Tag:

συνέντευξη

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Gastro meets Astro: Η Χρ.Θεοχάρη μας παρουσιάζει την Madame Ginger

written by The K-magazine

Η Μαριλού Παντάκη, ή κατά κόσμον Madame Ginger, είναι μια Αιγόκερως σταρ! Γεμάτη όρεξη για δουλειά, αφοσιωμένη με πάθος σ’ αυτό που κάνει, εξελίσσει τη μαγειρική της δεινότητα και γίνεται όλο και πιο δημιουργική. Η γήινη γοητεία της, την κάνει μια από τις πιο γνωστές και δημοφιλείς foodbloggers στο χώρο. Στο site της, το MadameGinger.com , παρουσιάζει ανθρώπους του χώρου με όραμα και μεράκι, πρωτότυπες γευστικές συνταγές και πολύ χρήσιμα cooking tips!

Χριστίνα Θεοχάρη: Η γεύση είναι άρρηκτα δεμένη με τη μνήμη: ποιες είναι οι πρώτες σου μνήμες που συνδέονται με το φαγητό και τη γεύση; 
Μαριλού Παντάκη: Οι πατατοκεφτέδες και το κέικ της προγιαγιάς μου, τα γεμιστά κολοκυθάκια στον φούρνο της μαμάς μου και η πρώτη φορά που δοκίμασα ζυμωτό σπιτικό ψωμί.

Χριστίνα Θεοχάρη: Ποιο είναι το πρώτο φαγητό ή γλυκό που μαγείρεψες και σε τι ηλικία;
Μαριλού Παντάκη: Από μικρή συμμετείχα στη διαδικασία του μελομακάρονου κάθε Χριστούγεννα, αλλά αυτό που έφτιαξα για πρώτη φορά τελείως μόνη μου ήταν ένα κέικ βανίλιας με τη συνταγή που έγραφε στη συσκευασία.

Χριστίνα Θεοχάρη: Ποια είναι η πιο «ένοχη» σου απόλαυση;
Μαριλού Παντάκη: Απολαμβάνω συχνά “ένοχα” φαγητά ή συνδυασμούς και μάλιστα χωρίς τύψεις! Από τους αγαπημένους μου συνδυασμούς είναι πιτσίνια με πραλίνα, croissant περιπτέρου το οποίο θα πατήσω καλά για να πάει η σοκολάτα παντού και θα το ψήσω στην τοστιέρα αλλά το αγαπημένο μου είναι φρέσκο ζεστό ψωμί με βούτυρο αγελαδινό (άπειρο) και ζάχαρη.

Χριστίνα Θεοχάρη: Τι δεν λείπει ποτέ από το ψυγείο σου;
Μαριλού Παντάκη: Τα τρία πιο αγαπημένα μου υλικά: Αγελαδινό βούτυρο, τυρί (κάθε είδους) & αυγά.

Χριστίνα Θεοχάρη: Τι πρέπει να σου μαγειρέψει ένας άντρας για να σε γοητεύσει;
Μαριλού Παντάκη: Και μόνο που θα μπει κάποιος στην κουζίνα για να μου  μαγειρέψει και να περιποιηθεί, με έχει εντυπωσιάσει! Πόσο μάλλον αν φτιάξει και κάποιο από τα αγαπημένα μου φαγητά (είτε αυγά τηγανητά με ψημένο ψωμί, είτε φακές, είτε μακαρόνια τσιγαριαστά με τριμμένο τυρί)..

Χριστίνα Θεοχάρη: Τι θα μαγείρευες εσύ στον άντρα που θες να γοητεύσεις;
Μαριλού Παντάκη: Ε, φυσικά το αγαπημένο μου γεύμα της ημέρας και αυτό που ξέρω καλύτερα: Brunch! Θα φτιάξω έναν δίσκο με Eggs Benedict για αρχή , ζεστό καφέ και χυμό πορτοκάλι, φρέσκο ψωμί με βούτυρο και μαρμελάδα βερίκοκο και θα κρατήσω για το τέλος τα Pancakes με maple syrup!

Χριστίνα Θεοχάρη: Σε τι είσαι εθισμένη; 
Μαριλού Παντάκη: Στον καφέ, στην Κρήτη, στο αγόρι που αγαπώ, στο απλό και νόστιμο φαγητό.

Χριστίνα Θεοχάρη: Ποιό είναι το αγαπημένο μυρωδικό και μπαχαρικό που χρησιμοποιείς συνήθως όταν μαγειρεύεις;
Μαριλού Παντάκη: Τώρα τελευταία έχω πάθει μια εμμονή με το θυμάρι το οποίο βάζω σχεδόν παντού όπως τα κρέατα, τις σούπες και τις σάλτσες.  Από μπαχαρικά, χρησιμοποιώ πολύ το Ginger τόσο στα γλυκά και τα αλυμρά αλλά και σε χυμούς και ροφήματα.

Χριστίνα Θεοχάρη: Το φαγητό,όπως και το σεξ εκτός από βασικές βιολογικές ανάγκες είναι και μια απόλαυση στην οποία συμμετέχουν και οι 5 αισθήσεις: γεύση, όραση, όσφρηση, αφή, ακοή.. Θεωρώ λοιπόν ότι όση απόλαυση βρίσκουμε στο φαγητό, άλλη τόση βρίσκουμε και στο σεξ-και το αντίθετο. Συμφωνείς ή διαφωνείς;
Μαριλού Παντάκη: Συμφωνώ στο ότι στο φαγητό και το σεξ, συμμετέχουν όλες οι αισθήσεις, αλλά δεν θεωρώ ότι είναι η ίδια απόλαυση. Το φαγητό, δεν έφερε ποτέ κανέναν σε οργασμό!

Χριστίνα Θεοχάρη: Ποιο είναι το καλύτερο αφροδισιακό για σένα;
Μαριλού Παντάκη: Δεν με γοητεύει τίποτα περισσότερο, από ένα εύστροφο μυαλό με ευρεία αντίληψη των πραγμάτων.

Χριστίνα Θεοχάρη: Το φαγητό είναι: ανάγκη, αγάπη, απόλαυση,προσφορά ή θανάσιμη αμαρτία;
Μαριλού Παντάκη: Για μένα είναι αρχικά απόλαυση αλλά και προσφορά. Για να καλύψει την ανάγκη (σωματική και ψυχική) πρέπει να γίνει με αγάπη. Δεν πιστεύω στις αμαρτίες.

Χριστίνα Θεοχάρη: Ποιά είναι τα όνειρα σου  σε σχέση με το blog σου.
Μαριλού Παντάκη: Θέλω μέσα από το blog να πείσω τους πάντες ότι τα μανιτάρια δεν πλένονται ποτέ, ότι το βούτυρο και η μαργαρίνη δεν είναι το ίδιο και ότι το κρέας είναι πιο νόστιμο και πιο θρεπτικό όταν είναι ψημένο medium.

Τις συνταγές της Μαριλού Παντάκη μπορείτε να τις διαβάσετε στο site της MadameGinger.com και να την ακολουθήσετε στο fb, instagram, Pinterest, @madameginger (παντού)

logo madame ginger

Μην ξεχάσετε να διαβάσετε τη σημερινή “συνταγή της ημέρας” που είναι “δανεισμένη” από την Madame Ginger….

0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Αλεξία Ζαραδούκα: Η Miss BlouBlou μας παρουσιάζει το ανανεωμένο της site, κι ας είναι fashion blogger

written by Κατερίνα Μαντά

10904183_10205826253720149_539144755_nΟ τίτλος της συγκεκριμένης συνέντευξης δεν είναι καθόλου τυχαίος, καθώς ναι μεν θα γνωρίσουμε μία fashion blogger, αλλά το “προϊόν” της διαφέρει από το συνηθισμένο fashionblogging. Είναι μία επαγγελματίας τους είδους…  γνωρίζει εκ βαθέων την τέχνη της επικοινωνίας και εργάζεται παράλληλα ως PR για διάφορες εταιρίες. Πώς μπορούν να συνυπάρχουν αυτές οι ιδιότητες σε ένα φρέσκο, μυαλωμένο κορίτσι 26 ετών; Κι εγώ την ίδια απορία είχα πριν συναντήσω την MissBlouBlou, κατά κόσμον Αλεξία Ζαραδούκα!

The K-magazine: Να ξεκινήσουμε με έναν απολογισμό του 2014;

Αλεξία Ζαραδούκα: Το 2014 ήταν μια ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα χρονιά για εμένα! Πολύ δημιουργική, πολλή δουλειά, αλλεπάλληλες ανατροπές σε όλα τα επίπεδα, διδακτική με όλους τους πιθανούς και ευφάνταστους τρόπους και μπορώ να πω ότι άρχισε αναπόφευκτα να με οδηγεί στην επαγγελματική και συναισθηματική ωρίμανση!

The K-magazine: Fashion blogger  ή Marketing/communication director  εταιρειών;
Αλεξία Ζαραδούκα: Και τα δύο! Αναγκάζομαι να δουλεύω από νωρίς το πρωί μέχρι και τις 2-3 το βράδυ αλλά η καθημερινότητά μου είναι τόσο καλύτερη από όσο είχα ονειρευτεί, που πολλές φορές προτιμώ να είμαι ξύπνια και να ζω το όνειρο στην κυριολεξία!

The K-magazine:  Πόσο εύκολα μπορούν να συνυπαρχουν αυτές οι ιδιότητες; Δεν υπάρχει “σύγκρουση συμφερόντων”;
Αλεξία Ζαραδούκα:  Τα τελευταία χρόνια, με την εξέλιξη του digital, το blogging αποτελεί εργαλείο προώθησης πολλών εταιρειών σε διάφορους χώρους, οπότε για εμένα, η μία ιδιότητα μου ως blogger είναι η φυσική προέκταση της άλλης ως επαγγελματίας στον χώρο της επικοινωνίας και του μάρκετινγκ και τούμπαλιν. Ίσα ίσα που πολλές φορές η μια ιδιότητα «υπηρετεί» και διευκολύνει την εξέλιξη της άλλης.

The K-magazine: Σπούδασες Επικοινωνία και Δημόσιες  Σχέσεις, αλλά το πάθος σου ήταν η μόδα;
Αλεξία Ζαραδούκα:  Σπούδασα Επικοινωνία και Δημόσιες Σχέσεις και το πάθος μου ήταν και είναι η πολιτική και η μόδα. Έχω εργαστεί σε καμπάνιες πολιτικών προσώπων άλλωστε, παράλληλα με τις δραστηριότητές μου που αφορούν στη μόδα.  Η επιμέλεια της επικοινωνίας ενός οργανισμού είναι ένα επάγγελμα το οποίο αν το γνωρίζεις, μπορείς να το εφαρμόσεις σε οποιονδήποτε χώρο, ευτυχώς ήμουν από τις τυχερές που επέλεξα συνειδητά τους χώρους που ήθελα να το εξασκήσω!

The K-magazine: Πώς και δεν αποφάσισες να φύγεις στο εξωτερικό και να συνεχίσεις σπουδες πάνω στη μόδα ή να δραστηριοποιηθείς εκεί;
Αλεξία Ζαραδούκα:  Αγαπώ την χώρα μου πάρα πολύ και δεν θέλω να την εγκαταλείψω, προτιμώ, μέσα στην κρίση που διανύουμε να παραμείνω εδώ και να την στηρίξω. Δεν είμαι φυγόπονη, μου αρέσουν τα δύσκολα. Ειδικά αυτή την περίοδο, που έχουν καταρρεύσει τα στερεότυπα σε όλους τους χώρους –ακόμη και τα στερεότυπα των ανθρώπων για τον εαυτό τους-  το έδαφος είναι πρόσφορο για την υλοποίηση νέων ιδεών. Ο κόσμος, έχει ανάγκη από νέες ιδέες, έμπνευση, νέα πρότυπα ή ακόμη και από ασχολίες και δραστηριότητες που απλά κάνουν την ώρα τους να περνά πιο ευχάριστα! Αν μπορώ να είμαι ένα μικρό κομματάκι αυτής της διαδικασίας, θα το κάνω με ιδιαίτερη χαρά. Εκτός αυτού, από το πρώτο έτος της σχολής μου, απορροφήθηκα επαγγελματικά στον χώρο, οπότε δεν υπήρχε το ενδεχόμενο να αφήσω κάτι που είχε ήδη ξεκινήσει  εδώ για κάτι πιο αβέβαιο στο εξωτερικό.

10884745_10205826252200111_679006354_nThe K-magazine: Μίλησε μας  για το missbloublou; Πώς ξεκίνησες; Πώς εμπνεύστηκες  το όνομα του blog;
Αλεξία Ζαραδούκα:  Το Miss BlouBlou, ξεκίνησε μια πολύ δύσκολη περίοδο της ζωής μου κατά την οποία μελετούσα πολύ τον χώρο της μόδας, τα ελληνικά και ξένα blogs και διαπίστωσα ότι δυστυχώς στην Ελλάδα, παρόλο που το blogging είναι μια “personal” υπόθεση, αρκετά blogs (όχι μόνο μόδας) ήταν απρόσωπα και όχι τόσο influential στο κοινό τους σε σχέση με τα blogs του εξωτερικού. Ως αναγνώστρια μου έλειπε κάτι, που όχι απλά θα μου δείχνει «τυποποιημένα» και διαφημιστικά τις τάσεις της μόδας, αλλά που θα μου έκανε και παρέα και θα ταυτιζόμουν μαζί του πάνω στις εσωτερικές μου σκέψεις και την καθημερινότητά μου! Που μπορώ να φορέσω αυτό το ρούχο, τι σκέφτονται οι άλλοι όταν το φοράω και πως νιώθω εγώ μέσα σε αυτό; Ο άνθρωπος πίσω από το blog τι άνθρωπος είναι; Έχει χιούμορ; Είναι καλός άνθρωπος; Έχουμε κοινά; Θα καταλάβαινε το άγχος μου για το τέλειο outfit στο πρώτο ραντεβού; Θα μπορούσα να την έχω φίλη στην πραγματική μου ζωή αν την γνώριζα από κοντά; Κάπως έτσι δημιουργήθηκε το Miss BlouBlou. Ήθελα να φτιάξω μια διαδικτυακή γυναικεία παρέα, προσιτή και διαδραστική, όπως και έγινε! Το όνομα του blog, με ακολουθεί από πάντα, αφού έτσι με φώναζε ο μπαμπάς μου από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου! Απλά έτυχε αυτό το προσωνύμιο να είναι εύηχο και πιασάρικο τελικά! (γέλια)

The K-magazine:  Πηγαίνει πολύ καλά… (αυτό είναι fact)! Πες μας, με ειλικρίνεια, είναι τόσο “αγγελικά” πλασμένος ο κόσμος των fashion bloggers;
Αλεξία Ζαραδούκα:  Ευχαριστώ πολύ! Κοίτα, όλοι οι χώροι έχουν τις φωτεινές και σκοτεινές πλευρές τους που όμως καθορίζονται από τους ίδιους τους ανθρώπους που τους απαρτίζουν. Σίγουρα έχει τύχει να δω άσχημες συμπεριφορές είτε από bloggers είτε από brands μεταξύ τους. Εγώ ως άνθρωπος αλλά και ως εργαζόμενη προτιμώ να μην σπαταλάω την ενέργειά μου σε δραστηριότητες που δεν με ωφελούν πουθενά! Αφοσιώνομαι στην δουλειά μου και όχι στην δουλειά των άλλων και κρατάω την ενέργειά μου για τις δραστηριότητες που αγαπώ. Το κουτσομπολιό και η αγένεια δεν είναι μια από αυτές.

The K-magazine:  Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να κάνει κανείς fashion blogging στην Ελλάδα;
Αλεξία Ζαραδούκα:  Το να δημιουργήσει κάποιος ένα blog, είναι πρακτικά κάτι πολύ εύκολο, σε μια σχετική πλατφόρμα. Ειδικά αυτή την περίοδο, στην Ελλάδα το blogging είναι στα πάνω του. Το δύσκολο κομμάτι, ειδικά αν έχεις αποφασίσει ότι θα είσαι full time blogger όπως εγώ,  είναι η διατήρησή του (να κάνεις τις σωστές γνωριμίες, να τρέχεις σε events, οι φωτογραφίσεις,  ενημέρωση, που ξέρω ότι όλα αυτά ακούγονται τρομερά glamorous αλλά είναι και πολύ κουραστικά ταυτόχρονα) και να μην πέσεις στην παγίδα του εαυτού σου σχετικά με την glam ταμπέλα του “Fashion Blogger”. Ένα επιτηδευμένο, απρόσιτο attitude σου βάζει μεγάλη τρικλοποδιά.

The K-magazine:  Ποιά είναι τα προσόντα που χρειάζονται; Πέρα από  αισθητική, που θεωρώ, προσωπικά, απαραίτητο!
Αλεξία Ζαραδούκα:  Θα σου πω κάτι: Originality never fails και αυτό είναι και το μότο του Miss BlouBlou και της ζωής μου γενικότερα. Οτιδήποτε αυθεντικό, δεν υπάρχει περίπτωση να μην πάει καλά! Άρα το πρώτο και πιο σημαντικό προσόν, εργαλείο και εφόδιο μαζί, είναι η δημιουργικότητά μας η οποία πρέπει να εξασκείται και να επεκτείνεται, με διάφορα ερεθίσματα! Επίσης χρειάζεται ΠΕΙΣΜΑ και ΥΠΟΜΟΝΗ. Αν νομίζεις ότι το blogging είναι μια ασχολία 2-3 ωρών την ημέρα, άστο καλύτερα. Κάτι ακόμη πολύ σημαντικό είναι η αμεσότητα. Κανείς δεν μπορεί να ταυτιστεί μαζί σου αν μιλάς στο κοινό από τον ψηλό σου θρόνο, για πράγματα που δεν το ενδιαφέρουν ή που δεν του είναι άμεσα κατανοητά και εφαρμόσιμα! Και κάτι εξίσου σημαντικό είναι το ΧΙΟΥΜΟΡ! Το κοινό- αλλά και εγώ ως απλή αναγνώστρια- σαφώς και προτιμά ένα κείμενο με αμεσότητα και με ελαφρές δόσεις χιούμορ που σου φτιάχνει την διάθεση και σε κάνει να νιώθεις πιο ανάλαφρη και αισιόδοξη!

alexia zaradouka missbloublou k-mag.gr interview 1

Εν ώρα εργασίας… προσεκτική ακόμα και για την τελευταία λεπτομέρεια!

The K-magazine:  Έχεις κάνει φίλους μέσα από τον χώρο ή μάλλον για να είμαι πιο σαφής… Προλαβαίνεις να κάνεις φίλους ή είναι τόσο γρήγοροι οι ρυθμοί;
Αλεξία Ζαραδούκα:  Φυσικά και έχω φίλους από τον χώρο! Μόνο αυτοί μπορούν να με αντέξουν άλλωστε! (γέλια) Η αλήθεια είναι πως οι ρυθμοί είναι τόσο γρήγοροι που δύσκολα μπορούν να τους ακολουθήσουν έστω και σε φιλικό επίπεδο άνθρωποι που είναι εκτός χώρου! Γι’ αυτό και πάντα είμαι  πιο στενή φίλη με τους συνεργάτες μου (είτε των P.R. είτε του blogging) γιατί μοιραζόμαστε το ίδιο όραμα, τους ίδιους ρυθμούς καθημερινότητας και τις ίδιες φιλοδοξίες και άγχη! Επίσης έχω φίλες fashion bloggers αλλά και PR. Managers.  Βέβαια, οι χαλαρές στιγμές και με φίλους χρόνων εκτός του χώρου, είναι πραγματικά πολύτιμες και με αναζωογονούν!

The K-magazine:  Σου δίνεται ένα εισιτηριο για οπουδήποτε στον κόσμο, για 10 μέρες, έξοδα πληρωμένα. Που θα πήγαινες και τι θα έκανες;
Αλεξία Ζαραδούκα:  Αχχχ τώρα μου βάζεις δύσκολα! Από τη μία, ονειρεμένος προορισμός που θέλω πολύ να πάω είναι η Νέα Υόρκη για μελέτη (τάσεις μόδας, τεχνικές marketing και Δημοσίων Σχέσεων), από την άλλη έχω ανάγκη από έναν εξωτικό προορισμό, δίπλα στην θάλασσα, με κλειστά τα κινητά, χωρίς laptop, να πίνω cocktails και να απολαμβάνω τον ήλιο και την ηρεμία χωρίς άγχος! Διάλεξε εσύ για μένα και σε παίρνω μαζί μου! (πολλά γέλια)

The K-magazine:  Ποιο άλλο επάγγελμα πιστεύεις ότι θα μπορούσες να κάνεις;
Αλεξία Ζαραδούκα:  Δεδομένου ότι έχω περάσει από πολλά επαγγέλματα στο παρελθόν μέχρι να καταλήξω σε αυτό που με εκφράζει απόλυτα,  οι σπουδές και το επάγγελμα που έχω επιλέξει είναι αυτά που με αντιπροσωπεύουν 100% και συνειδητά δεν θα διάλεγα κάποια άλλη δουλειά.

The K-magazine: Μία ευχή για το 2015 που μόλις ξεκίνησε;
Αλεξία Ζαραδούκα:  Η ευχή μου για το 2015, είναι να συνεχίζουμε να βρίσκουμε αιτίες για να παθιαζόμαστε με αυτά που καταπιανόμαστε και να γελάμε δυνατά γιατί από εκεί πηγάζει η εσωτερική μας λάμψη! Και υγεία φυσικά, για να υλοποιούμε οτιδήποτε out of the box μας έρθει στο μυαλό! Work Hard, Dream Big!

Η συνέντευξη δεν θα μπορούσε να κλείσει παρά με το αγαπημένο (και σημαδιακό) και με πολλά νοήματα για την Αλεξία, τραγούδι Magic των Coldplay…

Μπείτε στο MissBloublou.com για να γνωρίσετε καλύτερα τον κόσμο της Αλεξίας και μην ξεχάσετε να κάνετε like στη σελίδα της στο facebook

2 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

masazstospiti.gr: Το πιο απολαυστικό δώρο από τον Γιώργο Ζαχαριάδη

written by Κατερίνα Μαντά

20141227_130301 1Θέλετε να πάρετε δυνάμεις για να αντιμετωπίσετε τη νέα χρονιά και τις προκλήσεις της; Θέλετε να προσφέρετε ένα δώρο στον εαυτό σας ή σε κάποιον αγαπημένο σας άνθρωπο χωρίς να χρειαστεί καν να βγείτε από το σπίτι σας; Από προσωπική εμπειρία θα σας προτείνω τον Γιώργο Ζαχαριάδη, έναν ευγενέστατο νεαρό που σας “ταξιδεύει” με τα χέρια του στην απόλυτη χαλάρωση…Και μην πάει το μυαλό σας στο πονηρό! Καθώς ο Γιώργος, που μπορείτε να τον βρείτε στο site του masazstospiti.gr, είναι σοβαρός κι επαγγελματίας, έρχεται στο σπίτι σας με το ειδικό κρεβάτι, το αμυγδαλέλαιο (που μυρίζει υπέροχα) και την κατάλληλη μουσική για να σας προσφέρει χαλάρωση, αναζωογόνηση και να απομακρύνει το άγχος της καθημερινότητας!

