οικονομική κρίση

Χθες ο Παύλος γιόρταζε και δεν πήρε τα δώρα που έπαιρνε τις προηγούμενες χρονιές, γιατί αν και η μαμά φέτος δουλεύει περισσότερο από πέρσι, δεν έχει τη δυνατότητα να “σκορπίσει” χρήματα…Όμως δεν παραπονέθηκε γιατί ξέρει ότι τα πράγματα είναι πιο δύσκολα από τις προηγούμενες χρονιές. Πώς όμως μπορούμε να το εξηγήσουμε στα παιδιά, χωρίς να τα τρομάξουμε; Γιατί το μόνο που “βλέπουν” είναι θυμωμένους ανθρώπους να φωνάζουν στις τηλεοράσεις και ουρές έξω από τα ΑΤΜ…
Τα παιδιά μπορεί να μην καταλαβαίνουν τι σημαίνει Capital Control και Grexit, μα σίγουρα καταλαβαίνουν και νιώθουν την διάχυτη ταραχή των ημερών. Η κατάσταση όμως απαιτεί ψυχραιμία σε όλα τα επίπεδα και αντίστοιχα μια ήρεμη και επεξηγητική στάση απέναντι στα παιδιά.

Το ζήτημα είναι μείζονος σημασίας, καθώς τα παιδιά αυτές τις ημέρες ακούν από πολλές και διαφορετικές πηγές συζητήσεις, γνώμες, διατυπωμένους φόβους και σενάρια, μα τα ίδια αδυνατούν να διαχειριστούν την κατάσταση και να καταλάβουν ακριβώς τι συμβαίνει. Αν λοιπόν δεν είστε δίπλα τους, να εξηγήσετε και να ηρεμήσετε τα παιδιά σας, δεν είναι απίθανο να νιώθουν τρομαγμένα, ανασφαλή και σε κίνδυνο. Οι διαταραχές ύπνο ή ακόμη και η νυχτερινή ενούρηση είναι σημάδια άγχους και ανασφάλειας όπως και η αλλαγή στις διατροφικές τους συνήθειες. Στα παιδιά η φαντασία είναι κινητήρια λειτουργία, μην την αφήσετε λοιπόν να οργιάσει και να βυθίσει το μικρό σας σε θλίψη.

Οι εποικοδομητικές συζητήσεις για επίπονα θέματα, λαμβάνοντας υπόψη πάντα την ηλικιακή ομάδα που ανήκουν, μπορεί να τους δώσει την απαραίτητη συναισθηματική ασφάλεια, αλλά και τα εφόδια να μάθουν να ανταπεξέρχονται και να αποδέχονται δύσκολες καταστάσεις. Μέσα στο σπίτι πρέπει να επικρατεί ήρεμο και εύθυμο κλίμα όσο περισσότερο γίνεται.

Διαβεβαιώστε τα πως όλα θα πάνε καλά. Ορίστε την καθημερινότητα με τέτοιο τρόπο που να μην τα στενοχωρεί προσδίδοντάς τους επιπλέον φορτίο. Φροντίστε η τηλεόραση να μην παίζει συνεχώς. Εξηγήστε τους πως δεν θα τους λείψει τίποτα αν διατυπώσουν τέτοιου είδους αγωνίες και δώστε τους να καταλάβουν πως για όλα τα προβλήματα υπάρχει λύση και πως εσείς είστε εκεί για να τη δώσετε. Ο τόνος σας πρέπει να είναι χαλαρός. Να είστε έτοιμοι να απαντήσετε με ειλικρίνεια τυχόν ερωτήσεις τους.

Όλα ξεκινούν από εσάς και τη θεώρηση που έχετε για τη ζωή. Όταν γινόμαστε γονείς, αυτόματα νιώθουμε πως το πολυτιμότερο πράγμα που έχουμε στον κόσμο είναι αυτά τα πλάσματα και τίποτε άλλο. Τα παιδιά είναι η ελπίδα και το μέλλον και για κανέναν λόγο δεν πρέπει να τους κόβουμε τα φτερά.

Πηγή: 4moms.gr

Ζούμε σε μια εποχή κρίσης, οικονομικής και κατά συνέπεια κοινωνικής. Εκτός των λογαριασμών και των μεγάλων εξόδων που καλούμαστε να καλύψουμε με έσοδα που έχουν κατακόρυφα μειωθεί ή και διακοπεί, παράλληλα έχουμε να διεκδικήσουμε και μια καθημερινότητα που ολοένα βαραίνει από έγνοιες και άγχη, εξασθενίζοντας έτσι τις μικρές χαρές και την ευχαρίστηση που αυτές προκαλούν. Επομένως, η κρίση γίνεται και προσωπική καθώς το άτομο ανήσυχο ή και απογοητευμένο περνά τις μέρες του με κέντρο το οικονομικό έλλειμμα, στερούμενο καθημερινές απολαύσεις ή και βασικών αναγκών.

