Είναι παράγωγο της Βιταμίνης Α, η οποία χρησιμοποιείται εδώ και πολλά χρόνια από τις φαρμακοβιομηχανίες για την καταπολέμηση της ακμής με σπουδαία αποτελέσματα. Μελέτες απέδειξαν πως η συστηματική χρήση ρετινόλης σε σκευάσματα (κρέμες ή οροί), επιτυγχάνει εξίσου θεαματικά αποτελέσματα τόσο στην ακμή όσο και στην αντιγήρανση.
Άμεση διακοπή της Ρετινόλης και όλων των παραγώγων της Βιταμίνης Α επιβάλλεται και σε περίπτωση εγκυμοσύνης για την ομαλή ανάπτυξη του εμβρύου.
Μίνα Θεοχάρη
Αισθητικός-Κοσμητολόγος
Επικεφαλής Αισθητικός στο Ινστιτούτο Αισθητικής Pure Beauty Lounge
www.pure.gr
Πριν από μερικά χρόνια οι φωτογραφίες των παιδιών βρίσκονταν στα οικογενειακά άλμπουμ στο σπίτι.
Τώρα όμως, αυτά τα στιγμιότυπα γεμίζουν τα social media feeds όλων μας και μάλιστα πολλά παιδιά έχουν και δικούς τους λογαριασμούς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Το «Sharenting» (από το share και το parenting) είναι ένας όρος που επινοήθηκε από ερευνητές του Πανεπιστημίου του Michigan για να περιγράψει τους γονείς που μοιράζονται συνεχώς φωτογραφίες των παιδιών τους στα social media.
Ερευνητές από το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Michigan CS Mott πραγματοποίησαν δημοσκόπηση που εστίαζε στη συμπεριφορά των γονέων στα κοινωνικά δίκτυα, ώστε να βρουν τη διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στο φυσιολογικό και στην υπερβολή.
«Τα κοινωνικά δίκτυα επιτρέπουν στους γονείς να επικοινωνούν, να ανταλλάσσουν συμβουλές και να μοιράζονται πληροφορίες με άλλους γονείς», αναφέρει η ερευνήτρια Sarah J. Clark, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. «Ωστόσο, είναι εύκολο να ξεπεράσουν οι γονείς τα όρια και να αποκαλύψουν πληροφορίες πολύ προσωπικές που όταν μεγαλώσει το παιδί δεν μπορεί να πάρει πίσω.» Το παιδί δεν είναι σε θέση να ελέγξει ποιος θα δει ένα βίντεο ή μια φωτογραφία και σε πόσους χρήστες μπορεί να φτάσει μια προσωπική πληροφορία που αφορά στα πρώτα χρόνια της ζωής του.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης, σχεδόν το 65% των γονέων ανησυχεί μήπως μάθει κάποιος άγνωστος πολύ προσωπικές πληροφορίες για το παιδί τους ή μήπως φτάσουν στην οθόνη του φωτογραφίες του παιδιού.
Έτσι, η Clark τονίζει πως οι γονείς θα πρέπει πάντα να σκέφτονται καλά ποιες πληροφορίες θα μοιράζονται για τα παιδιά τους μέσω των social media, ώστε να τα προστατεύσουν τώρα αλλά και στο μέλλον.
Παρά του φόβους όμως το 72% των γονέων λένε ότι η online κοινότητα τους κάνει να αισθάνονται λιγότερο μόνοι. Σχεδόν το 70% των ερωτηθέντων χρησιμοποιούν τα social media για να πάρουν συμβουλές από άλλους γονείς και πάνω από τους μισούς δήλωσαν ότι χαλαρώνουν έτσι από το άγχος και την ανησυχία. Τι είδους συμβουλές και ενίσχυση όμως ψάχνουν οι γονείς; Περίπου 28% αναζητούν συμβουλές για να βάλουν τα παιδιά τους για ύπνο, το 26% αναζητούν διατροφικές πληροφορίες και το 19% ζητούν καθοδήγηση σχετικά με την επιβολή της πειθαρχίας στα παιδιά τους.
Πηγή: baby.gr
Τις κρέμες ΒΒ τις γνωρίσαμε, τις αγαπήσαμε, υποδεχτήκαμε και τον διάδοχό τους, τις CC, καιρός τώρα να γνωρίσουμε και την νέα τάση στην καλλυντική περιποίηση!