The K–magazine: Πως αποφάσισες να ξεκινήσεις το masazstospiti;

Γιώργος Ζαχαριάδης : Το MasazStoSpiti.gr ξεκίνησε με σκοπό να καλύψει την ανάγκη των ανθρώπων που αναζητούσαν μία συνεδρία μασάζ αλλά λόγω χρόνου δεν κατάφερναν να πραγματοποιήσουν την επιθυμία τους. Η συνεδρία λαμβάνει χώρα στο χώρο του πελάτη και έτσι δεν χρειάζεται να μετακινηθεί χάνοντας χρόνο πριν και μετά τη συνεδρία του για να επιστρέψει σπίτι ή στη δουλειά. Ταυτόχρονα παρατείνουμε το όμορφο συναίσθημα της χαλάρωσης και της αναζωογόνησης που προκύπτει από το μασάζ αφού δεν χρειάζεται να οδηγήσει στην κίνηση της Αθήνας χάνοντας έτσι όλα τα ουσιαστικά οφέλη.

The K–magazine: Ποιες  είναι οι υπηρεσίες που προσφέρεις ;
Γιώργος Ζαχαριάδης : Ο κάθε πελάτης ανάλογα με τις ανάγκες που έχει το σώμα του και μετά από συζήτηση που κάνουμε μπορεί να διαλέξει μεταξύ των παρακάτω προγραμμάτων:
– του μυοχαλαρωτικού μασάζ ,
–  του anti-stress massage (με την παράλληλη χρήση του γιασεμιού που έχει τρομερές ιδιότητες ως αιθέριο έλαιο),
– του thai oil massage,
– του back & legs (συνεδρία αφιερωμένη σε όλη τη διάρκεια της στα πόδια, την πλάτη και τον αυχένα), – – του sports massage καθώς
– μία υπηρεσία αποκλειστικά για εταιρίες με συνεδρίες μασάζ στην ειδική καρέκλα.

masazstospiti.grThe K–magazine: Το “μασαζ στο σπίτι” απευθύνεται μόνο σε ανθρώπους που έχουν μία οικονομική ευχέρεια; Είναι πολυτέλεια;
Γιώργος Ζαχαριάδης : Το μασάζ απευθύνεται σε όλους τους ανθρώπους που γνωρίζουν τα οφέλη που αποκτούν μετά από μία συνεδρία. Οφέλη και σωματικά αλλά και στο μυαλό, την ψυχή και την ενέργεια τους. Θεωρώ λοιπόν οτι σε σχέση με την υπηρεσία, δηλαδή να έρθει ένας άνθρωπος στο χώρο σου, κα ι  με τη διαδικασία του μασάζ να καταθέσε ι την ενέργεια του για να νιώσεις καλύτερα σωματικά και ψυχικά, δεν ειναι πολυτέλεια. Είναι μία βοήθεια που οφείλουμε να δώσουμε στο σώμα μας για να συνεχίσει να ανταποκρίνεται με επιτυχία στη δύσκολη καθημερινότητα μας.

The K–magazine: Έχουν καταλάβει οι Έλληνες, οι πελάτες σου τι σημαίνει “κάνω μασάζ ” ή εύκολα παρεξηγείται η δουλειά σου;
Γιώργος Ζαχαριάδης : Δυστυχώς δεν υπάρχει η κατάλληλη εκπαίδευση στο ευρύ κοινό για το καλό που κάνει το μασάζ και τα πλεονεκτήματα του. Αυτός είναι και ο λόγος που μέσα από συζητήσεις, άρθρα και μελέτες προσπαθούμε να δώσουμε στον κόσμο την γνώση για τις ευεργετικές ιδιότητες του μασάζ.
Επίσης, υπάρχει και μία μικρή μερίδα κόσμου που θεωρεί οτι το μασάζ είναι αυτό που βλέπει σε διάφορες αγγελίες εφημερίδων το οποίο δεν ανταποκρίνεται καθόλου στην πραγματικότητα.

The K–magazine: Μπορείς να μας περιγράψεις κάποια αστεία περιστατικά που σου έχουν συμβεί;
Δεν θα ξεχάσω ποτέ ένα υπέροχο κουτάβι λαμπραντόρ το οποίο ενώ έκανα στο «αφεντικό» του μασάζ εκείνο έκλαιγε ασταμάτητα λόγω..ζήλειας! Φυσικά όταν τελειώσαμε ήρθε η δική του σειρά για χάδια και παιχνίδια!

The K–magazine: ‘Εχει υπάρξει στιγμή που αισθάνθηκες άβολα με κάποιον πελάτη ή πελάτισσα;
Γιώργος Ζαχαριάδης : Δεν έχει υπάρξει τέτοιο περιστατικό. Αμέσως μόλις πάρουμε το ιατρικό ιστορικό αναλύουμε την διαδικασία του μασάζ και δίνουμε στο πελάτη τις πετσέτες με τις οποίες μπορεί να τυλίξει το σώμα του πριν ξαπλώσει στο ειδικό κρεβάτι. Έτσι ελαχιστοποιείται και η πιθανότητα είτε ο πελάτης είτε εγώ να νιώσουμε άβολα.

10672183_765991313472671_2253850769023708037_nThe K–magazine: Οι γυναίκες ή οι άνδρες είναι πιο δύσκολοι  ή απαιτητικοί;
Γιώργος Ζαχαριάδης : Σε γενικές γραμμές οι γυναίκες είναι αυτές που χαλαρώνουν πιο γρήγορα και αφήνουν τον εαυτό τους ελεύθερο να απολαύσουν το μασάζ τους ωστόσο οι άντρες αν και είναι πιο σφιγμένοι στην αρχή είναι εκείνοι που θα πραγματοποιήσουν περισσότερες συνεδρίες συνολικά.

The K–magazine: Σε ποια περίπτωση θα αρνιόσουν να κάνει μασάζ σε κάποιον;
Γιώργος Ζαχαριάδης : Το ΜasazStoSpiti.gr παρέχει επαγγελματικές συνεδρίες μασάζ και μόνο. Ως εκ τούτου δεν παρέχουμε καμία υπηρεσία που δεν αναγράφεται στην ιστοσελίδα μας και κυρίως κάτι που δεν αφορά το επαγγελματικό μασάζ!
The K–magazine: Έχοντας σπουδάσει στα ΤΕΕΦΑ, δεν θα ήταν πιο κοντά στα δεδομένα σου να ασχοληθείς με τη φυσιοθεραπεία; Ποιές είναι οι διαφορές με το μασάζ;
Γιώργος Ζαχαριάδης : Με το μασάζ βοηθάς τον συνάνθρωπό σου με τα χέρια σου και μόνο, είναι κάτι πολύ σημαντικό για μένα αυτό. Ήταν μία απόφαση που δεν έχω μετανιώσει στιγμή και χαίρομαι που βρήκα τους κατάλληλους ανθρώπους να με διδάξουν σωστά εκτός από τις τεχνικές αλλά και το να είμαι σωστός επαγγελματίας.

 

Μην παραλείψετε να κάνετε like στη σελίδα masazstospiti.gr στο facebook, επίσης σας προτείνουμε να “εκμεταλλευτείτε” τη δυνατότητα των δωρωκαρτών που προσφέρονται!

δωροκαρτες

 

0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Γιώργος Δρακίδης: Ο καλλιτέχνης πίσω από τα γυαλιά Maragu, από την Ελ. Σπυράκη

written by Ελευθερία Σπυράκη

ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΡΑΚΙΔΗΣΜπορεί οι δυσκολίες παντός τύπου λόγω κρίσης να μας χτυπούν καθημερινά την πόρτα,  κάτι παραδείγματα όμως σαν εκείνα του Γιώργου Δρακίδη αποτελούν την μέγιστη απόδειξη ότι υπάρχει ακόμη ελπίδα, αγάπη και μέλλον σε κάθε τι καινούριο που μπορεί να φέρει την διαφορά και να φωτίσει την γκρίζα καθημερινότητα μας. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, όλα τα παραπάνω μπορεί να τα βιώσει κανείς μέσα από την εμπειρία των handmade γυαλιών Maragu, της προσωπικής συλλογής του Γιώργου Δρακίδη.

The K-magazine: Από που προέκυψε η ενασχόληση σας με την δημιουργία ξύλινων γυαλιών ηλίου. Πρόκειται για παιδικό όνειρο, ή έναν εναλλακτικό τρόπο δημιουργίας ο οποίος θα σας κάνει να ξεχωρίσετε στον κόσμο του εμπορίου;
Γιώργος Δρακίδης: Ως μανιώδης συλλέκτης γυαλιών πιστεύω δεν μπορούσα να μην ασχοληθώ κάποια στιγμή και επαγγελματικά με το μεγάλο μου αυτό πάθος! Αυτό και σε συνδυασμό με το γεγονός του ότι τα γυαλιά από ξύλο είναι ένα από τα πιο δυνατά trends της εποχής, με οδήγησαν σχεδόν μοιραία να ασχοληθώ επαγγελματικά με αυτό!

The K-magazine: Από το όνομα της συλλογή και μόνο καταλαβαίνουμε ότι το ξύλο πρωταγωνιστεί των υλικών σας και από ότι γνωρίζω είναι η μοναδική ύλη που χρησιμοποιείται για την κατασκευή των γυαλιών που λανσάρεται. Πως είναι η αίσθηση του να δημιουργείς πάνω στο πιο αγνό υλικό της φύσης, το ξύλο;
Γιώργος Δρακίδης: Απλά θεϊκή… Το ξύλο είναι ένα ακατέργαστο υλικό που αποτελεί έναν πραγματικό καμβά που σου επιτρέπει να εξαντλήσεις κάθε όριο της δημιουργικότητάς σου!

The K-magazine: Παρατηρώντας την προσωπική σας συλλογή, καταλαβαίνω ότι υπάρχει μια ιδιαίτερη αγάπη τόσο στην Ελλάδα όσο και στο μακρινό παρελθόν της και πιο συγκεκριμένα εκείνο της αρχαιότητας , αφού της έχετε αποδώσει αρχαιοελληνικά ονόματα. Γιατί εστιάσατε στην συγκεκριμένη χρονική περίοδο; Η κίνηση σας αυτή να υποθέσουμε ότι θέλει να στείλει κάποια μηνύματα στον κόσμο?
Γιώργος Δρακίδης: Η Maragu αποτελεί σαφέστατα μια ελληνική προσπάθεια με βλέψεις τόσο στην ίδια τη χώρα μας όσο – και κυριότερα – στο εξωτερικό. Το παρελθόν το δικό μας αλλά ακόμη και αυτό των αρχαίων ελλήνων αποτελεί έμπνευση για εμάς καθώς όπως και εκείνοι αισθανόμαστε ότι κάνουμε κάτι το διαφορετικό και μοναδικό!

218acca3ffdec22781c164ac47f35cc0_LThe K-magazine: Έχετε αναφέρει ότι ότι η σειρά αυτών των γυαλιών έχει ως στόχο την ενεργοποίηση των αισθήσεων. Πως μπορεί να πραγματοποιηθεί κάτι τέτοιο;
Γιώργος Δρακίδης: Πολύ εύκολα! Τα γυαλιά μας είναι σχεδιασμένα έτσι ώστε να ενεργοποιούν τις αισθήσεις, νιώθοντας τα υλικά να χαϊδεύουν το πρόσωπο. Μέσω της αφής, ερχόμενος κάποιος σε επαφή με ένα τέτοιο ακατέργαστο υλικό. Κάθε ζευγάρι πλάθεται από ένα ατόφιο και μοναδικό κομμάτι ξύλου. Αυτό το καθιστά φυσικά μοναδικό, καθώς κανένα κομμάτι ξύλο δεν είναι ακριβώς ίδιο με κάποιο άλλο! Βλέποντας μέσα από φακούς κορυφαίων προδιαγραφών.

Οι φακοί των γυαλιών ηλίου Maragu είναι κατάλληλοι για μακρόχρονη χρήση, προστατεύοντας από την ηλιακή ακτινοβολία UVA & UVB και προέρχονται από την αναγνωρισμένη εταιρεία οπτικών Divel . Δίνουμε έμφαση στη χρήση των πιο ποιοτικών υλικών γι’ αυτό και κάθε ζευγάρι γυαλιών ηλίου Maragu συνοδεύεται από εγγύηση αυθεντικότητας για τους φακούς Divel. Ακούγοντας τον ήχο από το αυθεντικό ξύλο όταν τα αφήνεις πάνω σε ένα τραπέζι αλλά και μυρίζοντας το άρωμά τους. Πράγματι, σε κάθε συσκευασία γυαλιών Maragu ενυπάρχει ένα πουγκί ρινισμάτων άγριου ξύλου για ακόμα πιο ολοκληρωμένη εμπειρία απόλαυσης.

The K-magazine: Αν και κυριαρχεί το ελληνικό στοιχείο στην δουλειά σας, διακρίνεται και μιαpop art διάθεση η οποία μάλλον δημιουργήθηκε κατά την παραμονή σας στο Λονδίνο για κάποιο διάστημα. Πως καταφέρατε να“παντρέψετε” αυτά τα δυο τόσο διαφορετικά στυλ μεταξύ τους; 
Γιώργος Δρακίδης: Μπερδεύοντας το χρώμα με το ξύλο. Η χειμερινή συλλογή που βλέπετε αποτελεί «προάγγελο» της καλοκαιρινής που έρχεται και για την οποία ανυπομονώ ιδιαίτερα καθώς πρόκειται για μια γιορτή – ύμνο στο χρώμα! Σε αρκετά σχέδια ο έναν φακός έχει διαφορετικό χρώμα από τον άλλο και γενικότερα όλη η σειρά χαρακτηρίζεται από μια ζωντάνια και ποικιλομορφία!

The K-magazine: Διαβάζουμε ότι μέσα από την δουλειά σας προσπαθείτε να εκφράσετε όλες τις εικόνες, συναισθήματα και εμπειρίες που έχετε βιώσει εως τώρα. Πόσο εύκολο τελικά είναι να επιτευχθεί αλλά και να γίνει αισθητός ένας τέτοιου είδους σκοπός από το αγοραστικό κοινό?
Παρατηρώντας το σχήμα, το χρώμα, τη μορφή στο σύνολο της… τα έργα μιλάνε και ο κόσμος ακούει, αντιλαμβάνεται!

The K-magazine: Γνωρίζω ότι είστε συλλέκτης γυαλιών κάτι το οποίο δηλώνει πολλές φορές έναν άνθρωπο ο οποίο θέλει να αλλάζει συνεχώς πρόσωπα ανάλογα πάντα την διάθεση του. Εσείς σε τι τύπους ανθρώπων απευθύνεστε;
Γιώργος Δρακίδης: Σε όλους αυτούς τους ανθρώπους όπου δεν μπορώ να γίνω στην πράξη εγώ. Σε όσους περισσότερους, είτε και οι ίδιοι θέλουν να αλλάξουν πρόσωπο είτε όχι.

ΔΡΑΚΙΔΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣThe K-magazine: Πέρα από την ενασχόληση σας με την δημιουργία γυαλιών, είναι γνωστό στο ευρύ κοινό πως το ντεμπούτο σας στον χώρο της τέχνης το κάνατε το 2012 με το γλυπτό ”Scorpio”και μάλιστα πολλά από τα έργα σας βρίσκονται σήμερα σε ιδιωτικές συλλογές. Για τι είδους έργα μιλάμε;
Γιώργος Δρακίδης:  Βιομηχανικού σχεδιασμού με αφαιρετικό μινιμαλισμό που βάση τους έχουν το σίδερο και το φως. Θαυμαστής του TAKIS και της Louise Bourgeois αλλά και καλλιτεχνών όπως η Niki de Saint Phalle, τα έργα μου έχουν μια ποικιλομορφία λόγω της αγάπης μου προς το διαφορετικό και καινοτόμο. Του πρίσματος που ονομάζουμε ΤΕΧΝΗ! Σκοπός μου, στα γυαλιά και στα έργα μου, είναι να υπάρχει ένταση, δυναμισμός και αισθητική!

The K-magazine: Πόσο διαφορετικός μπορεί να είναι ο κόσμος μέσα από ένα ζευγάρι γυαλιώνMaragu ;
Γιώργος Δρακίδης:  Τόσο διαφορετικός όσο και η αυτοπεποίθηση αυτού, τη στιγμή που τα φοράει!

The K-magazine: Με τι κριτήριο θεωρείτε ότι διαλέγουν οι Έλληνες γυαλιά ηλίου. Είναι καθαρά από θέμα γούστου ή από την επιθυμία του να ακολουθεί πιστά ότι επιτάσσουν τα δεδομένα της μόδας;
Γιώργος Δρακίδης:  Συνήθως βάσει του τι επιτάσσει η Μόδα αλλά με τη Maragu ελπίζουμε να επιλέγουν βάσει γούστου!

The K-magazine: Ποια τα σχέδια και οι φιλοδοξίες του Γιώργου Δρακίδη για το αύριο;
Γιώργος Δρακίδης: Δημιουργικές, καινοτόμες και αναγνωρίσιμες ανά τον κόσμο!

maragu-gualia-apo-xulo

 

Τα “μαγικά” γυαλιά ηλίου του Γιώργου Δρακίδη, μπορείτε να τα βρείτε στο maragu.co

0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Ρίτα Αντωνοπούλου: “Tο μονοπάτι του τραγουδιού με κυνηγούσε από μικρή”, από τη Νιόβη Αναζίκου

written by The K-magazine

168723_173441759357921_6244036_nΗ Ρίτα Αντωνοπούλου είναι μία πολυτάλαντη προσωπικότητα. Δεκατέσσερα χρόνια τώρα έχει ερμηνεύσει τραγούδια ορόσημα και σε κάθε της εμφάνισή καταπλήσσει συναισθηματικά το κοινό με τις φωνητικές και εκφραστικές της δυνατότητες. Το ταλέντο της αυτή την φορά συνδυάζετε με τον Γιώργο Ανδρέου σε μία πολυαναμενόμενη δουλειά και από τις δύο πλευρές. Είναι μητέρα, κοινωνικοπολιτικά ανήσυχη, έχει πάθη, επιδιώκει ένα καλύτερο αύριο και ερμηνεύει σχεδόν βιωματικά το νέο τους δίσκο…

Νιόβη Αναζίκου: Το “ Ζωή μου μην αργείς” είναι η πρώτη σας δισκογραφική συνεργασία με τον Γιώργο Ανδρέου, όπου ενσαρκώνετε μία γυναίκα που βιώνει το αστικό τοπίο. Πείτε μας λίγα λόγια γι αυτή την συνεργασία.
Ρίτα Αντωνοπούλου : Ευτυχώς με βρήκα πολύ μέσα στους στίχους, ίσως ήταν και ο λόγος που με διάλεξε ο Γιώργος. Ένιωσε ότι ενσαρκώνω ακριβώς αυτή την γυναίκα που είχε στο μυαλό του για να πει αυτά τα τραγούδια. Η οποία είναι μάνα, ερωμένη, φίλη, οτιδήποτε μπορεί να γίνει μία γυναίκα μέσα στο περιβάλλον, μία σύγχρονη γυναίκα.

Όταν άκουγα τα πρώτα τραγούδια, μόλις έφτασα στο “Μάνα” σοκαρίστηκα, έβαλα τα κλάματα, θυμάμαι ότι παράλληλα με το σοκ μου, είπα δεν θέλω να ακούσω τίποτα άλλο και αυτό δεν θέλω να το πει κανένας άλλος, μόνο εγώ. Τον πήρα αμέσως τηλέφωνο και του λέω ναι. Το παιδί αλλάζει εντελώς όλη σου την ζωή και πρακτικά γιατί ξαφνικά δεν είσαι εσύ το κέντρο του κόσμου, προέχει ένας άλλος άνθρωπος που σε έχει απόλυτη ανάγκη. Ακόμη και η αγάπη που την έχουμε εύκολα ξεστομίσει από τότε που απέκτησα την Φαίδρα έχει άλλο νόημα.  Όσο για τα τραγούδια επειδή ήμασταν στο στούντιο δύο χρόνια, κάποια αλλάξανε μορφή, δηλαδή εξελισσόταν μαζί με την καλλιτεχνική σχέση που αναπτύσσαμε και γεννιόντουσαν καινούργια πράγματα. Ήξερα το άκουσμα των μελωδιών του Γιώργου και αυτός ήταν ο λόγος που αρχικά δεν πίστευα ότι θα με διάλεγε για ερμηνεύτρια. Θεωρούσα ότι με έχει καταχωρημένη πιο δωρική, πιο επιθετική ως τραγουδίστρια με την συνεργασία μου με τον Θάνο και με τα τραγούδια που έχω πει. Έκανα λάθος και οι δύο σε αυτή την συνεργασία προσπαθήσαμε να πλησιάσουμε τον άλλον όσο περισσότερο γινόταν. Είμαστε ο εαυτός μας αλλά μαζί είμαστε κάτι καινούργιο και αυτό που βγήκε μέσα από την συνεργασία είναι σαν αποτύπωμα που μου έκανε πολύ καλό.

Νιόβη Αναζίκου: Το ομώνυμο τραγούδι του δίσκου είναι αφιερωμένο στον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο ενώ η κυκλοφορία του συνδυάστηκε χρονικά και με τον Νίκο Ρωμανό, ως ερμηνεύτρια πολλών πολιτικών τραγουδιών, ποια είναι η εικόνα σας για όλα αυτά;
Ρίτα Αντωνοπούλου :  Η τέχνη είναι το χνάρι που αφήνει πίσω ο άνθρωπος και η μουσική συνδέεται με γεγονότα, από την άλλη η τέχνη δεν είναι πανάκεια, ούτε θα δώσει την λύση, ούτε θα φέρει την ευμάρεια πάνω στον πλανήτη. Απλά έχει την μοναδικότητα να εμψυχώνει και να ενώνει ανθρώπους με ένα πολύ ελεύθερο τρόπο. Σχετικά με τον Γρηγορόπουλο και τώρα με τον Ρωμανό δεν ξέρω που να πρωτοσταθώ. Θεωρώ ότι εστιάζουμε τελείως λάθος ως κοινωνία. Συμβαίνει μία κρίση βαθιάς συνείδησης που έχει να κάνει με τον άνθρωπο και πρέπει να ξεχνάμε την ιδιότητα. Δεν έχουμε το δικαίωμα να κατακρίνουμε και να βάζουμε στο στόχαστρο έναν άνθρωπο που τον αφήνεις να πεθαίνει και να μην σε ενδιαφέρει λόγω ιδιότητας. Γιατί να μας ενδιαφέρει το χρώμα, η καταγωγή του, η δουλειά της μάνας του; Ο άνθρωπος θα έπρεπε να μας ενδιαφέρει, πρόκειται για ένα 20χρoνο παιδί που έκανε το σφάλμα. Ενώ όλοι αυτοί που μας έχουν κατακλέψει τόσα χρόνια δεν έχει πάει κάνεις τους φυλακή και να δοκιμαστεί με αυτό τον τρόπο. Κανένας δεν έχει ρισκάρει την ζωή του για μία επιθυμία ή για αυτό που πιστεύει. Ήθελε ο Ρωμανός να ξεγυμνώσει την κοινωνία – να ταράζει την μιζέρια και την βολικότητα της. Όμως ο κόσμος δεν θέλει να του φανερώνουμε πράγματα, δηλαδή ας πεθάνει να σκύψουμε το κεφάλι και να πάμε στην δουλειά γιατί αυτό μας βολεύει…

newego_LARGE_t_641_105559440Νιόβη Αναζίκου: Τι κάνει ένα τραγούδι να αντέχει στο χρόνο, οι στίχοι;
Ρίτα Αντωνοπούλου :  Δεν ξέρεις τι θα αρέσει στον κόσμο. άλλο ποντάρεις και άλλο ξεχωρίζει. Παίζει σημαντικό ρόλο ο συνδυασμός του συνθέτη, οι στίχοι και ο ερμηνευτής. Όπως ο Θάνος που έχει αυτή την μαγεία και την μαγιά του δημιουργού που μπορεί να ξεσηκώνει και να συνεπαίρνει τον κόσμο με πολύ δύσκολα πράγματα. Πρέπει ο καλλιτέχνης να έχει μία διορατικότητα να βλέπει τι συμβαίνει και τι πρόκειται να συμβεί στην κοινωνία και να κάνει ανάλογες δουλειές. Όταν ένα τραγούδι μιλάει για δυνατά γεγονότα ο κόσμος θα έρθει να σε ακούσει και νιώθεις ως τραγουδιστής ότι συμμετέχουν με όλο τους το είναι.

