Tag:

αγάπη

Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς για να χτίσουν και να ενισχύσουν την αυτοεκτίμηση των παιδιών τους;

Το να ενισχύσουμε την αυτοεκτίμηση των παιδιών δεν σημαίνει ότι τους λέμε συνεχώς πόσο θαυμάσια είναι. Αυτό που χρειάζονται είναι να πιστεύουμε σ’ αυτά και να τους δείξουμε ότι μπορούν να εμπλακούν στα πράγματα, να έχουν τη διάθεση να το κάνουν ακόμα κι αν δεν πετύχουν.

Κατανόηση/ ενσυναίσθηση. Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα παιδιά σε δραστηριότητες που αφορούν το σχολείο και όχι μόνο. Ας δώσουμε το μήνυμα, ότι καταλαβαίνουμε τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν και ότι μπορούμε να τους στηρίξουμε και να τους καθοδηγήσουμε.
- Αγάπη. Η αγάπη και η εκδήλωση της είναι αναπόσπαστο στοιχείο της αυτοεκτίμησης. Δείξτε στο παιδί σας ότι είστε περήφανοι γι’ αυτό. Η εκδήλωση της αγάπης όμως δεν είναι μόνο η αγκαλιά. Ακόμα κι ένα βλέμμα γεμάτο κατανόηση, το χτύπημα στον ώμο, το ότι βρίσκεστε κοντά στο παιδί και δίνετε σημασία στις ανάγκες τους, η άνευ όρων αποδοχή σε αντίθεση με την αγάπη υπό όρους, είναι στοιχεία απ’ όπου το παιδί μπορεί να αντλήσει την αγάπη σας.
- Εμπιστοσύνη. Ένα από τα σημαντικά πράγματα που θέλουν τα παιδιά να κερδίσουν από τους γονείς τους είναι η εμπιστοσύνη. Αν εμπιστεύεστε τα παιδιά σας εκείνα θα νιώσουν υπεύθυνα και θα σκεφτούν πριν πάρουν αποφάσεις. Αν δεν μπορείτε να δείτε τα παιδιά σας σαν υπεύθυνα άτομα, τότε αυτά το πιο πιθανόν να μην έχουν αρκετή εμπιστοσύνη στον εαυτό τους για να πετύχουν τους στόχους τους.

Προσφορά επιλογών. Τα παιδιά συνήθως δεν κατανοούν τις φράσεις :

« Πίστεψε με, το έχω περάσει αυτό ή το έχω κάνει αυτό. Μην το κάνεις κι εσύ». Η αναζήτηση του εαυτού μέσα από τη δοκιμή και την πλάνη χτίζει την αξία των παιδιών. Προσφέρετε την ευκαιρία για συμμετοχή σε τομείς όπως είναι το σχολείο, το νοικοκυριό, τις κοινωνικές εκδηλώσεις και τις αποφάσεις της οικογένειας. Έτσι το παιδί μπορεί να αποκτήσει τις απαιτούμενες δεξιότητες για τη ζωή όπως και θετική ενίσχυση για τις επιλογές που κάνει.

Θετική ανατροφοδότηση. Συνήθως λέμε στα παιδιά τι κάνουν λάθος και ελάχιστες φορές τι κάνουν σωστά. Το να πορευόμαστε με την οπτική των δυνατοτήτων, τονίζει και τις θετικές πλευρές του ατόμου. Γιατί να μην συμπεριφερόμαστε και στα παιδιά με τον ίδιο τρόπο; Δώστε θετική ενίσχυση για τις καλές συμπεριφορές και θα ακολουθήσει και η μείωση των αρνητικών. Ωστόσο, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι ενισχύουμε μια συγκεκριμένη συμπεριφορά και όχι όλη την προσωπικότητα.
Μην συγκρίνετε τα αδέλφια μεταξύ τους. Τα αδέλφια συχνά βρίσκονται σε θέση να ανταγωνίζονται μεταξύ τους, εξαιτίας των συγκρίσεων που γίνονται. Τα παιδιά έχουν ανάγκη να αντιμετωπίζονται ως ξεχωριστά άτομα μέσα από μια μοναδική οπτική που αφορά τις δικές τους δυνατότητες και τη δική τους προσωπικότητα.
Θέστε ρεαλιστικούς στόχους. Αφήστε τα παιδιά να δοκιμάσουν διαφορετικά πράγματα, να επιτύχουν και μετά να αποτύχουν. Αφήστε τα να έχουν τη δυνατότητα να δοκιμάσουν διαφορετικά αθλήματα ή εξωσχολικές δραστηριότητες. Όταν θέτουμε στόχους που είναι πέρα από τις δυνατότητες, απογοητεύονται. Δουλέψτε μαζί με τα παιδιά για τον καθορισμό των στόχων στις δικές τους δραστηριότητες και υποστηρίξτε τους.
Ανοικτή και ελεύθερη επικοινωνία. Όπως και στις περισσότερες σχέσεις, είναι σημαντικό να υπογραμμίσουμε την ανάγκη για ανοικτή και ελεύθερη επικοινωνία. Επιτρέψτε στα παιδιά να εκφράσουν τα θετικά και αρνητικά τους συναισθήματα σ’ ένα άνετο και δεκτικό περιβάλλον. Προσπαθήστε να τους δίνετε αρκετό χρόνο για να μιλήσουν και αντιμετωπίστε αυτά που θα σας πουν με κατανόηση και περίσκεψη, προσέγγιση που ενδυναμώνει την προσωπική ανάπτυξη και αποτρέπει την αρνητική αυταξία. Ακούστε ενεργητικά το παιδί σας, έχετε οπτική επαφή, παρατηρείστε τον τόνο της φωνής, τη στάση του σώματος, επιβεβαιώστε ότι καταλαβαίνετε αυτά που λέγονται και δώστε ανατροφοδότηση.
Λειτουργήστε ως πρότυπο. Σε τι επίπεδο βρίσκεται η δική σας αυτοεκτίμηση; Αν εσείς δεν πιστεύετε στις ικανότητες σας θα είναι δύσκολο να καθοδηγήσετε τα παιδιά σας. Να είστε θετικοί και ρεαλιστές. Χρησιμοποιείστε στρατηγικές επίλυσης των προβλημάτων που μπορούν να υιοθετήσουν και τα παιδιά και εξηγήστε τους της διαδικασία.
Η ‘γλώσσα’ της αυτοεκτίμησης. Χρησιμοποιείστε φράσεις που ενισχύουν την αυτοεκτίμηση των παιδιών, όπως «Ευχαριστώ που με βοήθησες» «Πολύ καλή ιδέα». Αποφύγετε να χρησιμοποιείτε φράσεις όπως «Πόσες φορές στο είπα;» ή «Είσαι χαζός», που έχουν αρνητική επίδραση στην αυτοεκτίμηση των παιδιών. Συχνά μπερδεύεται η ενίσχυση με την προσβολή. Είναι καλύτερο να πούμε «Είμαι ευχαριστημένος που το έκανες» απ’ το να πούμε «Καιρός ήταν» ή «Σου ταιριάζει το μπλε χρώμα» απ’ το να πούμε «Επιτέλους έβαλες και κάτι άλλο από τα μαύρα ρούχα που εσύ και οι φίλοι σου φοράτε». Αποφύγετε τις υπερβολικές κρίσεις, τα ταπεινωτικά σχόλια και το χλευασμό.
Δώστε χρόνο. Οι αλλαγές δεν μπορούν να γίνουν από τη μια στιγμή στην άλλη. Κάθε παιδί έχει τους δικούς του ρυθμούς. Η εκμάθηση μιας νέας δεξιότητας απαιτεί χρόνο και εξάσκηση. Πόσο μάλλον για μια συναισθηματική δεξιότητα όπως είναι η αυτοέκτιμηση. Χρειάζεται αρκετή υπομονή.
Οι δικές σας ανάγκες και αδυναμίες ως γονείς. Οι ρεαλιστικές προσδοκίες δεν αφορούν μόνο τα παιδιά αλλά και το δικό σας έργο ως γονείς. Αναγνωρίστε τις ικανότητες σας και δουλέψτε τις αδυναμίες σας. Δεν χρειάζεται να έχετε όλες τις απαντήσεις, εστιάστε στους τομείς που χρειάζονται περισσότερη προσοχή, δεν είναι δυνατόν να διεκπεραιωθούν όλα ταυτόχρονα.

Η Σεβαστή Μάκρα είναι ψυχολόγος και συνεργάζεται με το doctoranytime.gr που σας εξασφαλίζει μια πιο εύκολη καθημερινότητα για τη φροντίδα της υγείας σας, καθώς:
– Βρίσκετε τον κατάλληλο γιατρό αξιολογώντας πληροφορίες όπως βιογραφικό, εμπειρία, εξειδίκευση, κόστος επίσκεψης, αξιολόγηση άλλων ασθενών κ.α.
– Κλείνετε το ραντεβού σας δωρεάν & online οποιαδήποτε στιγμή και σε λιγότερο από 1΄
– Έχετε τον πλήρη έλεγχο της παρακολούθησης της υγείας σας, διατηρώντας το ιατρικό ιστορικό σας στην προσωπική σας σελίδα!

03/01/2014 0 comments

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

Γιατί αξίζει να είσαι μαμά!

written by The K-magazine

Επειδή νιώθεις αγάπη κάθε μέρα; Ή επειδή νιώθεις ότι ένας ανθρωπάκος εξαρτάται πλήρως από σένα; Μήπως γιατί μέσα από τα παιδικά μάτια βλέπεις έναν πιο όμορφο κόσμο; Σίγουρα υπάρχουν εκατοντάδες (ίσως και χιλιάδες) λόγοι που αξίζει να είσαι μαμά. Η blogger Jennifer Coe, μας δίνει κάποιους από αυτούς!

