Ο τίτλος ξέρω δεν προϊδεάζει και πολύ… όχι, ούτε στην Θεσσαλονίκη στα παιδικά μου χρόνια άκουγα τη μητέρα μου να με μαλώνει: ‘‘ don’t think aloud παιδί μου!’’… Απλά είναι η μοναδική έκφραση που μπορεί να εξηγήσει το χαρακτηριστικό ορισμένων ανθρώπων (συμπεριλαμβανομένης εμού) να ‘‘σκέφτονται δυνατά’’. Αυτό που πολλές φορές το λέμε αγένεια; Ε, αυτό σε μία πιο περίπλοκη βάση. Για πολλά χρόνια ήταν θαρρείς και στο κεφάλι μου είχα ένα ανθρωπάκι που βούταγε τις σκέψεις μου σε κλάσματα δευτερολέπτου και τις έφτανε στα χείλη. Για κάποιους ήταν χαριτωμένο, για άλλους ατακαδόρικο, για μερικούς κόκκινο πανί και για τους πολλούς τουλάχιστον αγενές.
Με τα χρόνια το συμμάζεψα, το ανθρωπάκι κλειδώνεται και επιτρέπεται να βγει μόνο όταν είμαι μόνη, εγώ και ο εαυτός μου δηλαδή, γιατί αυτή η αποστασιοποίηση του ψυχολόγου νομίζω δεν τελειώνει ποτέ… Ούτε απέναντι στον ίδιο μας τον εαυτό. Αυτό βέβαια είναι καλό, να τα λες που και που με τον εαυτό σου (καλύτερα όχι σε δημόσια μέρη, θα παρεξηγηθείτε…). Όλοι τα λέμε με τον εαυτό μας, ίσως οι περισσότεροι αρνούνται να συζητήσουν, αλλά πολλές φορές θα παρατηρήσετε μονολόγους ενώ κανένας δεν είναι μπροστά, επιφωνήματα που δεν έχουν ακροατή και πολύ πιο συχνά αναθεματισμούς.
Να δώσω ένα παράδειγμα για να γίνει πιο κατανοητό. Έχετε παρκάρει το αμάξι στο κέντρο, έχετε αγοράσει κάρτα στάθμευσης, έχουν περάσει μόλις δέκα λεπτά από τη στιγμή που λήγει η κάρτα σας και καθώς πλησιάζετε μόνη στο αμάξι βλέπετε ένα ωραίο ροζ χαρτί, ναι… ναι… είναι κλήση. Εννιά στους δέκα σας λέω θα αναφωνήσουν πολλά κοσμητικά επίθετα, θα αναθεματίσουν την τύχη τους, θα πουν πολλά… και ας είναι μόνοι…
Είναι φυσιολογικό! Αυτό είναι σίγουρα ιδιαίτερα βοηθητικό όταν βρίσκεστε σε ένα σταυροδρόμι, σε ένα δίλημμα. Απλά κοντοσταθείτε και μιλήστε με τον εαυτό σας: ‘‘Το θέλω πραγματικά αυτό;’’ Ή ‘‘ δεν πρέπει να το σκεφτώ καλύτερα’’; Εάν κάθε φορά κάνετε ένα βήμα πίσω και μιλήσετε με τον εαυτό σας ρωτώντας τον αυτά που θα ρωτούσατε σε έναν φίλο ή μία φίλη για να τον βγάλετε από την δύσκολη θέση θα δείτε ότι τα προβλήματα και τα διλήμματα έχουν πιο εύκολη λύση.
Μην φοβάστε λοιπόν να μιλήσετε με τον εαυτό σας, να σκεφτείτε δυνατά όταν είστε ‘‘οι δυο σας’’. Απλά να ξέρετε ότι αν πονάει μία φορά να ακούτε από κάποιον άλλο την ατάκα ‘‘εγώ στα ‘λεγα’’, πονάει δέκα να το λέτε οι ίδιοι στον εαυτό σας, όταν το λάθος το αναγνωρίζετε αλλά παρ’ όλα αυτά το κάνετε…
