ασθενείς

Σάλος έχει ξεσπάσει στην Αυστραλία από τη δημοσίευση μιας επιστημονικής έρευνας, σύμφωνα με την οποία, τα κινητά τηλέφωνα που έχουν οι γιατροί μέσα στα νοσοκομεία, αποτελούν εστίες μόλυνσης.

Στην πολιτεία της Τασμανίας μάλιστα, πολλοί γιατροί έχουν ξεκινήσει και απενεργοποιούν το κινητό τους, πριν μπουν στο νοσοκομείο για να εργαστούν. Η έρευνα για τα “βρώμικα” κινητά ξεκίνησε από το πανεπιστήμιο της Τασμανίας και ο επικεφαλής της, Γιτσάο Φουγκ τόνισε: “Τα κινητά είναι εστίες μόλυνσης και συχνά οι γιατροί δεν καθαρίζουν τα κινητά τους, ούτε πλένουν τα χέρια τους με αποτέλεσμα οι ιοί να μεταδίδονται και σε ασθενείς”.

Σύμφωνα με άλλες έρευνες, περίπου 200.000 μολύνσεις μεταδίδονται ετησίως σε ασθενείς και η έρευνα θα επιδιώξει να δει τον ρόλο που παίζουν τα κινητά στο φαινόμενο αυτό. Το ερώτημα βέβαια είναι τι συμβαίνει σε περίπτωση που κάποιος θελήσει να βρει έναν γιατρό. Μάλλον θα αρχίσουν να χρησιμοποιούν πάλι τους βομβητές.

Πηγή: http://iatropedia.gr/

Στον πόλεμο υπάρχουν πάντα παράπλευρες απώλειες. Και αυτό δεν ισχύει πουθενά περισσότερο από ό,τι στον καρκίνο, έναν πόλεμο όπου τα μέσα επίθεσης καταστρέφουν όχι μόνο τους όγκους -αυτούς τους βιολογικούς τρομοκράτες- αλλά και τα αθώα και άοπλα κύτταρα του σώματος.
Φαίνεται όμως ότι η νανοτεχνολογία μπορεί ήδη σε κάποιες περιπτώσεις να μειώσει τις παρενέργειες και την τοξικότητα της αντικαρκινικής θεραπείας, όπως έμαθε το in.gr σε συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στη Βιέννη για το θέμα.

Το κλειδί, εξήγησαν οι ερευνητές, είναι η ικανότητα της νανοτεχνολογίας όχι να δημιουργεί νέα όπλα, αλλά να μετατρέπει τα συμβατικά όπλα σε έξυπνες βόμβες, οι οποίες αναγνωρίζουν τους όγκους και περιορίζουν εκεί την επίθεση όσο γίνεται περισσότερο.

Η τέχνη του καμουφλάζ

Ένα παράδειγμα της νέας τεχνολογίας έδωσε ο Δρ Νιλ Ντεσάι, αντιπρόεδρος της αμερικανικής εταιρείας Celgene που οργάνωσε την εκδήλωση, στο περιθώριο του συνεδρίου της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Ιατρικής Ογκολογίας (ESMO). Ο Ντεσάι είναι εφευρέτης μιας τεχνολογίας που ουσιαστικά τυλίγει τα μόρια του φαρμάκου σε έναν μικροσκοπικό φάκελο από πρωτεΐνες, τις οποίες αναγνωρίζουν οι όγκοι.

Η μεταμφίεση της επίθεσης γίνεται με μόρια αλβουμίνης, της πλέον άφθονης πρωτεΐνης στον ανθρώπινο οργανισμό. Στην προσπάθειά τους να τραφούν με θρεπτικά συστατικά, ορισμένοι όγκοι απορροφούν αλβουμίνη από το αίμα και μάλιστα παράγουν ειδικούς υποδοχείς στην επιφάνειά τους. Καμουφλαρισμένα ως τροφή, τα μόρια του φαρμάκου μπορούν έτσι να εισέλθουν στο αντίπαλο στρατόπεδο.

Το μυστικό όμως είναι ότι τα σωματίδια που περιέχουν το φάρμακο πρέπει να είναι όσο γίνεται μικρότερα και να φτάνουν την κλίμακα των μερικών εκατοντάδων νανομέτρων, επίπεδο στο οποίο αρχίζουν να εμφανίζονται κβαντικά φαινόμενα.

«Η μεγάλη επιτυχία ήρθε όταν δεν μπορούσαμε πια να δούμε τα σωματίδια σε ένα ισχυρό οπτικό μικροσκόπιο. Γνωρίζαμε ότι το φάρμακο ήταν εκεί, αλλά τα σωματίδια ήταν υπερβολικά μικρά για να τα δούμε» ανέφερε ο Ντεσάι.