1. Απολαμβάνεις την κάθε επιτυχία τους

Μικρή ή μεγάλη. Η στιγμή που μαθαίνουν να πρωτο-χρησιμοποιούν ένα πιρούνι, που ανεβαίνουν ένα σκαλί, που προφέρουν την πρώτη τους λέξη στα αγγλικά, σε εμάς φαντάζει σαν να έχουμε μόλις παραλάβει ένα Όσκαρ.

2. Τα παρακολουθείς να μεγαλώνουν

Πριν ήταν τόσα δα. Σιγά-σιγά βλέπεις ότι αρχίζουν να μεγαλώνουν και να αποκτούν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους, να έχουν το θάρρος της γνώμης, να εκφράζονται ελεύθερα, να γίνονται δημιουργικά, να μη φοβούνται να τραγουδήσουν (έστω και παράφωνα) μπροστά σε ένα κοινό…Και τότε είναι που αρχίζεις να θυμάσαι πόσο σύντομα μεγάλωσαν!

3. Και να ανακαλύπτουν τον κόσμο

Ένα από τα ωραιότερα πράγματα στην μητρότητα είναι πως κάθε μέρα με τα παιδιά μοιάζει με μια υπέροχη περιπέτεια. Όταν βλέπουμε το έκπληκτο βλέμμα τους μπροστά σε μια νέα ανακάλυψη, όταν αφουγκράζονται έναν καινούριο ήχο, όταν προβληματίζονται πάνω σε μια πρόσθεση ή όταν απλώς βάζουν την κουκλίτσα τους μέσα στο κουκλόσπιτο, όλα τα κάνουν με μια πρωτόγνωρη λαχτάρα με μια εκπληκτική αθωότητα. Κάθε μέρα ζουν με το θαύμα της ανακάλυψης.

Μπορείτε να μετρήσετε πόσες φορές το έχετε κάνει;

4. Παίρνεις σημαντικά μαθήματα από αυτά

Ναι, τα παιδιά «βγάζουν» συχνά την πιο καλή εκδοχή του χαρακτήρα μας. Ναι, από τότε που έγινα μαμά, προσπαθώ να είμαι πιο υπομονετική, σαφώς πιο ευγενική με τους άλλους πιο γλυκιά και αναμφισβήτητα πιο δίκαιη απ’ όσο γενικά συνήθιζα να είμαι!

5. Κάθε μέρα μαζί τους είναι μια γιορτή

Με τα παιδιά η ζωή αποκτά χρώμα, ευωδιά, χαρά και διασκέδαση. Όταν βάφουμε μαζί τα αβγά του Πάσχα, ψήνουμε παρέα τα χριστουγεννιάτικα γλυκά, μυρίζουμε ένα λουλουδάκι, όλες αυτές είναι στιγμές που μας θυμίζουν πόσο υπέροχη γιορτή είναι η μητρότητα.

6. Τα παιδιά σε κάνουν πιο γενναία

Και μόνο που τα κοιτάζεις, νιώθεις πως έχεις τη δύναμη και το κουράγιο να αντιμετωπίσεις και τους πιο μεγάλους φόβους και να πεις: όλα γίνονται όταν θέλεις

7. Έχεις πάντα κάποιον δίπλα σου

Ακόμη κι όταν όλες οι άλλες σχέσεις τελειώνουν, αυτή είναι μια σχέση με διάρκεια. Ακόμη κι όταν τα παιδιά φύγουν για σπουδές, εσύ θα ξέρεις ότι υπάρχει πάντα κάποιος να του πεις πόσο πολύ τον αγαπάς.

8. Όλα δείχνουν ασήμαντα μπροστά στη μητρότητα

Η καριέρα, τα χρήματα, η πολυτέλεια, όλα δείχνουν ασήμαντα μπροστά στα παιδιά. Και δείχνουν και είναι!

9. Είσαι μαμά «για πάντα »

Η μητρότητα είναι μια δουλειά που δε θα εγκαταλείψεις ποτέ! Και αυτό από μόνο του την κάνει σπουδαία!

10. Μας αγαπούν

Και αυτό είναι το μόνο πράγμα που ξέρουμε σίγουρα σε αυτήν την ζωή!

Πηγή: imommy (κείμενο από την Ελένη Χαδιαράκου)

07/12/2013 0 comments

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ

Η «ορμόνη της αγάπης» βοηθά στον αυτισμό

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

Σύμφωνα με Αμερικανούς ερευνητές, η οξυτοκίνη – ή «ορμόνη της αγάπης» – τροποποιεί την εγκεφαλική λειτουργία παιδιών με αυτισμό, με αποτέλεσμα αυτά να γίνονται πιο κοινωνικά. Ο ρόλος της ορμόνης όσον αφορά το πόσο αυτή βοηθάει τα αυτιστικά παιδιά έχει γίνει αντικείμενο αντιπαραθέσεων, καθώς μελέτες δείχνουν αντικρουόμενα στοιχεία.

Εγκεφαλικές τομογραφίες, όμως, που παρουσιάστηκαν στην Εθνική Ακαδημία Επιστημών δείχνουν πως υπάρχει μία επίδραση. Η Εθνική Εταιρεία για τον Αυτισμό δήλωσε πως έρευνες πάνω στην οξυτοκίνη και στο πώς μπορεί αυτή να χρησιμοποιηθεί στη θεραπεία ήταν σε πολύ πρώιμα στάδια.

Η οξυτοκίνη παράγεται φυσικά από το σώμα, ξεκινώντας τη διαδικασία του τοκετού κι εμπλέκεται στο δεσμό ανάμεσα στη μητέρα και το μωρό.

Δεκαεπτά παιδιά που πάσχουν από αυτισμό, ηλικίας από οκτώ έως δεκαέξι ετών, έλαβαν δύο σκευάσματα ρινικών σπρέι, όπου το ένα περιείχε οξυτοκίνη και το άλλο δεν περιείχε καμία ουσία. Μετά από τη λήψη των σκευασμάτων, καταγράφηκε στον τομογράφο η επίδρασή τους στην εγκεφαλική δραστηριότητα τη στιγμή που παρουσιάζονταν στα παιδιά φωτογραφίες ανθρώπινων προσώπων – σχετικές με την κοινωνικότητα – και φωτογραφίες αυτοκινήτων, που δεν έχουν καμία σχέση με αυτήν. Κατά την παρακολούθηση, διαπιστώθηκε πως τα μέρη του εγκεφάλου που συνδέονται με τις κοινωνικές καταστάσεις έμοιαζαν πιο «δραστήρια» μετά τη χορήγηση της οξυτοκίνης στα παιδιά.

Ένας από τους ερευνητές, ο καθηγητής Kevin Pelphrey δήλωσε στο BBC: «Είμαστε ενθουσιασμένοι από τα ευρήματα, και τα δεκαεπτά παιδιά παρουσίασαν αντιδράσεις, παρ’ όλο που αυτή ήταν μεταβλητή. Υπάρχουν ακόμη πολλά ερωτήματα για την οξυτοκίνη, αλλά η έρευνα δείχνει πως η ορμόνη βελτιώνει τις λειτουργίες του εγκεφάλου που συνδέονται με την κοινωνικότητα και μειώνει τις μη κοινωνικές αντιδράσεις, βοηθώντας τα παιδιά να εστιάσουν σε πληροφορίες συνυφασμένες με την κοινωνικότητα.»

Ήδη διεξάγονται περισσότερες δοκιμές για να δουν ποιες μπορεί να είναι οι παρενέργειες και ποια τα οφέλη της οξυτοκίνης για τα αυτιστικά παιδιά. Το πώς θα χρησιμοποιηθεί η ουσία είναι ακόμη υπό συζήτηση, όπου περιλαμβάνονται και προτάσεις σύμφωνα με τις οποίες θα έπρεπε να χρησιμοποιηθεί ως βοήθημα κατά τη διάρκεια της ψυχολογικής θεραπείας παρά ως φαρμακευτική αγωγή σε καθημερινή βάση.

Ο καθηγητής Pelphrey είπε πως κάποιοι γονείς έδιναν την ουσία στα παιδιά χωρίς ιατρική οδηγία κι αυτό ήταν – επί λέξει – «πολύ κακή ιδέα». «Θα μπορούσε να μην έχει αποτέλεσμα ή ακόμη και να δημιουργήσει πρόβλημα.» Παρ’ όλα αυτά πρόσθεσε: «Το πιο συναρπαστικό εύρημα δεν ήταν η οξυτοκίνη, αλλά το ότι μπορείς να δείξεις αλλαγές στον εγκέφαλο με τη βοήθεια μιας χημικής ένωσης. Αλλάζει τον τρόπο που βλέπουμε τον αυτισμό και το πώς μπορούμε να τον αντιμετωπίσουμε».

Η Carol Povey, διευθύντρια του κέντρου αυτισμού της Εθνικής Εταιρείας Αυτισμού, δήλωσε: «Η έρευνα που μελετά την επίδραση της οξυτοκίνης σε άτομα με αυτισμό είναι ακόμη σε πολύ αρχικά στάδια. Ενώ τα ευρήματα της συγκεκριμένης έρευνας είναι ενδιαφέροντα, δε θα έπρεπε να βγάζουμε απόλυτα και βιαστικά συμπεράσματα. Ο αυτισμός είναι μία πολύπλοκη ασθένεια και μπορεί να παρουσιάσει ένα ευρύ φάσμα προκλήσεων, το οποίο ξεπερνά τις αδυναμίες στην κοινωνικοποίηση του ατόμου. Είναι σημαντικό όσοι ζουν με αυτήν την ασθένεια να έχουν αξιολογήσει τις ανάγκες τους προκειμένου να έχουν πρόσβαση στην κατάλληλη στήριξη».

Πηγή: www.bbc.co.uk
Photos: www.pinterest.com

Προσωπικό σχόλιο: Δεν ξέρω για σας, εμένα αυτή η έρευνα μου έδειξε πως μόνο η αγάπη μπορεί να βοηθήσει τα άτομα με αυτισμό. Ακούγεται ρομαντικό, ξέρω, αλλά όχι να βάλουμε και την αγάπη σε μπουκαλάκια!