Οι κρέμες Blur αποτελούν το νέο beauty trend που δίνει αποτελεσματικές και άμεσες λύσεις, ακόμη και στα πιο επόμενα προβλήματα του δέρματος. Ρυτίδες, ανοικτοί πόροι, θαμπό χρώμα στην επιδερμίδα, όποιο και να είναι το θέμα που σας απασχολεί, οι Blur cremes υπόσχονται βοήθεια και εντυπωσιακά αποτελέσματα. Πώς λειτουργούν;
Το λέει και το όνομά τους. Τα συγκεκριμένα προϊόντα δουλεύουν σαν ένα αχνό κάλυμμα που “σβήνει” τα σημάδια της κόπωσης και κάνουν το δέρμα να φαίνεται λείο και ομοιόμορφο αμέσως μετά την εφαρμογή τους. Για αυτό το μικρό θαύμα ευθύνονται στοιχεία αντανάκλασης του φωτός που περιέχουν καθώς και συστατικά στοιχεία λείανσης του δέρματος. Το μεγάλο τους πλεονέκτημα όμως είναι ένα: οι blur cremes δεν βελτιώνουν μόνο την εικόνα της επιδερμίδας μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα αλλά έχουν και ένα μακροπρόθεσμο αποτέλεσμα φροντίδας και περιποίησης. Καθώς οι περισσότερες εμπεριέχουν στοιχεία αντιγήρανσης, όπως ρετινόλη ή σόγια, οξέα που εξομαλύνουν την εμφάνιση των πόρων και υαλουρονικό οξύ που ενισχύει την ενυδάτωση του δέρματος είναι λίγο ή πολύ κατάλληλες για κάθε τύπο επιδερμίδας και μπορούν να χρησιμοποιηθούν τόσο ως κρέμες ημέρας όσο και νύχτας.
Αναζητήστε τις και στείλτε μας τις κριτικές σας!
Υ.Γ. Το ρεπορτάζ δεν είναι διαφημιστικό…
*Τι είναι τα ψυχοσωματικά συμπτώματα και οι διαταραχές;
Ψυχοσωματικά συμπτώματα ονομάζονται εκείνα τα σωματικά συμπτώματα των οποίων η βάση είναι ψυχολογική και όχι οργανική ή παθολογική. Αντίστοιχα, ψυχοσωματικές διαταραχές ονομάζονται εκείνες οι ασθένειες οι οποίες επίσης δεν προκαλούνται από κάποιο ιατρικό πρόβλημα ή παθολογική δυσλειτουργία.
Δεν πρόκειται για “φανταστικές” αρρώστιες και ψεύτικους πόνους αλλά για πραγματικές ενοχλήσεις και παθήσεις που βασανίζουν λίγο ή πολύ τον παθόντα. Συνήθως οι ψυχοσωματικές δυσκολίες κουράζουν περισσότερο το άτομο εξαιτίας της μη εύρεσης της οργανικής αιτίας που θα εξηγούσε το πρόβλημα και θα μπορούσε έτσι να προωθήσει την κατάλληλη θεραπεία πέρα από την προσωρινή ανακούφιση των συμπτωμάτων.
*Γνωστά ψυχοσωματικά συμπτώματα:
Όλοι μας έχουμε βιώσει κάποιον ψυχοσωματικό πόνο ή ενόχληση. Μερικά από τα πιο γνωστά είναι ο πονοκέφαλος, η ζάλη, η ταχυπαλμία, ο στομαχικός πόνος, η δύσπνοια, η διάρροια, η σπαστική κολίτιδα, η κόπωση, το τρέμουλο, η φαγούρα, το έλκος, το βρογχικό άσθμα και διάφορες δερματοπάθειες. Επίσης, οι δυσλειτουργίες μπορεί να είναι σεξουαλικές (δυσκολία στύσης για τους άνδρες και δυσπαρευνία για τις γυναίκες δηλαδή πόνος κατά την συνουσία, ανοργασμικότητα) καθώς και διατροφικές (ανορεξία, υπερφαγία). Τέλος, ψυχοσωματική θεωρείται και η κρίση πανικού.
Τα παραπάνω ποικίλουν σε ένταση και σε συχνότητα άρα και στον βαθμό που δυσκολεύουν το άτομο στην καθημερινότητά του. Στην ουσία, πρόκειται για την σχέση του σώματος με την ψυχή, αλληλεπίδραση που απασχολεί φιλοσοφικά, θρησκευτικά, επιστημονικά την ανθρωπότητα εδώ και αιώνες.
