To βραβευμένο με αστέρι Michelin εστιατόριο Pelagos στο Four Seasons Astir Palace Hotel Athens λανσάρει την τρίτη ετήσια σειρά μενού Pelagos On Tour: ένας φόρος τιμής στα απίστευτα υλικά τριών ηλιόλουστων κυκλαδίτικων νησιών.
Μετά από ένα γαστρονομικό ταξίδι, ο αναγνωρισμένος σεφLuca Piscazzi και η ομάδα του παρουσιάζουν εννέα υλικά από τη Σίφνο, τη Σαντορίνη και τη Νάξο που αφηγούνται την ιστορία των νησιών, των κατοίκων τους, της κουλτούρας και της γαστρονομικής τους κληρονομιάς. Δύο εξαιρετικά μενού γευσιγνωσίας έξι και εννέα πιάτων –τα «Discovery» και «Adventure»– συνοδεύονται φέτος από ένα μενού έξι πιάτων «Best Of» που τιμά τα τρία χρόνια της περιοδείας, περιλαμβάνοντας αγαπημένα πιάτα εμπνευσμένα από προηγούμενα ταξίδια στην Κρήτη και την Τήνο.
Κατά τη διάρκεια του φετινού Pelagos on Tour, οι συναντήσεις και οι συνεργασίες με τοπικούς σεφ, μικρούς παραγωγούς και οικογενειακές επιχειρήσεις οδήγησαν σε αποκλειστικές γαστρονομικές και πολιτιστικές αποκαλύψεις. Το αποτέλεσμα; Εξαιρετικά καλοκαιρινά μενού που γιορτάζουν αυτά τα ξεχωριστά υλικά και αγκαλιάζουν τις μοναδικές προσωπικότητες αυτών των πολύ διαφορετικών νησιών.
«Η αρχική αποστολή του Pelagos on Tour ήταν να εξερευνήσει ανεξερεύνητους προορισμούς, να στηρίξει μικρούς παραγωγούς και να αναδείξει εξαιρετικά τοπικά προϊόντα», εξηγεί ο σεφ. «Το φετινό Pelagos On Tour: The Cyclades Edition παρέδωσε όλες αυτές τις πτυχές και πολλά περισσότερα, συμπεριλαμβανομένης της υπενθύμισης να εκτιμάμε τις απλές χαρές της ζωής: την αυθεντική φιλοξενία, την άνεση του αργού ρυθμού ζωής και την απόλαυση των δώρων της φύσης στην καθαρότερη μορφή τους».
Για κάθε ένα από τα νέα καλοκαιρινά μενού στο Pelagos, οι επισκέπτες μπορούν να απολαύσουν ένα πλήρες ελληνικό pairing κρασιών καθώς και την ευκαιρία να ανακαλύψουν διεθνείς ετικέτες μέσω των εξειδικευμένων sommelier του Pelagos. Υπάρχει, επίσης, ένα μενού με τέσσερα κοκτέιλ εμπνευσμένα από τις Κυκλάδες, συμπεριλαμβανομένου του χαρακτηριστικού Ariadne: ένας αναζωογονητικός φόρος τιμής στη Νάξο που συνδυάζει λικέρ κίτρο με Aperol, πεπόνι και Aegean Tonic.
Τρία νησιά, εννέα υλικά
Κάθε νησί που επισκέφθηκε το Pelagos On Tour: The Cyclades Edition προσέφερε νέα γαστρονομική έμπνευση για τα καλοκαιρινά μενού του σεφ Luca Piscazzi.
Η κάπαρη της Σίφνου προσθέτει μια παιγνιώδη πιπεράτη νότα στο ταρτάρ τόνου μέσω της αλμυρής απαλότητας του παγωτού κάπαρης. Τα κρεμώδη ρεβίθια συνδυάζονται επιδέξια με σάλτσα Romesco και βερίκοκο στον αστακό. Η μοναδική λευκή μελιτζάνα της Σαντορίνης είναι το αστέρι του ομώνυμου πιάτου και συνδυάζεται αριστουργηματικά μαζί με κάρυ Madras, χοιρινή κοιλιά και στρείδι. Το ξηρό ωριμασμένο βοδινό αναδεικνύει το κρέας της Νάξου που σερβίρεται με έναν ενδιαφέροντα συνδυασμό ζωμού ντομάτας, αγγουριού και σουσαμιού.
Το μενού έξι πιάτων «Best Of» επαναφέρει εμβληματικά αγαπημένα πιάτα από προηγούμενες περιοδείες. Από την επίσκεψη το 2023 στην Κρήτη, το πιάτο με το αρνί περιλαμβάνει τρυφερό κρέας με άγρια χόρτα, δαμάσκηνα και πίτα. Προερχόμενο από την Τήνο το 2022, το πιάτο με το τυρί καρίκι αποδίδει παιχνιδιάρικα τυρί που ωριμάζει σε κολοκύθα με χαβιάρι Kristal σε ένα κεραμικό πιάτο σε σχήμα κολοκύθας.
Μια κυκλαδική Οδύσσεια
Η φετινή νησιωτική περιπέτεια ξεκίνησε από τη Σίφνο, στη φάρμα Narlis, όπου η οικογένεια του ιδιοκτήτη Γιώργου χρησιμοποιεί μεθόδους καλλιέργειας χωρίς νερό για σχεδόν έναν αιώνα. Σε όλο το νησί, τα ρεβίθια, το φασκόμηλο και η κάπαρη αποδείχθηκαν οι γαστρονομικοί αστέρες, ενώ η απίστευτη κεραμική και οι ορεινές πεζοπορίες προς τα αρχαία μοναστήρια ήταν δύο κύρια πολιτιστικά σημεία αναφοράς.
Ο επόμενος προορισμός ήταν η Σαντορίνη –το νησί του κρασιού– ευλογημένο από ηφαιστειακό έδαφος, αεράκια του Αιγαίου και άφθονη ηλιοφάνεια. Παρά τον μαζικό τουρισμό, οι τοπικοί παραγωγοί και αγρότες εργάζονται ακούραστα για να διατηρήσουν την ακεραιότητα των προϊόντων του νησιού, συμπεριλαμβανομένων των παγκοσμίως γνωστών ντοματών Σαντορίνης, οι οποίες προστατεύονται με επίσημη ονομασία προέλευσης από το 2013. Μετά την εκμάθηση παραδοσιακών τεχνικών οινοποίησης στο οινοποιείο Vassaltis, η ομάδα γευμάτισε με αρωματικά φιστίκια που καλλιεργούνται από τον σεβαστό αγρότη Γιάννη στο κτήμα Yiannis Nomikos Estate.
