Sherlock

Ε, ναι την αλήθεια θα την πω…Το γεγονός ότι η Αντιγόνη δεν θέλησε να υπερασπιστεί τον Robert Downey Jr. Ήταν έκπληξη, και για αυτό κλήθηκα εγώ να τον δικαιώσω απέναντι στον τηλεοπτικό Sherlock, όχι ότι δεν μου αρέσει η τηλεοπτική σειρά του BBC, αντίθετα, αλλά έχω τους λόγους μου για να επιλέξω εκείνον του σινεμά. Εσείς ποιον από τους δύο θα διαλέγατε ως καλύτερο; Εμείς με την Αντιγόνη τα ξεκαθαρίσαμε, για αυτό και θα αφήσω πρώτα το κορίτσι μας να σας πει γιατί προδίδει τον αγαπημένο της Robert  για πρώτη φορά.

«Benedict, you’re so… Sherlock!» (από την Αντιγόνη Αδαμοπούλου)

Ο θαυμασμός μου… Καλά, καλά, η τρέλα μου! Η τρέλα μου για τον Robert Downey Jr. είναι γνωστή τοις πάσι. Τις τελευταίες μέρες, όμως, διάβαζα τα δεύτερο τόμο των περιπετειών του Sherlock Holmes. Ως γνωστόν οι περισσότεροι όταν διαβάζουμε ένα βιβλίο αυτόματα δημιουργούμε με το μυαλό μας μία εικόνα που να αντιστοιχεί στις γραμμές που διαβάζουμε. Όσο απίστευτο, λοιπόν κι αν φαίνεται  τουλάχιστον σε όσους με ξέρουν καλά  αντί για το πρόσωπο του Robert Downey Jr. αυτός που μου ερχόταν στο μυαλό ήταν ο Benedict Cumberbatch της τηλεοπτικής σειράς του BBC.

Ίσως φανεί περίεργο, μια που οι ιστορίες του Sir Arthur Conan Doyle διαδραματίζονται στο Λονδίνο των τελών του 19^ου αιώνα, ενώ η σειρά έχει μεταφερθεί στο Λονδίνο του δικού μας 21^ου αιώνα. Με smartphones, με WiFi , με τα όλα του, τέλος πάντων! Έχω δύο επιχειρήματα να προτάξω για αυτή την επιλογή που νομίζω έχουν τη σωστή βάση.

Αρχικά είναι το παρουσιαστικό του Benedict Cumberbatch. Ψηλός, λεπτοκαμωμένος, με ένα πρόσωπο που το λες «μυστήριο» από μόνο του. Όπως ακριβώς μας τον παρουσιάζει κι ο Doyle στις ιστορίες του. Πολύ καλός ο Robert, θα ήμουν ψεύτρα αν έλεγα πως δεν τον απόλαυσα και στις δύο ταινίες του. Η αλήθεια, όμως είναι πως ο Downey Jr. είναι ηθοποιός που τον λες “καρδιοκατακτηττή”. Έχοντας, λοιπόν, παρακολουθήσει με τη δέουσα προσοχή τόσο τις ταινίες, όσο και τη σειρά του BBC, κατέληξα πως ο τηλεοπτικός Sherlock ανταποκρίνεται περισσότερο στον ήρωα των βιβλίων.

Τώρα ο δεύτερος – κι ίσως σημαντικότερος –  λόγος που προτιμώ τον Cumberbatch. Όλοι ξέρουμε πως ο Holmes είναι από μόνος του ένα εγκληματολογικό εργαστήριο. Θα δει λίγη σκόνη στο μανίκι του συνομιλητή του και θα καταφέρει σε χρόνο dt να βγάλει πλήρες πόρισμα. Εντάξει, όσοι είναι αρκετά μελετηροί γύρω από τον Sherlock Holmes ξέρουν πως ήταν και πολύ καλός στις πολεμικές τέχνες, ειδικά στο μποξ. Αυτό του το στοιχείο, όμως, νομίζω πως χρησιμοποιήθηκε υπέρ του δέοντος στις ταινίες του Guy Richie. Ναι, ο Sherlock του μπορούσε να σε αποστομώσει όταν άρχιζε τις αναλύσεις του. Αλλά… πολύ ξύλο, ρε παιδί μου! Έντονες σκηνές περιγράφονται και στις ιστορίες του Sir Arthur Conan Doyle, αλλά όχι και να είναι ο ήρωάς του επί μονίμου βάσεως με σκισμένα χείλη, μαυρισμένα μάτια κλπ.

