ΜΑΘΗΜΑ ΠΡΩΤΟ
Είναι που… πολλές φορές δεν μας καίγεται καρφί γι’ αυτά που έχουμε στη ζωή μας, αλλά για αυτά που δεν έχουμε. Για αυτά που δεν ήρθαν ενώ τα περιμέναμε, ή ήρθαν αλλά όχι όπως τα περιμέναμε, για αυτά που δεν έγιναν πράξη, για τις ευκαιρίες που δεν μας δόθηκαν αλλά μας άξιζαν. Δεν… Για αυτά τα “δεν” παραδόξως φαίνεται πως διαθέτουμε άπλετο χρόνο, μπορούμε να σπαταλάμε όλη μας την ενέργεια γι αυτά. Μπορούμε να τα συζητάμε παντού και πάντα. Εμείς, οι δυστυχείς, οι αδικημένοι από τη ζωή, οι άτυχοι, αυτοί που δεν είχαν ευκαιρίες, που δυσκολεύτηκαν να αποκτήσουν όσα έχουν, που κι αυτά που έχουν δεν είναι πιο σημαντικά από αυτά που δεν έχουν.
Έτσι λοιπόν, τα απόντα της ζωής μας, αποκτούν μια αξία ανεκτίμητη, μαγική, είναι ξαφνικά το κέντρο του κόσμου μας. Ώσπου… κανείς δεν θέλει να μας ακούσει άλλο, κανείς δεν θέλει να μας παρηγορήσει ξανά, κανείς δεν έχει τη διάθεση να του μεταβιβάσουμε απαισιόδοξα και αρνητικά συναισθήματα. Κι έτσι τα “δεν”, τα πραγματικά “δεν”, αυτά που τόσο καιρό προσκαλούσαμε εμείς οι ίδιοι στη ζωή μας, ήρθαν τελικά και μας βρήκαν. Έγιναν πραγματικό κομμάτι μας. Όμως, όλοι οι υπόλοιποι έφυγαν.
ΜΑΘΗΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟ
Είναι που… πολλές φορές ξεχνάμε να χαρούμε αυτά που έχουμε τώρα. Τα κοιτάζουμε από την αρνητική πλευρά τους, από την πιο θολή τους όψη, ψάχνουμε να βρούμε τι μειονέκτημα έχουν, τι μπορούμε να τους αλλάξουμε. Ξεχνάμε τα όμορφα που μας δίνουν, τα όμορφα που περνάμε μαζί τους, τις στιγμές που χαμογελάμε πραγματικά ή αγαπιόμαστε πραγματικά ή νιώθουμε πλήρεις. Τα ξεχνάμε γιατί δεν τα ζούμε στ’ αλήθεια. Γιατί αναζητούμε εκείνο το ψεγάδι που θα γίνει το άλλοθι για να μην είμαστε ευχαριστημένοι. Αισθανόμαστε πίεση, θέλουμε να είμαστε ελεύθεροι, θέλουμε να είμαστε διαφορετικοί ή να είναι οι άλλοι διαφορετικοί, δεν μας αρέσει αυτό που ζούμε γιατί έχει και σκούρες πλευρές, έχει και δυσκολίες, έχει και ανηφόρες.
Και πάλι παραβλέπουμε ότι τα πάντα έχουν σκούρες πλευρές και ανηφόρες και ότι η πραγματική ελευθερία δεν είναι η εγκατάλειψη των πάντων ούτε είναι η φυγή: πραγματικά ελεύθερος είσαι όταν αγαπάς και αγαπιέσαι, όταν χαίρεσαι την κάθε μέρα σου μαχόμενος, όταν είναι επιλογή σου να αγαπάς και το κάνεις χωρίς δεύτερες σκέψεις, χωρίς να θέτεις εμπόδια, χωρίς να κλείνεις το δρόμο εσύ ο ίδιος στην ευτυχία σου.
Μην ξεχνάς:Feeling good is a choice!