Η πλειοψηφία του κόσμου – και μάλιστα της νεολαίας – είτε παίρνει έναν κακοπληρωμένο μισθό είτε έχει μηνιαία χρωστούμενα που συσσωρεύονται αντί να αποπληρώνονται είτε δεν εργάζεται καν. Ένα γενικό κλίμα απογοήτευσης και άγχους που δεν αφήνει το περιθώριο για την διαμόρφωση νέων στόχων και δημιουργικών φιλοδοξιών μιας και “τα πράγματα είναι δύσκολα στις μέρες μας”, με αποτέλεσμα τούτη η απογοήτευση να κερδίζει συνεχώς έδαφος καθώς τείνει να γίνει μόνιμη έχοντας αντικαταστήσει την ελπίδα και την αισιοδοξία για κάτι καλύτερο.

Ελπίδα κι αισιοδοξία που επηρεάζονται άμεσα από την απουσία ευνοϊκών συνθηκών αφενός κοινωνικών αφετέρου ατομικών. Ο σύγχρονος τρόπος ζωής καθώς στρέφεται γύρω από το οικονομικό επίκεντρο, οδηγεί το άτομο να αισθάνεται ακόμη πιο απομονωμένο από ό,τι πραγματικά είναι μιας και συνήθως οι γνωστοί τρόποι διασκέδασης και κοινωνικής αλληλεπίδρασης απαιτούν και χρήματα. Φτάνοντας σε αυτό το αδιέξοδο, η μοναξιά και η απογοήτευση μπορούν να μετατραπούν σε φόβο. Μόνος, απογοητευμένος και φοβισμένος, με τι κουράγιο αλήθεια να ζήσεις πιο ευχάριστα την καθημερινότητά σου;

Κοιτώντας γύρω σου όμως θα βρεις ένα σημαντικό στήριγμα που θα σου ανανεώσει το κουράγιο: οι άλλοι άνθρωποι. Οι οποίοι με τη σειρά τους αντιμετωπίζουν παρόμοιες οικονομικές δυσκολίες και γεύονται τις ίδιες πικρίες εξαιτίας τους. Προκειμένου να σπάσει η απομόνωση λοιπόν αλληλεπίδρασε με τους αγαπημένους σου και μοιράσου μαζί τους- εκτός από τις έγνοιες -και ευχάριστες στιγμές που δεν απαιτούν χρήματα ώστε να συμβούν. Μαζευτείτε με την παρέα σου σε ένα φιλικό σπίτι, πηγαίνετε μια βόλτα για περπάτημα και κουβέντα. Πάντα υπάρχουν τρόποι εφικτοί για να επικοινωνήσουμε απλά συχνά ξεχνιόμαστε στη μοναξιά μας από συνήθεια.

Αυτές οι μικρές καθημερινές απολαύσεις είναι απαραίτητες για την ανανέωση του ηθικού όταν αυτό εξαντλείται σε έναν τομέα όπως ο οικονομικός – εργασιακός στις μέρες μας. Ανακουφίζοντας κάπως το άγχος και την απογοήτευση το άτομο πιο ισορροπημένο κερδίζει σε ψυχραιμία και δυναμισμό αναζητώντας όλο και περισσότερα απολαυστικά πράγματα που μπορεί να κάνει νιώθοντας έτσι λιγότερο μόνο του. Μην ξεχνάς λοιπόν να συνεχίσεις να κάνεις όλα όσα αγαπάς ή ακόμη και να αποκτήσεις νέα ενδιαφέροντα προκειμένου να μην βουλιάζεις στην ανησυχία.

Στατιστικές μελέτες δείχνουν πως τα τελευταία χρόνια – με την έναρξη της οικονομικής κρίσης – οι αυτοκτονίες έχουν αυξηθεί και μάλιστα έχουν θεωρηθεί ότι βρίσκονται σε έξαρση. Είναι λυπηρό το γεγονός πως πολλοί συνάνθρωποι μας έφτασαν στην αυτοχειρία λόγω των οικονομικών αδιεξόδων. Σε αυτό συμβάλλει ιδιαιτέρως και η απομόνωση που αναφέραμε προηγουμένως. Συνδεόμενοι όμως με τους υπόλοιπους ανθρώπους, αρχικά με τους δικούς μας, έπειτα με συναδέλφους, γείτονες και όλο και περισσότερους, μπορεί να δημιουργηθεί ένα γενικότερο κλίμα συνασπισμού και αλληλεγγύης που εκτός από τη μείωση της αποξένωσης και της μοναξιάς, μπορεί να εμπνεύσει και μια συλλογική αισιοδοξία που έχει εκλείψει.

Η ανθρωπότητα καθ όλη την διάρκεια της ιστορικής της διαδρομής έχει βρεθεί αντιμέτωπη με πολλές και διάφορες κρίσεις. Και είναι σίγουρο πως μετά το πέρασμά τους τούτες οι κρίσεις αναδιαμορφώνουν τη δομή και το κοινωνικό σύνολο. Αν αυτό θα είναι αρνητικό ή θετικό εξαρτάται κυρίως από όλους εμάς και την διάθεση για διαχείριση και συνδιαμόρφωση ή την παραίτηση και την αόριστη αναμονή για το μέλλον. Ένα μέλλον όμως που προσδιορίζεται από το παρόν αφενός από την προσωπική διαχείριση της καθημερινότητας και αφετέρου από την προσωπική επιλογή αυλλογικών δράσεων.

Περισσότερες πληροφορίες για την Μαρία Μάρκου, πατήστε εδώ