Στην τηλεοπτική σειρά, λοιπόν, ο εντυπωσιακός τρόπος σκέψης και δράσης του Sherlock είναι αυτό όπου δίνεται περισσότερη βάση, όπως και νομίζω πως πρέπει να γίνεται. Τώρα το γεγονός πως έχει στη διάθεσή του τεχνολογικά μέσα που τον εξυπηρετούν κατά τις έρευνές του – smartphones, WiFi κλπ –  κακό δεν είναι.

Όπως και στις ιστορίες του, ο διάσημος ντετέκτιβ χρησιμοποιεί τα μέσα της εποχής του προκειμένου να κάνει τις έρευνές του με τον τρόπο που εκείνος πιστεύει πως θα τον βοηθήσουν στις υποθέσεις που αναλαμβάνει.

Σας παραδίδω τώρα στη Λίνα, που ελπίζω να έχει συνέλθει από το σοκ της ανατροπής, όπου καλείται εκείνη να στηρίξει το Robert Downey Jr.!

« Crime is common. Logic is rare.» -Sherlock Holmes (από τη Λίνα Γριβογιάννη)

Η τηλεοπτική σειρά είναι πολύ καλή και πολύ προσεγμένη,  μάλιστα παρουσιάζει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον και το κάθε της επεισόδιο είναι τόσο ολοκληρωμένο που ακόμα και η διάρκεια του είναι μεγέθους ταινίας. Οι πρωταγωνιστές είναι εξαιρετικοί στους ρόλους τους, αλλά τον συγκεκριμένο Holmes μού πήρε λίγο για τον συμπαθήσω.

Όσο λοιπόν και αν μου αρέσει το τηλεοπτικό εγχείρημα, δεν μπορώ σε καμία περίπτωση να το αλλάξω με τον κινηματογραφικό. Διότι τον Sherlock τον προτιμώ μέσα στην εποχή του, στο Λονδίνο για το όποιο γράφτηκε, με τα ρούχα που πρέπει να φοράει στις μέρες του και χωρίς τα σύγχρονα μέσα. Τον θέλω να κυκλοφορεί με άμαξες και μέσα σε μία πόλη που τώρα χτίζεται και διαμορφώνεται, όχι με ταξί και με τον υπολογιστή και τα κινητά στη διάθεση του. Ο Sherlock πρέπει να καπνίζει και όχι να φορά αυτοκόλλητα νικοτίνης, η πίπα του είναι εκείνη που του δίνει το στυλ που χρειάζεται. Το ρολόι του πρέπει να είναι στην τσέπη του και όχι στο χέρι ή στο κινητό.

Ο Robert Downey Jr., ο Jude Law και ο Guy Richie για μένα έχουν φτιάξει τον ιδανικό κόσμο και τον τέλειο συνδυασμό, Sherlock-Watson,  τόσο που κάθε φορά που βγαίνει η μία ταινία θέλω να δω την επόμενη αμέσως. Γιατί δεν είναι μόνο η ερμηνεία τους και το θέμα των ταινιών είναι και η ατμόσφαιρα της εποχής που αποπνέει… σε εντυπωσιάζει, σε κάνει να θέλεις μπεις μέσα στον κόσμο αυτό  και να λύσεις και εσύ το εκάστοτε μυστήριο. Ενώ στη σειρά του σήμερα, δεν είναι τόσο ειδυλλιακό το περιβάλλον, ούτε έχεις να ζηλέψεις κάτι από το όμορφο μακρινό παρελθόν.

Βέβαια, θα μου πείτε ό,τι αρέσει στον καθένα, αλλά κάτι μου λέει ότι τον Sherlock τον αγαπάμε για το παρελθόν και την μαγεία που αυτό μας προσφέρει. Εσείς λοιπόν ποιον επιλέγετε;