Στη Νάξο, τα καταπράσινα τοπία και οι βουνοκορφές αποτέλεσαν το σκηνικό, ενώ οι επισκέψεις σε μικρούς παραγωγούς όπως οι Babounis Cheese, Graviera Pittara και Olive Oil Cycladi, έδωσαν στην ομάδα τη δυνατότητα να δοκιμάσει αρωματικά τυριά Athos, βοδινό κρέας από βοσκή και το πιο εκλεκτό χρυσαφένιο ελαιόλαδο. Χαλαρά γεύματα με την Naxian Experience και το Terra Grazia Estate εμβάθυναν την ομάδα στη θερμή φιλοξενία της Νάξου, στα τοπικά πιάτα και στην παραδοσιακή μουσική.
Εμπνευσμένος από τη φλόγα για δημιουργία, ο βραβευμένος σεφ Luca –ο οποίος κέρδισε για το Pelagos ένα αστέρι Michelin μέσα σε έξι μήνες από τη λειτουργία του εστιατορίου– επέστρεψε στην Αθήνα για να δημιουργήσει πιάτα που αφηγούνται μια ιστορία για το τοπίο, το πάθος και τη δεξιοτεχνία.
Για να απολαύσετε τα μενού γευσιγνωσίας Pelagos on Tour στο Four Seasons Astir Palace Hotel Athens, παρακαλώ επικοινωνήστε στο 210 8901000.
Ας είμαστε ειλικρινείς, τρεις μέρες στη Νάξο δεν προλαβαίνεις να την απολαύσεις στο έπακρον, όπως της αξίζει… Αλλά είναι –κατά τη γνώμη μου- το νησί που πρέπει να επισκεφτείς τουλάχιστον μια φορά στην ζωή σου.
Να πούμε μερικά λόγια για το νησί;
Η Νάξος είναι το πρώτο σε μέγεθος νησί των Κυκλάδων και βρίσκεται ακριβώς στο κέντρο τους. Πρωτεύουσα της Νάξου είναι η Χώρα που δεσπόζει στο λιμάνι φτάνοντας με το πλοίο και ξεχωρίζει το ενετικό της κάστρο. Κατά την παράδοση, οι πρώτοι κάτοικοι του νησιού ήταν οι Θράκες και οι Πελασγοί. Αργότερα ήρθαν οι Κάρες, με αρχηγό τον Νάξο, στον οποίο και αποδίδεται το όνομα του νησιού. Υπήρξε το κέντρο του αρχαϊκού κυκλαδικού πολιτισμού. Το νησί είναι γνωστό ως πηγή σμύριδας, ενός πετρώματος πλούσιου σε κορούνδιο, το οποίο μέχρι τη σύγχρονη εποχή ήταν ένα από τα καλύτερα διαθέσιμα λειαντικά.
Είναι ένα νησί που τα προσφέρει όλα. Υπέροχες παραλίες –κατά τη γνώμη μου τις καλύτερες στην Ελλάδα- εκπληκτικό φαγητό, κυρίως κρεατικά, ξενοδοχεία για όλα τα βαλάντια, μεγάλες εκδρομές, πλούσια νυχτερινή ζωή. Υπάρχει επιλογή για το είδος των διακοπών που θέλει να κάνει κανείς. Τα παραδοσιακά ορεινά χωριά προσφέρουν πολύ καλό φαγητό και οι παραθαλάσσιες περιοχές προσφέρουν (οργανωμένες ή/ και άγριες ) παραλίες με καταγάλανα νερά.
Όπως προανέφερα, η Νάξος ενδείκνυται για διακοπές διαρκείας, αλλά αν ο χρόνος είναι περιορισμένος και θέλεις να απολαύσεις την διαμονή σου στο νησί, θα προτείνω πολύ συγκεκριμένα μέρη, χωρίς να θέλω να αδικήσω τα υπόλοιπα μέρη του νησιού.
Το σίγουρο είναι ότι στη Νάξο χρειάζεσαι μεταφορικό μέσο, είτε αυτοκίνητο είτε μηχανάκι, οι δρόμοι είναι αρκετά καλοί, αλλά και οι διαδρομές μεγάλες.
Οι προτάσεις που θα κάνω, θα είναι με το σκεπτικό ότι θα έχεις ως βάση τη Χώρα. Το μόνο μέρος που προτείνω για να κοιμηθείς είναι το NaxianView. Άνοιξε πέρσι για πρώτη φορά, είναι καθαρό, κομψό, άνετο και οι ιδιοκτήτες, ο Μανόλης και η Μαρία Φάρκονα, είναι ευγενέστατοι. Bonus η εκπληκτική θέα της πόλης και της Πορτάρας από το Jacuzzi.
Και πας μόνο για τρεις μέρες, 3 είναι και οι παραλίες που πρέπει να επισκεφτείς: Άγιος Προκόπιος, Πλάκα και Μικρή Βίγλα. Και γιατί προτείνω αυτές;
Αρχικά επειδή είναι κοντά στην χώρα και δεν θα χάσεις χρόνο με τις διαδρομές.
Άγιος Προκόπιος. Τι να πρωτοπώ; Ο «έρωτας» μου των τελευταίων 5 χρόνων. To πιο ωραίο σημείο της παραλίας; Θα πας στο Macao Beach bar να απολαύσεις τις πιο άνετες ξαπλώστρες, τα πιο ωραία cocktails , snacks καθόλη τη διάρκεια της ημέρας. Ίσως και της νύχτας,εφόσον δεν θα θέλεις να ξεκολλήσεις από το μέρος αυτό. Αν το μεσημέρι θελήσεις να τσιμπήσεις κάτι υπάρχει και το εστιατόριο, με μία από τις καλύτερες χοιρινές tomahawk. Αν δεν θέλεις να σηκωθείς από την ξαπλώστρα παρά μόνο για να κολυμπήσεις στα πιο ωραία νερά των Κυκλάδων, θα παραγγείλεις την σαλάτα κινόα με τις γαρίδες tempuraκαι θα δοκιμάσεις τα pancakes.
