Η Μαριάννα Δ. πήρε το θάρρος και μας έστειλε την ιστορία της, περιμένοντας να λάβει πίσω την απάντησή μας…
[faq]
[faq_question] «Αγαπητό k-mag, πνίγομαι…
Τους τελευταίους 3 μήνες έχω συνειδητοποιήσει πως είμαι (χωρίς ανταπόκριση) ερωτευμένη με τον κολλητό μου. Το πρόβλημα είναι πως εδώ και 1,5 χρόνο έχει σχέση με άλλη κοπέλα, με την οποία όμως χωρίζει πάρα πολύ συχνά. Τσακώνονται άσχημα και κάθε φορά έρχεται σε εμένα, ψυχολογικά χάλια, με διάθεση να τον «παρηγορήσω». Όταν του λέω πως είναι καιρός να προχωρήσει, συμφωνεί μαζί μου, αλλά κάθε φορά τα ξαναβρίσκουν και γίνονται ακριβώς τα ίδια. Πρόκειται για μια σχέση με πάθος, αλλά δεν είναι ευτυχισμένος… Δυστυχώς δεν συνέβη ποτέ, τίποτα μεταξύ μας. Για λίγο καιρό κι όσο ήταν χώρια, του εξομολογήθηκα τα συναισθήματά μου, μα εκείνος δεν μου έκοψε το θάρρος. Ίσα ίσα…
Το μόνο που θέλω είναι να είναι αυτός καλά, αλλά βασανίζομαι που δεν μπορώ να είμαι μαζί του… Τι να κάνω;»[/faq_question]
[faq_answer]
Μαριάννα, όσο άσχημα κι αν νιώθεις πως είναι τα πράγματα, μην απογοητεύεσαι.
Είτε το πιστέψεις, είτε όχι, έχουμε βρεθεί ακριβώς στην ίδια θέση. Πιστεύω μάλιστα πως ούτε εγώ, ούτε εσύ είμαστε οι πρώτες που είχαμε να αντιμετωπίσουμε κάτι τέτοιο. Μιας και το έχω ζήσει λοιπόν, παρόμοια με όπως το περιγράφεις, πιστεύω πως μπορώ να σου πω τη δική μου εκδοχή, πιο χειροπιαστά απ’ότι συνήθως…
Εδώ λοιπόν, έχουμε να κάνουμε με ένα αρκετά συνηθισμένο γεγονός, το οποίο είναι και τις περισσότερες φορές αναπόφευκτο, όταν έχεις άντρα «φίλο»: Τον έρωτα.
Τον ερωτεύτηκες… δεν είσαι υποχρεωμένη να απολογηθείς σε κανέναν. Απο’κει και πέρα, το θέμα έχει κι άλλα σημεία τα οποία δεν μπορείς να παραβλέψεις, ακόμα κι αν δεχτούμε ότι του αρέσεις: Έχει κοπέλα… και μάλιστα αρκετό καιρό. Αυτό είναι ένα από τα «δεδομένα» αυτής της ιστορίας, λοιπόν. Η κοπέλα του. Που καλώς ή κακώς είναι η πρωταγωνίστρια στη ζωή του κι όχι κάποια guest συμμετοχή. Αντί λοιπόν να σκας και να «κλείνεσαι» στο πρόβλημά σου, φέρε τον εαυτό σου στη θέση αυτής της κοπέλας…
Καλή, κακή, χρυσή, άγια, σκύλα… Ότι κι αν είναι! Θα σου άρεσε να βρίσκεσαι στη θέση της;;
Να πληγώνεσαι διαρκώς απ’το αγόρι σου και να φοβάσαι πως η «κολλητή» του φίλη καραδοκεί για να στον «κλέψει» or something… (?)
Μπορεί εσύ να μην έχεις τέτοιες βλέψεις και να σου αρκεί απλά να τον «έχεις» δίπλα σου, έστω κι έτσι, σαν φίλο και τίποτα άλλο, όμως η κοπέλα του δεν μπορεί να ξέρει τι έχεις εσύ μέσα στο κεφάλι σου και… πίστεψέ με, (λογικά) έχει βάλει με το νου της τα χειρότερα για εσένα και για εκείνον.
