Η έρευνα από τη Δανία εξέτασε περισσότερα από 21.000 ζευγάρια που επέλεξαν την υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, και οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι οι γυναίκες που δεν απέκτησαν παιδί είχαν 4 φορές περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν πρόωρα σε σχέση με μητέρες.
Οι ‘πολέμιοι’ τονίζουν ότι ο κίνδυνος πρόωρου θανάτου ήταν χαμηλός με μόνο 316 ανθρώπους συνολικά να πεθαίνουν κατά τη διάρκεια των 11 ετών που διήρκεσε η έρευνα.
Οι ερευνητές υπέδειξαν επίσης ότι η έρευνά τους υποδεικνύει σχέση μεταξύ της ατεκνίας και του πρόωρου θανάτου και όχι αιτιατή σχέση. Όπως σημειώνουν, η σχέση δεν είναι συνώνυμη με την αιτία. Τα ευρήματα αποδεικνύουν ότι η θνησιμότητα είναι υψηλότερη σε όσους δεν έχουν παιδιά.
Οι ερευνητές στήριξαν τα ευρήματά τους σε στοιχεία που αποκτήθηκαν από αρχεία πληθυσμού στη Δανία σχετικά με γεννήσεις, θανάτους και αγωγές για υπογονιμότητα από το 1994 έως το 2005. Κατά τη διάρκεια αυτή, 21.276 ζευγάρια χωρίς παιδιά εγγράφηκαν για αγωγή υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, 15.149 παιδιά γεννήθηκαν και συνολικά πέθαναν 96 γυναίκες και 220 άντρες.
Μετά την ανάλυση, τα ευρήματα υπέδειξαν ότι το να είναι κάποιος γονέας μείωνε τον κίνδυνο πρόωρης θνησιμότητας, ιδιαίτερα μεταξύ των γυναικών.
Οι γυναίκες που δεν είχαν παιδιά είχαν τετραπλάσιες πιθανότητες πρόωρου θανάτου από νόσο του κυκλοφορικού, καρκίνο και ατυχήματα σε σχέση με τις γυναίκες που είχαν γίνει μητέρες, ενώ οι άντρες είχαν διπλάσιες πιθανότητες.
[quote_right]Η κλινική ψυχολόγος Dr Helen Nightingale δήλωσε ότι το να μην έχει κάποιος παιδιά μειώνει τη μάχη που δίνει για τη ζωή.[/quote_right]Η ψυχολόγος Ingrid Collins δήλωσε ότι πρόκειται για πολύ ιδιαίτερη κατάσταση ανθρώπων που προσπαθούν να αποκτήσουν παιδί και τα ευρήματα δεν μπορούν να γενικευτούν σε όλο τον πληθυσμό. Η ειδικός δήλωσε ότι άνθρωποι που υποβάλλονται σε υποβοηθούμενη αναπαραγωγή τείνουν να επιθυμούν βαθιά ένα παιδί και αν δεν πετύχουν μπορεί να εμφανίσουν κατάθλιψη. Μπορεί να είναι αυτή η αιτία παρά η ατεκνία που παίζει ρόλο. Πρόσθεσε ότι είναι περίπλοκο και πολλοί παράγοντες μπορεί να παίζουν ρόλο στα ποσοστά θνησιμότητας. Άνθρωποι με βαθιά πίστη, παντρεμένοι, ανώτερου οικονομικού επιπέδου είναι παράγοντες που μπορούν να βοηθήσουν στο να ζήσει κάποιος περισσότερο.
Όπως δήλωσε, αν πάρουμε ως παράδειγμα τον καρκίνο, η στήριξη της οικογένειας, η εστίαση στα παιδιά και τα εγγόνια και η επιθυμία να δει πώς θα μεγαλώσουν ενισχύει το ψυχικό σθένος για επιβίωση. Πολεμάς για αυτούς, αυτό δείχνει τη δύναμη των σχέσεων.
Πηγή: iatronet.gr