Η ψυχή του Macao είναι ο Στέλιος Κάβουρας, αγαπημένος άνθρωπος του νησιού, όπως και η οικογένειά του. Είναι ο άνθρωπος που θα προτείνει τα καλύτερα σημεία για το νησί και που τον γνωρίζουν όλοι.
Φυσικά, υπάρχει ένα μεγάλο κομμάτι της παραλίας που είναι ανοργάνωτο και μπορείς να πάς με την ομπρέλα σου (γιατί ο ήλιος είναι επικίνδυνος, όλες τις εποχές του χρόνου) και την πετσέτα σου και να χαλαρώσεις.
Πλάκα : Αν πω ότι « θα πάθεις την πλάκα σου», θα είναι πολύ cliché; Ναι, αλλά είναι εξίσου όμορφη παραλία με αυτή του Αγίου Προκοπίου, πιο μικρή. Με λευκή ψιλή άμμο και μεγάλους αμμόλοφους που συνθέτουν ένα μαγευτικό σκηνικό. Έχει ομπρέλες και ταβέρνες και πλέον αρκετά beach bars. Για να τσιμπήσεις κάτι θα προτείνω το Caya Beach Naxos με υπεύθυνο στην κουζίνα -μέχρι πέρσι- τον Χάρη Μπονάνο . Εκεί αξίζει να δοκιμάσεις την λευκή pizza με τρούφα και στην παραλία σερβίρουν ένα sandwich με λιαστή ντομάτα που παίζει να είναι το πιο ωραίο που έχω φάει ever. Δοκίμασε και τα cocktails! Αν μείνεις μέχρι αργά, είναι εντυπωσιακό το ηλιοβασίλεμα στην παραλία μπροστά από την στην ταβέρνα Paradise, ενώνεται ο ουρανός με την θάλασσα και ο ήλιος δύει μέσα σε αυτήν.
Μικρή Βίγλα: Είναι πιο μακριά από τις προηγούμενες και πιο δύσκολα προσβάσιμες. Όσοι την επισκέπτονται την ερωτεύονται για το πιο «άγριο» στοιχείο του. Πρόκειται για 2 παραλίες που χωρίζονται από έναν βράχο, την Παρθένο και το Λιμανάκι. Στην πρώτη θα συναντήσεις windsurfers και kitesurfers λόγω των έντονων ανέμων,με τουρίστες από όλο τον πλανήτη. Νομίζεις είναι σκηνικό ταινίας. Στη δεύτερη μπορείς να απολαύσεις το μπάνιο και την ηλιοθεραπεία σου χωρίς αέρα, είναι πιο οικογενειακή παραλία. Και φυσικά εδώ δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε στην πιο διάσημη «καντίνα» του νησιού, τοFBI. Τα λόγια είναι περιττά, για μια απόλαυση άνευ προηγουμένου. Αν δε κάνω λάθος πρόκειται για 5 αδέλφια που έχουν βρει το Νόημα της ζωής. Πρόθυμοι να σε εξυπηρετήσουν, να σου πουν την ιστορία τους και να σε βοηθήσουν να διαλέξεις ποιο sandwich θα φας και με ποια γρανίτα θα το συνδυάσεις!
Οπωσδήποτε θα επισκεφτείς την Πορτάρα που δεσπόζει πάνω από το λιμάνι. Είναι η τεράστια μαρμάρινη πύλη του ναού του Απόλλωνα που χρονολογείται στον 6ο αι. π.Χ. Εντυπωσιακή τόσο για το μέγεθος όσο και την κατασκευή της, μοιάζει να στέκεται αγέρωχη κι άφθαρτη από τον χρόνο, χωρίς να ξέρει κανείς πού οδηγεί. Μια πόρτα «αίνιγμα», μια πόρτα του ηλίου που έχει διχάσει επιστήμονες, ερευνητές, αρχαιολόγους αλλά και απλούς επισκέπτες ως προς τη σημασία και τον ρόλο της. Την ώρα του ηλιοβασιλέματος μαζεύεται πλήθος κόσμου και δεν είναι πάντα ευχάριστο. Προσπάθησε να πας λίγο πριν, να απολαύσεις την μαγεία της με ηρεμία, όσο είναι δυνατόν.
Μετά θα επισκεφτείς το ενετικό κάστρο. Μικρά μαγαζάκια με αναμνηστικά αλλά και ενδιαφέροντα αντικείμενα και fashion items θα τραβήξουν το ενδιαφέρον σου. Φυσικά θα ψάξεις το Naxia sweet homeόπου φτιάχνουν μπροστά σου τις πιο νόστιμες καραμέλες. Τεράστια ποικιλία κι ιδανικό δώρο για τους φίλους σου.
Στη βόλτα σου στο Κάστρο, μπορείς να επισκεφτείς την Σχολή Ουρσουλινών που ήταν μοναστήρι του τάγματος των Ιησουϊτών μοναχών που εγκαταστάθηκαν στη Νάξο αρχές του 17ου αι.. Λειτούργησε από το 1628 αν και η κανονική λειτουργία της ανάγεται στο 1739. Το 1986 το οίκημα αγοράσθηκε από το Ελληνικό Δημόσιο και έκτοτε χρησιμοποιείται για πολιτιστικούς σκοπούς. Και εκεί είναι το AVATON 1739για φαγητό, Brunch, Ποτό και σίγουρα την ωραιότερη θέα της πόλης. Με επικεφαλής -μέχρι πέρσι- τον ταλαντούχο chef Χάρη Μπονάνο, η ομάδα του Avaton συλλέγει πρώτες ύλες από μικροπαραγωγούς και με τη βοήθεια έμπειρων μαγείρων αναδεικνύει τα χαρακτηριστικά τους στο πιάτο σου. Παραδοσιακές συνταγές της Νάξου προσφέρονται μέσα σε πήλινα πιάτα κατασκευασμένα στο νησί και θυμίζουν τα σκεύη που χρησιμοποιούσαν οι μοναχές. Δεν θα φύγεις, αν δεν δοκιμάσεις τα tapas κι οπωσδήποτε την γαλατόπιτα, που είναι συνταγή των Ουρσουλινών. Cocktails και λίστα κρασιών αξίζει την προσοχή σου, επίσης!
