Ο πόθος ορίζεται ως η σφοδρή επιθυμία για κάτι ή για κάποιον. Αυτός είναι και ο λόγος που ο άνθρωπος τείνει να μπερδεύει τον πόθο με τον έρωτα. Το να έχεις κάποιον συνεχώς στο μυαλό σου, επειδή δεν μπορείς να τον έχεις ή επειδή δεν έτυχε να τον “αποκτήσεις” ακόμα, είναι εντελώς διαφορετικό από το να τον σκέφτεσαι συνεχώς επειδή δεν σου αρέσει η καθημερινότητά σου μακριά του.
Και κάπως έτσι ξεχωρίζουμε το πόθο ή αλλιώς τη γνωστή λέξη από “κ” από τον έρωτα, που είναι ένα αίσθημα τρυφερό και όμορφο και δεν εξαρτάται εξ ολοκλήρου από τον σεξουαλικό παράγοντα. Να μάθεις λοιπόν, αγαπημένη μου, να τα ξεχωρίζεις αυτά τα δύο όταν τα βλέπεις ή όταν τα νιώθεις, ή όταν τέλος πάντων είσαι ο αποδέκτης. Ο πόθος για μένα είναι κάτι το καθαρά σαρκικό που ok είναι αποδεκτό και φυσιολογικό. Αλλά δεν χρειάζεται να εθελοτυφλούμε και να του δίνουμε μια διαφορετική και ανώτερη για πολλούς ερμηνεία, η οποία ως επί το πλείστον διαρκεί για κάποιους ακόμα και μερικές ώρες.
Αν ανήκεις δε, στους τυχερούς, που μπορούν να συνδυάσουν τον έρωτα, με την αγάπη και τον πόθο τότε φρόντισε να το μη το χάσεις ποτέ από τη ζωή σου. Γιατί αυτό το τρίπτυχο λέγεται “χημεία” και είναι κάτι που συμβαίνει κατ’εμέ μια φορά στη ζωή. Προστάτεψέ το λοιπόν και υπερασπίσου το με τη ζωή σου και όλα θα πάνε παραμυθένια καλά.
Όλοι έχουμε γύρω μας τουλάχιστον ένα ζευγάρι, το οποίο διαθέτει το παραπάνω τρίπτυχο, και ας το παραδεχτούμε. Το κρυφοζηλεύουμε. Και ποιος δεν θα το έκανε άλλωστε; Εξάλλου, αν πονάει κάτι πολύ, είναι το να συνειδητοποιούμε πως η απόλυτη ευτυχία που βλέπουμε στους άλλους, είναι κάτι που εμείς δεν έχουμε ζήσει ποτέ. Και όσο περνάνε τα χρόνια και μεγαλώνουμε, είναι ακόμα δυσκολότερο και το να τη βρούμε και το να τη ζήσουμε.