Οι κοινωνικές “κατασκευές” τόσο για το ανδρικό όσο και για το γυναικείο φύλο είναι πάρα πολλές και σε μεγάλο βαθμό ευθύνονται για στερεότυπα και προκαταλήψεις που βαραίνουν τις κοινωνίες, γεμάτες με ταμπού και περιορισμούς.
Αυτό έρχεται να επιβεβαιώσει μία σχετική έρευνα που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της σύγκρισης των σεξουαλικών διαθέσεων ανδρών και γυναικών. Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι οι άνδρες σχεδόν αυτόματα συγχρονίζουν τη σωματική σεξουαλική τους διέγερση με το μυαλό τους ενώ για τις γυναίκες δεν ισχύει το ίδιο.
Πιο συγκεκριμένα, πολλές γυναίκες που συμμετείχαν στην έρευνα παρόλο που έδειχναν φυσιολογικές αντιδράσεις σεξουαλικής διέγερσης δεν είχαν συναίσθηση της εμπειρίας την ίδια στιγμή. Αυτό όπως επισήμαναν οι συγκεκριμένοι επιστήμονες συμβαίνει εξαιτίας της μεγαλύτερης δυνατότητας ελέγχου της εμπειρίας που διαθέτουν οι γυναίκες, η οποία βασίζεται στο αίσθημα της ντροπής που νιώθουν για τις σεξουαλικές τους διαθέσεις.
[quote_right]Το πρόβλημα για πολλές γυναίκες είναι οι κοινωνικοί κανόνες, που οδηγούν σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό σε καταπίεση της σεξουαλικότητας της γυναίκας, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε λιγότερο ικανοποιητική σεξουαλική ζωή. [/quote_right]
Κατανοώ πως για πολλούς οι ανατομικές διαφορές μεταξύ ανδρών και γυναικών τους κάνει να πιστεύουν πιο εύκολα ότι η σεξουαλική διέγερση και η άμεση έκφραση της σεξουαλικότητας είναι προνόμιο των ανδρών αλλά πολλές έρευνες έρχονται να διαψεύσουν αυτό το στερεότυπο αντανακλώντας πως αυτή η πεποίθηση βασίζεται περισσότερο σε κοινωνικές νόρμες και λιγότερο σε πραγματικές διαφορές στη φυσιολογία.
Το ζήτημα είναι οι γυναίκες να έχουν κατανοήσει το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως οι τρόποι που θέλουμε να εκφράσουμε την σεξουαλικότητά μας, το πώς επιθυμούμε να διαθέσουμε το σώμα μας ή τα συναισθήματά μας είναι θεμελιώδες δικαίωμα της ύπαρξής μας. Αυτό πρέπει να υπόκειται στους δικούς μας προσωπικούς κανόνες και θέλω και όχι σε παρωχημένες αντιλήψεις και θεωρίες-φαντάσματα!