‘Όλοι γνωρίζουμε πως η Coca Cola, το πιο διάσημο αναψυκτικό στον κόσμο, δημιουργήθηκε τυχαία όταν το 1886 ο John Pemberton, φαρμακοποιός και τραυματίας βετεράνος του Αμερικανικού Εμφυλίου, κατέληξε σ’ ένα γευστικό μείγμα με μικροποσότητα κοκαΐνης (η οποία και περιλαμβανόταν στη συνταγή ως το 1905), καθώς ήθελε να βρει ένα υποκατάστατο για τη μορφίνη. Και τώρα δε λείπει σχεδόν από κανένα ψυγείο! Και το διάσημο πια σάντουιτς, στο οποίο όλοι θα στραφούμε σε οποιαδήποτε εκδοχή του στη διάρκεια μιας πολυάσχολης μέρας, ήταν ιδέα ενός κόμη του 18ου αιώνα που, για να μην αφήσει στη μέση το χαρτοπαίγνιο, ζήτησε λίγο κρέας ανάμεσα σε δύο φέτες ψωμί ώστε να μην απασχολεί τα χέρια του με μαχαιροπίρουνα, αλλά και για να μη λιγδώσει τα χέρια του! Κι όμως, υπάρχουν κι άλλες… νοστιμιές που, αν δεν έβαζαν το χεράκι τους η εφευρετικότητα κι η τύχη, μπορεί τώρα να μην τα χαιρόμασταν!
01 Chocolate chip cookies. Πού και πού δε λέμε όχι στο να συνοδεύσουμε τον καφέ μας με αυτή τη λιχουδιά που εφηύρε τυχαία η Ruth Wakeland το 1930. Τότε η Ruth κι ο σύζυγός της διατηρούσαν το μοτέλ Toll House Inn. Μια μέρα, φτιάχνοντας σοκολατένια μπισκότα, συνειδητοποίησε πως δεν είχε σκόνη σοκολάτας. Αντί να πάει να αγοράσει σκέφτηκε να ρίξει κομμάτια σοκολάτας Nestle στο μείγμα με το σκεπτικό πως στο φούρνο θα αφομοιώνονταν τα κομμάτια στο μείγμα. Όπως κι έγινε, απλά όχι όπως φανταζόταν η Ruth! Δεν ξέρω για σας, αλλά χάρη στη Ruth συχνά φεύγω μ’ ένα πακετάκι cookies από το σούπερ μάρκετ – όταν δεν τεμπελιάζω να τα φτιάξω!
02 Παγωτό γρανίτα (popsicle). Ο Frank Epperson ήταν μόλις έντεκα ετών το 1905 όταν του έκαναν δώρο ένα σετ παρασκευής αναψυκτικού. Μέχρι που, όντας αφηρημένος, άφησε το μείγμα όλη νύχτα στην κατάψυξη. Την επόμενη μέρα αντίκρισε το “κατόρθωμά” του, μια που το ξυλάκι που χρησιμοποίησε για να ανακατέψει το μείγμα είχε παγώσει μέσα σε αυτό. Παρ’ όλα αυτά δε δίστασε να το δοκιμάσει γλείφοντάς το κι ενθουσιασμένος το… βάφτισε “Epsicle”. Ενθουσιασμένοι, όμως, ήταν και οι γείτονες κι οι φίλοι του που δοκίμασαν κι εκείνοι την εφεύρεσή του, γι’ αυτό και το 1924 κατοχύρωσε την πατέντα και τη μετονόμασε σε popsicle. Να ποιο… καλό παιδί θα ευγνωμονούμε που δροσιζόμαστε το καλοκαίρι!
03 Χωνάκι παγωτού. Και μια που είπαμε πώς δροσιζόμαστε το καλοκαίρι… ποιος λέει όχι σ’ ένα παγωτό χωνάκι; Μόνο που, χωρίς τη βοήθεια ενός ζαχαροπλάστη που το 1904 έσπευσε να βοηθήσει έναν… συνάδελφο παγωτατζή, τον Arnold Fornachou, δεν ξέρω αν θα το χαιρόμασταν το ίδιο! Βλέπετε, εκείνη τη μέρα ο Arnold ξέμεινε μία ζεστή καλοκαιρινή μέρα από πλαστικά κυπελλάκια κι ο ζαχαροπλάστης του έδωσε μερικές βάφλες που του είχαν μείνει και του έδειξε πώς να τις τυλίγει σε σχήμα κώνου. Οι βάφλες όχι μόνο κρατούσαν τις μπάλες παγωτού, αλλά η πρωτότυπη αυτή ιδέα ικανοποίησε γευστικά τους πελάτες του Arnold. Πλάκα πλάκα… το χωνάκι είναι η μισή αίγλη του παγωτού!
04 Πατατάκια. Το 1853 εργαζόταν στο Moon’s Lake House του Saratoga Springs ο σεφ George Crum, ο οποίος πάντα έκανε τη δουλειά του έτσι ώστε οι πελάτες του να φεύγουν ικανοποιημένοι. Μια μέρα ένας τακτικός πελάτης ζήτησε τηγανιτές πατάτες, αλλά τις επέστρεψε γιατί ήταν πολύ χοντροκομμένες. Αφού η παραγγελία γύρισε στην κουζίνα αρκετές φορές, ο Crum έκοψε την επόμενη μερίδα σε όσο πιο λεπτές φέτες μπορούσε, τις αλάτισε και τις τηγάνισε έτσι ώστε να μη χαθεί η γεύση τους. Όπως αντιλαμβάνεστε, ο πελάτης ενθουσιάστηκε και σήμερα εμείς τσιμπολογάμε πού και πού μερικά πατατάκια συνοδεία μπύρας!
05 Corn Flakes. Είναι το πιο διάσημο προϊόν δημητριακών της Kellogg’s κι όμως, τα Corn Flakes “γεννήθηκαν” κατά λάθος! Το 19ο αιώνα οι αδερφοί William και John Kellogg εργάζονταν στο σανατόριο Battle Creek, όπου μεγάλο ρόλο στην επίτευξη και τη διατήρηση της καλής υγείας θεωρείτο η χορτοφαγία. Αναζητώντας ένα υποκατάστατο του ψωμιού που θα μπορούσαν οι ασθενείς να μασήσουν πιο εύκολα, ξεκίνησαν να βράζουν σιτάρι, μόνο που αυτό… παράβρασε και πήρε τη μορφή νιφάδων. Παρ’ όλα αυτά αποφάσισαν να τις ψήσουν και διαπίστωσαν πως το παρασκεύασμά τους είχε απήχηση. Για να το κάνουν ακόμη καλύτερο, αντικατέστησαν το σιτάρι με καλαμπόκι και… ιδού! Τα Corn Flakes που εδραίωσαν τα δημητριακά ως ένα απαραίτητο γεύμα στο πρωινό τραπέζι!
Ας το παραδεχθούμε, η κατανάλωση όλων αυτών των φαγητών πρέπει σίγουρα να γίνεται με μέτρο, αλλά… δεν είναι πολύ ωραία που μπορούμε σήμερα να υποκύπτουμε πού και πού σε αυτά τα γευστικά “λάθη”;;;