04/12/2013 0 comments

ΑΠΟΨΕΙΣ

Μπαμπάς, αυτός ο σύντροφος

written by Κατερίνα Μαντά

Μεγάλη ιστορία ή “άλλη ιστορία”; Ακούω μαμάδες να παραπονιούνται για το πόσο απόντες είναι οι σύντροφοί τους στην καθημερινότητα των παιδιών, αλλά και τη δική τους. Προημερών είχαμε αυτή τη συζήτηση και δεν “ευλογούσαμε τα γένια μας”, αλλά συνειδητοποίησα για άλλη μία φορά πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος του πατέρα στο μεγάλωμα των παιδιών, αλλά συγχρόνως ότι κι αυτό εξαρτάται ΠΑΛΙ από τη μητέρα.
Από τη στιγμή που η γυναίκα μένει έγκυος, ο μέλλων πατέρας, πρέπει να συμμετέχει σε αυτό είτε σημαίνει πηγαίνουμε μαζί στο γυναικολόγο είτε ο άνδρας αναλαμβάνει το σούπερ μάρκετ, καθώς λόγω εγκυμοσύνης δεν μπορούμε να σηκώσουμε πολύ βάρος. Στη συνέχεια η επιλογή χρωμάτων, επίπλων για το παιδικό δωμάτιο γίνεται από κοινού… Ο τοκετός είναι κοινή εμπειρία, αν το επιτρέπουν οι συνθήκες. Δεν ξέρω αν θα κατάφερνα να γεννήσω φυσιολογικά αν ο άνδρας μου δεν ήταν μέσα.. μαζί μου!

Και όταν το μωρό έρχεται,αλλάζει όλη μας η ζωή… Η καθημερινότητα, τα συναισθήματα, οι προτεραιότητες… Ναι, το μωρό είναι η πρώτη και τελευταία μας έγνοια πλέον για την υπόλοιπη ζωή μας, αλλά ο σύντροφος δεν πρέπει να νιώσει παραμελημένος. Γιατί και γι αυτόν αλλάζουν τα δεδομένα του…έχει κι αυτός περισσότερες ευθύνες και πρέπει να μάθει καινούργια πράγματα. Κανείς μας, ούτε άνδρας ούτε γυναίκα, δεν γεννήθηκε γνωρίζοντας πώς να αλλάξει ένα βρέφος και τις ανάγκες του, ούτε να βάζει πλυντήριο ούτε να σκαρφίζεται αστεία για να χαλαρώσει το μωράκι και να σταματήσει να κλαίει ασταμάτητα μέσα στη νύχτα.

Όλα αυτά τα παραπάνω και πολλά περισσότερα τα μαθαίνουμε από κοινού οι γονείς. Γιατί ναι μεν του άνδρα φαινομενικά η ζωή του δεν αλλάζει καθώς θα συνεχίσει να λείπει πολλές ώρες από το σπίτι γιατί κάποιος πρέπει να δουλέψει, αλλά όταν γυρίζει σπίτι δεν έχει “ανεβάζω τα πόδια στο τραπέζι και βλέπω τηλεόραση” (λέμε τώρα), αλλά προσπαθεί να αναπληρώσει το χαμένο χρόνο με το νέο πλασματάκι για να μπορέσει να ηρεμήσει η μαμά και να προλάβει να νιώσει ότι έχει σύντροφο. Και ναι, χρειάζεται το ζευγάρι χρόνο δικό του. Και δεν είναι μόνο στη μητέρα να γυρίσει το διακόπτη και να μεταμορφωθεί στο σέξυ θηλυκό και να “ξελογιάσει” τον άνδρα. Η γυναίκα πασχίζει όλη μέρα στο σπίτι να τα βγάλει πέρα με ένα μικρό τέρας και να το “μάθει” και εξημερώσει. Ο πατέρας πρέπει να προσπαθήσει να κάνει αυτός το βήμα και να επιμείνει να ξαναβρούν τους ρυθμούς τους…
Και το παιδί μεγαλώνει κι έρχεται πιο σπάνια στο κρεβάτι , κοιμάται πιο φυσιολογικές ώρες ,ξεκολλάει από την αγκαλιά της μαμάς και ο μπαμπάς; Που είναι αυτός ο μπαμπάς; Γιατί χρειάζεται πάντα το ανδρικό πρότυπο μέσα στο σπίτι, αυτή η μεγάλη αγκαλιά που τους χωρά όλους!
Και η μαμά χρειάζεται όσο ποτέ αυτό το χάδι και το κράτημα του χεριού που της συμπαραστέκεται και της δείχνει με μια κίνηση “Είμαι εδώ και θα το περάσουμε μαζί αυτό!”

Γιατί ιδανικά ο μπαμπάς των παιδιών μας, είναι ο σύντροφος ζωής με περισσότερα ή λιγότερα μαλλιά ή κιλά, με αυτόν διαλέξαμε να γεράσουμε!

Σε ευχαριστούμε μπαμπά Γιάννη…..

(ο μπαμπάς Γιάννης είναι ο άνδρας μου, αλλά δεν θα μπορούσα να μην ευχαριστήσω το ίδιο αλλά και περισσότερο τον δικό μου μπαμπά, Φώτη, που ήταν δίπλα μας ΠΑΝΤΑ και ΠΑΝΤΟΥ και είναι ακόμα ο “μπαμπάκας μου”)

22/10/2013 0 comments

ΤΑΞΙΔΙΑ

Ταξιδεύοντας με αύρα… 20s’ με το τρένο!

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

Αν μοιράζεστε κι εσείς την αγάπη του Sheldon Cooper για τα ταξίδια με τρένο κι αν αγαπάτε οτιδήποτε vintage, τότε μάλλον θα ενθουσιαστείτε με την εμπειρία που προσφέρει το Simplon Orient Express της Βενετίας! Η αμαξοστοιχία θεωρείται μία από τις πιο πολυτελείς κι όλο της το concept παραπέμπει στις δεκαετίες των ‘20s και ‘30s πριν την επιβολή τελών αποσκευών και τις ουρές στον έλεγχο ασφαλείας των αεροδρομίων. Να θυμίσουμε πως η υπηρεσία «Express d’Orient» ξεκίνησε το 1883, γεννήθηκε στο Παρίσι και διασχίζει για τέσσερις μέρες την Ευρώπη Μέχρι τον τελικό προορισμό που είναι η Κωνσταντινούπολη.

Ας πάρουμε μία – έστω- νοερή γεύση, η οποία προβλέπεται μαγική!

Το Simplon Orient Express εξυπηρετεί αποκλειστικά την ηπειρωτική Ευρώπη, οπότε οι ταξιδιώτες που ξεκινούν από το Λονδίνο επιβιβάζονται πρώτα στο British Pullman – συγγενική αμαξοστοιχία του Simplon – από το σταθμό Victoria, όπου απολαμβάνουν τους ήχους μίας μπάντας υποδοχής.

Σήμερα το τρένο που λειτουργεί ιδιωτικά ακολουθεί μία επιλογή διαφορετικών πορειών αναλόγως την εποχή και για την κλασσική διαδρομή Παρίσι – Κωνσταντινούπολη , η οποία πραγματοποιείται μόνο μία φορά το χρόνο , είναι υποχρεωτική η κράτηση θέσης χρόνια πριν την επιθυμητή ημέρα αναχώρησης.

Κατά το 19^ο αιώνα, όλοι οι επιβάτες που ήθελαν να ταξιδέψουν από την Αγγλία στην Ευρώπη διέσχιζαν το Αγγλικό Κανάλι με καράβι. Ένα ειδικά διαμορφωμένο «train ferry» δημιουργήθηκε το 1936, όπου οι επιβάτες μπορούσαν να κοιμηθούν στο βαγόνι τους κατά τη διάρκεια της διαδρομής.

Σήμερα οι επιβάτες από το Λονδίνο διασχίζουν το Αγγλικό Κανάλι σε λεωφορεία πολυτελείας και συναντούν το Simplon Orient Express στο Καλαί αργά το απόγευμα.

Σε κάθε βαγόνι βρίσκεται διάκοσμος με μωσαϊκό κι επεξεργασμένη ξύλινη επένδυση, καθώς επίσης ένας μικρός νιπτήρας κι ένας καναπές που μετατρέπεται σε κουκέτες για τη νύχτα.

Ακόμη, κάθε βαγόνι εξυπηρετείται από έναν συνοδό, ο οποίος σερβίρει τσάι, στρώνει τα κρεβάτια κι εφοδιάζει τη φωτιά με κάρβουνο ώστε να ζεσταίνεται τόσο το βαγόνι, όσο και το νερό.

Τα πρώτα βαγόνια – εστιατόρια δημιουργήθηκαν στο τέλος του 19^ου αιώνα, με σκοπό να εξοικονομήσουν χρόνο στα μεγάλης απόστασης ταξίδια, όπου τα τρένα αναγκαστικά θα έπρεπε να κάνουν στάση για φαγητό. Σήμερα υπάρχουν τρία βαγόνια – εστιατόρια στο Simplon Orient Express, όπου τα μενού και τα πιάτα ταιριάζουν με το διάκοσμο του εκάστοτε βαγονιού.

Η κοινωνική ζωή του τρένου συγκεντρώνεται στο βαγόνι – bar Art Nouveau, όπου οι άνδρες, ντυμένοι με σμόκιν κρατάνε ποτήρια με ουίσκυ, οι γυναίκες με σικ τουαλέτες πίνουν cocktails κι ένα πιάνο κυριαρχεί στη σκηνή. Το cocktail – ορόσημου του bar, Agatha Christie, φτιάχνεται από ένα υλικό από κάθε χώρα της διαδρομής από το Παρίσι ως της Κωνσταντινούπολη – φυσικά η συνταγή παραμένει μυστική!

Η χρώματος μπλε και χρυσαφί αμαξοστοιχία καταλήγει στη Βενετία.

