώς και δεν τον «τράβηξε» ο κλάδος, οπότε κι άφησε τη σχολή.
Η μπάντα Ronnie Dio and the Prophets μέχρι το 1967 έβαλαν στο ενεργητικό τους ένα single κι ένα album, μέχρι που προστέθηκαν τα πλήκτρα – μέχρι τώρα αποτελούταν από μπάσο, κιθάρα, φωνή, drums και σαξόφωνο – κι άλλαξε στυλ. Φυσικά άλλαξε και το όνομα: The Electric Elves κι εν συνεχεία The Elves. Το 1972 κυκλοφορεί το album υπό τον τίτλο «Elf», ενώ η μπάντα ανοίγει το πρόγραμμα κάθε συναυλίας των Deep Purple. Η μπάντα, έπειτα από τρία albums, τελικά διαλύθηκε το 1975 όταν τα μέλη της συνεργάστηκαν για την ηχογράφηση του πρώτου album των Rainbow. Την προηγούμενη χρονιά ο Ronnie James Dio ηχογραφεί τρία τραγούδια για το album του Roger Glover με τίτλο «The Butterfly Ball and the Grasshopper’s Feast».
Rainbow
Η συνεργασία του Ronnie James Dio με τον Richie Blackmore ήρθε όταν ο δεύτερος άφησε τους Deep Purple, αφού πρώτα είχε ενθουσιαστεί με τις φωνητικές ικανότητες του Dio. Λίγα χρόνια μετά κι αφότου ο Dio είχε αποχωρήσει για να συνεργαστεί με τους Black Sabbath, ο Blackmore θα δήλωνε πως «η συνεργασία με τον Dio ήταν πανεύκολη, ενώ θα ηχογραφούσε ένα τραγούδι για ένα solo album, τελικά γράψαμε όλο το album σε τρεις βδομάδες». Στη συνέχεια ήρθαν κι άλλοι μουσικοί από τους Elf για να στηθούν οι Richie Blackmore’s Rainbow, με τους οποίους ο Dio ηχογράφησε, εκτός από το debut album «Richie Blackmore’s Rainbow», δύο album, το «Rising» (1976) και το «Long Live Rock ‘n’ Roll» (1978) και στο ενδιάμεσο κυκλοφορεί το live album «On Stage». Με τον καιρό ο Dio κι ο Blackmore ήταν τα σταθερά μέλη των Rainbow, με τον Dio να αναλαμβάνει το στιχουργικό κομμάτι αλλά και μέρος της ενορχήστρωσης. Οι δρόμοι των δύο αντρών θα χωρίσουν το 1979, με την αιτιολογία πως ο Blackmore έκανε εμπορική στροφή στη μουσική της μπάντας.
Black Sabbath
Ο Dio δεν έμεινε για πολύ χωρίς μουσική «οικογένεια», καθώς σύντομα ένωσε δυνάμεις με τους Black Sabbath, όταν απολύθηκε ο Ozzy Osbourne. Ο Dio είχε γνωρίσει σε μία εμφάνιση των Rainbow στο Los Angeles τον κιθαρίστα των Sabbath, Tony Iommi, ο οποίος εκείνη την περίοδο αναζητούσε φωνή. Σύντομα οι δύο άνδρες συναντήθηκαν πάλι, με πρώτο «τέκνο» της συνεργασίας τους το «Children of The Sea», το οποίο ενσωματώθηκε στο album «Heaven and Hell» το 1980. Την ίδια χρονιά ο Dio ηχογραφεί το «To Live for The King» και το «Mask of The Great Deceiver» για το album «Seeds of Change» του Kerry Livgren.
Την επόμενη χρονιά κυκλοφορεί το album «Mob Rules» από τους Black Sabbath, με τη συμμετοχή του ντράμερ Vinny Appice, και κάπου τότε ξεκίνησαν οι «τριβές» στη μπάντα. Το 1982 κι ενώ το album «Live Evil» ήταν στο στάδιο της μίξης, ο τεχνικός εξέφρασε παράπονα για τις πρωτοβουλίες του Dio, ο οποίος τις νύχτες έκανε τις δικές του μίξεις όπου τα φωνητικά του ήταν πιο βελτιωμένα. Η διαφωνία οδήγησε στην αποχώρηση του Dio από τους Sabbath, αλλά και του Appice.
Dio
Φεύγοντας από τους Black Sabbath, ο Dio μαζί με τον Appice «στήνουν» τους Dio. Μαζί τους θα δουλέψουν οι Vivian Campbell και Jimmy Bain, με τους οποίους ο Dio είχε συνεργαστεί επί Rainbow.
Το 1983 κυκλοφορεί το πρώτο album των Dio με τίτλο «Holy Diver» και το 1984 το «The Last in Line».
