«Πείτε μου κάτι να γράψω για τη γιορτή». Ήθελα μια ωραία ιστορία, έναν όμορφο έρωτα, μια περίπτωση να δικαιώσει τις προσδοκίες μου και να σταθεί αντάξια της φαντασίας μου. Όσους φίλους ρώτησα, στην πρώτη παράγραφο μου τα έλεγαν καλά, στη δεύτερη παράγραφο άρχιζαν τα «αλλά» και μετά ψάχνανε για συμβουλές. Το κείμενο δε θα ολοκληρωνόταν ποτέ.
Η γνωριμία τους μετράει χρόνια. Τα ίδια χρόνια μετράει και ο έρωτας στους. Ακούς το όνομα του και περιμένεις να ακολουθήσει το δικό της. Τύπου «ο Μιμίκος και η Μαίρη». Ο έρωτας όμως δεν παίζει μόνος του. Έχει να παλέψει με την καθημερινότητα, τη δουλειά, τα νεύρα. Και ο «Μιμίκος» ζητά την ξέγνοιαστη «Μαίρη», ενώ αυτή έχει περάσει στην επόμενη πίστα, τη γεμάτη ευθύνες και αυτός φεύγει μη μπορώντας να κατανοήσει γιατί οι γυναίκες αλλάζουν πίστες και ζητάνε νέα εμπόδια να υπερβούν.
«Σε θέλω πάρα πολύ». Του είπε αυτή και έφυγε γιατί την περίμενε η σχέση της. «Με θέλει πάρα πολύ» είπε κι αυτός στον εαυτό του, βλέποντας τη να φεύγει γιατί την περίμενε η σχέση της. Εγώ την πιστεύω. Πιστεύω πως τον θέλει πάρα πολύ. Μπορώ να πιστέψω όμως πως είναι και ιδιαίτερα δειλή για να μείνει μόνη της μέχρι να βεβαιωθεί πως αυτό που νιώθει με το δεύτερο αγόρι της ιστορίας είναι κάτι που θα κρατήσει. Μπορώ να πιστέψω ακόμη πως το δεύτερο αγόρι της ιστορίας είναι ιδιαίτερα θυμωμένο για τη θέση στην οποία τον έχει βάλει. Είναι άδικη η δεύτερη θέση για κάποιον που πάει για την πρωτιά και δεν τον αφήνεις να αγωνιστεί για να την κερδίσει. Ο πάγκος δεν αρέσει σε κανέναν και αν το δεύτερο αγόρι φύγει νύχτα εγώ θα είμαι σίγουρη πως αυτός ήθελε τελικά πάρα πολύ κι αυτή φοβήθηκε περισσότερο.
Έχει κολλήσει πάνω της. Παίζει και λέει στους φίλους του πως θα πάει μαζί της οπωσδήποτε. Θα πάει στο κρεβάτι. Ας του πει κάποιος, να μην καμαρώνει τόσο. Δε θα πάει μακριά. Επίσης αυτό που έχει στο μυαλό του γίνεται και σε άλλους χώρους. Που να τρέχει να στεγάσει το πάθος του. Άσε που θα μετρήσει περισσότερο αν έχει να περιγράφει πόσο καλά τοποθετήθηκε και λειτούργησε και εκτός έδρας. Θεμιτή και κολακευτική ή έκρηξη τεστοστερόνης, όπως λέει και μια φίλη.
Υπάρχει και χημεία και το αποτέλεσμα σίγουρα θα ικανοποιήσει και τους δυο. Ωραίες, ελεύθερες, συμφωνημένες σχέσεις. Πετάγομαι κι εγώ που άκουσα για χημεία γιατί ήθελα να ρωτήσω μήπως η χημεία ήταν γενικότερη και όχι μόνο στο σεξ. Σκεφτόμουν πως καταλήγεις στο κρεβάτι και δεν ξεκινάς ξαπλωμένος.
Ήθελα ο «Μιμίκος» να πάει παρακάτω με τη «Μαίρη» και να μη φύγει. Ήθελα η φοβισμένη κοπέλα να βρει το θάρρος να διαλέξει ένα μόνο αγόρι. Ήθελα το «ελεύθερο» ζευγάρι να σκεφτεί μήπως ξεκίνησε ανάποδα.
Ιστορία όμορφη δεν βρήκα να γράψω για σήμερα αλλά διάβασα αυτό και κατάλαβα και τα τρία ζευγάρια.
«…και σμίγουν και χωρίζουν οι άνθρωποι και δεν παίρνει τίποτα ο ένας απ’ τον άλλον. Γιατί ο έρωτας είναι ο πιο δύσκολος δρόμος να γνωριστούν».
Τάσος Λειβαδίτης
Για να μάθετε ποια είναι η Ρούλα Καρακούση, πατήστε εδώ
Σχετικά άρθρα:
–Η πτώση από τα σύννεφα, από τη Ρούλα Καρακούση