Πηγή: www.bbc.co.uk

Προσωπικό σχόλιο: Ξαφνικά αγάπησα πάρα πολύ τα τρένα! ΟΚ, συγκεκριμένα ΑΥΤΟ το τρένο! Λατρεύω όλην αυτήν τη vintage ατμόσφαιρα! Αρκεί να μην υπάρχει και καμία εξέλιξη τύπου Agatha Christie, θα προτιμούσα να παραμείνω στο cocktail!

16/10/2013 0 comments

ΑΠΟΨΕΙΣ

Το αγαπάω το φθινόπωρο!

written by The K-magazine

Σήκωσε το τηλέφωνο και ξεκίνησε λέγοντας «Καλό χειμώνα!!» αλλά μετά είπε, «Καλό φθινόπωρο, ακούγεται πιο αισιόδοξο, ε;»

Αυτό ήταν ένας από τους λόγους με έκαναν να σκεφτώ το φθινόπωρο, πάντα ονειρευόμουν αυτή την εποχή όπως τη βλέπουμε στις ταινίες με τα φύλλα κάτω στο δρόμο πεσμένα, βροχές και συννεφιά. Αλλά σε αυτή τη χώρα που ζούμε το φθινόπωρο το αντιλαμβάνεσαι από αλλού… από το γεγονός ότι ήρθε ο κατάλογος του IKEA στη πόρτα σου, ότι πρέπει να πληρώσεις στην εφορία. Γιατί αν περιμένεις να το καταλάβεις από τις καιρικές συνθήκες θα περιμένεις πολύ ακόμα. Συνεπώς δεν μπορώ να καταλάβω τον τρόμο όταν λες «Καλό χειμώνα» και οι άλλοι το παίρνουν σαν κατάρα ή λες και αύριο θα χιονίσει.

Δεν ξέρω για εσάς αλλά εγώ θέλω μια βροχή, μία συννεφιά της προκοπής και ένα φθινόπωρο που να είναι όπως το έδειχναν τα βιβλία του δημοτικού. Αγαπώ αυτή την εποχή για πολλούς λόγους: για τον πρώτο ζεστό καφέ που θα πιω και έξω θα κάνει συννεφιά και ψύχρα. Για την πρώτη φορά που θα πάρω καρό κουβερτούλα με μισάνοιχτο το παράθυρο και θα βάλω να δω κάποια από τις αγαπημένες μου ταινίες ένα βράδυ, από εκείνα που μόλις έχει αρχίσει να κάνει κρύο.

Ανυπομονώ για την στιγμή εκείνη που θα κάνει κανονικά φθινόπωρο και θα πρέπει να φορέσουμε μακρυμάνικα και ζακέτες και κασκόλ και θα κοιτώ τα ρούχα του χειμώνα σαν καινούργια. Είναι η εποχή που θα πρέπει να ξεκαθαρίσω και πάλι την ντουλάπα και θα βάλω στόχους, όπως ότι αυτή τη φορά θα τολμήσω ότι τόσο καιρό φοβόμουν. Κάθε τέτοια περίοδο του χρόνου είναι η αφορμή να θυμηθώ τι πραγματικά θέλω και τι πραγματικά αγαπάω. Μετά από ένα καλοκαίρι που με το ζόρι αντέχω και περιμένω υπομονετικά να περάσει… έρχεται η εποχή που μπορεί να με κάνει να νιώσω καλύτερα.
Πείτε μου λοιπόν γιατί οι πιο πολλοί στεναχώριουνται όταν φεύγει το καλοκαίρι και ζούν μόνο περιμένοντας πότε θα έρθει ξανά το επόμενο, χωρίς να απολαμβάνουν την κάθε εποχή με τις ομορφιές της και τις ιδιαιτερότητες της;

Καλό φθινόπωρο λοιπόν και μόλις έρθει ο χειμώνας θα τα πούμε πάλι… έχω και για εκείνον ένα σωρό θετικά να σας πω!!

12/09/2013 0 comments

ΑΠΟΨΕΙΣ

Έρωτας ή αγάπη; από την Jasmine (Asiko) Altunyan

written by The K-magazine

Την Ελλάδα μας την αγαπώ για πολλούς λόγους! Για τον ήλιο της, την φύση της, τις απίστευτες παραλίες της (φέτος πήγα στην στην Ελαφόνησο και έπαθα σοκ!!), το καλοκαίρι της, μα πάνω από όλα τους ανθρώπους της. Είμαστε πολύ τυχεροί που ζούμε σε μια χώρα που η αδελφοσύνη, η οικογένεια, η φιλία, το γλέντι, η ανθρωπιά και το χαμόγελο είναι τα συστατικά των κατοίκων. Και ξέρετε…το χαμόγελο αυτό, το πραγματικό, είναι μεταδοτικό και σε κάνει να λάμπεις!

Τέλος Αυγούστου, λίγο μετά τις διακοπές, χρειάστηκε να πάω σε σε κάποια δημόσια υπηρεσία για να τακτοποιήσωκάποια ζητήματα και όπως φαντάζεστε η ουρά ήταν απίστευτη. Τράβηξα λοιπόν το χαρτάκι μου και περίμενα στην σειρά μου υπομονετικά. Πίσω μου στεκόταν ένας κύριος μεγάλης ηλικίας, γύρω στα εβδομήντα πέντε και από πίσω ακριβώς ένας κύριος γύρωστα πενήντα. “Είναι έρωτας ξέρετε η Σταυρούλα” λέει ο μεσήλικας κύριος στον ηλικιωμένο από πίσω μου, κοιτώντας με νόημα την μια από τις ταμίες. “Έρωτας η αγάπη;” του απαντάει ο ηλικιωμένος με ένα ευγενέστατο χαμόγελο ζωγραφισμένο στα χείλη του.
Ο μεσήλικας με ένα βλέμμα απορίας του απαντάει πως δεν γνωρίζει και απευθύνει την εξής ερώτηση σε όλους όσους βρίσκονταν στην ουρά “Αλήθεια, εσείς μπορείτε να μου εξηγήσετε την διαφορά έρωτα και αγάπης;” Μετά από αυτό,οι δύο ώρες που πέρασα στεκόμενη σε μια ουρά, ήταν ίσως από τις πιο ενδιαφέρουσες που έχω ζήσει. Όλοι ανεξαιρέτως είπαν την άποψή τους και μέσα σε λίγα μόλις λεπτά, άνθρωποι που δενγνωρίζονταν, μετατράπηκαν σε μια παρέα που ανέλυε τις διαφορές αγάπης και έρωτα, δίνοντας ακόμα και προσωπικά παραδείγματα. Απίστευτο!

Όλοι μας το έχουμε σκεφτεί… ο έρωτας περνάει και μένει η αγάπη; Ποιό είναι πιο έντονο; Πως γίνεται να χωρίζεις με έναν άνθρωπο πουαγαπάς ή είσαι ερωτευμένος και μετά από κάποιο διάστημα να σου περνάει αυτό το συναίσθημα; Που πάει όλη αυτή η αγάπη, η ένταση, το πάθος; Εξαφανίζεται; Δεν θέλω να σας ζαλίσω με ερωτήσεις, άλλωστε δεν ξέρω πόσα από αυτά μπορούν να απαντηθούν, θα σας πω απλά αυτό που πιστεύω
προσωπικά σε συνδυασμό με όλα αυτά που άκουσα εκείνη την ημέρα.

Ο έρωτας κινείται από το πάθος, είναι ένα συναίσθημα που μπορεί να είναι άκρως εγωιστικό, σε τυφλώνει και σε κάνει να νιώθεις πως όλος ο κόσμος γυρνάει γύρω από τον άνθρωπο που σου δημιουργεί αυτήν την αίσθηση. Είναι το ένα από τα βασικότερα συστατικά των ερωτικών σχέσεων και πιστεύω πως αν φύγει εντελώς και μετατραπεί σε συντροφική αγάπη (όπως λένε πολλοί) η σχέση αλλάζει πρόσωπο και παύει να είναι ερωτική, χάνει την σπιρτάδα της.

Η αγάπη τώρα είναι ένα εξευγενισμένο συναίσθημα, με κύριο χαρακτηριστικό της την αυταπάρνηση και την τάση του να δίνεις χωρίς να ζητάς κάτι σε αντάλλαγμα. Πιστεύω πως η αγάπη έχει πολλές μορφές και πως η ανώτερη από όλες τις μορφές της είναι αυτή που έχει μια μητέρα για το παιδί της. Άλλες μορφές της είναι η φιλική αγάπη, η αγάπη για την πατρίδα, τον γονιό, τον αδερφό και φυσικά για όλα αυτά που νιώθουμε πως μπορούμε να δώσουμε ένα κομμάτι του εαυτού μας χωρίς να πάρουμε κάτι πίσω.

Δύσκολο πράγμα τα συναισθήματα και ειδικά το να προσπαθείς να τα αναλύεις όταν η πείρα σου στην ζωή είναι τόσο μικρή όσο η δική μου. Δεν έχω ξεκάθαρες
απαντήσεις για όλα αυτά τα ερωτήματα, ούτε έχω παραδείγματα να σας δώσω. Το μόνο που ξέρω (το έμαθα εκείνη την ημέρα) είναι πως στην ζωή μας δεν πρέπει να φοβόμαστε τα συναισθήματα, πρέπει να τα ζούμε όλα στο έπακρον, γιατί αυτά είναι που στο τέλος θα καθορίσουν την ποιότητα της ζωής μας. Οπότε αφήστε τα θετικά σας συναισθήματα να σας κυριεύσουν και αφήστε πίσω σας όλα τα αρνητικά.

Σας φιλώ,
Jasmine (Asiko) Altunyan

03/09/2013 1 comment

LIFE&STYLE

Το love story που θα θέλαμε να ζήσουμε : Johnny Depp & Winona Ryder

written by Κατερίνα Μαντά

Αυτά έλεγε ο Johnny Depp για την τότε αγαπημένη του Winona Ryder το 1989…

“i’d die for her. i love her so much.

i don’t know what i would do without her

. she’s going through a lot right now.

i wish i could just kiss away the pain, make it go away, stop it, kill it!

if she, you know, (gets teary eyed) i don’t know what i would do.

i’d kill myself.

i love that girl. i love her.

i love her almost more than i love myself”

Την πρώτη φορά που ο Johnny και Winona Ryder είδαν ο ένας τον άλλον ήξεραν ότι ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά. Ήξερε ότι κοίταζε το κορίτσι “των ονείρων” του. Η εκπληκτική φυσική ομορφιά της τον “αιχμαλώτισε”. Τα πάντα σε αυτήν ήταν τέλεια.