Η νέα μορφή της χημειοθεραπείας (Abraxane, πλαξιταξέλη σε σωματίδια αλβουμίνης) εγκρίθηκε το 2008 και σε καμία περίπτωση δεν είναι ακόμα διαδεδομένη: έχει εγκριθεί προς το παρόν σε ΕΕ και ΗΠΑ μόνο για ορισμένους ασθενείς με μεταστατικό καρκίνο του μαστού που δεν βελτιώθηκαν με τη συμβατική χημειοθεραπεία.

Εντοπισμένη δράση

«Αυτό που με ενδιαφέρει ως κλινική ογκολόγο είναι να φτάνει πάντα το φάρμακο στον όγκο» επισημαίνει, και εξηγεί ότι η βιοδιαθεσιμότητα των αντικαρκινικών φαρμάκων, δηλαδή η ικανότητά τους να δρουν όπου και όταν χρειάζεται, παραμένει σημαντικό πρόβλημα.

Στο μέλλον, είπε ο Δρ Ντεσάι στο in.gr, οι επιθέσεις κατά των όγκων θα μπορούσαν να γίνουν πιο έξυπνες και στοχευμένες αντικαθιστώντας την αλβουμίνη με νανοσωματίδια συνθετικών πολυμερών, τα οποία θα αναγνωρίζουν τα καρκινικά κύτταρα με μεγαλύτερη ειδικότητα.

Λιποσώματα, ραδιοανοσοθεραπείες

Υπάρχουν όμως και εγκκριμένες θεραπείες που αξιοποιούν άλλες τεχνικές καμουφλάζ. Όπως ανέφερε ο Δρ Φούριο Γκραμάτικα, επικεφαλής του τμήματος Βιοϊατρικής Τεχνολογίας στο Ίδρυμα Carlo Gnocchi στο Μιλάνο, μια άλλη τακτική είναι τα λιποσώματα, τα οποία είναι γνωστά εδώ και δεκαετίες και χρησιμοποιούνται ευρέως σε καλλυντικά. Σε αυτή την περίπτωση, τα μόρια του φαρμάκου πακετάρονται μέσα σε μικροσκοπικές φούσκες από λιπίδια, οι οποίες γίνονται ένα με τη μεμβράνη των κυττάρων και απελευθερώνουν μέσα τους το τοξικό περιεχόμενό τους.

Μια ακόμα τακτική προσφέρουν τα συστήματα ελεγχόμενης απελευθέρωσης, στα οποία ένα κρυφό όπλο συνδέεται με αντισώματα τα οποία αναγνωρίζουν οι όγκοι. Σε μια τέτοια θεραπεία, εγκεκριμένη για ορισμένους ασθενείς με μη-Χότζκιν λέμφωμα, τα αντισώματα χορηγούνται πριν από το φάρμακο για να συνδεθούν στα καρκινικά κύτταρα. Στη δεύτερη φάση της επίθεσης χορηγείται στον ασθενή ένα ραδιενεργό όπλο, σωματίδια του στοιχείου ύττριου-90, τα οποία συνδέονται στα αντισώματα και ακτινοβολούν τον καρκίνο, αφήνοντας ανέπαφους τους υγιείς ιστούς.

[quote_right]Όπως όμως επισήμανε ο φυσικός Δρ Γκραμάτικα, η νανοτεχνολογία έχει το δυναμικό να βελτιώσει όχι μόνο τις ίδιες τις αντικαρκινικές θεραπείες αλλά και τα διαγνωστικά μέσα -ένα κρίσιμο στοιχείο στις περιπτώσεις που οι γιατροί απλά δεν γνωρίζουν αν ο καρκίνος έχει εξαφανιστεί ή κρύβεται.[/quote_right]

Ο Γκραμάτικα ερευνά συστήματα που αναγνωρίζουν απειροελάχιστες ποσότητες βιοδεικτών στον οργανισμό ή εντοπίζουν μεταλλάξεις που υπάρχουν σε ελάχιστα κύτταρα. Αυτό, πιστεύει, μπορεί να γίνει με νανοράβδους που δονούνται όταν αγγίξουν ένα συγκεκριμένο μόριο, με νανοελάσματα που κάμπτονται σαν βατήρες πισίνας όταν τις αγγίξει ένα μόριο. Η ειδικότητά του, όμως, είναι τεχνικές της «βιοφωτονικής», οι οποίες χρησιμοποιούν φως για να ανιχνεύσουν μόρια που έχουν σημαδευτεί πρώτα με σωματίδια χρυσού ή άλλων υλικών.