Τα ίδια τραγούδια ακούγονται διαφορετικά από παλιά, εξου και η προσφορά του καλλιτέχνη με τις επανεκτελέσεις, γιατί άλλο τους έλεγε τότε ο στίχος “Εσύ Ελένη και κάθε Ελένη….να πεθαίνεις για την Ελλάδα είναι άλλο κι άλλο εκείνη να σε πεθαίνει” και άλλο το 2014.

Νιόβη Αναζίκου: Σπουδάσατε γραφίστρια και οδηγηθήκατε επαγγελματικά στο τραγούδι, έχετε δηλώσει ότι ήρθαν όλα χωρίς να τα επιδιώξετε. Είναι στην περίπτωση σας αυτό που λέμε “το πεπρωμένων φυγείν αδύνατον”;
Ρίτα Αντωνοπούλου :  Από τα 18 μου ως τώρα έχουν συμβεί γεγονότα που πραγματικά δείχνουν ότι με κυνηγάει αυτό το μονοπάτι. Οι γονείς μου δεν είχαν καμία σχέση με την μουσική. Δεν υπήρχε καμία τέτοια πρόθεση από την οικογένεια μου, υπήρχε η διάθεση να μπω στο Πανεπιστήμιο ή και στο δημόσιο και θα ήταν πανευτυχείς. Όταν ο πατέρας μου άκουγε τους άλλους να λένε ότι το παιδί σου έχει ταλέντο στο τραγούδι ή την ηθοποιία, τους έπιανε παραδίπλα και τους έλεγε “σας παρακαλώ μην της λέτε τέτοια πράγματα”. Έτσι μου πέρασε στο υποσυνείδητο ότι είναι κάτι κακό άρα πρέπει να πιάσω μία πρωινή δουλειά και να κάνω άλλα πράγματα. Η μόνη διέξοδος καλλιτεχνικά ήταν η ζωγραφική, γιατί ήταν το μόνο που ίσως θα μπορούσαν να το αποδεχθούν αλλά κι εκεί θέλανε αρχιτεκτονική γιατί δεν το καταλάβαιναν εφόσον ήμουν καλή μαθήτρια γιατί επέλεξα την γραφιστική.
Το να γίνω τραγουδίστρια συνέβη μέσα από συγκυρίες, είχα βγει με φίλους κάπου που είχε ζωντανή μουσική και με ανέβασαν να πω ένα τραγούδι επειδή ένα παιδί είχε γενέθλια από την παρέα αλλά τελικά είπα πολλά, δεν με άφηναν να κατέβω και στο τέλος ήρθε η ιδιοκτήτρια με ένα φάκελο με χρήματα και μου είπε σε θέλω εδώ και αύριο. Όταν πήγα σπίτι δεν μπορούσα να κοιμηθώ, σκεφτόμουν πως θα το πω στους γονείς μου, ήμουν μόλις 18 χρονών.  Ήταν ο πατέρας μου με την εφημερίδα και του λέω “θες καφέ” δεν του το ‘χα προτείνει πότε, απαντάει “ναι”, φαντάζομαι θα φοβήθηκε για τα χειρότερα και απλά του είπα την ιστορία. Λέω θέλω να πάω είπα, η απάντηση του ήταν “θα επισκεφτούμε σήμερα το μαγαζί να δω το χώρο και θα δούμε.” Κι έτσι ξεκίνησε…

Νιόβη Αναζίκου: Υπήρχε κάποιο συμβάν που σας εξέπληξε στην μέχρι τώρα πορεία σας;
Ρίτα Αντωνοπούλου :  Στο ξεκίνημα της καριέρας μου ήταν μία κοπέλα που δεν την γνωρίζω και δούλευε στην Athens voice η οποία ήξερε ένα φίλο μου. Του τηλεφώνησε και του λέει ότι ένας γνωστός της ψάχνει τραγουδίστρια. Δίνουμε ένα demo μου, όμως εκείνη δεν το παρέλαβε ποτέ αλλά το βρήκε ένας άλλος άγνωστος και το άκουσε που έτυχε να είναι γνωστός του Κραουνάκη. Μετά από λίγο διάστημα χτυπάει το τηλέφωνο μου και μου λέει η κοπέλα αυτή “θέλει να σου μιλήσει Κραουνάκης”. Επίσης πριν συνεργαστώ με τον Θάνο έλεγα ότι θα είμαι μαζί του πριν συμβεί, είχα μία βαθιά πίστη ότι ταιριάζω στην μουσική του που τελικά επιβεβαιώθηκε με την πολυετής συνεργασία μας. Τα περιστατικά με τέτοια “τύχη” είναι πολλά, όπου έβγαινα και υπήρχε ζωντανή μουσική χωρίς να με ξέρουν ή να κάνω κάτι, όπως καθόμουν ήταν σαν να υπνωτιζόταν ο τραγουδιστής και ερχόταν και μου έδινε το μικρόφωνο, δεν μπορώ να το εξηγήσω, βρισκόμουν πάντα με ένα μικρόφωνο στο χέρι και λέω δεν είναι τυχαίο….

b_7245_334_web Νιόβη Αναζίκου: Μέσα από τις σημαντικές συνεργασία σας τα δεκατέσσερα αυτά χρόνια, τι αποκομίσατε;
Ρίτα Αντωνοπούλου :  Είναι ένα τεράστιο σχολείο ο καθένας που έχω συνεργαστεί. Όταν είναι δημιουργοί τέτοιου βεληνεκούς, είναι δάσκαλοι θέλουν δεν θέλουν, είτε έχουν σκοπό να σου μεταδώσουν κάτι είτε όχι, αν εσύ θέλεις να πάρεις θα πάρεις.

Όλοι έχουν τις ιδιοτροπίες τους αλλά δεν είχα κάποιο πρόβλημα γιατί είμαι κι εγώ τέτοιος άνθρωπος. Έβλεπες την ιδιοτροπία στον χαρακτήρα του αλλά το δικαιολογούσες ως μία έκφανση αυτής της πολυσχιδούς προσωπικότητας που το παράγει κι αυτό. Ειδικά με τον Θάνο που τον ξέρω καλύτερα, οφείλω να καταθέσω ότι για την μουσική ευφυΐα την οποία είναι, είναι πολύ φυσιολογικός, απλός άνθρωπος και προσγειωμένος. Ένιωσα πιο δυνατή μέσα από αυτές τις δουλειές, αναπολώ τι μου έχει συμβεί και προσπαθώ να μην τα ξεχνάω, γιατί μπορεί να απογοητεύομαι με πράγματα και να θυμάμαι πως ήταν τότε, και με τι σιγουριά έλεγα θα τα καταφέρω.. Ήμουν πολύ σίγουρη για τις επιλογές μου, ειδικά για την συνεργασία μου με τον Θάνο, όπως και τώρα με τον Γιώργο, είχα επιθυμία να συνεργαστούμε όταν έμαθα το 2008 ότι ετοίμαζε καινούργια τραγούδια. Είχα ζηλέψει μέσα μου, έλεγα “ποια θα τα πεί” ήθελα να είμαι εγώ, με ένα τρόπο το είχα μέσα μου και το ήθελα, αναρωτιόμουν πως θα γίνει και τελικά συνέβη.

Νιόβη Αναζίκου: Είστε εκφραστική πάνω στην σκηνή και έχετε ερμηνεύσει σημαντικά τραγούδια, ξεχωρίζεται κάποια ιδιαίτερη στιγμή;
Ρίτα Αντωνοπούλου : Οι μαγικές στιγμές είναι όταν τραγουδάω ζωντανά και νιώθω ότι ξορκίζομαι με την ερμηνεία, εκείνη την ώρα θέλω απλά να πω ευχαριστώ. Το κοινό σε αλλάζει, ακόμα κι ένα τραγούδι που το έχουμε “χιλιοπεί” κάποια στιγμή γίνεται διαφορετικό. Μου έχει συμβεί αυτό κάποιες στιγμές μέσα στα χρόνια και τις θυμάμαι όλες. Χαρακτηριστικά το χειμώνα του 2013 στο “Ρυθμό” σε μία παράσταση, είπα το “Καραντί” που το τραγουδάω από το 2006, ένιωσα σαν να μπήκε ο διάολος μέσα μου, πριν ξεκινήσω να τραγουδάω πήρα απόφαση είπα αυτό θα είναι διαφορετικό, δεν ξέρω τι μου συνέβη και μέχρι το τέλος του τραγουδιού ένιωθα παντού γύρω μου δονήσεις.

 Νιόβη Αναζίκου: Δεν έχετε κάνει συνεργασία στην σκηνή με γυναίκα, είναι κάτι που θα το θέλατε;
Ρίτα Αντωνοπούλου : Θα το ήθελα, ειδικά μία συνεργασία εκτός συνόρων γιατί ακούω πολύ ξένο στίχο. Εγχώρια δεν έχω κάποια συγκεκριμένη, αλλά έχω μελετήσει πολύ και θαυμάσει μέσα στα χρόνια την Χαρούλα Αλεξίου κι αν ήταν εν ζωή η Μαρία Δημητριάδη θα ήταν όνειρο.

Νιόβη Αναζίκου: Έχετε συμμετάσχει σε μιούζικαλ, αλλά και ως η κορυφαία του χορού στο “Ιφιγένεια εν Αυλίδι”. Είναι μέσα στα σχέδια σας να ασχοληθείτε περισσότερο με το θέατρο;
Ρίτα Αντωνοπούλου : Έχω στα σχέδια μου να κάνω μουσική παράσταση. Θέλω ξανά να ασχοληθώ με το θέατρο γιατί διέκοψα τις σπουδές μου λόγω εγκυμοσύνης. Όσες φορές έχω βρεθεί σε θεατρική σκηνή, νιώθω ότι είναι διαφορετικό σανίδι από αυτό της μουσικής σκηνής. Αισθάνομαι σαν ένα μαγικό ραβδάκι να μου δίνει μία άλλη ιδιότητα που με διευρύνει σε νέες ιδέες, σαν να με απελευθερώνει και να με ντύνει με κάτι που να μπορώ να υποδυθώ κι αλλά πράγματα.

ριτα αντωνοπούλου γιωργος ανδρεου

Ρίτα Αντωνόπουλου  και Γιώργος Ανδρέου

Νιόβη Αναζίκου: Ο νέος σας δίσκος θα παρουσιαστεί στις 19 και 20 Δεκεμβρίου στο Φ.Ο.Υ. στον Υμηττό, πείτε μας τι να περιμένουμε από αυτές τις εμφανίσεις;
Ρίτα Αντωνοπούλου :  Ξεκινάμε τις παρουσιάσεις για την καινούργια μας δουλειά και όχι μόνο. Αποφασίσαμε να κάνουμε αυτές τις 2 κεντρικές εμφανίσεις στην Αθήνα στο Φ.Ο.Υ (Φιλοπρόοδος Όμιλος Υμηττού). Αισθάνομαι ότι έχει ένα κοινό νήμα που με ενώνει με κάποια πράγματα που είχε κάνει ο Θάνος Μικρούτσικος στο παρελθόν, γιατί εκεί είχε παρουσιαστεί η μουσική πράξη του Μπρεχτ. Υπήρξε μία παύση στη λειτουργικότητα του χώρου αλλά το ανέλαβαν ξανά από την Μικρή Άρκτο και θέλουν να το επαναφέρουν σαν το ιστορικό στοιχείο το οποίο ήταν.

Εμφανίζομαι παρέα με τον Γιώργο Ανδρέου και τον Στέργιο Γαργάλα στο βιολί, παρουσιάζοντας την νέα δουλειά ενώ το μεγαλύτερο μέρος του προγράμματος θα είναι πασίγνωστα τραγούδια και αγαπημένα του Γιώργου και από το δικό μου ρεπερτόριο με τον Θάνο όπως κι άλλα που αρέσουν και στους δύο, μέσα από φίλους δημιουργούς συνθέτες που ξέρουμε ότι αγαπάει ο κόσμος και θα τα δώσουμε με τον δικό μας τρόπο. Έπειτα θα συνεχίσουμε το ταξίδι στην Ελλάδα να γνωρίσει ο κόσμος τον νέο μας δίσκο. Είμαι πολύ αισιόδοξη γι αυτή την συνεργασία, είμαι σίγουρη πως όσοι έρθουν θα μείνουν όχι μόνο ευχαριστημένοι άλλα θα βιώσουμε κάτι μοναδικό και όταν νιώθω έτσι είμαι χαρούμενη γιατί ανυπομονώ να το μοιραστώ.

Νιόβη Αναζίκου: Υπάρχει κάποιο μήνυμα που θέλετε να μεταδώσετε;
Ρίτα Αντωνοπούλου :  Να κοιτάμε προς τα “μέσα”, να θυμηθούμε το παιδί που υπάρχει εκεί, γιατί θα καταλάβουμε ότι αποκλείεται να έλεγε τις ανοησίες που λέμε σήμερα, έχουμε ξεχάσει την ουσία.

Διαβάστε περισσότερα για τη Νιόβη Αναζίκου

0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Σίσσυ Βλαχογιάννη: Η συνθέτρια που ξεχειλίζει από καλή διάθεση…

written by Κατερίνα Μαντά

10853704_320723218119940_1260732450_oΗ Σίσσυ Βλαχογιάννη είναι από αυτά τα κορίτσια που είναι συνήθως με ένα φωτεινό μεγάλο χαμόγελο και που ομορφαίνουν τον χώρο με την παρουσία τους. Θα με πείτε υπερβολική, αλλά αν τη γνωρίσετε θα δείτε ότι κάπως έτσι είναι. Διαβάζοντας τη συνέντευξή της θα καταλάβετε ότι το ταλέντο της δεν είναι τυχαία δοσμένο, αλλά το έχει “δουλέψει”, σπουδάσει και έχει πολλές δυνατότητες. Γράφει μουσική από το δημοτικό σχεδόν και φέτος, έχει επενδύσει “μουσικά” δύο παραστάσεις, αλλά έχει -επίσης- ενορχηστρώσει και συνθέσει τη μουσική για τον πρώτο δίσκο του Αδάμ Τσαρούχη, που θα κυκλοφορήσει πολύ σύντομα.

The K-magazine: Όσες φορές σε συναντώ είσαι με ένα μεγάλο χαμόγελο στα χείλη… φταίει ότι σε βλέπω πάντα βράδυ; Είσαι “παιδί της νύχτας” ή απλά έχεις πάντα καλή διάθεση;
Σίσσυ Βλαχογιάννη: Ναι, το χαμόγελό μου είναι χαρακτηριστικό θα έλεγα, μου το λένε πολλοί, οι δε κοντινοί μου άνθρωποι με φωνάζουν «Καρχαρία»! Δε μπορώ να πω όμως πως πάντα έχω καλή διάθεση, είμαι ένας κανονικός άνθρωπος με τα «πάνω» του και τα «κάτω» του, αναλόγως τη περίσταση.

The K-magazine: Μίλησε μας λίγο για την πορεία σου; Πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με τη μουσική;
Σίσσυ Βλαχογιάννη: Η γνωριμία μου με τη μουσική ξεκινά εκεί που ο μικρός αδερφός της μαμάς μου (μουσικός κι αυτός), με καλούσε στο σπιτάκι του κήπου μας και με έβαζε να κάνω τη τραγουδίστρια. Γρήγορα κατάλαβε πως έχω ταλέντο στη μουσική και αποφάσισε να με γράψει στο τοπικό ωδείο. Ήμουν πολύ μικρή, μόλις 6 χρονών και δεν θυμάμαι να έφερα αντίρρηση. «Θες να πας Σίσσυ στο ωδείο;» με ρώτησαν οι γονείς μου, κι είπα «Ναι, εντάξει!» σκεπτόμενη πως κάποιος παιδότοπος θα είναι, ας πάω! Κι έτσι έγινε, ξεκίνησα να μαθαίνω πιάνο στον «παιδότοπο» που με είχαν γράψει. Από εκεί και κάτω όλα έγιναν «μουσικά», η καθημερινότητα μου, η ζωή μου… ακόμη και τα σχολεία που πήγα, ήταν μουσικά. Πήγα σε μουσικό γυμνάσιο, έπειτα σε μουσικό λύκειο και στη συνέχεια στο μουσικό πανεπιστήμιο της Κέρκυρας, όπου σπούδασα «Σύνθεση Μουσικής για Παραστατικές Τέχνες». Ακολούθησαν φυσικά και άλλα ωδεία, ενώ παράλληλα έπαιζα σε φιλαρμονική μπάντα σαξόφωνο και κλαρινέτο, στην οποία είμαι μέχρι και σήμερα πιστή ακόλουθος. Δεν θυμάμαι ποτέ να σταμάτησα ν’ ασχολούμαι με τη μουσική, γι’ αυτό και αργότερα όταν πια είχα αποφασίσει πως θέλω ν’ ασχοληθώ και επαγγελματικά, ένιωθα πως υπάρχει μια φυσιολογική ροή στην εξέλιξη των πραγμάτων.

The K-magazine: Ποιό μουσικό όργανο θεωρείς ότι έχει τις περισσότερες δυνατότητες εκμετάλλευσης;
Σίσσυ Βλαχογιάννη: Το πιάνο, γιατί πέρα από το γεγονός ότι είναι ένα όργανο με διπλή ιδιότητα, κρουστό και έγχορδο,  μπορεί να χρησιμοποιηθεί και στα περισσότερα είδη μουσικής. Πολλοί καλλιτέχνες χρησιμοποιούν το πιάνο, αλλάζοντάς του τον ήχο με το να τοποθετούν μεταλλικά αντικείμενα στις χορδές του. Εκεί μιλάμε για το λεγόμενο «Prepared Piano», για έναν ήχο που δε θυμίζει τον γνωστό ήχο του πιάνου, αλλά έναν ήχο απόκοσμο και μαγικό που δε μπορεί να βγάλει κανένα άλλο μουσικό όργανο. Για μένα αποτελεί το όπλο μου. Είναι το εργαλείο με το οποίο δημιουργώ και χαλαρώνω παράλληλα. Ας μη ξεχνάμε πως είναι το όργανο που με γνώρισε με τη μουσική, οπότε τού έχω μια παραπάνω αδυναμία.

10844786_320723394786589_1816714274_oThe K-magazine: Σε γνώρισα μέσω του Αδάμ Τσαρούχη, του οποίου έχεις επιμεληθεί τη μουσική του πρώτου του δίσκου. Μίλησε μας για τη συνεργασία σας… Είναι τόσο ταλαντούχος όσο νομίζουμε εμείς οι “κοινοί θνητοί”;
Σίσσυ Βλαχογιάννη: Τι να πρωτοπώ για τον Αδάμ; Θα ξεκινήσω λέγοντας πως είναι ένα υπέροχο κι ευγενικό πλάσμα με πολλή θετική ενέργεια κι αγάπη. Ένας ταλαντούχος άνθρωπος με αρχές και αξίες, που σέβεται και τιμά τον συνεργάτη του με ειλικρίνεια. Είναι μαγικό το πώς ταιριάξαμε από την αρχή. Ήταν λες και επικοινωνούσαμε εγκεφαλικά χωρίς πολλά πολλά λόγια και το αποτέλεσμα είναι ο πρώτος του προσωπικός δίσκος που μου εμπιστεύτηκε τη μουσική και την ενορχήστρωση. Πλέον, μιλάω για έναν καλό φίλο, αλλά σίγουρα θα έχω να θυμάμαι και τη συνεργασία μας για χρόνια!!!

The K-magazine: Με ποιους άλλους καλλιτέχνες έχεις συνεργαστεί ή ετοιμάζεις κάποια συνεργασία;
Σίσσυ Βλαχογιάννη: Ως συνθέτης και μουσικός, όσον αφορά το χώρο της δισκογραφίας, έχω συνεργαστεί με την Μαρίζα Ρίζου, τον Δημήτρη Αρναούτη και τον Πέτρο Μπαλτάση. Όσο για το χώρο των παραστατικών τεχνών, είχα συνεργασίες με σκηνοθέτες, αλλά και με θεατρικές ομάδες, ονόματα όπως ο Πέτρος Αλατζάς, το πολύ ιδιαίτερο σχήμα των NQR Ensemble, η Φανή Γέμτου, η Ελένη Καρακάση, ο Θοδωρής Βουρνάς και η ομάδα Casus Belli. Μαγειρεύονται και νέες δημιουργίες. Στα σκαριά είναι η μουσική για κάποιες νέες παραστάσεις που θ’ ανέβουν την εαρινή θεατρική σεζόν και επίσης, τελευταία στο μυαλό μου τριγυρίζει (σαν όνειρο) η ιδέα μιας καθαρά προσωπικής δουλειάς με τη συμμετοχή αγαπημένων φίλων. Τώρα το τι μέλλει γενέσθαι; Να έχουμε καλό βράδυ και καλό ξημέρωμα, όπως έλεγε και η γιαγιά μου!

The K-magazine: Φέτος έχεις γράψει και τη μουσική για δύο θεατρικά. Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να γράψεις ένα soundtrack ή για το θέατρο; Ποιά είναι η διαδικασία;
Σίσσυ Βλαχογιάννη: Ναι, έχω γράψει τη μουσική για την παράσταση «Οι γυναίκες της Καλάμα» και την παράσταση «Η Ζωή μου στην Τέχνη» που συμπτωματικά και οι δύο ανέβηκαν και συνεχίζονται στο θέατρο Αργώ. Για μένα το να γράφεις μουσική για ένα βίντεο ή μια θεατρική παράσταση δεν είναι και τόσο δύσκολο, γιατί είναι κάτι το οποίο έχω σπουδάσει κι έχω εκπαιδευτεί κατά κάποιο τρόπο σε αυτό. Αντιθέτως όμως, η διαδικασία δεν είναι και τόσο απλή. Στην αρχή υπάρχει μια συζήτηση με τον σκηνοθέτη, ο οποίος σου δίνει τις απαραίτητες πρώτες οδηγίες για το τι θέλει και πως το θέλει. Στη συνέχεια ακολουθεί η δική σου οπτική, για το που και πως είναι καλό να σχολιάσει η μουσική τα δρώμενα του έργου. Κι αφότου βρεθεί η χρυσή τομή απαιτείται χρόνος, τόσο στις πρόβες που πρέπει να παρακολουθείς για να γίνεις κι εσύ κομμάτι του έργου ώστε να έρθει η έμπνευση, όσο και στο στούντιο όπου πρέπει πια να ολοκληρώσεις τη δουλειά.

