Όταν δημιούργησα το Κόκκινο Στούντιό μου (www.the-red-studio.blogspot.com) τον χειμώνα του 2010, δεν ήξερα καλά-καλά τι σημαίνει blog και blogger και blogging. Ήταν για μένα απλά μία ακόμη γραπτή «διέξοδος» από τον ελεύθερο χρόνο, τον οποίο πασχίζω, από τότε που με θυμάμαι, να γεμίσω με ποικίλους δημιουργικούς τρόπους. Το όνομά του το οφείλει στα κόκκινα λεωφορεία του Λονδίνου -που τόσο αγαπώ- αλλά και στον ομότιτλο πίνακα του Henri Matisse που είναι ο αγαπημένος μου ζωγράφος.
Άρχισα να γεμίζω τις διαδικτυακές σελίδες του με ιστορίες που θυμίζουν «Αγαπητό Ημερολόγιο» -ιστορίες που έχω ακούσει ή που έχω ζήσει ή θα ήθελα να ζήσω και να διηγηθώ- και σταδιακά να προσθέτω εντυπώσεις και σκέψεις μου από κινηματογραφικές ταινίες που έβλεπα και υλικό από τα ταξίδια μου στην Ευρώπη (κυρίως τη Βενετία και τις Κάννες, όπου βρίσκομαι κάθε χρόνο από το 2010 για τα περίφημα κινηματογραφικά φεστιβάλ).
Έτσι, το «Αγαπητό Ημερολόγιο» έγινε (σχεδόν) «Ταξιδιωτικό Ημερολόγιο», και αυτά που «ήθελα να ζήσω», έγιναν «αυτά που έζησα». Στις σελίδες μου άρχιζαν να πρωταγωνιστούν διεθνείς προσωπικότητες που έχω συναντήσει προσωπικά, όπως τα μοντέλα Karolina Kurkova και Erin O’Connor, οι ηθοποιοί Neils Schneider και Νικόλας Βαπορίδης, ο Έλληνας σχεδιαστής Stephan Caras, ο δημιουργός του οίκου κοσμημάτων de Grisogono, Fawaz Gruosi και ο πρόεδρος της Swarovski, Robert Buchbauer.
Ανάμεσα σε αυτά, θα βρείτε κι άλλες (πολλές) δακρύβρεχτες ιστορίες αγάπης και έρωτα, «πασπαλισμένες» με φωτογραφικό υλικό από τις αγαπημένες μου ταινίες (ή από ταινίες που παρακολούθησα στα διάφορα φεστιβάλ), αφιερώματα σε κινηματογραφικά είδωλα ομορφιάς (βλ. Elizabeth Taylor) ή σε σύγχρονες fashionistas (βλ. δίδυμες αδερφές Mary-Kate & Ashley Olsen).
YΓ: Έτσι, λίγο πριν συμπληρώσει δύο χρόνια ζωής, το «κόκκινο στούντιό» μου μπορεί πια να βαφτιστεί lifestyle blog. Καλή Ανάγνωση!