Φέτος, δεν πήγα ακόμα, αλλά έγκυρη πηγή που είπε ότι κι αυτό το καλοκαίρι το φαγητό είναι καταπληκτικό. Εκεί έκλεισα πάντως για τα γενέθλια του γιου μου… για 3η χρονιά!
Στην Χώρα προτείνω ακόμα 2 εστιατόρια που έχω επισκεφτεί διαφορετικής φιλοσοφίας. Είναι ο Αποστόληςπου θα χρειαστεί να τον ψάξετε, αλλά σίγουρα αξίζει τον κόπο. Δεν είναι κοντά στις υπόλοιπες τουριστικές ταβέρνες. Είναι σε ένα ξέφωτο, μέσα σε μία αυλή, κάτω από έναν ευκάλυπτο που θα φάτε τα πιο νόστιμα γεμιστά μπιφτέκια με γραβιέρα Νάξου και ντολμάδες του νησιού. Τα λαμπιόνια, το κίτρινο ποδήλατο, οι ντενεκέδες λαδιού με τον βασιλικό δημιουργούν το πιο ευχάριστο σκηνικό σε συνδυασμό με το ευγενέστατο και πάντα πρόθυμο προσωπικό. Να τονίσω την ενδιαφέρουσα λίστα κρασιών, δεδομένου και του χώρου.
Τέλος για πιο «ψαγμένη» κουζίνα υψηλών προδιαγραφών κι απαιτήσεων είναι το Barozzi. Δεν είναι το συνηθισμένο κυκλαδίτικο εστιατόριο. Πρόκειται για τον ιδανικό προορισμό για τους λάτρεις της γεύσης, όπου το μενού έχει εμπνευστεί ο Chef Γκίκας Ξενάκης! Εδώ, ισορροπούν αρμονικά η αύρα του νησιού, τα μοναδικά προϊόντα του, η κουζίνα, οι γεύσεις, οι άνθρωποι, η τέχνη, το φως, οι στιγμές. Το εκλεπτυσμένο και –με ιδιαίτερο design- περιβάλλον εμπνέει για μία εμπειρία που κεντρίζει όλες τις αισθήσεις μας. Από το 2017, που άνοιξε, δίπλα στο δημοτικό parking, η φιλοσοφία δεν έχει αλλάξει. Στόχος είναι η ανάδειξη της Αιγαιοπελαγίτικης και Μεσογειακής κουζίνας χωρίς υπερβολές, αλλά χρησιμοποιώντας άριστες ντόπιες πρώτες ύλες και δημιουργώντας γεύσεις οικείες και Ελληνικές με σύγχρονη οπτική.
Μιλώντας για φαγητό, ένα εστιατόριο –εκτός Χώρας- που είναι must been, must tried, είναι η Αξιώτισσα. Αρκετά μακριά από την πόλη, εύκολη μεν πρόσβαση, πολύ δύσκολο δε να κλείσεις τραπέζι. Όλοι μου έλεγαν ότι πρέπει να το επισκεφτώ, αλλά να είμαι προετοιμασμένη για το σέρβις και και την αντιμετώπιση των ιδιοκτητών. Για το φαγητό έχω να πω τα καλύτερα και σίγουρα δοκίμασα το πιο νόστιμο καρπούζι –από το μποστάνι τους- που μας προσέφεραν μετά το γεύμα μας. Η αλήθεια είναι ότι το χαρακτηριστικό τους δεν είναι η ευγένεια, χωρίς να είναι αγενείς οι άνθρωποι, αλλά νομίζω ότι αν έδειχναν λίγη μεγαλύτερη ανοχή στους επισκέπτες προκειμένου να επιλέξουν τα πιάτα τους, θα ήταν λίγο καλύτερα. Οι τιμές είναι πολύ καλές, η ποιότητα της πρώτης ύλης εξαιρετική και η ποικιλία των πιάτων μεγάλη. Επίσης και το περιβάλλον μας άρεσε πολύ!
Φυσικά, αν έχεις όρεξη να γυρίσεις λίγο παραπάνω την Νάξο και να πάρεις μία ιδέα από τα ορεινά χωριά, να το κάνεις. Αλλά χρειάζεσαι λίγο χρόνο παραπάνω. Σε ένα απόγευμα προλαβαίνεις να γυρίσεις το Φιλώτι και την Απείρανθο και να δοκιμάσεις τα τοπικά προϊόντα. Το πρώτο είναι το μεγαλύτερο χωριό της Νάξου και από τα μεγαλύτερα στις Κυκλάδες . Βρίσκεται στις πλαγιές δύο λόφων και αποτελείται από τρεις οικισμούς. Ξεχωρίζει ο ναός της Παναγιάς της Φιλωτίτισσας, αφιερωμένος στην Κοίμηση της Θεοτόκου, βασιλική κτισμένη το 1718 στη θέση παλαιού βυζαντινού ναού.
Η Απείρανθος, φημίζεται για το ωραίο φαγητό και κυρίως για τα κρέατα που μπορείς να δοκιμάσεις. Είναι ένα παραδοσιακό πετρόκτιστο χωριό. Όσον αφορά την προέλευση των κατοίκων της υπάρχουν πολλές εκδοχές. Λόγω της ομοιότητας πολιτισμού, διαλέκτου, ηθών και εθίμων, ικανότητας στην ποίηση και μουσική με την Κρήτη, συγκεκριμένα τα Σφακιά και τα Ανώγεια, πιθανολογείται πως μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού της Απειράνθου κατάγεται από εκεί. Υπάρχει, όμως, και η εκδοχή πως κάτοικοι του χωριού κατάγονται από παράλια της Μικράς Ασίας.
@johnnyafrica
Αλλιώς, πήγαινε στις Εγγαρές. Δεν έχω πάει, αλλά «Παράδεισο επί γης» είχε χαρακτηρίσει ο Νίκος Καζαντζάκης το χωριό των Εγγαρών, μόλις 7χλμ βορειοδυτικά της Χώρας της Νάξου. Επίσης εκεί, μου είπαν πολλές κι έγκυρες πηγές ότι πρέπει να επισκεφτείς την ταβέρνα του Χάρη. Μου έχουν μιλήσεις για τα μαγειρευτά, όπως το κατσικάκι ή το κουνέλι λεμονάτο και η γίδα κοκκινιστή είναι εξίσου καταπληκτικά με τα ψητά κρεατικά στα κάρβουνα, όπως μπιφτέκια, μπριζόλες και λουκάνικο από μοσχάρι, χοιρινό και αρνί. Τονίζω ότι αυτά μου τα μετέφεραν φίλοι… που τους εμπιστεύομαι τυφλά, ειδικά όσον αφορά στο καλό φαγητό!