Επιφυλάξεις

Φαίνεται λοιπόν ότι η νανοτεχνολογία έχει πολλά να προσφέρει, αυτό όμως δεν έχει λάβει τη μορφή πραγματικής επανάστασης στην ιατρική. Στην πραγματικότητα, μάλιστα, ορισμένοι δεν πιστεύουν καν ότι η νανοτεχνολογία είναι κάτι νέο. Μεταξύ αυτών ένας Βρετανός φαρμακολόγος που συμμετείχε στην εκδήλωση και διαμαρτυρήθηκε ότι όσα παρουσιάστηκαν –ειδικά τα λιποσώματα- είναι γνωστά εδώ και χρόνια. Ουσιαστικά, υποστήριξε, πρόκειται για συστήματα ελεγχόμενης αποδέσμευσης των φαρμάκων, όπως αυτά που χρησιμοποιούνται σήμερα σε πολλά χάπια. Στο πλευρό του φαρμακολόγου στάθηκε μια Βρετανίδα δημοσιογράφος, η οποία δήλωσε ότι υποψιάζεται πως η συζήτηση για τη νανοτεχνολογία αποσκοπεί στο να πιέσει τις ρυθμιστικές αρχές να αποδεχτούν νέα προϊόντα σε μια επικερδή και άκρως εξειδικευμένη αγορά.

Όπως όμως επισήμανε ο Δρ Γκραμάτικο, η νανοτεχνολογία δεν είναι μια εφεύρεση που γεννήθηκε συγκεκριμένη ημερομηνία –αντίθετα, μια έννοια που ήρθε να συγκεντρώσει την πρόοδο των τελευταίων δεκαετιών στο χειρισμό της ύλης, και υπόσχεται να επεκταθεί στο μέλλον σε νέες εφαρμογές.

Η καλύτερη όμως απάντηση για το εάν η νανοτεχνολογία είναι απλώς μια καραμέλα της βιομηχανίας ήρθε από τη Δρ Χάρμπεκ του Πανεπιστημίου του Μονάχου: «Στην πραγματικότητα, ποσώς με ενδιαφέρει αν κάτι φτιάχτηκε με μεθόδους νανοτεχνολογίας ή όχι. Αυτό που με νοιάζει είναι αν δουλεύει στους ασθενείς μου. Και έχουμε ενδείξεις ότι το κάνει» είπε.

Πηγή: http://www.tovima.gr

Περισσότεροι προσβάλλονται από καρκίνο του μαστού και του προστάτη, λιγότεροι, όμως, χάνουν τη ζωή τους πριν την πάροδο πέντε χρόνων, σύμφωνα με έρευνα που διεξήγε το Αυστραλιανό Ινστιτούτο Υγείας και Πρόνοιας. Ο αριθμός των καρκινοπαθών που ζουν περισσότερο από πέντε χρόνια, από την ημέρα της διάγνωσης, έχει αυξηθεί από 47% σε 66% από το 1982. Οι τύποι καρκίνου που φαίνεται να έχουν καταπολεμηθεί με μεγαλύτερη επιτυχία, είναι του μαστού (89%), του προστάτη (92%) και του μελανώματος (91%), σημειώνει το ΑΜΠΕ.

Λιγότερα άτομα, (66%), φαίνεται να έχουν επιζήσει πάνω από πέντε χρόνια, μεταξύ εκείνων που προσβλήθηκαν από καρκίνο των εντέρων, ο γενικός διευθυντής εντούτοις του Συμβουλίου Καρκίνου, καθηγητής Ίαν Όλιβερ, θα πει ότι προβλέπεται τα ποσοστά αυτά να αυξηθούν μελλοντικά με έγκαιρη διάγνωση και εξέλιξη στον τομέα θεραπευτικής αγωγής.

Ο ίδιος τονίζει ότι τα ποσοστά εκείνων που προσβάλλονται από καρκίνο των εντέρων έχουν αυξηθεί κατά 27% από το 1982, αυτό, εντούτοις, οφείλεται στη γήρανση του πληθυσμού. Το ενθαρρυντικό δε είναι, ότι αυξάνονται τα ποσοστά εκείνων που επιβιώνουν μετά την παρέλευση πέντε χρόνων από τη διάγνωση.

Ο ίδιος μίλησε για την ανάγκη διάθεσης υψηλότερων ποσών χρηματοδότησης για την έρευνα του καρκίνου του πνεύμονα – ένας τομέας που υστερεί σ’ αυτό το σημείο και αυτός είναι ο λόγος που δεν έχουν γίνει σοβαρά βήματα για την αντιμετώπισή του, με αποτέλεσμα το ποσοστό εκείνων που επιβιώνουν πέντε χρόνια μετά τη διάγνωση να είναι μόνο 14%.