 

The K-magazine: Τι είναι αυτό που σε εμπνέει για να συνθέσεις; Εχεις κάποια συγκεκριμένη ιεροτελεστία… διαδικασία;
Σίσσυ Βλαχογιάννη: Βασικό παράγοντα στην έμπνευσή μου, αποτελεί η καλή μου ψυχολογία. Δεν έχω έμπνευση, ούτε μπορώ να συνθέσω μουσική αν δεν είμαι καλά ψυχικά. Όταν λοιπόν έρχεται η στιγμή να συνθέσω κάτι το οποίο μού έχουν παραγγείλει, κάθομαι στο πιανάκι μου παρέα πάντα μ’ ένα ποτηράκι κρασί και κάπου εκεί ξεκινάει το ταξίδι. Η έμπνευση βέβαια, είναι τόσο περίεργο κι αλλόκοτο πράγμα που δεν λογαριάζει χώρο, χρόνο, καλή ψυχολογία κλπ. Μου έχει τύχει να κοιμάμαι, να ξυπνάω λίγο για ν’ αλλάξω πλευρό και να μου έρχεται κάτι, το οποίο βέβαια εκείνη τη στιγμή είναι αδύνατον να το καταγράψω ώστε να το θυμάμαι την επόμενη μέρα. Δεν είναι λίγες οι φορές που έχω προσπαθήσει να το γράψω στο κινητό, αλλά ακούγοντάς το το πρωί να βάζω τα γέλια από τα «παρατράγουδα» της κοιμισμένης φωνής μου.

The K-magazine: Πότε συνέθεσες το πρώτο σου μουσικό κομμάτι;
Σίσσυ Βλαχογιάννη:  Θυμάμαι πρέπει να ήμουν 8 ίσως και 9 χρονών, δεκαετία ’90 ακόμη. Και μη φανταστείτε καμία σύνθεση σε χαρτί σαν τον μικρό Μότσαρτ, απλά καθόμουν στο πιάνο, έπαιζα δικές μου μελωδίες και ο πατέρας μου τις κατέγραφε σε μια κασέτα. Να ξέρετε πως αυτή η κασέτα, για λόγους ασφαλείας, είναι καλά κρυμμένη στην αποθήκη του σπιτιού μας.

10833567_320723294786599_1217312955_nThe K-magazine: Ποιός συνθέτης είναι για σένα πρότυπο; Ποιά είναι- κατά τη γνώμη σου- η καλύτερη μουσική που έχει γραφτεί ποτέ;
Σίσσυ Βλαχογιάννη: Δυστυχώς ή ευτυχώς ποτέ δεν είναι ένας, αυτός που θα μου κεντρίσει το ενδιαφέρον. Έχω πολλούς αγαπημένους συνθέτες. Από τους Έλληνες αγαπώ πολύ τον Μάνο Χατζιδάκι και τον Παναγιώτη Καλατζόπουλο. Από την ξένη μουσική σκηνή ξεχωρίζω τον Elliot Goldenthal, τον Dario Marianelli,  τον David Holmes, τον Danny Elfman, τον Yann Tiersen και τον βασιλιά της μουσικής κινηματογράφου John Williams, τον οποίο θα ήθελα να έχω και παππού. Ξέρετε αυτόν, τον δικό μου άνθρωπο που θα μου μάθαινε την τέχνη. Τώρα όσο για τη καλύτερη μουσική που γράφτηκε ποτέ δε νομίζω πως είναι μία, θα αναφέρω όμως ένα από τα αγαπημένα μου κομμάτια, που δεν είναι άλλο από την υπέροχη διασκευή της Madeleine Peyroux το «Dance me to the end of love».

The K-magazine: Απολογισμός της  χρονιάς; Ποιά  ήταν η καλύτερη στιγμή της;
Σίσσυ Βλαχογιάννη: Μπορώ να πω πως ήταν μια συμπαθητική χρονιά σε σχέση με τις προηγούμενες. Η καλύτερη στιγμή της για μένα ήταν το φετινό καλοκαίρι, που πέρασα πραγματικά τόσο όμορφα όσο ποτέ άλλοτε. Ήταν μια περίοδος με νέες γνωριμίες, αγαπημένους φίλους, γλέντια, χορούς, δημιουργίες και όνειρα για το μέλλον.

The K-magazine: Resolution για το 2015 και σχέδια για το μέλλον;
Σίσσυ Βλαχογιάννη: Για το 2015, όπως και για όλες τις χρονιές που έρχονται, εύχομαι υγεία, κουράγιο για όλα αυτά τα δύσκολα που ζούμε και αγάπη, γιατί δίχως αυτήν δεν υπάρχει και αλήθεια. Όσο για το μέλλον, επιθυμώ μια μεγάλη αλλαγή που θα ταρακουνήσει τα νερά… όπως το… να μπορούσαν οι άνθρωποι να γύριζαν πίσω το χρόνο και να ζούσαν τις αγαπημένες τους στιγμές… να βάφουμε τα σπίτια μας με έντονα χρώματα… να χτίζουμε παλάτια στην άμμο… να παίζουμε πιο συχνά τουρτοπόλεμο… να κρατάμε πάντα τα καλά… να τολμήσουμε και να τολμάμε πάντα για ό, τι αγαπάμε…

Μην παραλείψετε να μπείτε και στην προσωπική σελίδα της Σίσσυς Βλαχογιάννη. Μπορείτε επίσης να επικοινωνήσετε μαζί της και μέσω facebook

0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Gastro meets Astro: Η Χρ.Θεοχάρη μας παρουσιάζει τη “Μάνα του λόχου” (a.k.a Έφη Κοντούλα)

written by The K-magazine

10808225_10152825708537357_582597486_n (1)Η Έφη Κοντούλα,a.k.a.Η μάνα του λόχου είναι μια ζωντανή, δραστήρια και γεμάτη χιούμορ Τοξότης, με σελήνη στον Ταύρο που δείχνει την αγάπη της για κάθε υλική απόλαυση-και κυρίως το φαγητό!
Την χαρακτηρίζει η αμεσότητα και η ελικρίνεια. Είναι εξαιρετικά πετυχημένη στην τέχνη του multitasking, εφόσον έχει να θρέψει και..το λόχο της (δηλαδή τα 4 παιδιά της)! Αγαπάει τη μαγειρική και πειραματίζεται με νέες γεύσεις και συνδυασμούς, λατρεύει την οικογένειά της και της αρέσει να ταξιδεύει σε μέρη εξωτικά! Αγαπημένοι προοορισμοί, γεμάτοι μνήμες, αρώματα και μυρωδιές η Τουρκία και ο Λίβανος.

Χριστίνα Θεοχάρη : Η γεύση είναι άρρηκτα δεμένη με τη μνήμη: ποιες είναι οι πρώτες σου μνήμες που συνδέονται με το φαγητό και τη γεύση; 
Έφη Κοντούλα: Πρώτες μνήμες…το κυριακάτικο ψητό αρνάκι της μαμάς που μου έσπαγε τη μύτη από εκεί που έπαιζα στην αυλή και το φοβερό κοκκινιστό του μπαμπά μου με χοντρό μακαρόνι εννοείται. Το έφτιαχνε μόνος του, γενικά ο μπαμπάς το είχε με τα βασικά και ωραία κλασσικά φαγάκια. Θυμάμαι εντονότατα το γλυκό μελιτζανάκι και τη σουλτανίνα που πάντα η μαμά τα έκρυβε γιατί τα ξεπατώναμε με τον αδερφό μου και μας κυνηγούσε γιατί τα είχε πιο πολύ για κέρασμα, τα ωμά φρέσκα ρεβύθια στο μπαξέ της γιαγιάς που τα τσακίζω ακόμα όταν είμαι τυχερή και τα πετύχω στη λαική, τα τσάγαλα (χλωρά αμύγδαλα) επίσης που ακόμα τα λατρεύω. Πολλές οι μνήμες και τότε που να ήξερα τι θα ακολουθούσε…

Χριστίνα Θεοχάρη : Ποιο είναι το πρώτο φαγητό ή γλυκό που μαγείρεψες και σε τι ηλικία;
Έφη Κοντούλα:Πρώτη φορά έφτιαξα γαλακτομπούρεκο για τον μπαμπά μου 11 περίπου χρονών και είμαι πολύ περήφανη για αυτό, ακόμα θυμάμαι πως τον κοίταζα στα μάτια για να πάρω την επιβεβαίωσή μου ότι έγινε καλό.

Χριστίνα Θεοχάρη : Ποια είναι η πιο «ένοχη» σου απόλαυση;
Έφη Κοντούλα: Η νουτέλα βεβαίως-βεβαίως και όλα τα Βηρυττού που παίρνω μόνο ένα αλλά δεν μου φτάνει ποτέ και τσιμπάω άλλο ένα και εντάξει μωρέ τι θα γίνει με ένα ακόμα…..και τι έγινε μικρούλια είναι, ας πάρω ένα τελευταίο…. Τον ατέλειωτο έχουν εννοείται και μετά κοιτάζω όλο ενοχές και λέω ότι θα μαζευτώ την επόμενη μέρα…(ναι, καλά!)

Χριστίνα Θεοχάρη : Τι δεν λείπει ποτέ από το ψυγείο σου;
Έφη Κοντούλα:  Δεν λείπει ποτέ από το ψυγείο βαζάκι με βύσσινο για .. κρίσεις υπογλυκαιμίας και βούτυρο + αβγά + γάλα για να σκαρώσω ότι μου κατέβει την ώρα που θα μου κατέβει στο μυαλό….

Χριστίνα Θεοχάρη : Τι πρέπει να σου μαγειρέψει ένας άντρας για να σε γοητεύσει;
Έφη Κοντούλα: Εμένα με γοήτευσε ο καλός μου χωρίς μαγείρεμα…αν περίμενε να με ρίξει έτσι ας πούμε ότι δεν θα ήταν και πολύ ευνοϊκά τα πράγματα για αυτόν ….χαχαχαχααχ… Αν υποθέσουμε λοιπόν ότι μιλάμε για ένα “φανταστικό άτομο” θα ήταν καλό να μην κάνει φανφάρες και υπερπαραγωγές, κάτι απλό αλλά να το πετύχει. Μία ωραία σαλατούλα με κάτι γκουρμέ μέσα αλλά με μέτρο …όχι σαλάτα Δυναστεία, ένα ωραίο πιάτο ζυμαρικών (ταλιατέλες ίσως με μανιτάρια), να το ταιριάξει με ένα καλό κρασί και να κλείσουμε πανυγηρικά με κάτι σοκολατένιο (μους, σουφλεδάκι; κάπως έτσι…)

mana toy loxouΧριστίνα Θεοχάρη : Τι θα μαγείρευες εσύ στον άντρα που θες να γοητεύσεις;
Έφη Κοντούλα: Θα έφτιαχνα ένα ψαρονέφρι με σάλτσα μελιού και μουστάρδας, θα το συνόδευα με ρυζάκι, πράσινη σαλάτα με vinaigrette ροδιού, για το τέλος μία πανακότα μάλλον με σάλτσα από φρούτα του δάσους.

Χριστίνα Θεοχάρη : Σε τι είσαι εθισμένη; (όχι μόνο φαγητό!)
Έφη Κοντούλα: Είναι αρκετά περίπλοκο το θέμα, έχω εθισμούς με την καλή έννοια πάντα πέρα από το φαγητό, στα παπούτσια, στο shopping (τις παλιές καλές μέρες, τελευταία το κόψαμε το σπορ), και τώρα δεν ξέρω πως να το θέσω……στο ίντερνετ (ε, ναι το ομολογώ-μπλόγκερ είμαι μάνα μου, τι να κάμω;;;)

Χριστίνα Θεοχάρη : Το φαγητό, όπως και το σεξ εκτός από βασικές βιολογικές ανάγκες είναι και μια απόλαυση στην οποία συμμετέχουν και οι 5 αισθήσεις: γεύση, όραση, όσφρηση, αφή, ακοή.. Θεωρώ λοιπόν ότι όση απόλαυση βρίσκουμε στο φαγητό, άλλη τόση βρίσκουμε και στο σεξ -και το αντίθετο. Συμφωνείς ή διαφωνείς;
Έφη Κοντούλα: Συμφωνώ…συμφωνώ…χιχιιχιιχ! Παιχνίδι είναι όλα μεταξύ τους… ο σωστός ο παίχτης ξέρει να τα συνδυάσει σωστά όλα!

Χριστίνα Θεοχάρη : Ποιο είναι το καλύτερο αφροδισιακό για σένα; 
Έφη Κοντούλα: Ενα καλό μασάζ με αιθέρια έλαια με ωραία μουσική από το σωστό παρτενέρ εννοείται!

Χριστίνα Θεοχάρη : Το φαγητό είναι: ανάγκη, αγάπη, απόλαυση,προσφορά ή θανάσιμη αμαρτία; 
Έφη Κοντούλα: Το φαγητό είναι απόλαυση βεβαίως-βεβαίως. Εκφράζει την αγάπη μας για τον άνθρωπό μας, την οικόγενεια και τους φίλους μας, προσφορά στο συνάνθρωπό μας στο βαθμό που μπορούμε, και τελευταία θα το χαρακτήριζα ανάγκη. Θανάσιμη αμαρτία δεν θα το έλεγα, μου θυμίζει Μεσαίωνα αυτή η λέξη…..

Χριστίνα Θεοχάρη : Σχέδια και όνειρα για το μέλλον και για το blog σου.
Έφη Κοντούλα: Καταρχήν θέλω να είμαι και εγώ και η οικογένειά μου καλά. Οσον αφορά στο μπλογκ, αυτό ξεκίνησε καθαρά σαν αρχείο προσωπικό. Η εμπιστοσύνη που μου έδειξε το αναγνωστικό κοινό του, το έκανε γνωστό σε περισσότερο κόσμο και χάρηκα πολύ για αυτό. θα ήθελα να βελτιώσω το φωτογραφικό υλικό του και να το εμπλουτίσω με πολλές, πολλές αξιόπιστες συνταγές, βατές για όλη την οικογένεια που έχω στο μυαλό μου αυτή τη στιγμή και θέλω να μοιραστώ μαζί σας.

Χριστίνα Θεοχάρη : Αγαπημένο Μπαχαρικό και μυρωδικό
Έφη Κοντούλα: Κανέλα και δυόσμος

 

Στις 17.00 θα δημοσιευτεί η συνταγή που μας προτείνει η Έφη Κοντούλα, ενώ περισσότερες συνταγές της μπορείτε να διαβάσετε εδώ… Α, και μην ξεχάσετε να κάνετε like και στη σελίδα της στο facebook.

Περισσότερα για την Χριστίνα Θεοχάρη, μπορείτε να διαβάσετε εδώ

0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Δάφνη Νεοφύτου: Modern day fashion blogger, από τη Ν. Σχοινά

written by Νατάσσα Σχοινά

10814316_10152845075461955_1444723764_nΌταν υπάρχει θέληση, δημιουργικότητα και πάθος τίποτα δε μπορεί να σταθεί εμπόδιο στο δρόμο σου.  Φωτεινό παράδειγμα η Δάφνη Νεοφύτου, η νεαρή fashion blogger και δημιουργός του Life-Report και παράλληλα  φοιτήτρια του τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Τη βρήκαμε και σας την παρουσιάζουμε…

Νατάσσα Σχοινά: Ανήκεις στον συνεχώς αναπτυσσόμενο κόσμο των fashion bloggers.Τι σημαίνει η μόδα για σένα;

Δάφνη Νεοφύτου: Με τιμά πολύ να ανήκω σε αυτή την κοινότητα (fashion blogging). Για μένα η μόδα σημαίνει πολλά πράγματα. Είναι τρόπος ζωής, έκφρασης απόψεων και συναισθημάτων. Είναι ένας διαφορετικός τρόπος έκφρασης της δημιουργικότητας.

Νατάσσα Σχοινά: Θες να μας μιλήσεις λίγο για το LifeReport και για το τι ακριβώς κάνεις σε αυτό;

Δάφνη Νεοφύτου: Το life-report είναι το προσωπικό μου blog, όπου οι αναγνώστες έχουν την δυνατότητα να δουν τις δικές μου στιλιστικές προτάσεις και άλλα πράγματα που με ενδιαφέρουν που μπορεί να έχουν σχέση με το φαγητό ή την διασκέδαση, την διακόσμηση και την αισθητική της καθημερινότητας. Επίσης μέσα σ’ αυτό, μπορούν να βρουν συμβουλές σε θέματα ομορφιάς και γενικά πράγματα που κάνουν την ζωή μιας κοπέλας πιο αισθητική και λαμπερή. Tosite είναι καλαίσθητο, με πολλές δυνατότητες και σύντομα θα περιέχει πιο πολύ υλικό με νέες ιδέες.

Νατάσσα Σχοινά: Το blog σου είναι ένα από τα πιο φρέσκα, νεανικά και φυσικά στιλάτα. Πως αποφάσισες να το δημιουργήσεις;

Δάφνη Νεοφύτου: Πριν 2 χρόνια και ενώ βρισκόμουν στο τρίτο έτος της σχολής μου, έχοντας την ανάγκη να εκφράσω την αγάπη μου για την μόδα και την ομορφιά αλλά και να «εκμεταλλευτώ» με έναν πιο δημιουργικό τρόπο τις ατελείωτες ώρες που περνούσα μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή μου.

10808280_10152845075441955_1869780836_nΝατάσσα Σχοινά: Υπάρχει κάποιο ρούχο ή αξεσουάρ της ντουλάπας σου που δε μπορείς χωρίς αυτό;

Δάφνη Νεοφύτου: Έχω μεγάλη μανία με τα παπούτσια. Όσοι διαβάζουν το blog μου νομίζω πως το έχουν καταλάβει αυτό… (χαχα) Γενικά δίνω μεγάλη προσοχή στα παπούτσια γιατί είναι αυτά που κάνουν την διαφορά στο outfit μας πάντα με μια ιδιαίτερη τσάντα.

Νατάσσα Σχοινά: Ποια Ελληνίδα ή ξένη θεωρείς fashionicon και γιατί;

Δάφνη Νεοφύτου: Μου αρέσει αρκετά το style της OliviaPalermo, καθώς καταφέρνει να έχει αυτό το chic και minimal ύφος σε όλες τις εμφανίσεις είτε είναι πρωί είτε βράδυ.

10819012_10152845075446955_885349506_nΝατάσσα Σχοινά: Παράλληλα σπουδάζεις στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών. Τι είναι αυτό που στοχεύεις να αποκομίσεις; Γνώσεις ή καριέρα;

Δάφνη Νεοφύτου: Ναι. Τελειώνω το τμήμα Θεατρικών Σπουδών στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο. Ήταν η μοναδική σχολή που θα μπορούσε να μου ταιριάζει και μπορώ να σου πω πως με έχει βοηθήσει αρκετά, γιατί και η μόδα και το θέατρο είναι τέχνες που χρειάζονται κριτική σκέψη, καλλιέργεια και φαντασία. Αρχικά θέλω να τελειώσω τις σπουδές μου και στην συνέχεια να αποφασίσω τι είναι αυτό που θέλω να κάνω.

Νατάσσα Σχοινά: Από τη μία σχολή, από την άλλη μόδα και ίντερνετ… Το πρόγραμμά σου είναι γεμάτο. Στον ελεύθερό σου χρόνο, τι κάνεις;

Δάφνη Νεοφύτου: Η αλήθεια είναι πως η μέρα μου είναι γεμάτη αλλά πάντα βρίσκω χρόνο να κάνω πράγματα για τον εαυτό μου, όπως γυμναστήριο, να πηγαίνω θέατρο και σινεμά ή να βγαίνω σε κάποιο από τα αγαπημένα μου μέρη στην Αθήνα.

Νατάσσα Σχοινά:  Αν μια καλή νεράιδα μπορούσε να πραγματοποιήσει μια ευχή σου, ποια θα ήταν αυτή;

Δάφνη Νεοφύτου:  (Χμμ) Επειδή πιστεύω στα παραμύθια και τις νεράιδες -άλλωστε και το blog μου κάπως έτσι ξεκίνησε… μια νεραϊδοευχή (χαχα)- θα ήθελα να έχω την ευκαιρία να μπορώ να κάνω πολλά ταξίδια και να γνωρίσω όσα περισσότερα μέρη γίνεται!

 

Μπείτε στο Life-report για να απολαύσετε μόδα με την πινελιά της Δάφνης ή ακολουθείστε την στο facebook 

Διαβάστε περισσότερα για τη Νατάσσα Σχοινά…

0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Γ.Αρφαράς & Κ. Σαριδάκης : To success story του e-table

written by Κατερίνα Μαντά

10477846_10152854803048839_8493527370863361787_o 1Μία διαφήμιση στο διαδίκτυο ήταν αρκετή για να μου κινήσει το ενδιαφέρον. Τι είναι αυτό το e-table.gr; Τι υπηρεσίες προσφέρει και κυρίως ποιοι κρύβονται πίσω από αυτό; Οι απορίες μου λύθηκαν όταν συνάντησα δύο συμπαθέστατους νεαρούς, τον Γιώργο Αρφαρά και Κώστα Σαριδάκη (με αλφαβητική σειρά)  και μου εξήγησαν όλη την ιστορία τους. Αποτέλεσμα; Να γίνουμε φανατικοί χρήστες των υπηρεσιών του, οικογενειακώς, καθώς είναι απίστευτο εύκολο στη χρήση του. Διαβάστε τη συνέντευξη και θα καταλάβετε τι εννοώ…

The K-magazine: Από απλοί συνεργάτες, συνέταιροι. Ποιό είναι το δικό σας success story;
Γιώργος Αρφαράς: Η πλήρης αλήθεια είναι ότι ξεκινήσαμε ως συμφοιτητές στο Πολυτεχνείο έχοντας παράλληλα μία κοινή ενασχόληση με τα κοινά. Μετά την αποφοίτησή μας ο καθένας ακολούθησε το δικό του δρόμο. Ξαναβρεθήκαμε, εντελώς τυχαία, μαζί σε μία πολυεθνική συμβουλευτική εταιρία όπου κάναμε τα πρώτα βήματα της καριέρα μας. Εκεί είναι και που δεθήκαμε περισσότερο.
Αποχωρήσαμε από κοινού από την εταιρία έχοντας ως όνειρο να υλοποιήσουμε μία ιδέα, να κυνηγήσουμε ένα όνειρο ίσως. Η ιδέα αυτή ήταν το e-table.gr. Για το σκοπό αυτό ιδρύσαμε τη δική μας συμβουλευτική εταιρία και εργαζόμενοι στην Ελλάδα και το εξωτερικό μαζέψαμε χρήματα για την υλοποίηση της πρώτης έκδοσης της ιστοσελίδας. Ήταν πολύ δύσκολα τότε, δεδομένου του ότι ήταν σαν να είχαμε δύο διαφορετικές δουλειές.
Η προσπάθειά μας τράβηξε τελικά το ενδιαφέρον έμπειρων επενδυτών και το e-table.gr έγινε πραγματικότητα!

The K-magazine: Εν μέσω κρίσης αποφασίσατε να ξεκινήσετε κάτι πρωτοποριακό για τα ελληνικά δεδομένα. Πόσο εξοικειωμένος είναι ο Ελληνας με το διαδίκτυο, ώστε να κλείνει ακόμα και τραπέζι στο αγαπημένο του εστιατόριο;
Κώστας Σαριδάκης: Η κρίση σίγουρα εγκυμονεί κινδύνους, ειδικά για νέους επιχειρηματίες, μπορεί όμως να αποτελέσει και μια μοναδική ευκαιρία ανάπτυξης όταν ένα προϊόν ή υπηρεσία έρχεται την κατάλληλη στιγμή. Κάπως έτσι, γεννήθηκε και για εμάς η ιδέα του e-table.gr για online κρατήσεις εστιατορίων. Θεωρήσαμε ότι είναι μια υπηρεσία πολύ χρήσιμη που λείπει από την ελληνική αγορά. Όλα τα δεδομένα δείχνουν παγκόσμια αύξηση των κρατήσεων μέσω διαδικτύου σε όλους τους κλάδους. Η τάση αυτή έχει γίνει ορατή και στην Ελλάδα με τους Έλληνες να χρησιμοποιούν όλο και περισσότερο ανάλογες υπηρεσίες για να κλείνουν ξενοδοχεία ή να παραγγέλνουν φαγητό οπότε θεωρούμε ότι είναι απλά θέμα χρόνου ώστε να εξοικειωθούν και με την online κράτηση τραπεζιού. Άλλωστε το κίνητρο δεν είναι μόνο η ευκολία αλλά και οι αποκλειστικές εκπτώσεις που παρέχουμε εντελώς δωρεάν.