Έβλεπε σε αυτήν ένα φανταστικό ωχρό πρόσωπο με δέρμα πορσελάνης -όπως έλεγε- με καστανά μάτια σαν βελούδο που έτρεμαν και τα πανέμορφα μαύρα μαλλιά που έπεφταν στο μέτωπο της ….μιας νεαρής Ελίζαμπεθ Τέιλορ με ένα εξίσου αξιοζήλευτο σώμα. Το μήνυμα ήταν απλό. Ήταν νέα, ήταν “όνομα” και ήταν cool. Όχι μόνο αυτό, αλλά ολόκληρος ο κόσμος ήταν ερωτευμένος μαζί της, ή τουλάχιστον εκείνοι που είχαν δει τις ταινίες της. Από αυτή την άποψη, ο Johnny δεν ήταν διαφορετικός. Κι επιπλέον είχε ταλέντο και το είχε αποδείξει στη μέχρι τότε καριέρα της…

Η Winona, αρχικά τον θεωρούσε ντροπαλό…Κατά τη διαρκεια της σχέσης τους είχαν πολλά up& down…Μάλωναν, ήταν τρελλοί ο ένας για τον άλλον, δεν μπορούσαν να είναι χωριστά….

Το πρώτο τους ραντεβού, λίγες εβδομάδες αφού την είδε για πρώτη φορά, ήταν σε ένα πάρτι στο σπίτι του γκουρού του Χόλιγουντ, Τίμοθι Λίρι, ο οποίος ήταν και νονός της Winona. Ο Johnny ήταν απλά εκστασιασμένος. “Όταν γνώρισα την Winona και ερωτευτήκαμε, όλα άλλαξαν… τίποτα δεν ήταν όπως πριν. Ήμασταν μαζί όλη την ημέρα και τη νύχτα, και από τότε είμαστε συνέχεια μαζί. Την αγαπώ περισσότερο από οτιδήποτε άλλο σε ολόκληρο τον κόσμο. “

Ακόμα κι αν αυτή μπορεί να είχε κάποια προηγούμενα ειδύλλια,δεν είχαν σημασία. “Ποτέ δεν είχα πραγματικά ένα αγόρι πριν,” Winona παραδέχθηκε αργότερα.

Έχει επίσης υποτιμήσει τη δύναμη των συναισθημάτων της. Πέντε μήνες μετά τη συνάντησή τους, ο Johnny έδωσε στη Winona ένα δαχτυλίδι αρραβώνων, και ένα μήνα αργότερα, το ζευγάρι ήδη ζούσε μαζί, ακόμα κι αν αυτό ήταν σε διάφορα ξενοδοχεία και ενοικιαζόμενα διαμερίσματα. Αν και Winona σύντομα πρότεινε να αγοράσουν ένα σπίτι μαζί. Ίσως, κάπου στην ανατολική ακτή.

Όταν κάποια στιγμή τον ρώτησαν σχετικά με τη συγκατοίκησή του με την αγαπημένη του, είχε πει χαρακτηριστικά: “Έχω κρεβάτι, τραπέζια, καρέκλες, τηλεόραση. Και είναι δικά μου, Και έχω και τη Winona. Αυτό είναι όλα όσα χρειάζομαι».

Λόγω του παρελθόντος του και τις διάφορες φημολογίες για τη σχέση τους, τα tabloids ασχολούνταν με το κατά πόσο η Winona φορούσε ή όχι το δαχτυλίδι των αρραβώνων τους…

[quote_right]“Our song was playing when I first laid my eyes on her and that was ‘Take My Breath Away’ by Berlin and every time it comes on anywhere I think of her eyes.” – Johnny Depp[/quote_right]

Το τατουάζ με το όνομα της Winona κόστισε $ 75. Η ίδια ενθουσιάστηκε με την ιδέα… Ήταν κάτι μόνιμο και σταθερό….Αυτό την έκανε να νιώσει ακόμα πιο δεμένη μαζί του. Συγχρόνως “φοβόταν μήπως ξαφνικά με ένα πλύσιμο, χανόταν”

Ο Johnny ο ίδιος δεν ένιωσε καμία αμφιβολία. “Αγαπώ την Winona. Θα την αγαπάω για πάντα. Βάζοντας το όνομά της στο μπράτσο μου, το κάνει πιο σταθερό. Η αλήθεια είναι πολύ ισχυρή, πιστέψτε με, αυτό δεν είναι κάτι που πήρα ελαφρά την καρδία “.

Αν και Winona του είχε ήδη δώσει ένα δαχτυλίδι από πλατίνα, ο Johnny επέμενε ότι τα δαχτυλίδια χάνονται . “Τα τατουάζ είναι μόνιμα.” υποστήριζε από την πλευρά του. Κι όταν η μονιμότητα καταλήγει να είναι βάρος; Εκφράζοντας την αγάπη του για αυτήν τόσο έντονα, ο Johnny την είχε κλείσει σε ένα κλουβί.. .

Χώρισαν το 1993, ήταν μαζί από το 1988… Ο λόγος-θεωρητικά για τον πατέρα της- ήταν επειδή η Winona ήταν πολύ νέα για να παντρευτεί…

Γνωστοί και φίλοι τους, ακόμα και σήμερα, υποστηρίζουν ότι ποτέ δεν ξεπέρασε ο ένας τον άλλο… παρά το γεγονός ότι ο Ντεπ έχει αποκτήσει 2 παιδιά με τη Vanessa Paradis, (αν και πλέον έχει χωρίσει και μαζί της) … Στις δύσκολες στιγμές, αλληλο-στηρίζονται… Κάποιοι πιστεύουν ακράδαντα ότι θα τους ξαναδούμε μαζί…

Άλλωστε όπως είχε δηλώσει κάποτε η Winona : “When I met Johnny, I was pure virgin. He changed that. He was my first everything. My first real kiss. My first real boyfriend. My first fiancé. The first guy I had sex with. So he’ll always be in my heart. Forever. Kind of funny that word.” (“Όταν γνώρισα τον Johnny, ήμουν παρθένα. Το άλλαξε αυτό. Ήταν ο “πρώτος” μου σε όλα. Το πρώτο μου πραγματικό φιλί, το πρώτο μου αγόρι. Ο πρώτος “αρραβωνιαστικός” μου. Ο πρώτος με τον οποίο έκανα σεξ. Οπότε θα είναι πάντα στην καρδιά μου. Είναι κάπως αστεία αυτή η λέξη”)

Αλήθεια, άραγε τελειώνει ποτέ αυτή η μεγάλη αγάπη; Κι αν ναι πού πάει η αγάπη, όταν τελειώνει;

Αυτό πάντως ήταν το τραγούδι τους, γιατί αυτό ακουγόταν όταν την πρωτοαντίκρυσε…

28/08/2013 0 comments

ΣΧΕΣΕΙΣ

40 days of dating

written by Αλεξάνδρα Σκαράκη

Η αγάπη αποτελεί τον κεντρικό άξονα της ανθρωπότητας στο πέρασμα του χρόνου και των πολιτισμών. Είναι ένα από τα κυρίως θέματα στη μουσική, τον κινηματογράφο, τα μυθιστορήματα, την ποίηση και γενικότερα την τέχνη. Πώς μπορούμε να προσδιορίσουμε τον έρωτα και γιατί ο καθένας μας τον προσεγγίζει με διαφορετικό τρόπο;

Σας κουράζει η διαδικασία του ραντεβού ή ακόμα και η σκέψη του να ξεκινήσετε το ψάξιμο για τον επόμενο σύντροφο; Δυο πολύ καλοί φίλοι, αφού χώρισαν ο καθένας από τη σχέση του, βρέθηκαν ελεύθεροι το ίδιο χρονικό διάστημα και θέλησαν να δοκιμάσουν ένα πείραμα: να βγουν ραντεβού μεταξύ τους για 40 μέρες.

Οι Jessica Walsh και Timothy Goodman είναι σχεδιαστές, ζουν στη Νέα Υόρκη και αποτελούν τους ιδρυτές του ‘Forty days of dating’. Η Walsh δηλώνει αθεράπευτα ρομαντική, ‘μπαίνει’ σε μια σχέση πολύ γρήγορα, ενώ βρίσκεται σε συνεχή αναζήτηση για τον τέλειο άνδρα. Ο Goodman φοβάται τη δέσμευση, του αρέσει να βγαίνει ραντεβού με πολλές γυναίκες παράλληλα και δεν γνωρίζει την έννοια μιας υγιούς σχέσης.

Λένε ότι χρειάζονται σαράντα μέρες για την αλλαγή μιας κακιάς συνήθειας. Σε μια προσπάθεια αναζήτησης προκειμένου να ξεπεράσουν τους φόβους και τις αδυναμίες τους, ο Tim και η Jessica, αποφάσισαν να βγαίνουν μαζί για τις επόμενες σαράντα μέρες, να ζήσουν στιγμές χαράς, συντροφικότητας, απογοήτευσης , να δοκιμάσουν τις αντοχές τους στη δέσμευση και να προσαρμοστούν ο ένας στις συνήθειες του άλλου. Μπορούν να βοηθήσουν ο ένας τον άλλον ή μήπως θα διαλυθεί η φιλία τους και θα ερωτευτούν;

Η ιστοσελίδα λειτουργεί ως ένα ημερολόγιο, όπου οι δυο φίλοι μέσα από μια σειρά ερωταπαντήσεων, διηγούνται την καθημερινότητά τους, μοιράζονται τα συναισθήματα και τις σκέψεις τους και καταγράφουν τα αποτελέσματα του dating.

Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για το project των Tim και Jessica, επισκεφτείτε το http://fortydaysofdating.com/ . Μην παραλείψετε να διαβάσετε τους κανόνες, τους οποίους επινόησαν οι ίδιοι για την επιτυχία των ραντεβού τους!

01/08/2013 0 comments

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ

Για ποιούς λόγους πρέπει να αγαπάτε τον εαυτό σας!

written by The K-magazine

Ο κόσμος γύρω μας είναι σκληρός και πολλές φορές ακόμα και ο άνθρωπος με την πιο μεγάλη αυτοπεποίθηση, δυστυχώς δεν καταφέρνει να την διατηρήσει. Είναι όμως βασικό και σημαντικό να μην ξεχνάμε το ποιοι είμαστε και να μην σταματάμε να μας αγαπάμε . Αν όλοι μας λένε ότι δεν είμαστε αρκετά καλοί, εμείς κατά βάθος ξέρουμε τι είμαστε και σε αυτό θα πρέπει να βασιζόμαστε. Με αυτόν τον τρόπο και οι πιο σημαντικές προκλήσεις μπορούν να ξεπεραστούν. Ας ξεκινήσουμε από μερικούς αντικειμενικούς λόγους για τους οποίους θα πρέπει να αγαπάτε τον εαυτό σας.

ΕΙΣΑΣΤΕ ΟΜΟΡΦΟΙ
Δεν έχει σημασία πως είναι το σώμα σας ή το χρώμα των ματιών σας. Είστε όμορφοι. Ξέρετε γιατί; Επειδή είστε ένα ανθρώπινο ον, και κάθε άνθρωπος σε αυτόν τον πλανήτη είναι ένα όμορφο πλάσμα. Πηγαίνετε και ρίξτε μία ματιά στον καθρέφτη. Ναι, αυτή τη στιγμή. Μπορεί ενδεχομένως να σκεφτείτε ότι ο άνθρωπος στον καθρέφτη είναι άσχημος. Δεν είναι. Αντίθετα, είναι όμορφος, είναι θαυμάσιος και έχει αρκετούς λόγους για να αγαπά τον εαυτό του!

Η ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ
Το να είστε σε θέση να αγαπάτε τον εαυτό σας είναι εξαιρετικά σημαντικό για σας αλλά και για να ζήσετε την κάθε ημέρα σας σωστά. Εξάλλου αγαπώντας το πρόσωπο που είσαστε, έχετε κάνει το πρώτο βήμα. «Αν δεν αγαπάς το ποιος είσαι, τότε πώς μπορείς να αγαπήσεις κάτι ή κάποιον άλλο;» Η αλήθεια είναι ότι πρέπει να δείξουμε την αγάπη αυτή σε εμάς, όπως ακριβώς στους άλλους ανθρώπους που χρειάζονται την αγάπη μας. Για αυτό «τυλίξτε τα χέρια σας γύρω από τον εαυτό σας και να δώστε του μια ωραία μεγάλη αγκαλιά». Την αξίζετε!

ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΟΝΟ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΕΣΑΣ
Αυτή η δήλωση σας κάνει να νιώθετε μόνοι; Δεν θα έπρεπε, αντίθετα θα έπρεπε να σας κάνει να νιώθετε μοναδικοί! Διότι υπάρχει μόνο ένας από κάθε άτομο σε ολόκληρο τον κόσμο. Είμαστε όλοι ιδιαίτεροι ο καθένας με τον δικό του τρόπο και τίποτα δεν πρόκειται ποτέ να το αλλάξει αυτό.

Η ΑΓΑΠΗ ΞΕΚΙΝΑ ΑΠΟ ΕΣΑΣ
Αν δεν αγαπάτε αυτό που είστε, τότε γιατί να σας αγαπήσει κάποιος άλλος; Για να κερδίσετε την αγάπη που χρειάζεστε από τους άλλους, θα πρέπει να συνειδητοποιήσετε πόσο σημαντικός είσαστε. Δείχνοντας ότι αγαπάτε τον εαυτό σας είναι κάτι εξαιρετικά ελκυστικό. «Οι άνθρωποι αγαπούν να αγαπούν τους ανθρώπους που αγαπούν τον εαυτό τους!»

ΔΕΝ ΕΙΣΤΕ ΤΕΛΕΙΟΙ
Ας αντιμετωπίσουμε τα γεγονότα και να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν είμαστε τέλειοι. Κανείς δεν είναι τέλειος! Αυτό είναι σίγουρα κάτι τουλάχιστον αισιόδοξο! Όμως όλοι αγωνιζόμαστε σκληρά, για να κατακτήσουμε την τελειότητα, χωρίς ποτέ να την αγγίζουμε, για αυτό και καλό θα ήταν να αποδεχτούμε το γεγονός, πως το τέλειο δεν υπάρχει και κανείς μας δεν ανήκει σε αυτή τη κατηγορία. Οι ατέλειες είναι έξαλλου εκείνες που δίνουν την μοναδικότητα και την ομορφιά! Είναι καιρός λοιπόν να αγαπήσετε το κάθε σας ελάττωμα, εκείνο είναι που σας κάνει ό, τι είσαστε!

Αγαπώντας το ποιος είσαι συνειδητοποιείς πόσο καταπληκτικός είσαι, και γίνονται όλα λίγο πιο εύκολα! Αλλά μην ξεχνάμε ότι το να αγαπάς τον εαυτό σου σημαίνει ότι θα πρέπει να αγαπάς ολόκληρο τον εαυτό σου, το οποίο σημαίνει το μυαλό, το σώμα και την προσωπικότητα. Στο χέρι σας είναι να βρείτε και άλλους πολλούς λόγους και να κάνετε αυτή τη λίστα όσο πιο μακριά μπορείτε. Και θα είναι σίγουρα διαφορετική και ξεχωριστ γιατί είπαμε, «όλοι είμαστε μοναδικοί»!

08/07/2013 0 comments

Οι αναγνώστες γράφουν

Μικρά Μυστικά:Η αγάπη δεν φωνάζει, ψιθυρίζει…

written by The K-magazine

Αφιερωμένο σε σένα που αγαπάς, και του το λες με τουίτ

Είμαι φανατική οπαδός της αντίληψης ότι η πετυχημένη σχέση απαιτεί “δουλειά”, κόπο, αφοσίωση ΚΑΙ από τις δυο μεριές.
Παρατηρώ καθημερινά (με ιδιαίτερα χιουμοριστική διάθεση) γυναίκες να εξομολογούνται στους άντρες τους τον παθιασμένο έρωτά τους στο facebook ή στο twitter. Ψάχνουν απελπισμένα να βρουν λόγια γεμάτα λαγνεία και ενδείξεις εξάρτησης, που θα “ανεβάσουν” την αυτοπεποίθηση των συντρόφων τους, καθώς τους παρουσιάζουν στο ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον ως “μοναδικούς, πανέμορφους, πανέξυπνους, αξεπέραστους, τους καλύτερους συντρόφους, τους πιο τρυφερούς πατεράδες και γενικώς…πολύ άντρες”.
Κάτι σαν μπουγάτσα με …άντρα δηλαδή.

Αναρωτιέμαι τι ρόλο παίζει όλο αυτό το αδρά σοβατισμένο image making, εφόσον κάποιος δεν έχει ψυχολογικά προβλήματα και εφόσον υπάρχει άλλος τρόπος επικοινωνίας με το σύντροφό του, εκτός από το διαδίκτυο… Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω: πού πήγαν εκείνες οι μοναδικές, αυστηρώς προσωπικές στιγμές, η γλυκιά αμηχανία μιας ανύποπτης στιγμής, το χέρι που κλείνει μέσα του το άλλο χέρι, το βλέμμα που παραμονεύει “το βλέμμα του άλλου”…;
Αλλά θα μου πεις, τι να τα κάνεις όλα αυτά, όταν μπορείς απλά να του στείλεις ένα τουίτ για να του υπενθυμίσεις ότι δεν ζεις χωρίς εκείνον; Κι έπειτα, κάθεσαι και μετράς τα δευτερόλεπτα για να δεις σε πόση ώρα θα σου απαντήσει από το διπλανό δωμάτιο, ενώ μέσα σου καυχιέσαι γιατί οι φίλες σου (και οι φίλες του, ας μην γελιόμαστε) θα δουν πόσο ευτυχισμένο ζευγάρι είστε!

Όμως… μια στιγμή: θέλετε να μου πείτε πως η ευτυχία μιας γυναίκας δεν μετράει, όταν κάθε πρωί ο σύντροφός της την ξυπνάει με ένα φιλί και δεν το δημοσιοποιεί; Ακυρώνεται η ευτυχία της, επειδή δεν βγάζει φωτογραφία κάθε βράδυ που κάθονται στον καναπέ και της χαϊδεύει τα μαλλιά;
Θα μου πείτε, “είναι αδύνατον να συμβαίνει κάτι τέτοιο καθημερινά!”.

Μα, σαφώς και συμβαίνει, η διαφορά όμως είναι ότι τα ζευγάρια που βιώνουν ουσιαστικά την ευτυχία, δεν νιώθουν την ανάγκη να τη διαφημίσουν. Την κρατούν απόρρητη, σαν επτασφράγιστο μυστικό. Έχουν μάθει να σέβονται την ευτυχία τους. Συνειδητοποιούν το μεγαλείο που κρύβει η σχέση τους, και το κρατούν σιωπηλά για τον εαυτό τους, σαν την πιο πολύτιμη και εύθραυστη πέτρα του κόσμου τούτου.