To 1985 η μπάντα συμμετείχε στο μουσικό project Hear ‘n’ Aid, του οποίου στόχος ήταν η συγκέντρωση χρημάτων μέσω μίας metal συναυλίας για την αντιμετώπιση της πείνας στην Αφρική. Από εκεί κι ύστερα η μπάντα έχει μία συνεχή παρουσία στα charts με albums που ξεχωρίζουν: το «Sacred Heart» το 1985, το «Intermission» την επόμενη χρονιά, το «Dream Evil» το 1987 και το «Lock Up The Wolves» το 1990.
Το 1992 ο Dio επιστρέφει για λίγο στους Black Sabbath για τις ανάγκες του album «Dehumanizer», με το δίσκο να γίνεται επιτυχία στο Ηνωμένο Βασίλειο και να κατακτά την 44η θέση στο Billboard 200. Μετά από αυτό, ο Dio κι ο Appice άφησαν και πάλι τους Sabbath.
Από εκεί κι ύστερα συνεχίζεται η επιτυχημένη πορεία των Dio, με τη μπάντα να έχει κυκλοφορήσει από το 1994 έως και το 2006 εννέα ακόμη albums, μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνονται το «Strange Highways» (1994), το «Killing the Dragon» (2002) και το «Master of The Moon» (2004).
Το 2006 ο Dio κι ο Appice συνοδεύουν τους Iommi και Butler των Black Sabbath για την περιοδεία «Heaven and Hell», ενώ την επόμενη χρονιά κυκλοφορεί η συλλογή «Black Sabbath: The Dio Years», όπου συμπεριλαμβάνονται και τρία νέα τραγούδια: το «The Devil Cried», το «Shadow of The Wind» και το «Ear in the Wall». Ακόμη, το 2008 ο Dio μαζί με τους Black Sabbath κυκλοφορεί το album «The Devil You Know».
Αποχώρηση από την ενεργό δράση και θάνατος
Η τελευταία live εμφάνιση του Dio ήταν τον Αύγουστο του 2009 για το «heaven and Hell» στο Atlantic City του New Jersey. Το Νοέμβριο του 2009 η δεύτερη σύζυγός του ανακοίνωσε πως ο Dio πάσχει καρκίνο στομάχου και νοσηλευόταν γι’ αυτό στο M.D. Anderson Cancer Center στο Texas και πως θα επέστρεφε μόλις η κατάστασή του βελτιωνόταν. Η κατάσταση του Dio, όμως, δε βελτιωνόταν, με αποτέλεσμα να ακυρωθεί το 2010 μία σειρά θερινών εμφανίσεων. Τελικά ο Ronnie James Dio θα καταλήξει στις 16 Μαΐου του 2010, έχοντας νικηθεί από τις μεταστάσεις της νόσου.
Το ότι ο Dio, όμως, «έφυγε» δε σημαίνει πως η κληρονομιά που άφησε πίσω του περιορίζεται μόνο στη μουσική. Αντίθετα, η Wendy, η δεύτερη σύζυγός του ίδρυσε εις μνήμην του το Cancer Fund «Stand Up and Shout». Μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα το ίδρυμα κατάφερε να συγκεντρώσει πάνω από 800.000 δολάρια για τη χρηματοδότηση της έρευνας κατά του καρκίνου που διενεργείται από τα T.J. Martell Foundation και M.D. Anderson Cancer Center, όπου και νοσηλεύτηκε ο ίδιος ο Dio, όπως προανέφερα. Το έργο φυσικά εξακολουθεί να υποστηρίζεται, με πιο συγκινητική ως αποκορύφωμα τη συνδρομή των fans του Dio.
Επίσης είναι ενδιαφέρον να αναφέρουμε πως και στην Ελλάδα υπάρχει μία tribute band, οι Rock ‘n’ Roll Children, η οποία ερμηνεύει τραγούδια του Dio σε ετήσιες συναυλίες σε όλην την Ελλάδα σε διάφορες πόλεις της χώρας. Τα χρήματα που συγκεντρώνονται από τις εμφανίσεις – στις οποίες εμφανίζονται και καλεσμένοι της ελληνικής metal σκηνής – πηγαίνουν κάθε φορά σε ιδρύματα για παιδιά που πάσχουν από καρκίνο. Εδώ δεν αντέχω, θα το πω: βλέπε τα, κυρά-Μαριάννα! Δε χρειάζεται πάντα ένας Σάκης!
Δεν ξέρω για σας, αλλά έστω αυτή η σύντομη ματιά στην – αξιόλογη, ομολογουμένως – πορεία του Dio θα με βάλει τις επόμενες μέρες στο «τριπάκι» να κάνω εντατικά μαθήματα στη metal μουσική. Κι όχι, δεν τη σνομπάρω, καθώς η μουσική πάντα καταφέρνει να μας μιλήσει, ανεξάρτητα από το είδος. Και νομίζω πως η μουσική του Dio έχει να μου πει πολλά!