Επόμενο αγκάθι στην όλη ιστορία, είτε σου αρέσει είτε όχι, αποτελεί η στάση του «φίλου» σου… Κι αυτό γιατί, απ’ότι καταλαβαίνω, του αρέσει να «παίζει» και δεν είναι τόσο ξεκάθαρος απέναντι σου. Θεωρητικά, αν σου είχε ήδη ρίξει «Χ» και δεν σε είχε με την όλη στάση του στο «περίμενε», δεν θα υπήρχε κανένας απολύτως προβληματισμός και δεν θα μας έγραφες αυτό το γράμμα! (έξυπνη κοπέλα είσαι, καταλαβαίνεις γιατί…)
Παρ’όλα αυτά, κανείς δεν είναι αρμόδιος να κρίνει πως και γιατί συμβαίνει ότι συμβαίνει απ’την πλευρά του, καθώς ο καθένας μπορεί να επέμβει στο μερίδιο που του αναλογεί. Πιο απλά: Έχεις σκεφτεί που ευθύνεσαι εσύ στην όλη ιστορία; Προβληματίζεσαι αρκετά επειδή, ενδεχομένως, τρέφεις ελπίδες πως μέσα απ’τις δυσκολίες και την πικρία του για τη συμπεριφορά της κοπέλας του, θα γίνει επιτέλους δικός σου…
Όμως Μαριάννα, όσο κι αν δε θέλεις να το παραδεχτείς, ξέρεις καλά μέσα σου πως αυτό δε πρόκειται να συμβεί. Ο «φίλος» σου έχει χρόνιο κόλλημα και δεν είναι απλώς ξενερωμένος με τη συμπεριφορά της δικιάς του…
Αν είχε όντως πληγωθεί, ξενερώσει, κουραστεί, αηδιάσει… να’σαι σίγουρη πως θα’χε ήδη φύγει, πολύ καιρό πριν και δε θα κλαιγόταν σε κάθε ευκαιρία, μόνο και μόνο για να βρει υπάρξεις σαν κι εσένα να τον «παρηγορούν» στις μέρες… μοναξιάς του!
Επομένως, η κατάστασή σου χρειάζεται αντιμετώπιση άμεση και οι τρόποι είναι (συνήθως) μόνο οι παρακάτω:
1) Όπου φύγει, φύγει…
Αφού η θέση σου στην όλη ιστορία σε κάνει να πονάς, τότε ήρθε η ώρα να αποχωρήσεις. Οκ τον αγαπάς, τον σκέφτεσαι, τον πονάς, τον θέλεις όσο τίποτα, ΟΜΩΣ… Καλό θα ήταν να σκεφτείς πρώτα και κύρια τον εαυτό σου. Απομακρύνσου απ’τη ζωή του κι απ’ότι στον θυμίζει κι άσε να καλύψει τη θέση του μια γλυκιά ανάμνηση… Δεν γεννήθηκες για να λαμβάνεις την αγάπη και το ενδιαφέρον κάποιου σε «δόσεις», ούτε και για να παίζεις το ρόλο της «άλλης».
Συμβουλή: Προσπάθησε να βρεις κάτι που να αξίζει την προσοχή σου και να είναι 100% δικό σου. Αληθινά δικό σου!
2) Προσέχεις, για να έχεις
Αν απ’την άλλη πιστεύεις (ακόμα) ότι το ελέγχεις και είσαι σε θέση, παρ’ότι ομολόγησες, να «καταπιείς» τα συναισθήματά σου, μείνε στο πλευρό του σαν φίλη, όπως ακριβώς ξεκίνησες. Βγάλε απ’το μυαλό σου εντελώς την πιθανότητα να γίνετε ζευγάρι και βρες κάποιον άλλο να περνάς τον καιρό σου.
Συμβουλή: Η εύκολη λύση δεν είναι πάντα η σωστή και σ’αυτή την περίπτωση σου είναι εύκολο να διαλέξεις να «σώσεις τη
φιλία σας».
…Θα σου είναι όμως το ίδιο εύκολο και στην πράξη!
Σκέψου καλά πριν ενεργήσεις, μα πάνω απ’όλα θυμήσου πως σου αξίζει το καλύτερο… Μη συμβιβάζεσαι με κάτι που ανήκει αλλού, στο φόβο της εξερεύνησης και της ανακάλυψης νέων κόσμων.
Καλή τύχη,
Μαρκέλλα
[/faq_answer]
[/faq]