The K-magazine: Πώς πείθεται να το κάνει; Μέσω διαφήμισης που γίνεται “πλύση εγκεφάλου” ή από “στόμα σε στόμα”; Ποιά είναι η καλύτερη διαφήμιση;
ΚΣ: Δεν θέλουμε να υποτιμήσουμε κανένα από τα δύο. Το word of mouth βοηθάει πάρα πολύ, ειδικά όταν κάποιος μείνει αναπάντεχα ικανοποιημένος με μία υπηρεσία γιατί τότε είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα θελήσει να το μοιραστεί με γνωστούς και φίλους και ειλικρινά πιστεύουμε ότι το e-table είναι μια τέτοια υπηρεσία. Από την άλλη πλευρά, πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι ανοίγουμε μια νέα αγορά και επομένως χρειάζεται συνεχής επένδυση στη διαφήμιση ώστε ο κόσμος να δοκιμάσει και να εμπιστευθεί τελικά την υπηρεσία μας.

Κώστας Σαριδάκης, Απόστολος Αποστολάκης και Γιώργος Αρφαράς

Κώστας Σαριδάκης, Απόστολος Αποστολάκης , Γιώργος Αρφαράς και Στάθης Πεΐογλου

The K-magazine: Για να το πετύχετε, σίγουρα υπάρχει μία μυστική συνταγή. Είναι η ομάδα ή η αγάπη κι αφοσίωση γι’ αυτό που κάνετε;
ΚΣ: Σίγουρα η μυστική συνταγή περιλαμβάνει τόσο τη δυνατή ομάδα όσο και την αφοσίωση στη δουλειά μας και πιθανότατα να μην είχαμε καταφέρει να πείσουμε κάποιους ανθρώπους να επενδύσουν σε εμάς άμα δεν είχαμε κάποιο από αυτά. Οπότε και τα δυο είναι βασικά συστατικά αλλά θα έλεγα ότι η μυστική συνταγή της επιτυχίας περιλαμβάνει και πολλά άλλα.
ΓΑ: Η αντοχή στο χρόνο της πίστης μας προς την ιδέα μάς κράτησε στο σωστό μονοπάτι όταν περνούσαμε δυσκολίες. Επιπλέον, η ευελιξία και οι γρήγορες αντιδράσεις μας στα πρώτα δείγματα εποικοδομητικής κριτικής από τα εστιατόρια και το κοινό βοήθησαν να βελτιώσουμε σε κρίσιμα σημεία την υπηρεσία μας έγκαιρα. Χρειάζεται πάντα ταπεινότητα και διάθεση να αναγνωρίζεις τις αδυναμίες σου γρήγορα.

The K-magazine: Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να συνεργάζονται δύο φίλοι μεταξύ τους; Διαφωνείτε συχνά;
ΓΑ: Δεδομένου του ότι έχουμε να αποφασίσουμε για δεκάδες θέματα καθημερινά, οι διαφωνίες είναι αναμενόμενες. Δεν αφορούν σημαντικά θέματα όμως. Με τα χρόνια έχουμε αναπτύξει μηχανισμούς επίλυσης διαφωνιών, έτσι ώστε να λαμβάνουμε γρήγορα αποφάσεις που στο τέλος να αφήνουν και τους δύο ικανοποιημένους. Σε κάθε περίπτωση και οι δύο νιώθουμε δεσμευμένοι να εφαρμόσουμε τις κοινές αυτές αποφάσεις με ζήλο.
ΚΣ: Συμφωνώ απόλυτα. Άμα δουλεύεις 10-12 ώρες τη μέρα στο ίδιο γραφείο και σε αρκετά έντονες συνθήκες είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα υπάρχουν και διαφωνίες. Μετά όμως από τόσα χρόνια συνεργασίας οι ασυμφωνίες αυτές μας φαίνονται κάτι πολύ απλό και φυσιολογικό και έχουμε μάθει να τις διαχειριζόμαστε με πολύ απλές λύσεις όπως π.χ. με το να πάμε μια γρήγορη βόλτα με τα πόδια για να πάρουμε λίγο καθαρό αέρα ή με το να πάμε με τα laptopsμας στη διπλανή καφετέρια για να συζητήσουμε σε ένα πιο χαλαρό περιβάλλον.

The K-magazine: Ποια είναι τα χαρακτηριστικά του καθενός;
ΓΑ: Ας μιλήσω για τον Κώστα και εκείνος για εμένα. Ο Κώστας είναι ένας πολύ παθιασμένος άνθρωπος με τις ιδέες, τους ανθρώπους και όλα όσα αγαπάει. Η σταθερή του πίστη και το πάθος για το εγχείρημά μας έχει χρησιμεύσει ως «καύσιμο» και για τους δύο μας σε περιόδους δύσκολες και απαιτητικές. Η συναισθηματική του ωριμότητα, επίσης, τον έχει καταστήσει ικανό να διαχειρίζεται ακραίες καταστάσεις.
ΚΣ: Αυτό που θέλει να πει ο Γιώργος είναι ότι μπορεί να είμαι λίγο πιο υπομονετικός όταν πιεζόμαστε αρκετά. Από την άλλη όμως δεν είμαι το ίδιο οργανωτικός και μεθοδικός όσο ο Γιώργος στην καθημερινότητα μας. Η ικανότητα του να οργανώνει, να διεκπεραιώνει και να αυτοματοποιεί τις δουλειές που έχουμε καθημερινά είναι πραγματικά αξιοθαύμαστη.

10816990_10152853966048839_1241713799_oThe K-magazine: Ποια είναι η διαδικασία για να κλείσει κανείς τραπέζι σε ένα εστιατόριο, μέσω του e-table; Πρέπει να είναι συνδρομητής ή αρκεί μια απλή εγγραφή;
ΓΑ: Η διαδικασία κράτησης είναι πολύ απλή και δεν απαιτεί πιστωτική κάρτα δεδομένου του ότι είναι δωρεάν. Απαιτείται μόνο η εγγραφή του χρήστη στην ιστοσελίδα, η οποία διεκπεραιώνεται μέσα σε δευτερόλεπτα και μόνο μία φορά. Επιπλέον, έχουμε αρχίσει να δεχόμαστε και τηλεφωνικές κλήσεις προκειμένου να βοηθήσουμε το κοινό που προτιμά ακόμα την φωνητική επαφή να αξιοποιήσει τα προνόμια που απορρέουν από την υπηρεσία μας.
ΚΣ: Έτσι ακριβώς. Η εγγραφή είναι πραγματικά πολύ απλή και εντελώς δωρεάν. Και μη ξεχνάμε και τη δυνατότητα για facebooklogin όπου στην περίπτωση αυτή ο χρήστης δεν χρειάζεται να γράψει ούτε το όνομα του. Είναι πραγματικά μια διαδικασία μερικών δευτερολέπτων.

The K-magazine: Τι άλλο μπορεί να βρει κανείς στο e-table πέρα από το να κλείσει κανείς τραπέζι;
ΓΑ: To e-table.gr δεν είναι απλά μία «μηχανή κρατήσεων». Από την αρχή στοχεύαμε στη δημιουργία μίας ιστοσελίδας-προορισμού για τους ανθρώπους που θέλουν να ανακαλύψουν νέα για αυτούς εστιατόρια. Για αυτό το λόγο έχουμε εντάξει στη σελίδα πληροφορίες για τα εστιατόρια που εν γένει είναι δυσεύρετες online όπως ψηφιοποιημένα μενού και εικονικές περιηγήσεις στους χώρους των εστιατορίων.
ΚΣ: Επίσης, ένα άλλο ενδιαφέρον στοιχείο που θα ήθελα να προσθέσω είναι ότι όλες οι κριτικές που γράφονται στην ιστοσελίδα μας είναι πραγματικά αξιόπιστες γιατί προέρχονται από χρήστες που πιστοποιημένα έχουν επισκεφτεί τα εστιατόρια και αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό πλεονέκτημα έναντι άλλων ιστοσελίδων που προβάλουν κριτικές όπως π.χ. το trip advisor.

The K-magazine: Ποια είναι τα μελλοντικά σχέδια; ίσως επέκταση στο εξωτερικό; σε γειτονικές χώρες;
ΓΑ: Άμεσα σκοπεύουμε να διαθέσουμε τη mobile εφαρμογή του e-table.gr στο κοινό και να επεκταθούμε σε χειμερινούς τουριστικούς προορισμούς. Εδώ και κάποιες ημέρες έχουμε ήδη παρουσία στο Ναύπλιο.
Πιο μακροπρόθεσμα, επιθυμούμε την επέκταση σε όλα τα μεγάλα αστικά κέντρα της Ελλάδας και θερινούς προορισμούς. Κάποια στιγμή η επέκταση στο εξωτερικό θα μας απασχολήσει, αλλά μέχρι τότε έχουμε πολλά σχέδια για εμπλουτισμό της υπηρεσίας μας που θέλουμε να υλοποιήσουμε. Πραγματικά, θέλουμε να κάνουμε την υπηρεσία μας συνώνυμο των κρατήσεων εστιατορίων στην Ελλάδα!

Μπείτε στο e-table.gr για να κάνετε εύκολα τις κρατήσεις σας στα αγαπημένα σας εστιατόρια, και κάντε like στη σελίδα στο facebook για να ενημερώνεστε άμεσα για τις νέες συνεργασίες….

0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Ο “Τομ Σόγιερ” μέσα από τη ματιά του Δημήτρη Γαλάνη

written by Κατερίνα Μαντά

10736132_10202995398470520_1532321878_nΦέτος ο Δημήτρης Γαλάνης είναι χαρούμενος και “γεμάτος”. Όχι μόνο γιατί έχει απλά “δουλειά”, αλλά γιατί συμμετέχει σε πολύ καλές δουλειές (βλ. παραστάσεις). Είχα την τύχη να τις παρακολουθήσω και τις δύο… αλλά σε αυτή τη συνέντευξη επικεντρωνόμαστε στον “Τομ Σόγιερ”, που παρακολουθήσαμε με τον εκστασιασμένο  Παύλο, στο  «Θέατρον» του Κέντρου Πολιτισμού Ελληνικός Κόσμος. Μία διασκευή του ομώνυμου βιβλίου που απευθύνεται σε παιδιά άνω των 4 ετών, ώστε να μπορούν να καταλάβουν τα μηνύματα και να απολαύσουν την παράσταση!

The K-magazine: Μίλησέ μας για τον ρόλο σου.
Δημήτρης Γαλάνης:  Καταρχάς είμαι πολύ χαρούμενος, τόσο με τον ρόλο μου, όσο και με την παράσταση ”Τομ Σόγιερ ” στην οποία συμμετέχω. Στην παράσταση λοιπόν υποδύομαι τον Σιντ που είναι ξάδερφος του Τομ Σόγιερ. Πρόκειται για έναν διαχρονικό τύπο παιδιού. Είμαι το παιδί που γκρινιάζει, που του φταίνε σχεδόν τα πάντα και που ”καρφώνει” τα άλλα παιδιά, όμως όλα αυτά με μια παιδική αφέλεια, μια αγνότητα και έναν αυθορμητισμό που τελικά διασκεδάζει τους γύρω του. Αυτός είναι και ο λόγος που στο τέλος κάνει τους θεατές να τον βλέπουν με συμπάθεια και να συγχωρούν την ιδιόρρυθμη συμπεριφορά του.

The K-magazine: Γιατί πιστεύεις ότι ο Τομ Σόγιερ αν και τόσο σκανδαλιάρης είναι τόσο συμπαθής στον περίγυρό του;
Δημήτρης Γαλάνης:Ο Τομ Σόγιερ είναι τόσο συμπαθής επειδή ακριβώς είναι σκανδαλιάρης με καλή πρόθεση και όλο αυτό δημιουργεί ένα αίσθημα χαράς και γέλιου. Είναι ένα ζωηρό και έξυπνο παιδί που οργανώνει παιχνίδια και που με τα κατορθώματά του εντυπωσιάζει τους πάντες. Η ζωή του βασίζεται στην περιπέτεια, το χιούμορ, τη σκανδαλιά και τους γρήγορους ρυθμούς, στοιχεία που κερδίζουν αμέσως τη συμπάθεια των γύρω του και των θεατών. Είναι ένας ήρωας που εκφράζει την παιδική ανεμελιά και αθωότητα..

The K-magazine: Αν και υποτίθεται ότι η παράσταση απευθύνεται σε μεγαλύτερα παιδιά, ο 4χρονος γιος μου την απόλαυσε. Ποιο νομίζεις ότι είναι το μυστικό της δικής σας παράστασης;
Δημήτρης Γαλάνης:Το μυστικό της παράστασής μας δεν είναι ένα. Είναι ένας συνδυασμός, ένα σύνολο πραγμάτων που οδηγούν στην επιτυχία.Αρχικά οι συντελεστές: η διασκευή και η σκηνοθεσία είναι της Νανάς Νικολάου, τα σκηνικά της Λίας Ασβεστά, τα κοστούμια της Λαμπρινής Καρδαρά, η μουσική του Γιάννη Μακρίδη, οι χορογραφίες της Αρετής Μώκαλη και το art video της Rappas Films. Η παράσταση έχει στόχο την ευχαρίστηση των παιδιών. Η συλλογική προσπάθεια, οι ταλαντούχοι ηθοποιοί, η χημεία που έχουμε μεταξύ μας, οι πολύχρωμες εικόνες, η μουσική και τα τραγούδια, τα αστεία,οι έξυπνες ατάκες και εναλλαγές σκηνών και σκηνικών, η διάρκεια του έργου, το θέμα του και τα συναισθήματα που δημιουργούνται στα παιδιά με βασικότερο τη χαρά, αποτελούν το μυστικό για να απολαμβάνουν όλοι, μικροί και μεγάλοι ένα ευχάριστο δίωρο ψυχαγωγίας.

The K-magazine: Πόσο δύσκολο είναι να υποδύεσαι έναν αντιπαθή χαρακτήρα;
Δημήτρης Γαλάνης:Ο Σιντ είναι ένας ρόλος που το έχω αγαπήσει πολύ. Νιώθω ενθουσιασμό κάθε φορά που είμαι στη σκηνή και αυτό, γιατί δεν θεωρώ ότι πρόκειται για έναν αντιπαθή χαρακτήρα, αλλά για ένα ιδιαίτερο και παρεξηγημένο παιδί. Όσον αφορά τις δυσκολίες,θεωρώ ότι ένας ηθοποιός αντιμετωπίζει όλους τους ρόλους με την ίδια βαρύτητα, ευθύνη και επιμέλεια. Θα έλεγα λοιπόν ότι η δυσκολία είναι ίδια είτε υποδύομαι έναν αντιπαθή είτε έναν συμπαθή χαρακτήρα.

10736131_10203017289337778_2136801361_nThe K-magazine: Πλέον έγινε και η πρεμιέρα για το μιούζικαλ υπερπαραγωγή ”Θα περάσει κι αυτό”. Τι έχεις να μας πεις για το τι θα δει κανείς ερχόμενος στο Badminton;
Δημήτρης Γαλάνης:Πρόκειται για ένα μουσικοχορευτικό υπερθέαμα, τη συνέχεια της περσινής τεράστιας επιτυχίας ”Θα σε πάρω να φύγουμε’‘. Σε αυτή την παράσταση λοιπόν, μέσα από την επιθεώρηση παρουσιάζεται η ιστορία της Ελλάδας από εκεί που τελείωσε το πρώτο μέρος, το 1967. Είναι μια εξαιρετική παραγωγή για την οποία είμαι υπερήφανος που είμαι μέλος της. Ένας θίασος από 35 ηθοποιούς και μουσικούς με τον Φωκά Ευαγγελινό στη σκηνοθεσία και τις χορογραφίες, τον Άγγελο Πυριόχο στα κείμενα και τους νέους στίχους, τον Γιώργο Κατσαρό στις ενορχηστρώσεις και στη διεύθυνση της ορχήστρας, την Εύα Νάθενα στα σκηνικά και στα κοστούμια. Η παραγωγή είναι του Μιχάλη Αδάμ και όλοι εμείς σας περιμένουμε στο θέατρο Badminton!

Κι εσείς οι γονείς ή οι μεγάλοι να δείτε οπωσδήποτε το μιουζικάλ “Θα περάσει κι αυτό”. Ο Δημήτρης είναι εξαιρετικός ως Σταύρος Παράβας που “υποδύεται” την Αλίκη Βουγιουκλάκη… πολύ καλές ερμηνείες, δημοφιλείς ηθοποιοί, μουσική που σε ταξιδεύει και διάλογοι που πραγματικά σε “ψυχαγωγούν”!

0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Ο Αργύρης Αγγέλου “ανακρίνεται” από τη μαθήτρια του Χριστιάννα Τζέικου

written by The K-magazine

37b876dd4aa45a9485f6799bca242a08_LΤι να πω για τον άνθρωπο με τον οποίο  μαθαίνω κάθε Δευτέρα για το μιούζικαλ και την κωμωδία, καλύτερα απ’τον καθένα και θεωρώ πως είμαι πολύ τυχερή που κι εγώ έχω δίπλα μου  έναν δάσκαλο με τόση μεγάλη θέληση και αγάπη γι’αυτό που κάνει.Και δεν γινόταν να μην μοιραστώ μαζί σας όλη αυτή  την εμπειρία.

Πέραν από τη θετική ενέργεια που σου μεταδίδει με το που μπαίνει στο χώρο , είναι αρκετά άμεσος και ευθύς στα λεγόμενά του.Και εντάξει μπορεί να έχετε διαβάσει ότι σε νεαρή ηλικία έφυγε από τη Χαλκίδα  για να σπουδάσει υποκριτική στη σχολή του Βασίλη Διαμαντόπουλου ( στην οποία έχω την χαρά να φοιτώ κι εγώ αυτή η στιγμή), δεν ξέρετε όμως ότι φέτος είναι η «παρθενική» του φορά που αναλαμβάνει να διδάξει υποκριτική και δείχνει περισσότερο αγχωμένος απ’ότι εμείς!

Αποφάσισα λοιπόν , να του πάρω μια μίνι συνέντευξη μετά το μάθημα, για να μου μιλήσει  για κάποιες αλήθειες που ίσως δεν γνωρίζατε για εκείνον , αλλά και για την «Μελωδία της ευτυχίας», που ετοιμάζεται να παιχτεί στο Παλλάς.

Χριστιάννα Τζέικου: Λοιπόν Αργύρη, θέλω να μου πεις ποιος πιστεύεις πως είναι ο ρόλος που θα σου ταίριαζε γάντι;
Αργύρης Αγγέλου: Δεν ξέρω να σου πω ποιος είναι ο ρόλος που θα μου ταίριαζε γάντι, μπορώ όμως να σου πω ποιους ρόλους  έχω απολαύσει και μπορεί να ήταν και κόντρα ρόλοι, αλλά έχω νιώσει πως ταιριάξαμε πολύ! Έχω περάσει πάρα πολύ καλά με το Blood Brothers, με το Rent(Μark), με τον Ρούστερ ( Annie)… Γενικά έχω παίξει πράγματα που νόμιζα στην αρχή ότι δεν μου πάνε αλλά τελικά ταιριάξαμε πολύ με τον ρόλο και αισθάνομαι τυχερός γι’αυτό.

Χριστιάννα Τζέικου: Ποιό είναι το μότο σου και ποια η απαράβατη αρχή σου;
Αργύρης Αγγέλου: Μπορεί να μην έχω κάποιο συγκεκριμένο μότο, αλλά γενικά είμαι πάρα πολύ πεισματάρης . Έχω πείσμα και διεκδικώ  πολύ αυτό που θέλω και ονειρεύομαι.Αυτό που δεν θα παρέβαινα ποτέ είναι η αξιοπρέπεια κανενός, δηλαδή δεν μου αρέσει να προσβάλω όπως δεν μου αρέσει να με προσβάλουν..μου αρέσει να υπάρχει σεβασμός. Δηλαδή αυτονόητα πράγματα που υποτίθεται ότι ανήκουν στην αγωγή του καθένα.

Χριστιάννα Τζέικου: Ετοιμάζεσαι για την συμμετοχή σου στην «Μελωδία της ευτυχίας» ένα μιούζικαλ με μεγάλη επιτυχία  στον κινηματογράφο. Σε αγχώνει η προϊστορία του;
Αργύρης Αγγέλου: Όχι , γιατί περνάω πολύ καλά μέσα σε αυτό.Με αγχώνει πάντα στην αρχή γιατί είναι ρόλοι.Πάντα ένας ρόλος στην αρχή με αγχώνει αλλά τα μιούζικαλ τ’αγαπάω πολύ! Είναι ένας μαγικός κόσμος που εύχομαι κιόλας να σας τον μεταδώσω.

Μία selfie του Αργύρη Αγγελου με το τμήμα της Χριστιάννας Τζέικου

Μία selfie του Αργύρη Αγγελου με το τμήμα της Χριστιάννας Τζέικου

Χριστιάννα Τζέικου: Ήταν εύκολο ή δύσκολο να διαχειριστείς την αναγνωρισιμότητα που σου έδωσε το «Παρά 5»;
Αργύρης Αγγέλου: Πανεύκολο ήταν, γιατί είχα δίπλα μου άνθρωπους , και τα ίδια τα παιδιά  απ’το «Παρά 5» αλλά και οικογένεια , φίλους  που δεν θα υπήρχε  περίπτωση να μου επιτρέψουν να ξεφύγω. Επίσης μου συνέβη σχετικά σε καλή ηλικία,  δηλαδή ήμουν 27 χρονών .Είχα δοκιμάσει, είχα διεκδικήσει, είχα δουλέψει. Ήταν σαν ανταμοιβή του κόπου μου και επίσης δεν υπήρχε χρόνος για να το «καβαλήσουμε» καθόλου.Δουλεύαμε σαν σκυλιά!

Χριστιάννα Τζέικου: Υπάρχει κάποια συμβουλή που σου έδωσαν οι καθηγητές σου στη σχολή που ακολουθείς σε κάθε ερμηνεία σου;
Αργύρης Αγγέλου: Δεν υπάρχουν συμβουλές. Είχα την τύχη να έχω καθηγητές που μου έμαθαν πολύ καλά ότι τίποτα δεν γίνεται χωρίς δουλειά.Επομένως αν μπορούμε να υποθέσουμε χωρίς να ειπωθεί ποτέ με δάχτυλο ότι «πρέπει να δουλέψεις», αλλά με τον τρόπο που δουλεύαμε, μου έδειχναν συνέχεια ότι πρέπει να αγωνιστώ και να κοπιάσω για αυτά που θέλω.Μόνο αυτό!

Ο Αργύρης Αγγέλου διδάσκει Υποκριτική στη σχολή του Βασίλη Διαμαντόπουλου (Ίασμος), ενώ από τις 6 Δεκεμβρίου θα τον δείτε  στη «Μελωδία της Ευτυχίας» σε σκηνοθεσία Θέμιδας Μαρσέλλου, στο θέατρο Παλλάς .