*Γιατί εκδηλώνονται τα ψυχοσωματικά συμπτώματα;
Η αιτιολογία των ψυχοσωματικών δυσλειτουργιών είναι πολυπαραγοντική: βιολογικοί, ψυχολογικοί, περιβαλλοντικοί και κοινωνικοί παράγοντες λαμβάνονται υπόψιν στην επεξήγηση των παραπάνω παθήσεων. Η κληρονομικότητα ή η γενετική προδιάθεση αιτιολογεί συχνά το σημείο ή το όργανο που ως πιο ευάλωτο εκδήλωσε τον ψυχοσωματικό πόνο – πρόβλημα. Επίσης, οι μεταβατικές καταστάσεις, οι απρόοπτες αλλαγές και εν γένει οι δύσκολες εξωτερικές συνθήκες συχνά προκαλούν ψυχοσωματικά συμπτώματα: χωρισμός, θάνατος ή σοβαρή ασθένεια κάποιου αγαπημένου προσώπου, μετακόμιση, αγχωτικές εργασιακές συνθήκες, βίαιο οικογενειακό περιβάλλον κ.ά.
Σε ό,τι αφορά την επιρροή των ψυχολογικών παραγόντων ας υπενθυμίσουμε ότι τα συναισθήματά μας έτσι κι αλλιώς εκδηλώνονται μέσω σωματικών αντιδράσεων: η θλίψη δημιουργεί δάκρυα, ο φόβος ταχυπαλμία, η χαρά γέλιο, ο θυμός ανεβάζει την πίεση κ.λ.π. Όπως λοιπόν τα συναισθήματα έχουν υγιείς τρόπους να εκφράζονται όταν τα αφήνουμε, αντίστοιχα βρίσκουν “ανθυγιεινούς” τρόπους να εκφρασθούν όταν τα καταπιέζουμε. Η λύπη, το άγχος και η ανησυχία, ο θυμός, οι ενοχές, η ματαίωση και η αίσθηση της απόρριψης ενυπάρχουν στην καθημερινότητα των ανθρώπων και μπορούν να προκαλούνται είτε από διάφορες καταστάσεις είτε από κάποιους ανθρώπους. Όταν αυτά δεν γίνονται αντικείμενο επεξεργασίας με σκοπό τη διαχείρισή τους αλλά αντιθέτως το άτομο προτιμήσει να τα βάλει στην άκρη προσπαθώντας να τα προσπεράσει, τότε κινδυνεύει να νοσεί όλο και περισσότερο σωματικά όσο συνεχίζει να καταστέλλει και να περιορίζει τις σκέψεις και τα συναισθήματά του.
Για παράδειγμα, η Κ. δεν είναι ικανοποιημένη από την σχέση της με τον Γ. και σκέφτεται τον χωρισμό. Δεν είναι όμως σίγουρη κι επίσης αισθάνεται ενοχές γιατί είναι μαζί αρκετό καιρό οπότε προτιμά να μην το σκέφτεται αλλά να ζει την καθημερινότητά της σαν να μην τρέχει τίποτα. Η Κ. τελευταία όμως όλο και περισσότερο υποφέρει από πονοκεφάλους που της χαλάνε την διάθεση και την αναγκάζουν να μείνει μέσα. Πονάει τόσο ώστε όλο και πιο συχνά δεν έχει ούτε σεξουαλική διάθεση με αποτέλεσμα να απέχει κι ερωτικά.