Ευτυχισμένο είναι το ζευγάρι που κοιτάζει προς την ίδια κατεύθυνση, που έχει ίδιους στόχους, κοινά θέλω και συμμεριζόμενα όνειρα.
Ε λοιπόν, αυτή νομίζω ότι είναι η λέξη κλειδί: η ευτυχία είναι ένα όνειρο που ονειρεύονται και οι δυο ταυτόχρονα.
Η αληθινή αγάπη δεν φωνάζει. Δεν το έχει ανάγκη άλλωστε.
Κάντε λίγη ησυχία, να μιλήσουν από μόνα τους τα συναισθήματα.
Όχι τα λόγια…

05/07/2013 0 comments

Οι αναγνώστες γράφουν

Daddy!! Daddy!!

written by The K-magazine

Πάντα με εκνεύριζε το γεγονός ότι υπήρχε μόνο γιορτή για την μητέρα, γιατί για μένα και οι δύο γονείς είναι εξίσου σημαντικοί. Σήμερα λοιπόν είναι η «γιορτή του πατέρα» και είναι και αυτός ο κύριος το ίδιο υπεύθυνος που είσαστε σε αυτόν τον κόσμο. Είναι και αυτός σημαντικός, εξαρτάται και από εκείνον επίσης, τι άνθρωποι θα γίνουμε όταν μεγαλώσουμε.. Το έχω δει και στα παιδιά νεώτερων μπαμπάδων, όπως ενός αγαπημένου μου φίλου, που είναι από τους πιο υπέροχους που έχω γνωρίσει.

Σε μία παλαιότερη συζήτηση, κάποιος είχε πει αναφερόμενος σε ένα γνωστό τραγούδι που λέει « Εκτός από τη μάνα σου, κανείς δεν σε θυμάται» και εκείνη τη στιγμή τόνισε το πόσο σημαντική είναι η μητέρα και ότι στα δύσκολα όλοι ζητάνε τη μητέρα τους. Αλλά εγώ του είπα πως στα δύσκολα θέλω τον πατέρα μου. Ότι η δική μου ασφάλεια είναι ο μπαμπάς μου και πως όταν τα πράγματα ξεφεύγουν από τον έλεγχο μου θέλω εκείνον που είναι το στήριγμα μου, όχι ότι η μαμά μου δεν μου κάνει…. Ναι, είμαι «κόρη του πατέρα μου» και είμαι τόσο περήφανη για εκείνον όσο δεν φαντάζεστε!
Ο πατέρας μου δεν ήταν πότε ο απόμακρος και αμέτοχος γονιός, αντίθετα είναι πάντα εκεί, πάρων, έτοιμος να απαντήσει σε κάθε απορία, να συμμετέχει σε κάθε διαφωνία, να λύσει κάθε πρόβλημα, και δυστυχώς για αυτό πότε δεν μένει τίποτα κρυφό από εκείνον. Από πολύ μικρή μου ηλικία περνούσα πολύ χρόνο με τον πατέρα μου, του έλεγα ό, τι με προβλημάτιζε, τσακωνόμουν, πήγαινα σινεμά, συζητούσα για όλα και δεν θυμάμαι να φοβήθηκα πότε να θίξω όποιο θέμα ήθελα.

Ό, τι είμαι το οφείλω στους γονείς μου, αλλά κυρίως στον μπαμπά μου χρωστώ τόσα πολλά και πολύ ουσιαστικά… Όπως τη μουσική που έμαθα να ακούω, τα βιβλία που έμαθα να διαβάζω, την αγάπη μου για το σινεμά. Από τον μπαμπά μου έμαθα τι σημαίνει χιούμορ, γέλιο, τι σημαίνει να σκέφτεσαι, τι είναι η πολιτική, τι είναι ο κόσμος. Μέσα από τα υπέροχα μάτια του έμαθα να βλέπω τον κόσμο. Είναι ο πιο καλός και υπέροχος άνθρωπος που έχω γνωρίσει πότε και δεν είναι μόνο δική μου αυτή η γνώμη.

Λένε ότι η σχέση μίας κόρης με τον πατέρα της είναι εκείνη που καθορίζει την σχέση της με τους άντρες. Ξέρω ότι έχω μία πολύ όμορφη σχέση με τον πατέρα μου, με τα πάνω και τα κάτω της, με αγάπη, τσακωμούς, λογομαχίες αλλά και γέλια… Είναι λοιπόν τόσο καθοριστική όσο και κάθε άλλη σημαντική σχέση στη ζωή μας.

Για αυτό σήμερα μην ξεχάσετε τον πρώτο άντρα της ζωής σας, να του πείτε πόσο τον αγαπάτε και να του ευχηθείτε! Χρονιά πολλά μπαμπά μου, σε ευχαριστώ για όλα όσα μου έχεις δώσει και δεν σταματάς να μου δίνεις, σε ευχαριστώ για την αγάπη και τόσα ακόμα που δεν θα μπορέσω ποτέ να σου ξεπληρώσω , ούτε στο ελάχιστο. Μα πάνω από όλα σε ευχαριστώ για την χαρά που είσαι ο μπαμπάς μου!

Χρόνια πολλά σε όλους τους μπαμπάδες του κόσμου και σε εσάς που περιμένετε να γνωρίσετε τα παιδάκια σας!

16/06/2013 0 comments

PSYCHO & SEX

“Μητρότητα: ένας δρόμος προς τη γυναικεία ωριμότητα”, από τη Νέτη Φίλια

written by The K-magazine

από τη Νέτη Φίλια–Σύμβουλο Ψυχικής Υγείας*

Μητρότητα.
Ίσως η μεγαλύτερη πρόκληση που καλείται να αντιμετωπίσει μια γυναίκα στη ζωή της. Όπως σχεδόν όλες οι μητέρες βιώνουν –αλλά συχνά διστάζουν να παραδεχτούν- ότι δεν υπάρχει τίποτε που να τις αποστραγγίζει συναισθηματικά περισσότερο από τη μητρότητα. Είναι αυτό το καθημερινό δόσιμο: αυτή η μεγάλη αγκαλιά που συγχωρεί, που παρηγορεί, που ταΐζει, που πλένει, που κοιμίζει, που επαναλαμβάνει την ίδια φράση εκατό φορές αν χρειαστεί, που εκπαιδεύει, που απαντά στις αμέτρητες απορίες, καθησυχάζει, στο τέλος της ημέρας βάζει για ύπνο, για λίγο κοιμάται και την άλλη μέρα πάλι απ’ την αρχή. Και είναι αυτή η καθημερινή άντληση των συναισθηματικών αποθεμάτων που δοκιμάζει τις αντοχές της και την ωριμάζει.
Η μητρότητα είναι εκείνη η ανθρώπινη συνθήκη που εκπαιδεύει και προπονεί ψυχικά τη γυναίκα, όσο καμία άλλη σχέση, φιλία, έρωτας, ή επαγγελματική επιτυχία. Η μητέρα παρακολουθεί μια ζωή να μεγαλώνει παράλληλα μαζί της, φροντίζοντάς την να αναπτυχθεί και προσπαθώντας να την οδηγήσει προς την αυτονομία μέρα με τη μέρα. Και την ίδια ώρα οφείλει στον εαυτό της να μην ξεχνά τη γυναίκα που είναι και να την φροντίζει. Αυτό το πάρε-δώσε μητέρας παιδιού της δίνει τα μεγαλύτερα μαθήματα ζωής: πώς να κατανοεί τους άλλους πέρα απ’ τον εαυτό της, πώς να συγχωρεί, πώς να διακρίνει τους φίλους και συνοδοιπόρους της ζωής της, πώς να λέει με μεγαλύτερη ευκολία τα «ναι» και τα «όχι» χωρίς αμφιταλαντεύσεις.

Η μητέρα είναι εκεί, κάθε μέρα, με συνέπεια, υπομονή, με φροντίδα, αγάπη, χιούμορ, επανάληψη σε φράσεις και ατάκες της δικής της μαμάς, άλλες σοφές κι άλλες παράλογες. Με τύψεις για κάτι που είπε ή δεν έκανε, απογοήτευση, προσωπική ακύρωση καμιά φορά, χωρίς όμως να εγκαταλείπει. Γιατί βιώνει τη μητρότητα, μια από τις μακρόπνοες διαδικασίες της ζωής που παράγει ευτυχία και γι’ αυτό προϋποθέτει χρόνο, κόπο και υπομονή. Γιατί έχει υπογράψει ένα συμβόλαιο, όχι μόνο με το παιδί της, μα κυρίως με τον εαυτό της. Ν’ αγαπά την ευθύνη, χωρίς κανείς να της εγγυάται το αποτέλεσμα. Να είναι υπεύθυνη για κάποιον τόσο δικό της, που όμως δεν της ανήκει.

*Η Νέτη Φίλια είναι Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας, Γνωσιακή – Συμπεριφορική Θεραπεύτρια.

Για να επικοινωνήσετε μαζί της, μπορείτε να καλέσετε στο 6945-858780 ή να της γράψετε στο : [email protected]

12/06/2013 0 comments

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ

Πώς να φτιάξετε το κέφι των φίλων σας !!

written by The K-magazine

Κάθε γυναίκα ξέρει τους τρόπους με τους οποίους μπορεί να φτιάξει το κέφι στους φίλους της! Αν οι αγαπημένοι σας φίλοι για κάποιο λόγο δεν είναι στα πολύ πάνω τους, σίγουρα δεν είναι ότι καλύτερο να τους βλέπετε πεσμένους. Επειδή σίγουρα όταν και εσείς ήσασταν σε αντίστοιχη κατάσταση ήταν κοντά σας, τώρα και εσείς καλό είναι να βρείτε τρόπους να τους ανεβάσετε ψυχολογικά.

Διαβάστε την λίστα με τρόπους που μπορούν να φτιάξουν τη διάθεση των φίλων σας και έτσι θα έχετε μερικές ακόμα ιδέες σε περίπτωση που τα χρειαστείτε!

1. Οι φίλοι μιλούν, ακουστέ τους!

Ένας από τους καλύτερους τρόπους για να φτιάξετε το κέφι στους φίλους σας είναι να είσαστε πραγματικά εκεί για το πρόβλημα τους. Να είστε παρόντες, και να επικεντρωθείτε σε ό, τι λένε. Προσπαθήστε να καταλάβετε πώς αισθάνονται. Μερικές φορές, οι φίλοι σας δεν μπορούν να ψάχνουν για συμβουλές ή γνώμες και ο στόχος τους είναι κάποιος να τους ακούσει και να τους βοηθήσει ή να τους ενθαρρύνει.