 

Περισσότερα για τη Χριστιάννα Τζέικου, μπορείτε να διαβάσετε εδώ

0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Gastro meets Astro: Η “Σκορπίνα” Ελεάννα Γιαννοπούλου φέρνει τη φινέτσα στην κουζίνα σας, από τη Χρ.Θεοχάρη

written by The K-magazine

10744832_10152752351452357_1529774360_nΗ Ελεάννα, πολύ αγαπημένη foodblogger, είναι Σκορπιός με Σελήνη στον Ταύρο και ωροσκόπο Τοξότη. Εκτός από τη γλυκύτητα και την τσαχπινιά που τη χαρακτηρίζει είναι μια αληθινή gourmet, που δεν κουράζεται ποτέ να δοκιμάζει νέες γεύσεις και να πειραματίζεται στην κουζίνα, αγαπάει όμως και το καλό, αυθεντικό σπιτικό φαγητό. Είναι γήινη, εργατική και αφοσιωμένη σε ό,τι αγαπάει. Το βαθύ της συναίσθημα (Ο Σκορπιός βλέπετε!) εκφράζεται καλλιτεχνικά μέσα από τη μαγειρική και τη φωτογραφία -και ενίοτε και μέσα από τη σοκολάτα- ενώ ο ωροσκόπος της στον Τοξότη την κάνει κοσμοπολίτισσα και ταξιδεύτρια.

Χριστίνα Θεοχάρη : Η γεύση είναι άρρηκτα δεμένη με τη μνήμη: ποιες είναι οι πρώτες σου μνήμες που συνδέονται με το φαγητό και τη γεύση; 
Ελεάννα Γιαννοπούλου: Το τριώροφο παστίτσιο που έτρωγα στην Κρήτη, όταν είχε στείλει εκεί τον πατέρα μου η δουλειά του κι εγώ ήμουν 4 στα 5. Κάτσαμε περίπου 4 μήνες, το χειμώνα, στα Χανιά και με τη μαμά μου είχαμε στέκι για μεσημεριανό ένα ταβερνάκι που έφτιαχνε φοβερό παστίτσιο. Πιο μεγάλο από μένα ήταν! Επίσης στο ξενοδοχείο που μέναμε μας σέρβιραν κάθε μέρα στο πρωινό αυγό μελάτο «για το παιδί». Α, και τα γαριδάκια που ταΐζαμε τις πάπιες στο ζωολογικό κήπο. Ένα για μένα, ένα για τις πάπιες, ένα για μένα. Δίκαια πράματα! Καλοπέρασα. Και γλύτωσα ένα χρόνο σχολείο!

Χριστίνα Θεοχάρη : Ποιο είναι το πρώτο φαγητό ή γλυκό που μαγείρεψες και σε τι ηλικία;
Ελεάννα Γιαννοπούλου: Υποθέτω τα αόρατα φαγητά της φαντασίας μου που μαγείρευα στις κούκλες μου μικρή δεν μετράνε, σωστά; Μπορούμε να πούμε ότι πρώτο μου «σοβαρό» μαγείρεμα ήταν μια μους λεμόνι που έφτιαξα στα 13 μου. Βγήκε λίγο ξινή για τα γούστα της οικογένειας αλλά κατά τα άλλα μια χαρά.

Χριστίνα Θεοχάρη : Ποια είναι η πιο «ένοχη» σου απόλαυση;
Ελεάννα Γιαννοπούλου: Έχω πολλές! Η πιο «ένοχη» θα έλεγα ότι είναι τα πατατάκια. Ειδικά αυτά με την πάπρικα αλλά και τα σκέτα (αντιπαθώ από μικρή αυτά με τη ρίγανη). Τελείως ανθυγιεινά, junk food, παχυντικά, ό,τι θες πες, σωστά, αλλά εγώ τα λατρεύω. Καθαρίζω δυο-τρία σακουλάκια έτσι κι αρχίσω!

Χριστίνα Θεοχάρη : Τι δεν λείπει ποτέ από το ψυγείο σου;
Ελεάννα Γιαννοπούλου: Αυγά. Είναι μαγικό υλικό, μπορείς με αυτά να φτιάξεις ένα σωρό πράγματα.

Αυτή ειναι η αγαπημένη συνταγή της Ελεάννας που θα σας παρουσιάσει μέσα στην εβδομάδα

Αυτή είναι η αγαπημένη συνταγή της Ελεάννας που θα σας παρουσιάσει μέσα στην εβδομάδα

Χριστίνα Θεοχάρη : Τι πρέπει να σου μαγειρέψει ένας άντρας για να σε γοητεύσει;
Ελεάννα Γιαννοπούλου: Κρέας. Ψητό κατά προτίμηση, με σάλτσα, αλλά όχι κοκκινιστό. Πρέπει να είναι ζουμερό και πλούσιο, θα λέγαμε «μάτσο» φαγητό. Με μια δόση σπιρτάδας, είτε από κρασί είτε κάποιο ελαφρά καυτερό κι αρωματικό μπαχαρικό. Να το τρως και να λιώνει στο στόμα αλλά να σε πιάνει. Όχι μακαρονάδες, λαχανικά και τέτοια. Αντρίκιο φαγητό! Για επιδόρπιο, μους σοκολάτα. Τέλος.

Χριστίνα Θεοχάρη : Τι θα μαγείρευες εσύ στον άντρα που θες να γοητεύσεις;
Ελεάννα Γιαννοπούλου: Σπαγγέτι με θαλασσινά, κατά προτίμηση καθαρισμένα μύδια, και ντομάτα, με μια νότα καυτερής πιπεριάς και σκόρδου. Αφροδισιακές γεύσεις. Το έχω μαγειρέψει ήδη για έναν άντρα. Εγγυημένη επιτυχία ;) Για επιδόρπιο, φράουλες βουτυγμένες σε σοκολάτα. Απλό, γρήγορο, αποτελεσματικό. Θέλουμε να είμαστε και περιποιημένες ένα τέτοιο βράδυ, όχι να ψοφήσουμε στο μαγείρεμα!

Χριστίνα Θεοχάρη : Σε τι είσαι εθισμένη; (όχι μόνο φαγητό!)
Ελεάννα Γιαννοπούλου: Στο ίντερνετ. Νιώθω απομονωμένη κι αποκομμένη από τα εγκόσμια έτσι και μείνω εκτός σύνδεσης. Βέβαια, μερικές φορές το αποφεύγω ηθελημένα, για αποτοξίνωση, αλλά είναι ζόρι.

Χριστίνα Θεοχάρη : Το φαγητό, όπως και το σεξ εκτός από βασικές βιολογικές ανάγκες είναι και μια απόλαυση στην οποία συμμετέχουν και οι 5 αισθήσεις: γεύση, όραση, όσφρηση, αφή, ακοή.. Θεωρώ λοιπόν ότι όση απόλαυση βρίσκουμε στο φαγητό, άλλη τόση βρίσκουμε και στο σεξ -και το αντίθετο. Συμφωνείς ή διαφωνείς;
Ελεάννα Γιαννοπούλου: Συμφωνώ απολύτως. Ιδανικά είναι όταν συμβαίνουν και τα δυο ταυτόχρονα, ή έστω με μικρή απόσταση το ένα από το άλλο. Π.χ. ξεκινάς με γεύμα, προχωράς στο σεξ, διάλειμμα με παγωτό στο κρεβάτι για να πάρεις δυνάμεις, συνεχίζεις με σεξ, μετά πρωινό με κρουασάν σοκολάτας, σεξ, φαγητό, σεξ, κλπ κι έτσι περνάς ένα πολύ ωραίο Σαββατοκύριακο!

Χριστίνα Θεοχάρη : Ποιο είναι το καλύτερο αφροδισιακό για σένα; 
Ελεάννα Γιαννοπούλου: Η κολόνια του άντρα (αν είναι κάποια που μου αρέσει εννοείται, γιατί κάποιες είναι χάλια). Αν είναι καλή, λατρεύω να τον μυρίζω, ειδικά στο σβέρκο (πολύ σέξυ σημείο για μένα) και μετά τα ρούχα του, τη μυρωδιά του στα ρούχα μου, στα σεντόνια, κλπ Γενικά η μυρωδιά φέρνει μνήμες, μια αίσθηση παρουσίας και σύνδεσης όταν αυτός λείπει. Γι’αυτό αρέσει σε πολλές γυναίκες (εμού συμπεριλαμβανομένης) να κοιμούνται με το μπλουζάκι του για νυχτικό. Είναι σαν να είναι μαζί σου.

Χριστίνα Θεοχάρη : Το φαγητό είναι: ανάγκη, αγάπη, απόλαυση,προσφορά ή θανάσιμη αμαρτία; 
Ελεάννα Γιαννοπούλου: Ανάγκη – Προσφορά – Απόλαυση – Αγάπη (Θανάσιμη αμαρτία δεν θα το έλεγα!)

10743624_1502868069966532_1416919156_nΧριστίνα Θεοχάρη : Σχέδια και όνειρα για το μέλλον και για το blog σου.
Ελεάννα Γιαννοπούλου: Μπα, να και μια σεμνή ερώτηση, πώς σου ξέφυγε;! Θα ήθελα να το συνεχίσω όσο μπορώ κι όσο αντέχω, γιατί είναι πολλή δουλειά για έναν άνθρωπο, αλλά την αγαπώ. Θα ήθελα να το εμπλουτίσω με περισσότερα θέματα, να γίνομαι όλο και καλύτερη. Να προσεγγίσω περισσότερο κόσμο γιατί για αυτούς το κάνω, για τον κόσμο. Το φαγητό για μένα είναι πηγή χαράς, μια ευχαρίστηση στη ζωή και θέλω να το μεταδώσω αυτό σε όσο τον δυνατόν περισσότερους ανθρώπους. Είναι δύσκολη η ζωή και θέλουμε όλοι λίγη απόλαυση, να νιώσουμε λίγο καλά. Το φαγητό, ειδικά όταν μπορούμε να το μοιραστούμε με αγαπημένους, μπορεί να κάνει ακριβώς αυτό, να μας δώσει χαρά κι αγάπη.

Χριστίνα Θεοχάρη : Αγαπημένο Μπαχαρικό και μυρωδικό
Ελεάννα Γιαννοπούλου: Δύσκολο να διαλέξω. Τα μπαχαράδικα είναι τα αγαπημένα μου μαγαζιά, μπορώ να χαθώ εκεί με τις ώρες!
Μου αρέσει η βανίλια από τα γλυκά, τόσο που τη θέλω να υπάρχει και στο άρωμα που φοράω. Όχι έντονη, να μυρίζω σαν φρεσκοψημένο κουλουράκι, αλλά να υπάρχει.
Επίσης αγαπώ το κύμινο, το κάρυ, τις πιπεριές τσίλι, αλλά και το γλυκάνισο στα παξιμάδια,
το μαυροσούσαμο στο ψωμί και το μαχλέπι στο τσουρέκι.

Για περισσότερη “Ελεάννα” και πολλές γευστικές συνταγές, μπείτε στο  misstravelist.com και μην ξεχάσετε να κάνετε like και στη σελίδα της στο facebook

10799775_1502861536633852_791069901_n

2 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Βίλλυ Μηλιώνη:Η σχεδιάστρια που κρύβεται πίσω από τα ροζάρια “Tilasm”

written by Κατερίνα Μαντά

10743719_395211427311323_1632854511_n

Γνωριστήκαμε μέσω μιας κοινής μας φίλης, που φορούσε τα διάσημα πλέον ροζάρια της, Tilasm. Όσοι  έχουν συναντήσει  τη Βίλλυ Μηλιώνη μιλούν με ενθουσιασμό για την δυναμική προσωπικότητά της, αλλά και για το ταλέντο της. Με σπουδές κι εμπειρία στην Ιταλία, έχει έρθει με θέληση να καταπλήξει και το ελληνικό κοινό. 

The K-magazine: Ας ξεκινήσουμε ανάποδα! Πες μας τι σε ενέπνευσε για τη φετινή σου κολεξιόν, τα ροζάρια!

Βίλλυ Μηλιώνη: Για τη a/w 2014-15 «Talisman» συλλογή της, εμπνεύστηκα από την αραβική λέξη «Tilasm», κατά την οποία ένα αντικείμενο προστατεύει, όποιον το φορά, από κακοτυχίες. «Απλά σκέφτηκα ότι μπορώ να δημιουργήσω κοσμήματα που να μην είναι μόνο φυλαχτά, με ένα twist, αλλά και κομμάτια με τα οποία κάθε γυναίκα, να ξεχωρίζει μοναδικά».

The K-magazine: Πιστεύεις ότι είναι μία μόδα που θα περάσει, όπως ήταν πέρσι με τα “ματάκια”;
Βίλλυ Μηλιώνη: Είναι γεγονός πως τέτοιου είδους σύμβολα όπως τα ροζάρια και τα ματάκια, στα οποία πιστεύει ο κόσμος, για το «κακό το μάτι»  και όχι μόνο, αποτελούν ένα μοναδικό συνδυασμό, μοναδικού αξεσουάρ αλλά και πίστης σε κάτι ιδιαίτερο. Πολλά κοσμήματα είναι διαχρονικά και πολλά συμβολίζουν κάτι ξεχωριστό, όπως για παράδειγμα τα κοσμήματα με «μικρούς βούδες». Η θρησκεία συνδυαστικά με τα διαχρονικά κοσμήματα, μπορούν να «γεννήσουν» all times classic δημιουργίες, που να φέρουν παραδοσιακά ήθη και έθιμα μίας χώρας.

The K-magazine: Πόσα χρόνια ασχολείσαι με τον σχεδιασμό κοσμημάτων;
Βίλλυ Μηλιώνη: Η αγάπη μου για το σχέδιο κοσμημάτων «ήρθε» τυχαία στη ζωή μου- πέντε χρόνια πριν- όταν κάποια στιγμή ξεκίνησα να σχεδιάζω δημιουργίες αρχικά για εμένα. Το καλαίσθητο και ultra chic αποτέλεσμα, κέντρισε αρχικά τα βλέμματα των φίλων μου και σύντομα βρέθηκα να «ολοκληρώνω» τις συλλογές μου, που ξεχωρίζουν πια σε πολλές μπουτίκ σε όλη την Ελλάδα.

The K-magazine:  Μέχρι πρόσφατα έφτιαχνες κοσμήματα που θύμιζαν vintage κομμάτια….  πιστεύεις ότι ταιριάζουν σε κάθε στυλ γυναίκας;
Βίλλυ Μηλιώνη: Το πιστεύω πολύ καθώς η ομορφιά και η κλασσικότητα του παλιού σε συνδυασμό με νέα μοντέρνα υλικά, αν είναι επιτυχής και καλαίσθητη, μπορεί να φορεθεί από κάθε στυλ γυναίκας και κάθε ηλικία.

φωτογραφία 4 1The K-magazine: Ας πάμε λίγο στο παρελθόν σου… μετά τις σπουδές σου στην Ιταλία, μπήκες στον κόσμο της “hautecouture“. Τι είναι που σε εντυπωσίασε περισσότερο;
Βίλλυ Μηλιώνη: Ο κόσμος της μόδας, το σχέδιο και η μαγεία τους με προέτρεψαν όταν ήμουν έφηβη, για να ασχοληθώ επαγγελματικά με αυτά. Όταν ολοκλήρωσα τις σπουδές μου στο Αcademia di Costume e di Moda, στο σχέδιο μόδας αλλά και στην Ιστορία Τέχνης, εργάστηκα στον οίκο Celine ενώ σχεδίασα και μερικά κομμάτια για τον οίκο La Perlaκαι ένα από τα book των συλλογών τους. Αυτά που αγάπησα, δουλεύοντας εκεί, είναι αρχικά η αξιοκρατία που πρωταγωνιστεί και οι ευκαιρίες που δίνονται σε νέους ανθρώπους. Το περιβάλλον ήταν άψογο, οι εμπειρίες αξέχαστες, ενώ έμαθα τι σημαίνει να ξεκινά ένα ρούχο ή αξεσουάρ, αρχικά από το sketch book και να φτάνει να πωλείται σε μία haute couture boutique.  Η διαδικασία της έμπνευσης, δημιουργικότητας, παραγωγής και στο τέλος πώλησης, είναι απλά μοναδική ,όταν τη ζεις στο επίκεντρο του κόσμου της μόδας, την Ιταλία.

The K-magazine: Αν έπρεπε να συγκρίνεις το στυλ των Ελληνίδων με αυτό των Ιταλίδων, ποιά θα κέρδιζε και σε ποια σημεία;
Βίλλυ Μηλιώνη: Οι Ελληνίδες δεν είναι κακόγουστες απλά συχνά αντιγράφουν ανεπιτυχώς ότι βλέπουν στα editorial μόδας και τα social media από bloggers. Oι Ιταλίδες, σε αντίθεση, τις περισσότερες φορές «έχουν έμφυτη την καλαισθησία και την κομψότητα», ενώ εμείς όχι.

The K-magazine: Η Ελληνίδα τι πρέπει να αλλάξει στο στυλ της για να θεωρηθεί κομψή;
Βίλλυ Μηλιώνη: Πρέπει αρχικά να «φορά το ρούχο και να μη τη φοράει». Αν ξεκινήσει να κάνει αυτό, τότε θα έχει καταφέρει να μη γίνεται ένας κακόγουστος κλώνος των trends που παρακολουθεί σε περιοδικά και social media.

φωτογραφία 5 1The K-magazine: Ποιες είναι για σένα οι γυναίκες που σε εμπνέουν;
Βίλλυ Μηλιώνη: Οι αυθεντικά και ανεπιτήδευτα κομψές με ισχυρή προσωπικότητα και άποψη.

The K-magazine:  Μετά από τόσα χρόνια στο εξωτερικό, στον κόσμο της μόδας και του design, έχεις  κάποια συγκεκριμένη φιλοσοφία που ακολουθείς, στον τρόπο ζωής σου;
Βίλλυ Μηλιώνη: Επιδιώκω να διατηρώ πάντα τη ταυτότητα μου, όχι μόνο στη δουλειά αλλά και στη ζωή μου. Θέλω και προσπαθώ να ξεχωρίζω, ζώντας τη κάθε στιγμή.

The K-magazine: Τι να περιμένουμε στο μέλλον;
Βίλλυ Μηλιώνη: Μοναδικότητα και πολλές εκπλήξεις είτε από Ελληνικά είτε και από τα Ιταλικά εδάφη…

Μπορείτε να βρείτε τη Βίλλυ Μηλιώνη στο facebook  και να την ακολουθήσετε στο Instagram ως @milionib για να ενημερώνεστε για τις δημιουργίες της…

φωτογραφία 3 φωτογραφία 2

 

 

0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

dot2dot: Ο όρος «ξενάγηση» παίρνει νέα διάσταση… δημιουργική!, από την Αντιγόνη Αδαμοπούλου

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

Dot2dot team 1 1Σε μία εποχή όπου πολλοί νέοι υιοθετούν το «όπου φύγει φύγει» διεκδικώντας ένα καλύτερο μέλλον, πέντε γυναίκες έμειναν εδώ για να δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό «υπηρετώντας» ό,τι διδάχθηκαν κι αγάπησαν. Έτσι η Βασιλική Καρτσιακλή, Μαρία Τρυφινοπούλου, Νικολίνα Μανώλη, Τάνια Βλαχομήτρου, και Χριστίνα Βρακά δημιούργησαν τη dot2dot, μία ομάδα δράσης που σκοπό έχει να αναδείξει πρωτότυπα τον ιστορικό, βιομηχανικό και πολιτιστικό χαρακτήρα της Θεσσαλονίκης, Η Τάνια Βλαχομήτρου κι η Νικολίνα Μανώλη δέχθηκαν να με συναντήσουν για να μας παρουσιάσουν τη dot2dot. Από τη συζήτησή μας, θα καταλάβετε πως βάζουν όλο τους το μεράκι και την αγάπη σε ό,τι κάνουν. Εγώ τις ευχαριστώ γι’ άλλη μία φορά για το χρόνο τους και την απολαυστική κουβέντα και… σας τις παραδίδω!

Αντιγόνη Αδαμοπούλου (Α.Α.): Πείτε μας αρχικά τι είναι η dot2dot …
Τάνια Βλαχομήτρου: Η dot2dot είναι μία πολιτιστική ομάδα. Είμαστε πέντε γυναίκες. Οι ειδικότητες όλων έχουν να κάνουν με τον πολιτισμό. Αρχαιολόγοι, ξεναγοί, ιστορικοί τέχνης, μουσειολόγος, γραφίστρια, ειδική παιδαγωγός… Οπότε είπαμε να τα συνδυάσουμε όλα αυτά και να κάνουμε πολιτιστικές δράσεις που καλύπτουν και το κομμάτι της πόλης έξω, με ξεναγήσεις και διαδρομές και μέσα στο χώρο με δραστηριότητες για παιδιά και για ενήλικες.

Α.Α.: Δε λειτουργείτε αποκλειστικά εκτός χώρου, λοιπόν.
Τάνια Βλαχομήτρου.: Όχι, και καμιά φορά προσπαθούμε να συνδυάζουμε και τα δύο. Για μία διαδρομή, για παράδειγμα. Αν θεωρούμε πως μπορεί να χρησιμεύσει ο χώρος, μπορούμε να κάνουμε δραστηριότητες εδώ, σε συνδυασμό με τη διαδρομή, τότε ακόμα καλύτερα. Όταν δουλεύουμε με μικρές ομάδες και γίνεται αυτό, είναι ιδανικό.

Α.Α.: Η ιδέα για το όνομα πως ήρθε; Εμένα, πάντως μου παραπέμπει σε πρόσκληση για παιχνίδι. Κάτι σαν «ένωσε τις τελίτσες (σημ.: dot) και εξερεύνησε τη Θεσσαλονίκη»!
Νικολίνα Μανώλη: Τέλεια! (γέλια) Πέτυχε το στόχο του!
Τάνια Βλαχομήτρου: Αυτό είναι!

[quote_right]Οπότε είναι η διαδρομή, είναι το παιχνίδι, είναι όλη αυτή η πληροφορία που χρειάζεται το έργο για να «υπάρχει», ας πούμε. Άλλωστε ο μεγάλος Καντίνσκι το έθεσε καλύτερα: «Everything starts from a dot». Κι αποφασίσαμε πως το Dot2Dot είναι ταμάμ![/quote_right]Α.Α.: Έπεσα μέσα;;;
Τάνια Βλαχομήτρου: Αυτή ήταν η λογική! Αρχικά σκεφτόμασταν διάφορα πράγματα, αλλά θέλαμε να υπάρχει το «dot», που είναι και το σημείο. Μια που παραπέμπει και στο παιχνίδι που ενώνει τις τελείες για να δημιουργήσεις την εικόνα κι επειδή γενικά σκεφτόμασταν ότι αυτή είναι κι η φιλοσοφία. Ο άλλος δε μπορεί να έχει εικόνα ξεκάθαρη γι’ αυτό που του λες, ό,τι κι αν είναι αυτό, είτε του μιλάς για ένα μνημείο, είτε για ένα έργο τέχνης. Πρέπει κάποια πράγματα να συνδέονται. Είναι όλα αυτά που πλαισιώνουν ένα μνημείο κι ένα έργο.

Επίσης παραπέμπει σε κάτι εναλλακτικό και διαφορετικό. Δεν πάει το μυαλό σου – ή τουλάχιστον δε θέλουμε να πάει – στο ότι είναι μια τυπική, κλασσική ξενάγηση. Είναι διαφορετικός ο τρόπος που κάνουμε τις ξεναγήσεις.

Α.Α.: Ξεφεύγει κι από εκείνο που είχαμε μάθει όταν μας πήγαιναν με το σχολείο στο μουσείο, μας λένε πέντε πράγματα και μετά «συνεχίζουμε».
Τάνια Βλαχομήτρου: Καμία σχέση. Πιστεύω πως είναι πολύ διαφορετικό. Τουλάχιστον μέχρι τώρα το καταφέρνουμε!