Στην πραγματικότητα, το σώμα της Κ. της λέει αυτό που θέλει να κάνει αλλά δεν αποφασίζει. Εκείνη όμως το ακούει;
*Αντιμετώπιση των ψυχοσωματικών συμπτωμάτων και διαταραχών:
Καταρχήν, προκειμένου να γίνεται λόγος για ψυχοσωματικά συμπτώματα, το άτομο οφείλει να κάνει όλες τις απαραίτητες ιατρικές εξετάσεις ώστε να αποκλεισθεί με βεβαιότητα οποιαδήποτε οργανική αιτία ή πάθηση υπεύθυνη για τις όποιες ενοχλήσεις. Αφού γίνει αυτό, η ψυχοθεραπεία μπορεί να αποτελέσει το κατάλληλο εργαλείο με το οποίο το άτομο θα αναζητήσει, θα βρει και τελικά θα αντιμετωπίσει τα απωθημένα συναισθήματα και τις καταπιεσμένες σκέψεις που επιμένουν να εισακουσθούν. Στις περιπτώσεις των χρόνιων ψυχοσωματικών διαταραχών είναι αναγκαία φυσικά και η ιατρική – φαρμακευτική αγωγή (π.χ. άσθμα, έλκος, σπαστική κολίτιδα) όπως και παρακολούθηση. Τέλος, οι εναλλακτικές θεραπείες όπως η ομοιοπαθητική, ο βελονισμός, η γιόγκα κ.ά. συχνά ενδείκνυνται στη θεραπεία ψυχοσωματικών ενοχλήσεων…
Περισσότερες πληροφορίες για την Μαρία Μάρκου, πατήστε εδώ
Περισσότερα άρθρα από την ψυχολόγο μας, Μαρία Μάρκου:
–Κρίσεις πανικού; Don’t panic!,από την Μαρία Μάρκου
–Εφηβεία και σεξουαλικότητα, από τη Μαρία Μάρκου
–Δώσε τόπο στην οργή, από την Μαρία Μάρκου
–Περί φιλίας…άνδρες & γυναίκες στο μικροσκόπιο, από τη Μαρία Μάρκου
από τον Γιώργο Μαθιουδάκη–Landscape Architect and Urban Designer*
Τον τελευταίο καιρό στην Ελλάδα ακούμε συνέχεια τον όρο “Αρχιτεκτονική Τοπίου”, όμως γνωρίζουμε ευρύτερα και συγκεκριμένα τι σημαίνει και τη σχέση έχει με τον τρόπο αλλά και τον χώρο που ζούμε και κινούμαστε καθημερινά άραγε;
Η Αρχιτεκτονική Τοπίου σαν ιδέα υπάρχει από πάντα, από την πρώτη στιγμή δηλαδή που εμφανίστηκε ο άνθρωπος στη γή και από τότε που ξεκίνησε να ορίζει την περιοχή του, το χώρο του έξω από την κατοικία του αλλά και στην ευρύτερη ζώνη που δραστηριοποιούνταν. Όμως για να μην ανατρέχουμε τόσο παλιά ας ξεκινήσουμε να δούμε ποτε η Αρχιτεκτονική Τοπίου κάνει την εμφάνιση της πιο έντονη και κυρίως πιο αναγκαία για την βελτίωση της ποιότητας ζωής των κατοίκων μιας περιοχής ή ακόμα και μιας χώρας σε μεγαλύτερη κλίμακα.
[quote_right]Ο Αρχιτέκτονας και ο Αρχιτέκτονας Τοπίου είναι δύο ειδικότητες που συνεργάζονατι και ορίζουν την αισθητική μιας πόλης και των προεκτάσεων της. [/quote_right] Η εποχή της Αναγέννησης είναι το εφαλτήριο της Αρχιτεκτονικής Τοπίου, της σμίλευσης κατά κάποιο τρόπο του τοπίου πότε με ήπιες παρεμβάσεις και πότε με δραστικές. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Κατά την περίοδο της Αναγέννησης δημιουργούνται 3 βασικές τοπιακές κατευθύνσεις τοπιοτεχνίας , η Αγγλική, η Γαλλική και η Ιταλική . Η κάθε μια από αυτές είναι διαφορετική σε χαρακτηριστικά με πιο συγλίνουσες όμως την Γαλλίκη και την Ιταλική. Χαρακτηριστικά παραδείγματα Αναγεννησιακών Γαλλικών και Ιταλικών κήπων είναι οι Βερσαλλίες και η Βίλλα Ντ’ Εστε αντίστοιχα ενώ Αγγλικών είναι αδιαμφισβήτητα οι κήποι του Παλατιού του Μπάκινχαμ. Η γεωμετρία, το θέατρο, η αταραξία, το παιχνίδι με το φώς και το σκοτάδι, ο ήχος του νερού, τα φυτά και τα διάφορα έργα τέχνης είναι αυτά που συνθέτουν τους κήπους της Αναγέννησης και φυσικά ανήκουν σε εύπορες κυριώς βασιλικές οικογένειες.
Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει και στους κήπους του Ισλάμ, που αποτελούν και τα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία της ισλαμικής θρησκείας και του τρόπου ζωής. Ο κήπος χρησιμοποιείται ως μετάφορα της μετά θάνατον ζωής στο Κοράνι. Η χρήση του νερού παίζει κεντρικό ρόλο στο σχήμα του κήπου. Το νερό είναι ένα σπάνιο αγαθό και επομένως πολύτιμο στοιχείο, γι’ αυτό και πολύ συχνά οι πισίνες έχουν σταυροειδές σχήμα αναπαριστώντας τους ονομαζόμενους Τέσσερις Ποταμούς της Ζωής, δηλαδή του κρασιού, του νερού , του γάλακτος και του διαυγούς μελιού.