Info
Στη Χώρα της Νάξου, όπου φτάνει και το πλοίο διαθέτει τα πάντα, από supermarket και τράπεζες μέχρι και φαρμακεία, ταχυδρομείο και κέντρο υγείας. Η πρόσβαση είναι εύκολο είτε με πλοίο από τον Πειραιά είτε αεροπορικώς καθώς διαθέτει και αεροδρόμιο, σε απόσταση 3 χιλιομέτρων από το λιμάνι.
Η Νάξος είναι το αγαπημένο μου νησί, εδώ και 4 χρόνια. Μπορεί πολύ να μην καταλαβαίνουν τους λόγους, ίσως κι εγώ να μην μπορώ να το εξηγήσω, αλλά έτσι είναι. Εκεί νιώθω ότι είναι “το μέρος μου”. Και το ίδιο νιώθει και ο Παύλος…κι αυτό είναι το σημαντικό!
Φέτος, πριν ακόμα κλείσω εισιτήρια για το νησί, ήξερα ότι θα πήγαινα για φαγητό στο Avaton 1739. Είχα δει του Αγίου Πνεύματος, τα IG stories των φίλων μου, Κωνσταντίνου Αντωνιάδη και Ρενέ Νόστη, τα εκπληκτικά πιάτα που ετοιμάζει ο σεφ Χάρης Μπονάνος κι είχα εκστασιαστεί! Όταν μάλιστα έμαθα ότι το εστιατόριο “κρύβεται” στο Κάστρο της Χώρας, όπου στεγαζόταν η παλιά Σχολή Ουρσουλινών, ως παλιά Ουρσουλίνα, δεν γινόταν να μην το επισκεφτώ!
Ήμουν τυχερή, γιατί η φίλη δημοσιογράφος, Χρυσούλα Κυριακοπούλου (Αθηνόραμα), μπόρεσε και μας έκλεισε τραπέζι για τα γενέθλια του Παύλου στις 6 Αυγούστου, καθώς γίνεται χαμός με τις κρατήσεις! Και πώς να μην γίνεται όταν το Avaton 1739 είναι στο ωραιότερο σημείο της πόλης, με την πιο συγκλονιστική θέα… για ηλιοβασίλεμα!
Τον εντυπωσιακό κατάλογο υπογράφει ο γνωστός Σεφ Χάρης Μπονάνος και δημιουργεί συνδυασμούς εμπνευσμένους από το Παλιό Μοναστήρι με τα υψηλά στάνταρ της γαστρονομίας του σήμερα. Έτσι, το Avaton «παντρεύει» την ελληνική παραδοσιακή κουζίνα με την σύγχρονη γαστρονομία, δημιουργώντας νέα πιάτα που βασίζονται σε γνώριμες και αγαπημένες γεύσεις.
Η κουζίνα
Εκεί μπορείτε να δοκιμάσετε πιάτα με επιλεγμένα υλικά από βιολογικές φάρμες. Θα αισθανθείτε τη μεσογειακή γαστρονομία αλλά και τον πλούτο του πρωτογενούς τομέα του Νησιού. Η ομάδα του Avaton συλλέγει πρώτες ύλες από μικροπαραγωγούς και με τη βοήθεια έμπειρων μαγείρων αναδεικνύει τα χαρακτηριστικά τους στο πιάτο μας. Συνεργάζεται με βιοδυναμική φάρμα, από οπου προμηθεύεται τα προιόντα που φτάνουν στον επισκέπτη που αναζητά να γευτεί τη γαστρονομία του νησιού.Επίσης θα βρείτε παραδοσιακές συνταγές της Νάξου ,Τυριά , Αλλαντικά , Λαχανικά , Βότανα, Μπαχαρικά , Πίκλες, Σάλτσες αλλά και μαρμελάδες.
Να δοκιμάσετε οπωσδήποτε το καρπάτσιο από σιτεμένη μοσχίδα ορεινής Νάξου και το ceviche με ψάρι ημέρας. Δεν θα φύγετε, αν δεν φάτε την παραδοσιακή Γαλατόπιτα. Δεν υπάρχει καλύτερη στον κόσμο!
Τα πιάτα σερβιρίσματος είναι πήλινα σκεύη απο κεραμεικά εργαστήρια απο χωριά της Νάξου. Προσομοιάζουν τα σκεύη που έτρωγαν οι μοναχές και οι μαθήτριες της εποχής. Ακόμη μπορείτε να γευτείτε παραδοσιακά γλυκά από τη Νάξο, καθώς και συνταγές πιάτων που έτρωγαν οι ίδιες οι Ουρσουλίνες. Το ψωμί που θα γευτείτε είναι φρεσκοφουρνιστό από παραδοσιακό φούρνο ειδικά για το Avaton 1739 . Μπορείτε να δοκιμάσετε τα διάσημα τυριά και αλλαντικά Νάξου, κρέατα από το νησί, ντόπιο λάδι τρούφας… Αλλά και πολλά βιολογικά λαχανικά και χόρτα .
Ετικέττες από όλο το Αιγαίο… κι όχι μόνο
Μπορείτε να απολαύσετε το κρασί σας ή το Cocktail σας με συνοδευτικά πιάτα… Και να αφεθείτε στο μυσταγωγικό συνδυασμό των γεύσεων στο νησί του Διονύσου. Δοκιμάστε επιλεγμένα κρασιά που θα σας οδηγήσουν να ζήσετε τη διονυσιακή μυσταγωγία . Πίνοντας κρασί δίπλα στα τείχη του Ενετικού Κάστρου 800 ετών θα ζήσετε την απόλυτη οινική εμπειρία. Κρασιά από επιλεγμένους ελληνικούς αμπελώνες φυλάσσονται στο κελάρι του Avaton 1739 . Mπορείτε να βρείτε κρασιά από τη Νάξο αλλά και από όλα τα κοντινά νησιά του Αιγαίου.