Α.Α.: Οι δράσεις της ομάδας πού απευθύνονται; Βλέπω υπάρχει μία ποικιλία και για ενήλικες και για οικογένειες κλπ.
Νικολίνα Μανώλη: Ο αρχικός μας στόχος ήταν να απευθυνθούμε κυρίως στο κοινό της Θεσσαλονίκης. Δηλαδή στον κάθε κάτοικο, ο οποίος δεν ξέρει κάποια πράγματα, δεν έτυχε να τα δει και να τα γνωρίσει μ’ έναν άλλον τρόπο. Και να είναι εκπαιδευτικός και ψυχαγωγικός αυτός ο τρόπος. Θέλαμε πάρα πολύ να «πιάσουμε» τους κατοίκους της πόλης, οι οποίοι θα έρθουν στις δράσεις μας και θα έχουν τη δυνατότητα να γνωρίσουν κάτι καινούριο. Φυσικά δε μένουμε μόνο εκεί. Το άλλο κομμάτι που μας ενδιαφέρει είναι ο τουρισμός. Απλά η πρωταρχική σκέψη ήταν οι Θεσσαλονικείς. Δεν αρχίσαμε την ομάδα με το σκεπτικό ότι θα είμαστε γραφείο ξεναγών που απευθύνεται στους τουρίστες και θα προσφέρει μόνο ξεναγήσεις τουριστικού ενδιαφέροντος. Μετά φυσικά υπάρχει η ομάδα κοινού που είναι τα παιδιά, κάνουμε κάποιες δραστηριότητες μόνο για παιδιά, είτε αυτά είναι παιδικά εργαστήρια είτε είναι κάποιες ειδικά σχεδιασμένες διαδρομές και δραστηριότητες σε εξωτερικό χώρο για παιδιά που απευθύνονται σε σχολεία και φεστιβάλ.

Μία άλλη ομάδα η οποία μας ενδιαφέρει και προσπαθούμε συνεχώς να την εντάσσουμε στις δράσεις μας είναι οι ειδικές ομάδες κοινού, όπου αυτό για μας χωρίζεται σε δύο κατηγορίες: τα ΑμΕΑ, γι’ αυτό κι υπάρχει ειδική παιδαγωγός στην ομάδα και τις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, δηλαδή άνθρωποι που μπορεί να μην είχαν τη δυνατότητα είτε την οικονομική είτε οτιδήποτε άλλο για να συμμετέχουν σε μία τέτοια δραστηριότητα. Σχεδιάζουμε κάποια πράγματα σε συνεργασία με κάποιους φορείς αντίστοιχους. Δηλαδή, έχουμε συμμετάσχει δωρεάν με δράσεις σε κάποια αντιρατσιστικά φεστιβάλ, σχεδιάζουμε κάποιες δωρεάν δράσεις για τους συμμετέχοντες στο πρόγραμμα αυτοβοήθειας του τμήματος Ψυχολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, σ’ ένα τέτοιο πλαίσιο.

Dot2dot 2.jpg.crdownload 1Α.Α.: Σχετικά με το ότι συνεργάζεστε με κάποιους φορείς, γενικότερα σε κάποιες δράσεις σας, σας βοηθούν κάποιοι δημοτικοί π.χ. φορείς στην υλοποίηση κάποιων projects ή κατά βάση το κάνετε ατομικά;
Νικολίνα Μανώλη: Αν κι έχουμε κάποιους μήνες λειτουργίας, άρα είναι μικρό το χρονικό περιθώριο για το οποίο μιλάμε, δεν έχουμε κάποια βοήθεια. Ό,τι έχει γίνει έχει γίνει με ατομική πρωτοβουλία. Η συνεργασία που έχει ξεκινήσει είναι με το Σύλλογο Νεολαίας Κωφών Θεσσαλονίκης, η οποία πήγε πολύ καλά. Και σιγά σιγά, με το να απευθυνθούμε με αυτόν τον τρόπο σε συλλόγους το σκεφτόμαστε περισσότερο. Δεν έχει υπάρξει, πάντως, κάποια άλλη βοήθεια. Το ότι έχουν ακούσει, όμως, καλά λόγια για εμάς κι ότι έχουμε αφήσει καλή εντύπωση σε ό,τι έχουμε συμμετάσχει είναι καλό.
Τάνια Βλαχομήτρου: Αν εννοείς για το Δήμο, συμμετείχαμε στο 1ο Παιδικό Ευρωπαϊκό Φεστιβάλ που διοργάνωσε ο Δήμος Θεσσαλονίκης. Η δουλειά που κάναμε τους άρεσε, πήγε καλά. Ακούσαμε θετικά σχόλια και στη συνέχεια μας υποστήριξαν ώστε να συμμετέχουμε και στις «Μουσικές και Μνημεία» που έγιναν πρόσφατα, που δεν είναι εκδήλωση με ξεναγήσεις. Εκεί ήταν καθαρά μουσικές εκδηλώσεις σε αρχαιολογικούς χώρους και μνημεία, αλλά τους άρεσε η ιδέα του να συμμετέχει η Dot2Dot με μια διαδρομή. Οπότε αν αυτό μπορεί να θεωρηθεί υποστήριξη κι ένα ενδιαφέρον που εκδηλώνεται από το Δήμο αυτή τη στιγμή – έχουμε κάνει κάποιες επαφές – ας πούμε ότι υπάρχει ένα ενδιαφέρον. Υποστήριξη υλική ή κάποια άλλη όχι.

Α.Α.: Τι πιστεύετε πως ήταν αυτό που «πυροδότησε» τη δημιουργία της dot2dot ; Ποια «ανάγκη» είδατε κι αποφασίσατε να καλύψετε;
Τάνια Βλαχομήτρου: Πρώτα πρώτα, οι περισσότερες από εμάς δεν κάναμε τη δουλειά μας. Περνούσαν περίοδοι ανεργίας, δουλεύαμε σε άσχετο πεδίο. Και κάποια στιγμή λες «τώρα τι επιλογές έχω;». Αν θέλω να κάνω τη δουλειά μου, η «τελευταία» επιλογή είναι να κάνω κάτι δικό μου. Οπότε έχω μια ελπίδα να κάνω τη δουλειά μου. Αλλιώς μετά είμαι να φεύγω! (γέλια) Η αλήθεια είναι πως καμιά μας δεν ήθελε να φύγει από την Ελλάδα, όχι ακόμα τουλάχιστον. Κι όλες θέλαμε να δημιουργήσουμε κάτι όμορφο. Έτσι, αποφασίσαμε να προχωρήσουμε κι όπου μας πάει!

Α.Α.: Θεωρείτε πως αυτή η περίοδος της κρίσης που διανύουμε έχει λειτουργήσει καταλυτικά όσον αφορά τις πολιτιστικές δραστηριότητες στη Θεσσαλονίκη – κι όχι μόνο;
Νικολίνα Μανώλη: Η γνώμη μου είναι ότι δυστυχώς δεν έχει να κάνει μόνο με μας. Δε θέλω να ακουστεί ότι μόνο εμείς βιώνουμε συνέπειες της κρίσης, αλλά θεωρώ ότι είναι μία κατάσταση όπου ο κόσμος κόβει από τα έξοδά του εδώ κι αρκετά χρόνια ό,τι μπορεί. Αυτό που προσφέρουμε δεν είναι είδος πρώτης ανάγκης σε καμία περίπτωση. Δε θα το έλεγα, όμως και είδος πολυτελείας. Βάσει αυτού φυσικά κι εμείς αυτά που προσφέρουμε θέλουμε να κυμαίνονται σ’ ένα πλαίσιο οικονομικό, τουλάχιστον, και χρονικό στο οποίο μπορεί να ανταπεξέλθει ο καθένας. Αυτό είχαμε στο μυαλό μας εξαρχής. Επίσης θα ήθελα να πω ότι η κρίση έχει δυσκολέψει σε έναν άλλον τομέα τη δουλειά μας. Επισκεπτόμαστε πολλές φορές κάποιους χώρους, κάποια μνημεία, τα οποία είναι κλειστά λόγω έλλειψης φυλάκων ή έχουν πάρα πολύ μειωμένο ωράριο λόγω έλλειψης προσωπικού. Αυτό δυσκολεύει κι εμάς σαν ομάδα, αλλά και τον μεμονωμένο τουρίστα ή ενδιαφερόμενο, ο οποίος θέλει να δει κάποια πράγματα. Υπάρχουν πάρα πολλά μέρη που κάποιος που δουλεύει δε μπορεί να πάει να τα δει. Όταν είναι ανοιχτά πχ 9-12 το πρωί… ποιος θα πάει; Κι υπάρχουν κάποια μέρη που είναι κλειστά γενικά.
Τάνια Βλαχομήτρου: Είναι μεγάλο πρόβλημα.  Εμείς έχοντας επίγνωση το ότι είναι πολύ δύσκολη περίοδος να μιλάς για πολιτισμό και δραστηριότητες, πιστεύω ότι υπάρχει ανάγκη να περάσει ο άλλος λίγο δημιουργικά τον ελεύθερο χρόνο του. Οπότε η λογική μας ήταν ότι όπως κάποιος ενδεχομένως θα δώσει κάποια χρήματα για να πάει στο θέατρο να δει μία παράσταση – έστω μία στο τόσο – ή να πάει σινεμά, να πει «σήμερα είμαι στην πόλη, το παιδί μου θα το στείλω να κάνει ένα εργαστήριο και να περάσει δύο ώρες δημιουργικές κι εγώ θα πάω να κάνω μία βόλτα στην πόλη».

Dot2dot 3 1Α.Α.: Σίγουρα είναι πολλά τα προβλήματα που ίσως και να προϋπήρχαν, απλά με την κρίση εντάθηκαν. Από τον κόσμο που συμμετέχει κι από το feedback που εισπράττετε, βλέπετε να κάνει μία στροφή στις επιλογές του; Να διαλέγει κάτι εναλλακτικό σε σχέση με κάτι που θα διάλεγε προ κρίσης;
Τάνια Βλαχομήτρου : Σίγουρα μετράει τα χρήματά του και σκέφτεται πάρα πολύ πού θα δώσει γι’ αυτό το λόγο. Πιστεύω, όμως, ότι κάτι διαφορετικό θα του αλλάξει πάρα πολύ την καθημερινότητά του, θα το σκεφτεί και θα του τραβήξει την προσοχή. Οπότε για μας το στοίχημα είναι να τραβήξουμε την προσοχή, να του δώσουμε να καταλάβει ότι αν έρθει δύο ώρες να συμμετάσχει σε μία δράση, δε θα είναι δύο ώρες χαμένες, είναι δύο ώρες που όντως θα περάσει καλά.  Νομίζω αυτό είναι το πιο σημαντικό. Ίσως και να βοηθάει. Είναι λίγο «δίκοπο μαχαίρι». Από την άλλη, αυτό κάνει μεγαλύτερη πρόκληση τη δική σου τη δουλειά. Λες ότι θα πρέπει να συναγωνιστείς πολλά που θα μπορούσε να κάνει στο χρόνο του, οπότε πρέπει να είναι πολύ ελκυστικό αυτό που κάνεις. Μέχρι στιγμής νομίζω ότι λειτουργεί με την έννοια ότι αυτοί που έρχονται φεύγουν καλά κι ο κόσμος που έρχεται την επόμενη φορά, έρχεται από κάποιους άλλους που έχουν περάσει καλά.

Νικολίνα Μανώλη: Η αλήθεια είναι ότι σαν αντικείμενο είναι κάτι αρκετά καινούριο. Όχι η ξενάγηση ως ξενάγηση, αλλά το να συμμετέχεις σε μία τέτοια δραστηριότητα σαν δραστηριότητα ελεύθερου χρόνου. Δεν ήταν κάτι που υπήρχε στις δουλειές μας, οπότε στην αρχή ίσως αρκετός κόσμος δεν καταλαβαίνει ακριβώς αυτό που κάνουμε ή σκέφτεται «τι ακριβώς είναι αυτό; Θα μου αρέσει;». Αλλά όσοι έχουν έρθει, όντως έχουν φύγει ευχαριστημένοι.

Α.Α.: Κάποιο project που σας έμεινε αξιομνημόνευτη η τελική του έκβαση ή κάποιο που σας δυσκόλεψε;
Τάνια Βλαχομήτρου: Η πρώτη προσέγγιση που κάναμε με το Σύλλογο Κωφών Θεσσαλονίκης νομίζω για μένα ήταν η εμπειρία που έχει και τα δύο που είπες. Μας δυσκόλεψε γιατί είναι μία διαφορετική ομάδα κοινού που θέλει πολύ συγκεκριμένα πράγματα και για να περάσει καλά πρέπει να προσαρμόσεις πάρα πολύ τον τρόπο που δουλεύεις, που έχεις μάθει να επικοινωνείς και να λειτουργείς. Πολλές ώρες σχεδιασμού, πολλές ώρες δουλειάς και κυρίως έπρεπε να βρούμε τρόπους να γίνει ενδιαφέρον και να μπορέσει να βγει περισσότερο σα συνεργασία, που ήταν κι ο στόχος. Όχι ότι ήρθαν σε μας, τους είπαμε πέντε πράγματα και «γεια σας!». Θέλαμε να βγει σα μία δραστηριότητα που χτίζεται κι από τους δύο. Στο τέλος η έκβαση ήταν πολύ θετική και κράτησε περισσότερη ώρα απ’ όση είχαμε προγραμματίσει – την υπολογίζαμε για δύο ώρες και κράτησε τρεις και κάτι. Υπήρχε τόση πολλή ενέργεια και συζήτηση, κάναμε ξενάγηση έξω στην πόλη και στη συνέχεια κάναμε δραστηριότητα εδώ, στο χώρο μας. Ήταν πολύ ωραία εμπειρία. Και μ’ αυτή τη λογική μπήκαμε στη διαδικασία να ετοιμάζουμε άλλα πράγματα. Θέλουμε να μας ζητάνε πράγματα. Να βλέπουν τι κάνουμε και να πούνε «αυτό θέλουμε να το κάνετε και για μας». Αυτό σίγουρα είναι πρόκληση.

Το δεύτερο πολύ δυνατό project που υλοποιήσαμε και σίγουρα ήταν αξιομνημόνευτη εμπειρία είναι η διαδρομή μας με τίτλο «Από Μηχανής… Ιστορίες», μία διαδρομή στα βιομηχανικά κτίρια που βρίσκονται στη δυτική είσοδο της Θεσσαλονίκης. Η διαδρομή είναι καινούρια, σχεδιάστηκε κι υλοποιήθηκε πρώτη φορά το Σεπτέμβρη και πριν από λίγες μέρες εμπλουτίστηκε και παρουσιάστηκε για δεύτερη φορά, αυτή τη φορά σε συνεργασία με μία ομάδα φίλων μουσικών από τη Granny Records, οι οποίοι έκλεισαν κι «έντυσαν» την περιήγησή μας με industrial ήχους σ’ ένα αυτοσχεδιαστικό live. Θέλουμε να ενώνουμε και να αξιοποιούμε αυτούς τους χώρους ενώνοντας το παρελθόν την πόλης με το παρόν της. Και το παρόν της πόλης είναι οι ίδιοι οι κάτοικοι, είμαστε κομμάτι της. Ούτως ή άλλως προσπαθούμε να δώσουμε σ’ αυτούς τους χώρους μία φωνή κι ένα νόημα μέσα από τη διαδρομή, κι η εμπειρία ήταν πιο έντονη με ένα μουσικό event. Κι ήταν κι αυτό ενδιαφέρον τόσο για τους συμμετέχοντες, όσο και για όλους εμάς που το διοργανώσαμε, γι’ αυτό άλλωστε θα επαναληφθεί και το Νοέμβριο!

Α.Α.: Αναφορικά με τις δράσεις που απευθύνονται στις ειδικές ομάδες και τα ΑμΕΑ. Θεωρείτε πως συμβάλλετε μέσω αυτών των δράσεων ώστε να μειωθεί δραστικά – αν όχι να εξαλειφθεί πλήρως – η περιθωριοποίηση των ατόμων αυτών; Ή ακόμη… θα λέγατε πως βλέπετε αλλαγές στην πολιτισμική κουλτούρα αναφορικά με τα ΑμΕΑ;
Νικολίνα Μανώλη:  Για να εξαλειφθεί με τίποτα. Είμαστε τόσο δα σε όσα συμβαίνουν, αλλά σίγουρα βοηθάμε. Κι αυτός είναι κι ο λόγος που μας ενδιαφέρει να κάνουμε τέτοια πράγματα.

Τάνια Βλαχομήτρου: Πρέπει να ξεπεραστεί η επιφυλακτικότητα κι από τις δύο μεριές. Αφενός από τις ομάδες αυτές, γιατί ίσως δεν έχουν συνηθίσει να τους απευθύνονται τέτοιες δράσεις, οπότε δεν τις αναζητούν κι εύκολα. Όταν, λοιπόν, προσφέρεις κάτι καινούριο, βλέπεις ότι ο άλλος έρχεται, δοκιμάζει και φεύγει πολύ διαφορετικά, εκεί νιώθεις ότι κάτι έχεις καταφέρει. Κι αλλάζει και τη δική σου νοοτροπία. Για μας ήταν πολύ σημαντική εμπειρία ότι δουλέψαμε αυτό το πρόγραμμα με τους κωφούς, μάθαμε πώς έρχεσαι σ’ επαφή και πώς έρχονται εκείνοι σ’ επαφή μαζί σου επί ίσοις όροις. Κι είναι εφικτό να παίξεις ένα παιχνίδι επί ίσοις όροις. Για μένα διάκριση είναι και το να αντιλαμβάνεσαι τον άλλον ως κάτι ιδιαίτερο και ξεχωριστό και με τη θετική του έννοια. Είναι ένα στοίχημα για εμάς αυτές οι δραστηριότητες. Φυσικά χρειάζεται κι εκείνοι να δείχνουν ανταπόκριση. Αν υπάρχει αυτού του είδους η συνεργασία πιστεύω πως μπορούν να αλλάξουν πολλά πράγματα.1966723_234165203438359_1814632690_nΑ.Α.: Απευθύνονται σε σας και οικογένειες. Πιστεύετε πως έχει αλλάξει η νοοτροπία «αφήνουμε το παιδί να δει τηλεόραση ή να παίξει με το video game»;

Τάνια Βλαχομήτρου: Το ιδανικό θα ήταν ο γονιός να μη βλέπει τηλεόραση! (γέλια) Να πετάξει την τηλεόραση, όλα θα γίνουν πάρα πολύ καλύτερα έτσι!

Νικολίνα Μανώλη: Πιστεύω ότι αυτό έχει αλλάξει εδώ και χρόνια. Όχι ότι δεν κάθεται κανένας στο σπίτι και δε βλέπει τηλεόραση. Γενικά θεωρώ ότι ένα πολύ μεγάλο ποσοστό γονέων ψάχνουν δραστηριότητες για παιδιά. Δημιουργικές, να γνωρίσουν κάτι καινούριο, να εμπλουτίσουν τα ενδιαφέροντά τους, να δούνε και ποια ενδιαφέροντα έχει το παιδί. Δεν έχουν όλα τα παιδιά ενδιαφέρον για τη μουσική, το χορό, την τέχνη. Κάθε παιδί είναι διαφορετικό. Και τελευταία βλέπω και μία τάση που επίσης είναι πολύ θετική ότι ψάχνουν κάποιες δραστηριότητες κοινές, να περάσουν χρόνο με τα παιδιά τους. Όχι να φέρουν το παιδί μόνο, να κάτσει εδώ και να βγει στο μεταξύ μία βόλτα. Κι αυτό έχει πολύ ενδιαφέρον επίσης. Δε λέω πως έχει αλλάξει, απλά παρατηρώ μία τάση. Κι από νέες μητέρες έχω ακούσει «θα ήθελα να κάνουμε πράγματα για να περνάμε χρόνο μαζί οικογενειακώς εκτός σπιτιού».

Α.Α.: Στο blog της ιστοσελίδας σας τι θα βρει ο επισκέπτης;

Νικολίνα Μανώλη: Στο blog ο επισκέπτης μπορεί να δει κυρίως φωτογραφικό υλικό από προηγούμενες δράσεις μαζί με μία περιγραφή. Λειτουργεί λίγο πιο ελεύθερα και χαλαρά από το υπόλοιπο site. Ανεβάζουμε συνήθως και μία μικρή πρόταση, μία εντύπωση που μας άφησε η δράση η οποία προηγήθηκε. Αυτό πιστεύω λειτουργεί περισσότερο για εκείνους που ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν. Είναι άλλο να δεις στο site πληροφορίες για μία δράση κι άλλο, για παράδειγμα, να δεις στο blog υλικό από τη δράση αυτή από προηγούμενες φορές που υλοποιήθηκε. Στο blog μπορείς να δεις φωτογραφίες, κάποιο μικρό hint…Επίσης, έχουμε στο μυαλό μας σύντομα να κάνουμε κι ένα βίντεο – ολιγόλεπτο ή και λίγων δευτερολέπτων – σαν teaser των δράσεών μας.

Τάνια Βλαχομήτρου: Για όλα έχουμε ένα hint!

Α.Α.: Δε θέλω να προκαλέσω spoiler, αλλά… υπάρχει κάποιο project για το οποίο αδημονείτε;
Νικολίνα Μανώλη: Πρόκειται για μία νέα συνεργασία που περιμένουμε, πως και πώς. Με τους Gamecraft, οι οποίοι από το 2009 δραστηριοποιούνται στο χώρο των διαδραστικών παιχνιδιών, παιχνιδιών ρόλου και θα κάνουμε μαζί μία περιήγηση – παιχνίδι κρυμμένο θησαυρού – παιχνίδι ρόλων! Έχει τίτλο «Οι Κληρονόμοι» και θα γίνει σε γνωστά σημεία της πόλης στις 25 Οκτωβρίου. Θα είναι πολύ πιο διασκεδαστικό!

Α.Α.: Θα είναι τελείως dot-to-dot ο χαρακτήρας, δηλαδή!
Τάνια Βλαχομήτρου: Κι είναι και πολύ ωραία ομάδα, γιατί είναι οι πιο «παλιοί», είναι παιδιά δραστήρια, με πολύ φαντασία. Έχουν βγει πολλές παρόμοιες ομάδες τώρα τελευταία, αλλά είναι η παλιότερη ομάδα…μυστηρίων στην πόλη. Κι είμαστε ενθουσιασμένες με αυτή τη συνεργασία. Όταν σχεδιάζαμε τη διαδρομή λέγαμε «θέλω να παίξω ΤΩΡΑ!». Είναι με γρίφους. Οι συμμετέχοντες έχουν το ρόλο των κληρονόμων και πρέπει να λύσουν τους γρίφους για να μάθουν όλες τις πληροφορίες. Κι υπάρχει κι ένας τελικός στόχος που… δε μπορώ να το πω! (γέλια)

Α.Α.: Όχι, είπαμε για μικρό spoiler, όχι να μάθουμε… αν το έκανε ο butler!
Τάνια Βλαχομήτρου: Η κληρονομιά είναι πολύτιμη, μόνο αυτό μπορώ να αποκαλύψω!

Dot2dot team 2 1Νικολίνα Μανώλη: Ναι, τα στοιχεία είναι αληθινά κι ιστορικά. Δηλαδή ο στόχος πέρα από τη διασκέδαση είναι να μάθουμε και κάποια αληθινά ιστορικά στοιχεία.

