Δεν έμαθα για το Bataclan και το Stade de France το βράδυ της Παρασκευής, ούτε συμπάθησα τους Γάλλους όταν έμαθα για τα “χτυπήματα” του Ισλαμικού κράτους. Δεν θα έλεγα ότι το ξέρω όπως την Αθήνα, αλλά σίγουρα το έχω περπατήσει, το έχω ζήσει και θα ήθελα να το έχω ζήσει λίγο παραπάνω.
Είναι η πόλη που θα μπορούσα να γεράσω και η Γαλλία είναι η χώρα που θαυμάζω για τον πολιτισμό της, την κουλτούρα της και την πλούσια γλώσσα της! Φυσικά και για την μοναδική της κουζίνα, το style των κατοίκων της αλλά την φιλοσοφία τους…
Φυσικά και οι Γάλλοι είναι φωνακλάδες, αθυρόστομοι… και δεν πλένονται πολύ συχνά!Α, είναι και σωβινιστές. Έχω προσωπική εμπειρία από αυτό, εντός κι εκτός πανεπιστημίου! Όμως παρά το γεγονός ότι τους είναι δύσκολο να αποδεχτούν ότι κάποιοι ενώ δεν είναι Γάλλοι, μπορούν να είναι εξίσου καλοί με αυτούς, έχουν εκατομμύρια μετανάστες (και από τις πρώην αποικίες τους) και τους προσφέρει το κράτος μία αξιοπρεπή ζωή, δίνοντάς τους πολλές ευκαιρίες, τις ίδιες -θα έλεγα- με τους Γάλλους!
Αν τους σέβεσαι, σε σέβονται! Αν δουν ότι δεν πας να τους εκμεταλλευτείς, θα το εκτιμήσουν… όπως συμβαίνει στις περισσότερες πολιτισμένες χώρες του κόσμου!
Με το άκουσμα του διπλού “χτυπήματος” σοκαρίστηκα, μούδιασα!Οι επιθέσεις έγιναν σε χώρους όπου προάγεται ο πολιτισμός, όπου γίνονται όλοι δεκτοί κι αποδεκτοί ανεξαρτήτως χρώματος, φυλής, θρησκείας… όπου πηγαίνουν για να “ψυχαγωγηθούν”, ξεσπάσουν, πανηγυρίσουν! Γιατί; Γιατί εκεί;
Σαφέστατα πριν από 5 μέρες 43 άτομα έχασαν τη ζωή τους σε τρομοκρατικό χτύπημα στη Βηρυτό και δεν έχει περάσει ένας μήνας από τότε που “έπεσε” το ρωσικό αεροσκάφος στην Αίγυπτο- με τους 224 επιβαίνοντες που έχασαν τη ζωή τους- για το οποίο ακόμα οι αρχές δεν έχουν βγάλει επίσημο πόρισμα. Και για τα δύο “χτυπήματα” την ευθύνη ανέλαβε η τρομοκρατική οργάνωση τζιχαντιστών, “Ισλαμικό Κράτος” και πάλι.Κι εκεί αθώοι άνθρωποι σκοτώθηκαν και κακώς δεν “ακούστηκαν” όσο τα θύματα του Παρισιού. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να “κλέψει” τη ζωή του άλλου. Πόσο περισσότερο όταν γίνεται στο όνομα ενός “θεού” , “προφήτη”, οι οποίοι υποτίθεται ότι μας δίδαξαν την αγάπη και τον σεβασμό στη ζωή!
Αυτή τη στιγμή, δεν γράφω ως δημοσιογράφος, ως επαγγελματίας, αλλά ως o οποιοσδήποτε άνθρωπος που νιώθει σοκ με αυτά που συμβαίνουν γύρω του. Γιατί δυστυχώς μπορούν να συμβούν οπουδήποτε, κι όπως φαίνεται δεν είμαστε πουθενά ασφαλείς. Όχι, δεν είμαι υπέρ της τρομολαγνείας, αλλά προφανώς αυτοί οι “άνθρωποι” δεν σέβονται τίποτα!
Γράφοντας αυτό το άρθρο, αρχικός στόχος ήταν να ανεβάσω τα σκίτσα που κυκλοφόρησαν στο διαδίκτυο με αφορμή τα “χτυπήματα” στο Παρίσι και τις φωτογραφίες από τα διάφορα μνημεία που φωτίστηκαν με τα χρώματα της γαλλικής σημαίας, απλά στη συνέχεια το κείμενο πήρε “άλλη” μορφή!
Από το Empire State Bulding μέχρι το στάδιο του Γουέμπλεϊ και από τον Πύργο του CNN στο Τορόντο, μέχρι το επιβλητικό άγαλμα του Χριστού Λυτρωτή στο Ρίο Ντε Τζανέιρο, ο πλανήτης «βάφει» μνημεία του στα χρώματα της γαλλικής σημαίας και θρηνεί για το τρομοκρατικό χτύπημα στο Παρίσι.
Η ζωή της Ευρώπης, όπως την ξέραμε, άλλαξε, το πένθος αφορά όλους και η φωταγώγηση κτηρίων και μνημείων στo “bleu – blanc – rouge” της γαλλικής σημαίας υποδηλώνει αλληλεγγύη και ενεργή συμμετοχή στο πάθος των ημερών που βιώνει ο γαλλικός λαός.
Την ίδια στιγμή, η γαλλική σημαία έχει καταλάβει τα social media με το Facebook να έχει από την πρώτη στιγμή δημιουργήσει εργαλείο για την τροποποίηση της profile pic στα χρώματα της γαλλικής σημαίας.