Αγαθά με γεύση και θρεπτική αξία, πολύτιμα για τον οργανισμό μας. Κάθε φορά που ταξιδεύουμε σε μέρη της Ελλάδος, έχουμε την ευκαιρία να δοκιμάσουμε τοπικά προϊόντα, η φήμη των οποίων είναι ξακουστή ακόμα και εκτός ελληνικών συνόρων. Είναι μοναδική εμπειρία να γεύεσαι ένα αγαθό από την πόλη, το χωριό, ή το νησί που έχει το προνόμιο να το παράγει με ανώτερη ποιότητα.
Οσοι έχουν ταξιδέψει ή ζουν στη Νάξο, έχουν την ευκαιρία να απολαμβάνουν όλη την νοστιμιά και την θρεπτική αξία της πατάτας.
Τα οφέλη της πατάτας αναρίθμητα: είναι πηγή καλίου και μαγγανίου, βιταμίνης C και Β6, περιέχει ίνες και αντιοξειδωτικές ουσίες, είναι χορταστική, θρεπτική, μειώνει την αρτηριακή πίεση και τη χοληστερόλη, βοηθά στην πρόληψη του διαβήτη, και δίνει ενέργεια.
Τι είναι όμως αυτό που κάνει τις πατάτες της Νάξου, -ένα από τα βασικότερα τοπικά της προϊόντα-, ξακουστές και μοναδικά γευστικές;
Όπως διαβάσαμε στο naxos.gr, η παραγωγή της πατάτας γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη στη Νάξο λόγω των μεγάλων ποσοτήτων –τόσο υπόγειου, όσο και υπέργειου- νερού, του εύφορου εδάφους της (σσ καθώς παρατηρήθηκε ότι οι πατάτες αυξήθηκαν εκεί όπου οι αγελάδες έβοσκαν- η κοπριά των ζώων έκανε το έδαφος πιο γόνιμο και τις πατάτες πιο μεγάλες και γευστικές) και των κλιματολογικών συνθηκών της.
Η καλλιέργεια της πατάτας συνδέεται και με την τυροκομία. Αφού η κοπριά των αγελάδων ήταν ένα πολύ καλό λίπασμα που έφερε ανάπτυξη για την πατάτα στο νησί, έτσι δεν άργησε να έρθει και η ανάπτυξη της αγελαδοτροφίας και κατ’επέκτασιν της τυροκομίας.
Η καλλιέργεια της πατάτας ξεκίνησε στη Νάξο το 1700. Αξίζει να σημειωθεί ότι το 1950, το νησί έγινε το επίσημο κέντρο παραγωγής πατατόσπορου στην Ελλάδα.
Ο Αύγουστος κοντεύει να τελειώσει, οι περισσότεροι – πιθανώς – γυρίσατε ήδη από τις διακοπές σας –πώς τα περάσατε;;; – και σκεφτήκαμε με την Αντιγόνη να κάνουμε ένα καλοκαιρινό και ανάλαφρο θέμα. Ήρθε η στιγμή να μοιραστούμε μαζί σας τις πιο όμορφες διακοπές μας. Αν και δυσκολεύτηκα να διαλέξω, τελικά κατέληξα ότι το καλύτερο μου καλοκαίρι το πέρασα στο Ζούμπερι. Ναι, ναι. Στο εξωτικό Ζούμπερι. Η Αντιγόνη μας από την άλλη διαλέγει το νησί της Νάξου, το οποίο οφείλω να ομολογήσω ότι θέλω πολύ να επισκεφθώ κάποια στιγμή. Ας την ακούσουμε – erm, διαβάσουμε! – λοιπόν…
Νάξος – όλη η ομορφιά μαζεμένη σε 430 τ.μ. (από την Αντιγόνη Αδαμοπούλου) Μαρία μου, εγώ δε μπορώ να πω πως δυσκολεύτηκα. Για την ακρίβεια δεν κάθισα καν να σκεφτώ για να διαλέξω. Η μία βδομάδα που πέρασα στη Νάξο το καλοκαίρι του 2006 είναι αναμφίβολα οι καλύτερες διακοπές που έχω κάνει. Και μόνο βλέποντας την Πορτάρα (σημ.: τα ερείπια του ναού του Απόλλωνα) πλησιάζοντας στο λιμάνι ήξερα πως το νησί μου έκρυβε πολλές εκπλήξεις. Κατ’ αρχήν αν είσαι φαν του να γνωρίζεις τον τόπο που σε φιλοξενεί και θες να επισκεφθείς κάθε αξιόλογη τοποθεσία, η Νάξος είναι ιδανικός προορισμός. Αναφέρω ενδεικτικά μία βόλτα μέχρι την Πορτάρα, μία επίσκεψη στο Ιερό του Διονύσου στα Ύρια ή το Ενετικό Μουσείο. Αξίζει να κάνεις τέτοιες διαδρομές μέσα από τις οποίες θα δεις την πολύπτυχη ταυτότητα του νησιού! Η θάλασσα εκεί θα είναι, δε θα φύγει, θα τα κάνεις και τα *ΜΠΛΟΥΜ!* σου! Και φυσικά θεωρώ απαραίτητη και μία «έφοδο» στα ορεινά χωριά της Νάξου, ειδικά στο Φιλώτι, που είναι ένα από τα μεγαλύτερα χωριά της Νάξου. Ο καφές στην πλατεία κάτω από τη δροσιά των δέντρων είναι μία εμπειρία που σπάνια βιώνεις ξανά και ξανά. Κι αν δε σου αρέσει, εμένα να μη με λένε Αντιγόνη!
Για παραλίες δε θα μιλήσω, όταν πας να νιώσεις την αύρα του Αιγαίου ποτέ δε φεύγεις λέγοντας «δεν ήταν καλή η θάλασσα». Αλλά θα μιλήσω για τις πολλές εναλλακτικές που σου προσφέρει στη διασκέδαση – από παραδοσιακά καφενεδάκια μέχρι trendy café bars – και στο φαγητό, το οποίο φυσικά χαρακτηρίζεται κι από τις τοπικές λιχουδιές. Πράγμα που θα σε κάνει να γυρίσεις με τοπικό κρασί, ένα βαζάκι μέλι ή γραβιέρα Νάξου στις αποσκευές σου!