Ο διακεκριμένος επιστήμονας, θα στρέψει την προσοχή στην επιτυχία που έχουν σημειώσει οι έρευνες για την καταπολέμηση του καρκίνου του μαστού, γεγονός που οφείλεται στην εντυπωσιακή χρηματοδότηση προς την κατεύθυνση αυτή. «Είναι επιτακτική ανάγκη η έρευνα να στραφεί εκεί που έχει σημειωθεί η μικρότερη εξέλιξη στην καταπολέμηση του καρκίνου. Δεν έχουμε ικανοποιητικά αποτελέσματα αναφορικά με τον καρκίνο των πνευμόνων, όπου και η πρόληψη, όπως το κόψιμο του καπνίσματος, παίζει σοβαρό ρόλο», λέει.

Ένα άλλο σημείο που εντόπισε η εν λόγω έρευνα είναι ότι στο σύνολο των καρκινοπαθών, οι γυναίκες ζουν περισσότερα χρόνια από τους άντρες, καθώς επίσης και εκείνοι που ζουν στις πόλεις σε σύγκριση με εκείνους που μένουν στην ύπαιθρο ή είναι απομονωμένοι. Το τελευταίο αποδίδεται στο γεγονός ότι η διάγνωση γίνεται ίσως με κάποια καθυστέρηση και η θεραπεία, λόγω απόστασης, είναι προβληματική.

«Αυτό είναι κάτι το οποίο θα πρέπει να το προσέξουμε ιδιαίτερα στην Αυστραλία», τονίζει ο κ. Όλιβερ.

Πηγή:http://www.newsbeast.gr

Ένα χημικό συστατικό του κάρυ πρόκειται να δοκιμαστεί για την ικανότητά του να εξολοθρεύει τους καρκινικούς όγκους του παχέος εντέρου σε ασθενείς, σύμφωνα με στοιχεία που επικαλείται το ειδησεογραφικό δίκτυο BBC.

Η κουρκουμίνη η οποία εμπεριέχεται στο μπαχαρικό κουρκούμη (κοινώς κάρυ) έχει ήδη σχετιστεί με αρκετά οφέλη για την υγεία του ανθρώπου.

Μελέτες έχουν ήδη αποδείξει ότι μπορεί να εμποδίσει την ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων σε εργαστηριακό περιβάλλον ενώ είναι ωφέλιμη στη θεραπεία των πασχόντων από εγκεφαλικό επεισόδιο και άνοια.

Μελέτη που βρίσκεται σε εξέλιξη σε νοσοκομεία του Λάνκαστερ έχει ως στόχο να διερευνήσει την επίδραση της κουρκουμίνης συνδυαστικά με χημειοθεραπευτικά φάρμακα.

Ο καρκίνος του παχέος εντέρου όταν δίνει μεταστάσεις σε άλλα σημεία του σώματος αντιμετωπίζεται με έναν συνδυασμό τριών σκευασμάτων, αλλά μόνο περίπου οι μισοί ασθενείς ανταποκρίνονται στην χημειοθεραπεία.

Έχουν ήδη επιλεγεί 40 ασθενείς από το Βασιλικό Θεραπευτήριο του Λέστερ και το Γενικό Νοσοκομείο της πόλης που θα λάβουν δισκία κουρκουμίνης για επτά ημέρες πριν την έναρξη της βασικής χημειοθεραπείας.

Όπως εξηγεί ο Δρ Γουίλιαμ Στιούαρτ επικεφαλής της μελέτης, ήδη τα πειράματα που έχουν γίνει έχουν δείξει ότι ο συνδυασμός κουρκουμίνης και χημειοθεραπείας είναι «100 φορές καλύτερος» από τον καθένα ποαράγοντα μόνο του.

«Όταν ο καρκίνος του παχέος εντέρου εξαπλωθεί είναι δύσκολο να αντιμετωπιστεί, εν μέρει διότι οι παρενέργειες από την χημειοθεραπεία περιορίζουν τον χρόνο διάρκειας της αγωγής», εξηγεί ο ερευνητής.

«Η ελπίδα ότι η κουρκουμίνη μπορεί να αυξήσει την ευαισθησία των καρκινικών κυττάρων στην χημειοθεραπεία είναι σημαντική επειδή μπορεί να μας δώσει την δυνατότητα χορήγησης χαμηλότερων χημειοθεραπευτικών δόσεων, άρα οι ασθενείς να έχουν λιγότερες παρενέργειες και έτσι να υποβάλλονται για μεγαλύτερο διάστημα στην θεραπεία», καταλήγει.

Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι η έρευνα βρίσκεται σε προκαταρκτικά στάδια, αλλά οπωσδήποτε η δυνατότητα των φυτοχημικών ουσιών στην θεραπεία του καρκίνου είναι ενδιαφέρουσα ιδέα και μπορεί να αποφέρει νέα στοιχεία για την ανάπτυξη καλύτερων φαρμάκων στο μέλλον.

Πηγή: health.in.gr