Και δεν το αναφέραμε στους στόχους μας στην αρχή, αλλά νομίζω ότι φαίνεται από αυτά που λέμε τώρα ότι είναι επίσης ένας στόχος που μας ενδιαφέρει πάρα πολύ. Η συνεργασία με άλλες δημιουργικές ομάδες της πόλης.  Κι εμείς θέλουμε να προσεγγίσουμε ομάδες που βρίσκουμε ενδιαφέρουσα τη δουλειά τους, αλλά και να μας προσεγγίσουν ομάδες, οι οποίες βρίσκουν ενδιαφέρουσα τη δουλειά μας και ξέρουν ότι μπορούμε να τις ενώσουμε και να κάνουμε κάτι μαζί. Έχει γίνει, μας έχουν προσεγγίσει άνθρωποι, όπως έχουμε προσεγγίσει κι εμείς. Κι είναι πολύ ωραίο αυτό! Είμαστε πέντε, άρα ήδη υπάρχει μία συνεργασία πολλών ατόμων. Πόσο μάλλον τώρα.  Είναι καλό να συνεργάζεσαι με ανθρώπους. Κι έπειτα δεν ξέρεις τι μπορεί να προκύψει μέσα από όλα αυτά τα πράγματα.

Τάνια Βλαχομήτρου: Ο ανταγωνισμός μπορεί να είναι δημιουργικός με την καλή έννοια, αλλά δε συγκρίνεται με το να συνεργάζεσαι. Κάθονται σ’ ένα τραπέζι δέκα άτομα, δύο ομάδες και σχεδιάζουν κάτι για την πόλη. Είναι ιδιαίτερο, όπως και να το κάνεις!

*Είστε κάτοικος Θεσσαλονίκης ή σκοπεύετε να την επισκεφθείτε κι ενδιαφέρεστε για μία δημιουργική διαδρομή; Μπορείτε να ενημερωθείτε για τις δράσεις της dot2dot διαδικτυακά από τη σελίδα της ομάδας, από την επίσημη σελίδα της στο facebook, με εγγραφή στο Newsletter, αλλά και μέσω email στο [email protected] .

* Συμπληρώστε τη φόρμα στην καρτέλα «Ζητήστε στο» αν επιθυμείτε μία συγκεκριμένη δράση!

2 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Γιώργος Παρασκευόπουλος: “Το Action24 θα κάνει τη διαφορά μέσα στον χρόνο…”

written by Κατερίνα Μαντά

1604511_10200470413282880_1507137986_nΕίναι από τους πιο νέους αστυνομικούς ρεπόρτερ της ελληνικής τηλεόρασης, λατρεύει τη δουλειά του και όπως λέει και ο ίδιος  “θεωρώ ότι η δημοσιογραφία είναι λειτούργημα… Δύσκολο επάγγελμα χωρίς ωράριο και πολλές φορές οι απαιτήσεις του ξεπερνούν τη λογική… Είναι ένα μικρόβιο που πρέπει να το έχεις μέσα σου… Αλλιώς δεν αντέχεις για πολύ να το υπηρετείς.. Δυστυχώς σήμερα είναι αρκετά παρεξηγημένο το επάγγελμα του δημοσιογράφου… Ωστόσο αν το υπηρετείς με ήθος εντιμότητα και εγκυρότητα, προσφέρει έντονες συγκινήσεις και όμορφες στιγμές…” Μεγάλη του αγάπη η Νομική, αλλά μεγαλώνοντας σε ένα μικρό χωριό της Πελοποννήσου, δεν ήταν εύκολο ” όταν το σχολείο ήταν μια ώρα μακρυά από το σπίτι σου…”

The K-magazine: Νέο κανάλι, νέες αρμοδιότητες: πως είναι να δουλεύεις στο action24, ένα σχετικά μικρό κανάλι, μετά την εμπειρία σου στον ΣΚΑΪ?
Γιώργος Παρασκευόπουλος: Νέες αρμοδιότητες…σχετικό είναι, καθώς και στον ΣΚΑΪ ρεπόρτερ ήμουν και στο Action24 το ίδιο. Όταν αγαπάς τη δουλειά σου, δεν την κάνεις βάσει του μεγέθους του σταθμού που εργάζεσαι! Ηρθα στο Action24 σε μία περίοδο που ανεβάινει με ταχύτητα φωτός, φαίνεται άλλωστε από τα “ονόματα” της δημοσιογραφίας που προσέθεσε στο δυναμικό του και από τα υπερσύγχρονα στούντιο που παρουσιάστηκαν στις 6 Οκτωβρίου. Είμαι χαρούμενος που έχω δουλειά, που πληρώνομαι καλά και που σέβονται το έργο που προσφέρω!

The K-magazine: Τι προσφέρει το νέο πρόγραμμα του action24?
Γιώργος Παρασκευόπουλος: Το νέο πρόγραμμα του action 24 είναι σχεδιασμένο έτσι ώστε να μπορεί να ικανοποιεί και τον πιο απαιτητικό τηλεθεατή! Μπορείς να βρείς κατά τη διάρκεια του 24ωρου από αθλητικά μέχρι και τον “δάσκαλο’ της ελληνικής τηλεόρασης Νίκο Μαστοράκη… στην ίδια συχνότητα… είναι ένα κανάλι που θα δώσει βάρος και στην ενημέρωση αλλά και στην ψυχαγωγία των τηλεθεατών… πάντα με απλό άμεσο και λιτό λόγο και χωρίς την κατεύθυνση κάποιου άλλου παράγοντα.

Στιγμιότυπο από τη συνέντευξη του με τον Θοδωρή Αθερίδη

Στιγμιότυπο από τη συνέντευξη του με τον Θοδωρή Αθερίδη

The K-magazine: Θεωρείς ότι ένας καλός δημοσιογράφος είναι ΜΟΝΟ αυτός που εργάζεται στις ειδήσεις και βγαίνει στο πεζοδρόμιο ;
Γιώργος Παρασκευόπουλος: Όχι βέβαια… μπορεί εμένα να μ αρέσει η ενημέρωση αυτό όμως δεν σημαίνει ότι αρκετός κόσμος δεν προτιμά περισσότερο το lifestyle και για να έχει τη δυνατότητα να μάθει τι γίνεται και σε αυτό το χώρο πρέπει να υπάρχει κάποιος συνάδελφος να τον ενημερώσει… σίγουρα όμως όταν θέλεις να φτάσεις σε ένα σημείο να πεις κάτι και για σένα σε έναν νεότερο τότε ναι… πρέπει να σε έχει διδάξει το πεζοδρόμιο… θέλεις χιλιόμετρα να διανύσεις για να φτάσεις κάπου πιο ψηλά.

The K-magazine: Ποιο είναι το μεγάλο σου όνειρο ως δημοσιογράφος; Ποια νομίζεις ότι θα ήταν για σένα μεγάλη επαγγελματική επιτυχία;
Γιώργος Παρασκευόπουλος: Χωρίς πολλά λόγια. Να καλύψω έναν πόλεμο ως ανταποκριτής… (χωρίς βέβαια να εύχομαι να γίνει κάτι τέτοιο) και μετά από αρκετά χρόνια μια ερευνητική εκπομπή… περίπου όπως του Παύλου Τσίμα. Τότε ναι θα πω ότι τα κατάφερα… ωστόσο κι αυτό που κάνω τώρα με γεμίζει 100%.

The K-magazine: Τι είναι αυτό που σε έχει διδάξει η εμπειρία σου τόσα χρόνια στο ρεπορτάζ;
Γιώργος Παρασκευόπουλος: Όχι τόσα χρόνια!Δύο είναι αυτά που έπιασα μικρόφωνο και βγήκα στο δρόμο… ένα πολύ δύσκολο επάγγελμα αυτό του δημοσιογράφου… φαντάσου ότι τη στιγμή που γίνονται τα σημαντικότερα γεγονότα που έμειναν μένουν και θα μείνουν στην ιστορία… είσαι εκεί και τα μεταδίδεις!

The K-magazine: Ποια νομίζεις ότι είναι δύσκολη στιγμή για έναν ρεπόρτερ;
Γιώργος Παρασκευόπουλος: Πολλές είναι οι δύσκολες στιγμές για έναν ρεπόρτερ… σκέψου απλά ότι είσαι σε έναν σταθμό σε βγάζει ζωντανά να μεταδώσεις την είδηση σε όλη την Ελλάδα έχοντας το άγχος πως θα τα πεις… τι θα ξεχάσεις να αναφέρεις ή ακόμη και τι θα πεις που τελικά δεν ήταν έγκυρο… κινδυνεύει ακόμη και η σωματική σου ακεραιότητα η κάμερα του σταθμού τη μέρα μνήμης του Παύλου Φύσσα δέχτηκε επίθεση… κινδυνεύσαμε.

Με τον Βαγγέλη Γιακουμή προετοιμάζοντας την εκπομπή

Με τον Βαγγέλη Γιακουμή προετοιμάζοντας την εκπομπή

The K-magazine: Αν είχες τη δυνατότητα να συναντήσεις έναν άνθρωπο που θαυμάζεις , ποιος θα ήταν αυτός και ποιες θα ήταν οι 2 ερωτήσεις που θα του έκανες;
Γιώργος Παρασκευόπουλος: Πολλούς θαυμάζω… πολλούς θα ήθελα να ζήσω και να ζήσουν στην καθημερινότητα μου… καμία ερώτηση… απλά θα παρακολουθούσα.
Γιατί πιστεύω πως δεν έχει νόημα ανθρώπους που θαυμάζεις να τους ρωτάς πράγματα… φαντάζεσαι μία απάντησή τους… να σου γκρεμίσει όλο αυτό που είχες χτίσει για αυτούς.

Και επειδή ο Γιώργος αγαπά πολύ τη μουσική, αποφασίσαμε να κλείσουμε αυτή τη συνέντευξη με το τραγούδι που “λατρεύει να ακούει” αυτή την περίοδο.

Μπορείτε να δείτε ρεπορτάζ του Γιώργου Παρασκευόπουλου στις εκπομπές Actionweekend και Reaction briefing, στο Action24.

1 comment
1 FacebookTwitterPinterestEmail
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Μαρία Φραγκάκη: Όταν η συν-ιδρύτρια του mother.gr εξομολογείται…

written by Κατερίνα Μαντά

2Όπως γράφει και ο τίτλος αυτής της συνέντευξης η Μαρία Φραγκάκη έχει φτιάξει μαζί με την αδελφή της Εύη, το εγκυρότατο site για μητέρες και παιδιά, mother.gr, είναι ραδιοφωνική παραγωγός στο Mad και συμμετέχει στο πάνελ της εκπομπής του alpha, Annita.gr, είναι υπερδραστήρια μαμά και κοινωνική…  Και ναι, θα μας μιλήσει για όλα αυτά και πολλά άλλα που πρέπει να  γνωρίζουμε γι’ αυτήν…

 The K–magazine: Ας ξεκινήσουμε κάπως ανορθόδοξα, πριν μας συστηθείς…Ποιό είναι το τραγούδι που θα ήθελες να παίζεις -σχεδόν-καθημερινά στις εκπομπές σου, στο Mad Radio;
Μαρία Φραγκάκη: Νομίζω ότι αυτή την εποχή θέλω να ακούω συνέχεια το “Love runs out” από One Republic. Το λατρεύω, μου φτιάχνει τη διάθεση και την ημέρα!

 The K–magazine: Τι είναι αυτό που σε εμπνέει στη μουσική και αποφάσισες να δουλέψεις ως ραδιοφωνική παραγωγός, αλλά και ως dj;
 Μαρία Φραγκάκη:  Tα πάντα για εμένα έχουν να κάνουν με τη μουσική. Θέλω πάντα να ακούω μουσική και έχω συνδέσει πολλά τραγούδια κατά καιρούς με φάσεις της ζωής μου. Ακόμα και όταν διάβαζα για τις Πανελλαδικές εξετάσεις, άκουγα πάντα μουσική. Σε τέτοιο βαθμό μάλιστα, που οι γονείς μου απορούσαν. Μόνο όταν πέρασα στο Πανεπιστήμιο, κατάλαβαν ότι τελικά δεν τους κορόιδευα. Ακόμα και για να ασχοληθω με τη δημοσιογραφία, αφορμή στάθηκε η μουσική. Ξεκίνησα κάνοντας συνεντεύξεις από διεθνούς φήμης dj’s και καλλιτέχνες της παγκόσμιας dance σκηνής.  Από τα πρώτα πρόσωπα που έκανα συνεντευξη ήταν ο dj Tiesto, πριν έρθει στη χωρα μας για την έναρξη των Ολυμπιακών αγώνων. Ακολούθησαν μεγάλα ονόματα όπως Faithless, Chemical Brothers, Frankie Knuckles και πολλοί ακόμη. Οπότε, η αγάπη μου για τη μουσική, ήταν ένα μεγάλο κίνητρο για να ασχοληθώ τόσο με το ραδιόφωνο, όσο και με την τηλεόραση.

 The K–magazine: Όμως είσαι-βασικά- δημοσιογράφος. Θέλεις να μας πεις λίγο την  πορεία σου; Είναι η ώρα να συστηθείς επίσημα….
Μαρία Φραγκάκη:  Δημοσιογράφος πάνω απ’όλα. Η δημοσιογραφική μου πορεία περιλαμβάνει πολλή τηλεόραση και πολλές και σημαντικές συνεργασίες, για τις οποίες είμαι περήφανη. Ως δημοσιογράφος, ξεκίνησα κάνοντας ρεπορτάζ και συνεντεύξεις. Αργότερα ήρθε η παρουσίαση τηλεοπτικών εκπομπών, μουσικών και ψυχαγωγικών -χωρίς να σταματήσω να κάνω συνεντεύξεις- αλλά και η αρχισυνταξία και η δημοσιογραφική επιμέλεια εκπομπών.

Ξεκίνησα στον Alpha, ύστερα συνεργάστηκα με το Mega για κάποια χρόνια, μέχρι που επέστρεψα στον Alpha για αρχισυνταξία εκπομπής και για την παρουσίαση του δελτίου καιρού στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων. Φέτος έχω την χαρά να ξανασυνεργάζομαι με τον Alpha, στην εκπομπή “ΑννίταGr”, η οποία προβάλλεται κάθε Σάββατο και Κυριακή απόγευμα.

Βέβαια όλα αυτά τα χρόνια, έχω συνεργαστεί με εφημερίδες, όπως “Ελευθεροτυπία”, “Μetro”, “Ελεύθερο Τύπο”, καθώς και με περιοδικά όπως “Celebrity”, “Τηλεθεατής” και πολλά άλλα, όπου διατηρούσα τις στήλες μου. Τα τελευταία χρόνια έχω τις δικές μου στήλες στο site που αφορά μαμάδες και παιδιά, το mother.gr, όπου μοιράζομαι σκέψεις για τη μητρότητα και οχι μόνο. Και βέβαια έχω συνεργαστεί με τους μεγαλύτερους ραδιοφωνικούς σταθμούς της Αθήνας, Ρυθμό, Sfera, Λάμψη, Nitro,όπου έκανα τις εκπομπές μου, ενώ πλέον βρίσκομαι καθημερινά στο Mad Radio 106,2 από τις 10 το πρωί μέχρι τις 2 το μεσημέρι.

1The K–magazine: Και πριν 4 χρόνια έγινες μαμά…Το ονειρευόσουν; “Γεννήθηκες για να γίνεις μάνα”;
 Μαρία Φραγκάκη: Δεν ήταν κάτι που ονειρευόμουν από μικρή, δεν μπορούσα καν να φανταστώ πώς θα είμαι ως μαμά. Μου φαινόταν ένα πολύ μακρινό σενάριο. Η αλήθεια είναι ότι έγινα μαμά σχετικά νωρίς, καθώς με τον σύντροφό μου ήμασταν μαζί σχεδόν ένα χρόνο όταν έμεινα έγκυος. Ήταν κάτι που μας εξέπληξε ευχάριστα ωστόσο και κάθε μέρα συνειδητοποιούμε ότι το παιδί μας είναι ό,τι καλύτερο έχουμε κάνει στη ζωή μας και είναι η απόλυτη κινητήρια δύναμη για να κάνουμε πολλά πράγματα στη ζωή μας, καθώς όλα γυρίζουν γύρω από εκείνον φυσικά.

Δεν νομίζω ωστόσο ότι κάποια γυναίκα “γεννιέται για να γίνει μάνα”, γιατί μέχρι να βιώσει τη μητρότητα δεν έχει ιδέα τί σημαίνει να είσαι μητέρα. Μάνα γίνεσαι μόλις φέρεις στον κόσμο το σπλάχνο σου, αλλά ουσιαστικά το καταλαβαίνεις αργότερα, που βλέπεις το μωρό σου να μεγαλώνει και που συνειδητοποιείς ότι αυτό το παιδί είναι κομμάτι σου και πονάς όταν πονάει, κλαις όταν δακρύζει και που εύχεσαι να μπορούσες να πάρεις μακριά του οτιδήποτε άσχημο θα μπορούσε να το πληγώσει.

 The K–magazine: Στις περισσότερες γυναίκες όταν αποκτούν το παιδί τους, αλλάζει η κοσμοθεωρία τους. Συνέβη και σε σένα;
 Μαρία Φραγκάκη: Η αλήθεια είναι ότι από τότε που έγινα μητέρα, άλλαξε ο τρόπος που σκέφτομαι και που λειτουργώ σε ορισμένους τομείς. Κατ’αρχήν διαπίστωσα ότι καμία επιτυχία μου ή κατόρθωμά μου επαγγελματικό, δεν μπορεί να συγκριθεί με το μεγαλύτερό μου επίτευγμα, που είναι το παιδί μου. Όλα ξαφνικά φαντάζουν λιγότερο σημαντικά και δεν έχουν τη βαρύτητα που είχαν παλιά για εμένα. Είναι σαν να έχουν μπει κάποια πράγματα στη θέση τους και τα βλέπω πλέον στην πραγματική τους διάσταση. Συνειδητοποίησα ότι τίποτα δεν συγκρίνεται με την αγκαλιά του γιου μου και πως ό,τι και αν έχει συμβεί μέσα στην ημέρα μου, αυτή η αγκαλιά θα τα εξαφανίσει όλα και θα με κάνει να ηρεμήσω.

 The K–magazine: Και ήρθε η στιγμή να μιλήσουμε για την πιο μεγάλη επαγγελματική σου επιτυχία, την οποία μοιράζεσαι με την αδελφή σου, επίσης δημοσιογράφο, Ευη Φραγκάκη, το mother.gr. Πώς προέκυψε;
 Μαρία Φραγκάκη: Προέκυψε από την ανάγκη μας ως νέες μαμάδες να διοχετεύσουμε την ενέργεια, τις απορίες μας, τις επιθυμίες και τις… περιπέτειες μας σε μια ιστοσελίδα, που θα αποτελούσε σημείο αναφοράς και πληροφοριών για όλους τους νέους γονείς. Ξέρετε, το mother.gr, έπειτα από 4 χρόνια στο Διαδίκτυο, μπορεί να είναι πλέον υπερήφανο οτι έχει δυνατές υπογραφές ιατρών, επιστημόνων, γυναικολόγων, παιδιάτρων , ψυχολόγων, αλλά και όλα τα θέματα, που απασχολούν κάθε σύγχρονη γυναίκα, που είναι όχι μόνο μητέρα, αλλά παράλληλα, σύντροφος, γυναίκα καριέρας, φίλη και, πάνω από όλα, γυναίκα.

 The K–magazine: Πόσο εύκολο είναι να καθιερωθείτε σε έναν τόσο δύσκολο χώρο, χωρίς να ανήκετε σε κάποιο όμιλο;
 Μαρία Φραγκάκη: Με πολλά ξενύχτια πάνω από τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, με ατελείωτη αγάπη για την οικογένεια και τις καθημερινές της ανάγκες και με τη συγκρότηση μιας ομάδας συνεργατών και δημοσιογράφων, μεγεθύνουμε κάθε μέρα την επιτυχία του mother.gr και ευχαριστούμε κυρίως όλους τους νέους γονείς, που μας εμπιστεύονται και ενημερώνονται από την ιστοσελίδα μας.

 The K–magazine: Με όλες αυτές τις “υποχρεώσεις” , μένει χώρος και χρόνος για εσένα; Γιατί ωραία η καριέρα και η μητρότητα, αλλά πάνω από όλα είσαι γυναίκα!
 Μαρία Φραγκάκη: Ειδικά φέτος δεν μένει και πολύς χρόνος για εμένα,  αλλά δεν παραπονιέμαι και δεν γκρινιάζω. Ούτως ή άλλως, είναι το επάγγελμά μου τέτοιο, που πάντα εργαζόμουν πολύ… και είναι κάτι που μου αρέσει. Δεν είμαι από τις γυναίκες που θα μπορούσα να κάθομαι στο σπίτι. Όταν νιώθω δημιουργική, λειτουργώ και πολύ καλύτερα σαν μητέρα, άλλωστε. Φυσικά και θα ήθελα να έχω λίγο παραπάνω ελεύθερο χρόνο, αλλά τώρα είμαι στη φάση που θα ήθελα να έχει το 24ωρο ακόμα 12 ώρες τουλάχιστον για να προλάβω τις υποχρεώσεις μου και να κοιμηθώ λίγο παραπάνω. Γιατί ως συνήθως, το πρώτο πράγμα που θυσιάζω για να προλάβω καριέρα και μητρότητα, είναι ο ύπνος!

 The K–magazine: Και τώρα μερικές πιο ιδιαίτερες ερωτήσεις:

Α) Υποθετικά, σου δίνουν ένα εκατομμύριο ευρώ, τι θα έκανες;
 Μαρία Φραγκάκη: Θα εξασφάλιζα τις σπουδές του γιού μου αφ’ενός και αφ’ετέρου θα έκανα πολλά, αμέτρητα και αδιάκοπα ταξίδια σε όλο τον κόσμο, κάτι που λατρεύω και προσπαθώ να κάνω με την πρώτη ευκαιρία. Θεωρώ ότι τα ταξίδια είναι μόρφωση και δίνουν πολλά εφόδια στον άνθρωπο, καθώς του διευρύνουν τους ορίζοντες και το πνεύμα του.

Β) Έχεις τη δυνατότητα να κάνεις μία ερώτηση από τον οποιοδήποτε στον κόσμο (εν ζωή ή μη), ποιος θα ήταν και τι θα τον ρωτούσες;
 Μαρία Φραγκάκη: Θα ρωτούσα τον Kurt Cobain αν όντως αυτοκτόνησε ή αν δολοφονήθηκε, όπως υποστηρίζουν κάποιες θεωρίες συνωμοσίας.

 The K–magazine: Και τέλος, τι να περιμένουμε από σένα αυτή την τηλεοπτική σαιζόν;
 Μαρία Φραγκάκη: Φέτος βρίσκομαι στην τηλεόραση του Alpha, κάθε Σαββατοκύριακο από τις 5 μέχρι τις 7 το απόγευμα, στην εκπομπή AννίταGr. Είναι μια εκπομπή τηλε-εφημερίδα, με άφθονη επικαιρότητα και θέματα από την Ελλάδα και τον κόσμο. Είμαι πολύ χαρούμενη που μετά πό μια μικρή διακοπή,  ξανασυνεργάζομαι με τον  Alpha, γιατί είχαμε και στο παρελθόν μια πολύ όμορφη και μακροχρόνια συνεργασία. Ραδιοφωνικά από τον περασμένο Μάιο βρίσκομαι στο Mad Radio 106,2 καθημερινά από τις 10 το πρωί έως τις 2 το μεσημέρι, ενώ ταυτόχρονα παρουσιάζω και τηλεοπτική εκπομπή στην τηλεόραση του Mad.

0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Newer Posts
Older Posts