Τέλος, σίγουρα η φιλοξενία των Ελλήνων και δη των νησιωτών είναι διάσημη, αλλά την εγκαρδιότητα της Νάξου ήταν κάτι που δεν είχα ξαναδεί μέχρι τότε. Γελαστοί, εξυπηρετικοί, ανοιχτοί. Χωρίς να σε κοιτάνε και να σκέφτονται «τι είσαι εσύ τώρα;» – ναι, ξέρουν πως είσαι τουρίστας, αλλά δε σου φέρονται σα να είσαι εξωγήινος! Από το σερβιτόρο που θα σε εξυπηρετήσει για καφέ και φαγητό και τους ξεναγούς στα αξιοθέατα μέχρι και τον κάτοικο που θα τον ρωτήσεις για οδηγίες, δεν υπάρχει πρόσωπο που θα δεις να σε κοιτάει περίεργα.
Ποιος είναι ο ορισμός για μένα για τις αξέχαστες διακοπές; Η δυνατότητα να δεις καινούρια μέρη και να ζήσεις νέες εμπειρίες, η ξενοιασιά που σου προσφέρονται και χαμογελαστά πρόσωπα. Κι όλα αυτά η Νάξος μου τα προσέφερε 100%. Θεωρώ αυτονόητο πως αν μου προσφέρονταν 20 μέρες σ’ έναν εξωτικό προορισμό ή 6 μέρες στη Νάξο, αναμφίβολα θα διάλεγα το δεύτερο!
Ζούμπερι – η απόλυτη χαλάρωση και τρέλα… μαζί (από την Μαρία Παπουτσάκη) Βέβαια, όταν λέω Ζούμπερι δεν εννοώ ακριβώς την περιοχή αλλά το ΚΕΔΑ/Ζ. Πολλοί δεν θα το ξέρετε, αφού είναι οι «κατασκηνώσεις» της Αεροπορίας. Εκεί πηγαίνω και διακοπάρω λόγω μαμάς. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως είναι ένα ξενέρωτο μέρος. Μπορεί να μην διαθέτει τη φυσική ομορφιά της Νάξου και τα υπέροχα μέρη της, όμως έχει έναν μικρό καταγάλανο κόλπο – που ποτέ δεν έχει κύμα και μπορείς να ευχαριστηθείς το μπάνιο σου. Θυμάμαι να πηγαίνω σχεδόν κάθε χρόνο, περίπου 15 ημέρες. Επίσης θυμάμαι ότι εκεί δεν βαρέθηκα ποτέ.
Το καλοκαίρι του 2012 το έχω ξεχωρίσει από τα άλλα. Μόλις είχα τελειώσει τις Πανελλήνιες, «άρπαξα» δυο φίλες μου και την ξαδέρφη μου και πήγαμε εκεί. Με την μαμά πάντα μαζί μας. Στο ΚΕΔΑ/Ζ δεν κινδύνευες ποτέ να πάθεις κάτι, αφού ήταν στρατόπεδο. Εννοείται πως μπορούσες να βγεις από εκεί, εφόσον ήσουν ενήλικας. Η μαμά μου ακόμα δεν είχε καταλάβει ότι είχα μεγαλώσει, οπότε όταν δεν μας άφηνε να καθίσουμε μέχρι αργά έξω, το «σκάγαμε» από το παράθυρο. ΜΠΟΥΧΑΧΑ! Και πώς να μην το σκάσεις, αφού είχε μέσα ένα τέλειο παραθαλάσσιο μπαρ με πολύ χαμηλές τιμές. Στη συνέχεια, πηγαίναμε βόλτα στην παραλία. Εκεί γνωρίζαμε και άλλα παιδιά που παραθέριζαν σαν εμάς και γινόμασταν μια ωραία ατμόσφαιρα –μέχρι που καταλάβαινε η μαμά ότι είχαμε φύγει και το τηλέφωνο μου χτυπούσε. Δράμα. Αλλά και αυτή η περιπέτεια είχε τη γλύκα της. Μικρά ήμασταν, δεν καταλαβαίναμε!
Το επόμενο πρωί ή μεσημέρι που ξυπνούσαμε κατεβαίναμε στη θάλασσα μέχρι το βράδυ. Μα πείτε μου… Αυτό δεν αξίζει τα πάντα; Για μένα αυτό είναι διακοπές. Να είσαι όλη μέρα στην παραλία. Καλό είναι να εξερευνείς και να μαθαίνεις καινούριους τόπους, αλλά όχι μετά από Πανελλήνιες. Εμείς θέλαμε να χαλαρώσουμε και να κάνουμε τις τρέλες μας. Να φοράμε 15 μέρες μόνο το μαγιό μας και στα σπιτάκια να γυρνάμε μόνο για ύπνο.
Το ΚΕΔΑ/Ζ δεν είναι όμως μόνο θάλασσα. Έχει σινεμά, πιτσαρίες, εστιατόριο, beach bar… Άπλετο χώρο για περπάτημα και ποδήλατο. Πολύ πράσινο και γαλάζιο. Μια κατασκήνωση για όλες τις ηλικίες. Όλες οι αποστάσεις είναι πολύ μικρές και οι τιμές παντού πολύ χαμηλές. Έχουμε και εμείς κάτι καλύτερο από την Νάξο κυρία Αντιγόνη. Πραγματικά στεναχωριέμαι που δεν μπορούν να μπουν όλοι εκεί μέσα και είναι μόνο γι αυτούς που έχουν κάποια σχέση με την Αεροπορία. Λίγες μέρες αργότερα, όταν έφυγα από εκεί πήγα στην Πάρο και για να σου πω την αλήθεια… δεν συγκρίνονται! Όποιος προτιμάει τις διακοπές που περιέγραψα παραπάνω και νομίζει ότι τις έχει κάνει είναι βαθιά νυχτωμένος. Εγώ μπορώ να του αποδείξω το αντίθετο. Όπως και σε εσένα, Αντιγονάκι. Εσάς ποιες είναι οι αγαπημένες σας διακοπές;
Γνωρίζατε ότι ο Νάξος ήταν ο θρυλικός ηγεμόνας των πρώτων αποίκων του ομώνυμου νησιού;
Το ίδιο ήταν και ο Πάρος, για την Πάρο,
Η δε Σύμη ήταν μία άλλη νύμφη, συζύγου του Γλαύκου, πρώτου κάτοικου του νησιού, ενώ ο Φολέγανδρος ήταν γιος του Μίνωα.
