Είναι πολύ λογικό σε μία επιχείρηση ο καθένας να προσπαθεί να γίνει καλύτερος και φυσικά αναπόσταστο κομμάτι της. Πόσο εύκολο, όμως, είναι για τον καθένα μας να δυσκολέψει την κατάσταση επηρεάζοντας όχι μόνο τον ίδιο, αλλά κα το ηθικό των συνεργατών του; Παρακάτω θα δούμε μερικές φράσεις που, αν κάποιος επιθυμεί όντως να συμβάλλει στην ομαλή καθημερινότητα της επαγγελματικής του ζωής, καλύτερα να τις ξανασκεφτεί.
01 “Δεν είναι η δουλειά μου”. Κάποιες φορές πιθανώς να μας ζητηθεί κάποια στιγμή μία εργασία εκτός του φάσματος αρμοδιοτήτων μας. Με αυτήν την απάντηση, όμως, λέμε έμμεσα πως πολύ απλά δε θέλουμε να κάνουμε αυτό που μας ζητήθηκε και με τη σειρά του κάνει τους συνεργάτες να αντιληφθούν πως κοιτάμε μόνο τον εαυτό μας. Ως κομμάτι της επιχείρησης, όμως, η δουλειά μας ΕΙΝΑΙ να βοηθάμε όπου είναι αναγκαίο. Είναι προτιμότερο να πούμε πως θα το κάνουμε λίγο αργότερο, αν υπάρχει περιθώριο χρόνου.
02 “Το έχουμε δοκιμάσει”. Εκ των πραγμάτων, σε μία επιχείρηση δεν έχουν όλοι οι εργαζόμενοι “τα ίδια χιλιόμετρα” με εμάς. Επομένως, είναι λογικό να γίνει από κάποιον μία επιχειρηματική πρόταση που πιθανώς στο παρελθόν η υλοποίησή της δεν ευδοκίμησε. Αυτή η απάντηση, εκτός του ότι είναι αποκαρδιωτική, ακούγεται στο συνεργάτη μας ως “εγώ ξέρω, εσύ όχι”. Δεν κοστίζει να ακούσουμε την πρόταση και να εξηγήσουμε στην πορεία τους λόγους για τους οποίους η ιδέα δεν προχώρησε. Είναι η ιδανική στιγμή όπου η εμπειρία κι η νέα προσέγγιση πρέπει να συνυπάρξουν.
03 “Δεν υπάρχει το budget”. Είναι ίσως μία σύνηθης απάντηση για να απορριφθεί μία νέα και ίσως φιλόδοξη πρόταση. Όταν, όμως, η απάντηση δίνεται χωρίς καν να γίνει μία μελέτη του αν όντως μπορεί η επιχείρηση να ανταποκριθεί στο όποιο κόστος αλλά και να την αξιολογήσει, η αίσθηση που μένει θυμίζει το “κάνε μόνο ό,τι σου λένε”. Οι νέες ιδέες, όμως, είναι κι αυτές που συχνά κινούν μια επιχείρηση και, εφόσον υπάρχει η δυνατότητα, πρέπει να υποστηριχθούν έστω με έναν μικρό προϋπολογισμό.
04 ”Σου το είπα”. Ένας συνεργάτης σκέφτεται μία νέα στρατηγική που ίσως ωφελήσει την επιχείρηση. Του λέμε “όχι, δε θα δουλέψει”. Παρ’ όλα αυτά, εκείνος προσπαθεί να την υλοποιήσει κι αποτυγχάνει. Το “σου το είπα” μετά από αυτήν την α(πο)τυχία είναι σα να ρίχνουμε αλάτι στην πληγή του. Εκείνη τη στιγμή είναι πολύ καλύτερο να σιωπήσει. Ποιος μας λέει πως δε θα μπορούσαμε να είμαστε εμείς στη θέση του;
05 “Δε συνάδει με τις διαδικασίες της εταιρείας”. Όταν οι εργαζόμενοι αναγκάζονται να ακολουθούν ένα μηχανικό σχεδόν σύνολο διαδικασιών, διστάζουν να εκφράσουν προτάσεις που πιθανώς και να είναι καινοτόμες και φυσικά προσοδοφόρες. Αν αυτές οι διαδικασίες και οι κανονισμοί εμποδίζουν αυτήν την προοπτική εξέλιξης, τότε μάλλον πρέπει να αλλάξουν.
Ένας ζωτικός πυρήνας της βιωσιμότητας και, κατ’ επέκταση, της εξέλιξης της κάθε επιχείρησης είναι η αρμονία και η διάθεση για συνεργασία ανάμεσα στους εργαζόμενούς της. Για να επιτευχθούν αυτά όμως, πρέπει να γνωρίζει ο καθένας να ακούει την κάθε πλευρά και να προχωρά σε διάλογο για τα μετέπειτα επιχειρηματικά βήματα. Αλλιώς, δεν έχει σημασία πόσα χρόνια προϋπηρεσίας μετρά κάποιος. Αρκούνε οι λάθος λέξεις για να μειώσουν την όποια εμπειρία.