Από τα τέλη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου οι πρώτες σχεδιαστικές επιρροές από τις Ηνωμένες Πολιτείες και οι αφηρημένες μορφές που έκαναν την εμφάνιση τους στην Ευρώπη αποτέλεσαν αποκάλυψη καθώς ενσάρκωναν τον τρόπο ζωής στον εξωτερικό χώρο. Ως εκ τούτου, οι εξωτερικοί χώροι άρχισαν να γίνονται προέκταση του σπιτιού αλλά και της πόλης.
Η Αρχιτεκτονική Τοπίου όμως δεν είναι μόνο ο σχεδιασμός κήπων αλλά απλώνεται σε ένα ευρυτερό φάσμα που αποτελειται για παράδειγμα από τον σχεδιασμό πάρκων, χώρων αναψυχής, αθλητικών χώρων, αστικών αναπλάσεων, θεματικών χώρων, πράσινων δωμάτων, κάθετων κήπων σε προσόψεις κτιρίων, πεζοδρόμων, πλατειών, ενοποιήσεις αρχαιολογικών χώρων και ανάδειξεις αυτών, πολεοδομικές αναπλάσεις, και φυσικά με οτιδήποτε έχει σχέση με τον χώρο που δημιουργείται μεταξύ των κτιρίων είτε στην πόλη είτε σε ελευθερους χώρους δημόσιους και ιδιωτικούς.
Αρχιτέκτονας Τοπίου λοιπόν δεν είναι ο Γεωπόνος ούτε και ο Κηποτέχνης αλλά ο σχεδιαστής, ο εμπευστης για την δημιουργία ενός αστικού ή μη νέου τοπίου αλλά και η ενδυνάμωση και επαναλειτουργία κάποιου υπάρχοντος με καινούργια στοιχεία οποιασδήποτε κλίμακας.
Σε ένα σχεδιασμό για να μπορέσουμε να ξεκινήσουμε να μελετάμε ένα έργο πάντα πρώτα αναζητούμε όλες τις απαραίτητες πληροφορίες που θα μας χρησιμεύσουν ώστε να τις θέσουμε σαν βάση. Η παλέττα του Αρχιτέκτονα Τοπίου περιέχει και σκληρά υλικά, hard landscape elements, αλλά και μαλακά υλικά, soft landscape elements, τα οποία όταν διαχειριστούν σωστά έχουν πάντα το επιθυμητό αισθητικό αποτέλεσμα και φυσικά το πρακτικό.
Από τα πιο όμορφα παραδείγματα είναι το Parc Andre Citroen στο Παρίσι, οι κήποι στο NEO BANKSIDE του Λονδίνου, ο περίπατος High Line στο Μανχάταν καθώς και η Νέα Παραλία στη Θεσσαλονίκη. Από τα πιο πρόσφατα παραδείγματα καθαρής αρχιτεκτονικής τοπίου είναι και η πρόταση του Ολλανδικού Γραφείου OKRA για το διαγωνισμό Re-Think Athens που διοργάνωσε το Ίδρυμα Ωνάσση για τον σχεδιασμό του κέντρου της Αθήνας.
Κλείνoντας θα ήθελα να προσθέσω πως η Αρχιτεκτονική Τοπίου είναι μια επιστήμη η οποία πατάει σε πολλούς τομείς και πολλές φορές βρίσκεται άρρηκτα συνδεδεμένη με αυτούς για να μπορεί να λειτουργεί. Κυριότερα παραδείγματα που πρέπει να αναφέρω είναι η αρχιτεκτονική, πρωτίστως, η οικολογία,η πολεοδομία, η μηχανολογία, η ψυχολογία, η οικονομία, η κοινωνιολογία, η γεωπονική, η δασολογία, η γεωλογία, η αρχαιολογία και η συγκοινωνιολογία.
Στα επόμενα άρθρα θα ξεκινήσουμε να βλέπουμε πως εντάσσουμε την Αρχιτεκτονική Τοπίου στην καθημερινή μας ζωή, πώς να ομορφύνουμε την πόλη που ζούμε αλλά θα εξερευνήσουμε και επιτυχημένα παραδείγματα σε όλο τον κόσμο.
*Για περισσότερες πληροφορίες και για να επικοινωνήσετε με τον κ. Μαθιουδάκη, πατήστε εδώ