Το ότι έπαιξε η αρχαία ιστορία ρόλο στην ονομασία των ελληνικών νησιών δεν μας κάνει εντύπωση.
Ενδιαφέρον, όμως, παρουσιάζουν ονόματα νησιών που η ιστορία τους προσπερνά μία εμβληματική -και πιθανώς μυθική- φιγούρα.
Διαβάστε μερικά παραδείγματα:
Σύρος: Το όνομα Σύρος προέρχεται από τους πρώτους κατοίκους του νησιού, τους Φοίνικες. Σήμερα υπάρχουν δύο εκδοχές για την ονομασία αυτή. Σύμφωνα με την πρώτη, το όνομα προέρχεται από τη λέξη «ουσύρα» που σημαίνει ευτυχής, ενώ σύμφωνα με τη δεύτερη, προέρχεται από το «συρ» που σημαίνει βράχος.
Ανάφη
Ανάφη: Η Ανάφη διατήρησε αναλλοίωτο το όνομά της από την αρχαιότητα και μάλιστα από την αρχαία μυθολογία. Σύμφωνα με αυτήν, οι Αργοναύτες επιστρέφοντας στη πατρίδα τους από την Κολχίδα έπεσαν σε καταιγίδα και παρασύρθηκαν στο ανοικτό πέλαγος, όπου ναυαγοί πλέον στη θάλασσα άρχισαν να εκλιπαρούν τον θεό Απόλλωνα να τους σώσει. Ο Απόλλωνας ανταποκρινόμενος στις εκκλήσεις τους διέχυσε φως υπό μορφή κεραυνού οπότε είδαν μπροστά τους να ξεπροβάλει από τη θάλασσα ολόκληρο νησί το οποίο κατάφεραν να προσεγγίσουν. Εκεί οι Αργοναύτες ανήγειραν βωμό προς τιμή του Απόλλωνα του «Αιγλήτη» (= αυτού που λάμπει, Αίγλη) και ονόμασαν το νησί Ανάφη (εκ του ρήματος αναφαίνω).
Μύκονος: Η ονομασία Μύκονος, γνωστή από αρχαία νομίσματα και επιγραφές, αποδόθηκε από την παράδοση στον επώνυμο ήρωα Μύκονο, απόγονο του μυθικού βασιλιά της Δήλου Ανίου, γιου του Απόλλωνος και της νύμφης Ροιούς, κόρης του Διονύσου.
Σαντορίνη: Το όνομα της νήσου «Θήρα» προέρχεται από τον αρχαίο Σπαρτιάτη Θήραν που αποίκησε πρώτος το νησί. Το δε όνομα «Σαντορίνη», όμως, προέρχεται από τους διερχόμενους Φράγκους Σταυροφόρους οι οποίοι κατά το πέρασμα τους στέκονταν για ανεφοδιασμό κοντά σε εκκλησία της Αγίας Ειρήνης (Σάντα Ειρήνη) η οποία υπήρχε στο νησί.
Ικαρία
Ικαρία: Υπάρχουν διάφορες θεωρίες για την προέλευση της ονομασίας του νησιού. Μία από αυτές αναφέρεται στην φοινικική ρίζα «-καρ» και στον λαό των Κάρων, της Μικράς Ασίας. Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, όμως, το νησί ονομάζεται Ικαρία από τον μύθο του θρυλικού Ικάρου, που με τον θάνατό του εκεί έδωσε το όνομά του στο Ικάριο πέλαγος.
Λήμνος: Η λέξη Λήμνος κατά μία εκδοχή -των φοινικιστών- είναι φοινικική και σημαίνει λευκή, άσπρη, λαμπερή. Όμως ουδεμία σχέση μπορεί να έχουν αυτές οι ονομασίες με το ηφαιστειογενές νησί. Άλλες εκδοχές υποστηρίζουν πως το όνομα Λήμνος προέρχεται είτε από την ομηρική λέξη «λήιον», που προσδιορίζει το σπαρμένο χωράφι, τον αγρό, ή από τις αρχαίες ελληνικές λέξεις «ληίς» (που σημαίνει κοπάδι) + «μήλο» (που σημαίνει πρόβατο), δηλαδή νήσος κοπαδιών αιγοπροβάτων. Η τελευταία αυτή εκδοχή φέρεται και η επικρατέστερη, επειδή η Λήμνος είναι το πεδινότερο νησί του Αιγαίου με μεγάλη παραγωγή αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων, ήδη από την αρχαιότητα.
Λέρος: Το μεγαλύτερο μέρος της Λέρου είναι σχετικά επίπεδο και με χαμηλά βουνά (το υψηλότερο σημείο είναι το Κλειδί 320 μ.). Για αυτό το νησί πήρε το όνομά του από την αρχαία ελληνική λέξη «λέρος» που σημαίνει ομαλός, επίπεδος.
Ρόδος: Από την αρχαία εποχή έχει επικρατήσει ο συσχετισμός του ονόματος με το ομώνυμο λουλούδι, ιερό στον θεό Ήλιο. Γι’αυτό και τα νομίσματα της Ρόδου παρίσταναν από το ένα μέρος του κεφάλι του Ήλιου και από το άλλο το Ρόδον.
Κύθηρα
Κύθηρα: Αρκετές φορές τα Κύθηρα άλλαξαν ονομασία. Οι κατά καιρούς ηγεμόνες του νησιού του προσέδιδαν διάφορα ονόματα. Τον μεσαίωνα λεγόταν Κυθουρία και Τσερίγο ή Τσιρίγο, όνομα που του έδωσαν οι Ενετοί ναυτικοί. Λεγόταν και Φοινικούντα κάποτε, γιατί πολύ παλιά υπήρξαν τα Κύθηρα αποικία των Φοινίκων. Η ονομασία «Κύθηρα» τους δόθηκε από την Αφροδίτη, την προστάτιδα του νησιού κατά την αρχαιότητα, που εδώ την έλεγαν Κυθήρια ή Κυθέρεια, από το ρήμα «κεύθω», το οποίο σημαίνει «κρύπτω τον έρωτα στην κοιλία».
Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies. Με τη χρήση αυτού του ιστότοπου, αποδέχεστε τη χρήση των cookie..ΑποδοχήRead More
Privacy & Cookies Policy
Privacy Overview
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