2. Βοηθήστε!

Όταν το καθμερινό πρόγραμμα είναι τόσο γεμάτο, και δεν προλαβαίνεις να κάνεις πολλά πράγματα τότε μπορεί οι αγχωτικές καταστάσεις να γίνονται ακόμα πιο έντονες. Έτσι ξεκινήστε να ασχολείστε με ό, τι μπορεί να βοηθήσει! Προσφερθείτε να κάνετε τα θελήματα άλλων, babysitting, βόλτα το σκύλο, ή να βοηθήσετε ώστε να ολοκληρωθεί ένα έργο. Μέσα από διάφορες ασχολίες δεν θα έχετε τον χρόνο να σκέφτεστε αυτό που σας στεναχωρεί και να μεμψιμοιρείτε όλη μέρα. Προτείνεται λοιπόν στους φίλους σας να αποκτήσουν όσες πιο πολλές ασχολίες μπορούν.

3. Λουλούδια

Ποιος δεν αγαπάει τα λουλούδια; Τα λουλούδια φαίνεται να «φωτίζουν» αυτόματα την ημέρα του καθενός! Διαλέξτε το αγαπημένο είδος του κολλητού σας, και προσφέρτε τα του. Μπορείτε να συμπεριλάβετε ένα γλυκό μήνυμα, αν θέλετε, ή να είναι ανώνυμα για λίγο μυστήριο!

4. Ψήστε τους μπισκότα

Τα φρεσκόψημένα μπισκότα φαίνεται να είναι η απάντηση σε πολλά προβλήματα. Ψήστε μια παρτίδα από το αγαπημένο είδος του φίλου σας και δώστε τα όσο ακόμα μυρίζουν και είναι φρέσκα! Τίποτα δεν είναι σαν ένα ζεστό μπισκότο και ένα μεγάλο ποτήρι γάλα!

5. Κάντε ένα Σαββατοκύριακο μόνο για κορίτσια

Γιατί να μην ξεφύγουμε από το άγχος για ένα σαββατοκύριακο; Ακόμα κι αν είναι να φύγετε μόνο για λίγες ώρες μακριά, θα καταφέρετε να απομακρύνετε το μυαλό σας μακριά από ό, τι συμβαίνει γύρω σας, και να δώσετε στο φίλο σας λίγο χρόνο για να χαλαρώσει.

6. Κάντε κάτι τρελό μαζί

Το γέλιο βοηθά, οπότε γιατί να μην είσαστε τρελοί μαζί; Κάντε μία τρέλα, κάτι διασκεδαστικό που θα σας κάνει να νιώσετε καλύτερα και θα σας βοηθήσει να ξεχαστείτε! Να προσέξετε για την ασφάλεια σας,καθώς σκοπός είναι να κάνετε κάτι έξω από τα συνηθισμένα με το φίλο σας όχι να κινδυνέψετε.

7. Κάνετε ένα κολάζ

Όταν αισθάνεστε down, δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από το να βλέπετε φωτογραφίες από όμορφες στιγμές με τα πρόσωπα αυτών που αγαπάτε. Αυτό είναι κάτι που θα σας κάνει να αισθανθείτε καλύτερα αμέσως! Κάνετε ένα κολάζ για το φίλο σας, συμπεριλαμβανομένων εικόνων από όλα τα πράγματα που αγαπά και κατέχουν ξεχωριστή θέση στην καρδιά του. Το πλαίσιο αυτό, μπορεί να τοποθετηθεί σε ένα ράφι ή στο γραφείο για να το βλέπει κάθε μέρα.

Αν, λοιπόν, κάποιος από τους φίλους σας περνάει μία δύσκολη φάση, επιλέξτε κάτι από τη λίστα. Θα πετύχει και μην ξεχάσετε να συμβουλέψετε ότι αυτό

04/06/2013 0 comments

Οι αναγνώστες γράφουν

“Αδελφές Ψυχές”, από την Κλεοπάτρα Παναγιωτίδου

written by The K-magazine

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ αν κάπου εκεί έξω υπάρχει η «αδερφή ψυχή» σας; Ένας άνθρωπος που θα έρθει ξαφνικά και αναπάντεχα στη ζωή σας και θα την αλλάξει ριζικά; Αυτός ο άνθρωπος που ερχόμενος σε σας θα αναταράξει θετικά τον εσωτερικό σας κόσμο και θα είστε σε θέση να αισθανθείτε αλλά και να ακούσετε αυτό το ηχηρό και περιβόητο «ΚΛΙΚ». Ένα «κλικ» τόσο έντονο και δυνατό που θα είναι σαν να ήρθε και να ενσωματώθηκε τόσο ομαλά και το τελευταίο κομμάτι από το παζλ της ζωής σας!

Και αν υπάρχει; Τότε πού είναι; Θα εμφανιστεί ποτέ; Ποιο είναι το σωστό timing για μια τέτοια συνάντηση ζωής; Αξίζει να ψάχνουμε για το λεγόμενο «άλλο μας μισό» ή είναι τελικά απλώς χάσιμο χρόνου;

Τις προάλλες έπεσε το μάτι μου σ’ένα διαδικτυακό blog, όπου προσπαθούσε ο συγγραφέας του άρθρου να πείσει και να επεξηγήσει επιστημονικά ότι Ναι! Υπάρχουν «αδερφές ψυχές». Δεν θα μπώ στην διαδικασία να αναλύσω για τις ενεργειακές αύρες της ψυχοσύνθεσης του κάθε ατόμου σε συνδυασμό με το ανώτερο «Εγώ» του. Εμμένω απλά στο ότι υποστήριζε ότι υπάρχουν και το παρουσίαζε μάλιστα και σαν γεγονός.

Μήπως όμως όλα αυτά είναι μόνο για τις υπερβολικά ρομαντικές ψυχές; Γιατί θεωρώ κάπως ουτοπικό να ψάχνει κάποιος μια ζωή να βρεί το «άλλο του μισό». Ας μην ξεχνάμε και τον κίνδυνο και την πιθανότητα να μην καταφέρει τελικά να το βρεί ποτέ. Και ποιο θα είναι τότε το αποτέλεσμα; Να βυθιστεί το άτομο αυτό σε κατάθλιψη και απογοητευμένος από τη ζωή να αναθεματίζει τον εαυτό του που δεν ενέδωσε στις ευκαιρίες που του έχουν δοθεί κατά καιρούς, γιατί ήλπιζε σε μια μοιραία συνάντηση με την «αδερφή ψυχή» του.

Από την άλλη μεριά όμως, δεν μπορούμε να είμαστε τελείως κατηγορηματικοί στην μη ύπαρξη του φαινομένου αυτού. Γιατί τι γίνεται τότε στην περίπτωση που ισχύει εν τέλει αλλά εμείς δεν πιστεύουμε σε αυτό και δεν το κυνηγάμε η απλά έχουμε πάψει να το κάνουμε εξαιτίας ίσως κάποιων εμπειριών; Αφήνουμε τους εαυτούς μας καταδικασμένους σε μία καταπιεσμένη σχέση που δεν μας κάνει πραγματικά ευτυχισμένους; Επιτρέπουμε δηλαδή στον εαυτό μας απλά να συμβιβαστεί;

Πολλοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν ότι μπορεί να υπάρξουν παραπάνω από μία «αδερφές ψυχές». Για παράδειγμα η μητέρα μας, ο πατέρας μας, ο αδερφός/ή μας, ο καλύτερος φίλος μας..μπορεί να είναι μία απ’αυτές. Άτομα που στο πρόσωπό τους σκιαγραφείται η ανιδιοτελής και δίχως όρια ουσιαστική αγάπη που σου παρέχουν αλλά και τους παρέχεις. (ανιδιοτελής αγάπη; Ένα άλλο τεράστιο ερώτημα,το οποίο όμως δεν είναι επί της παρούσης).

Απλά ο άνθρωπος από τη φύση του όταν αναφέρεται στην έννοια «αδερφή ψυχή» αυτομάτως πάει ο νούς του στο αντίθετο φύλο και στην ερωτική έλξη. Και αυτό γίνεται υποσυνείδητα γιατί το μυαλό μας,μας καθοδηγεί στην βιολογική σκοπιμότητα της έννοιας όπου είναι η εξέλιξη του ανθρώπινου γένους.(εξεζητημένο αλλά true story :) ).

Είναι τόσα πολλά τα ερωτήματα που όμως δυστυχώς δεν μπορεί κανένα απ’αυτά να απαντηθεί με ακρίβεια. Είναι όλα υποκειμενικά, ακόμα και η ίδια η Ευτυχία.
Όλα τα παραπάνω μας βάζουν σε σκέψεις αλλά το κυρίαρχο ερώτημα που πρέπει να μας απασχολεί είναι ένα:

Αφήνουμε τελικά την ζωή στην τύχη της και όπου μας βγάλει?
Ή καθορίζουμε την τύχη της ζωής μας εμείς οι ίδιοι??

25/05/2013 0 comments

ART & CULTURE

Το ωραιότερο love story σε 85 δευτερόλεπτα (+video)

written by The K-magazine

Μία νέα διαφήμιση του παγκοσμίως γνωστού φωτογραφικού πρακτορείου Getty Images περιέχει οπτικό υλικό από τα αρχεία του με αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας ιστορίας αγάπης διάρκειας 85 δευτερολέπτων.

Η διαφήμιση αποτελείται εξ ολοκλήρου από βίντεο κλιπς, απεικονίζει την πορεία ενός ζευγαριού και είναι δημιούργημα της διαφημιστικής BBDO.

Όταν το ζευγάρι χωρίζεται για κάποια χρόνια, βλέπουμε την ατομική εξέλιξή τους, τα μείζονα γεγονότα της ζωής του καθενός και ούτω καθεξής, μέχρι την επανένωσή τους.

Πηγή: iefimerida.gr

23/05/2013 0 comments

Newer Posts

Older Posts