Ο χώρος της τέχνης είναι σίγουρα ένας κόσμος που δεν γνωρίζει ηλικία, αν θέλεις να δημιουργήσεις και να αφήσεις την ψυχή σου ελεύθερη να ονειρευτεί και να φτιάξει κάτι, ό ,τι και αν είναι αυτό δεν θα σε εμποδίσουν τα χρόνια που κουβαλάς στην πλάτη σου. Αν οι γύρω σου θα το αναγνωρίσουν είναι μία άλλη υπόθεση, κάτι που όμως δεν έκανε αυτές τις έξι γυναίκες να το βάλουν κάτω …
Τις παρακάτω ιστορίες θα τις διηγηθούν έξι καλλιτέχνιδες των οποίων τα προφίλ άρχισαν να γίνονται γνωστά όταν έφτασαν τα 70. Ίσως να ήταν αναμενόμενο, αλλά όλες τους είναι γυναίκες, και πολλές από αυτές μεγάλωσαν ολόκληρες οικογένειες πριν θέσουν τα θεμέλια για την σταδιοδρομία τους στην τέχνη. Μάλιστα το ζενίθ της καριέρας τους ήταν μεταξύ τα 80 και 90 τους χρόνια.
Αν λοιπόν δεν αποτελούν αυτές παράδειγμα προς μίμηση, ποιος θα μπορούσε;
Mary Delany, 1700-1788
Μεταξύ εβδομήντα ενός και ογδόντα οκτώ ετών, η γεννημένη στο Wiltshire, Mary Delany δημιούργησε σχεδόν 1.700 περίπλοκες και ακριβείς απεικονίσεις φυτών και λουλουδιών με εκατοντάδες κομμάτια χαρτιού.
Αυτό που ξεκίνησε ως ένας τρόπος για να απασχοληθεί μετά το θάνατο του συζύγου της, που ήταν ερασιτέχνης βοτανολόγος , την κέρδισε!
Η φήμη της ήταν τέτοια που ακόμα και ο Βασιλιάς Γεώργιος Γ’ της ζήτησε -σύμφωνα με πληροφορίες- να της στείλουν από το παλάτι σπάνια λουλούδια από τον βασιλικό κήπο ως θέματα για τα μοντέλα της.
Σήμερα, τα αποκόμματα των φυτών από τα έργα μπορεί να τα δει κανείς στην Πινακοθήκη του Διαφωτισμού στο Βρετανικό Μουσείο.
Grandma Moses, 1860-1961
Η διάσημη Αμερικανίδα καλλιτέχνης, της οποίας το πραγματικό όνομα είναι Anna Mary Robertson Moses, άρχισε να ζωγραφίζει σκηνές της υπαίθρου μετά τη γέννηση των πέντε παιδιών της, στα βόρεια της Πολιτείας της Νέας Υόρκης. (Ξεκίνησε να κάνει κέντημα, αλλά αρθρίτιδα της έγινε τόσο σοβαρή που της ήταν πάρα πολύ άβολο να κρατήσει βελόνα.)
Η μεγάλη ευκαιρία για εκείνη ήρθε το 1938, όταν ο μηχανικός και συλλέκτης Louis J. Caldor εντόπισε τα έργα της στο παράθυρο ενός φαρμακείου και τα αγόρασε επί τόπου. Το επόμενο έτος, όταν ήταν 79 ετών, στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης εμφανίζονται τρία έργα της σε μια έκθεση με τίτλο “Contemporary Unknown American Painters.” Στα 100ά γενέθλιά της, το 1960, το περιοδικό LIFE την είχε στο εξώφυλλό του.
Carmen Herrera, 1915
Η Carmen Herrera πούλησε το πρώτο έργο ζωγραφικής της το 2004, στην ώριμη ηλικία των 89. Στη συνέχεια, οι πύλες «άνοιξαν». Το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης κατάφερε να αποκτήσει αρκετά από τα έργα της, την ίδια χρονιά. Το 2009, η εφημερίδα New York Times της έκανε αφιέρωμα με τον τίτλο, “Στα 94, είναι το καυτό it thing στη Ζωγραφική.”
Τώρα, η κουβανικής καταγωγής ζωγράφος αφηρημένης τέχνης είναι μια αναγνωρισμένη καλλιτέχνις που άνετα εκπροσωπείται από διεθνείς γκαλερί όπως η Lisson Gallery. Η τελευταία της έκθεση έκλεισε πριν από λίγες μέρες στις 15 Μαρτίου και ήταν η επίδειξη από 42 «ζωντανά κομμάτια» που δημιουργήθηκαν μεταξύ του 2010 και του 2012. Έργα που δημιούργησε μεταξύ των ηλικιών 95 και 97.
Ερωτηθείσα σε συνέντευξη τι θέλει να κάνει στη συνέχεια, η Herrera απάντησε, ” Θέλω να κάνω μεγαλύτερα έργα “.
Monir Shahroudy Farmanfarmaian, 1924
Σε αντίθεση με πολλούς άλλους καλλιτέχνες από αυτή τη λίστα, καριέρα της Monir Shahroudy Farmanfarmaian δεν έχει μια κινηματογραφική στιγμή ανακάλυψης.
Η γλύπτρια της οποίας τα έργα με θέμα την επανάστασης στο Ιράν, φτιαγμένα από γυαλί , ψηφιδωτά με καθρέφτη, παρουσιάζονται και Metropolitan Museum of Art, μεταξύ άλλων μουσείων, από τα τέλη της δεκαετίας του 1960.
Γεννήθηκε στο Ιράν, εργάστηκε ως εικονογράφος μόδας στη Νέα Υόρκη τη δεκαετία του 1950, όπου έγινε φίλη με τη Louise Nevelson, τον Jackson Pollock και με άλλους ζωγράφους του εξπρεσιονισμού.
Όταν όμως επέστρεψε στο Ιράκ για να παντρευτεί απορροφήθηκε από διαφορετικό ύφος τέχνης και βρήκε την πραγματική της κλίση. Μια επίσκεψη της στο Shah Cheragh, ένα παρεκκλήσι στο Σιράζ προκάλεσε το ενδιαφέρον της ένας καθρέφτης με ψηφιδωτά, και από τότε είναι κάτι που συνεχίζει να δημιουργεί μέχρι σήμερα.
Etel Adnan, 1925
Αν και είναι ευρύτερα γνωστή ως δοκιμιογράφος και ποιήτρια, η γεννημένη στη Βηρυτό, Etel Adnan, κέρδισε την αναγνώριση της ως ζωγράφος στην Documenta του περασμένου έτους.
Εκεί παρουσίασε τα έργα της με τις γεωμετρικές συνθέσεις , τις οποίες άρχισε να δημιουργεί τη δεκαετία του 1950. Το περασμένο φθινόπωρο, η καλλιτέχνης κέρδισε μια προσωπική παρουσίαση στο Callicoon Καλών Τεχνών της Νέας Υόρκης.
Alice Mackler, 1932
Τα εκκεντρικά κεραμικά της Alice Mackler είναι εκείνα που γοήτευσαν τους κριτικούς Andrew Russeth και Roberta Smith στην ομαδική έκθεση “Forget About the Sweetbreads” ,η οποία έκλεισε τον περασμένο μήνα στη Νέα Υόρκη.
Τα έργα της αντικατοπτρίζουν το πνεύμα, αν όχι και την εμφάνιση, τα γλυπτά του Daumier και τις μικρές φιγούρες από ξύλο της Feininger. Αν και ασχολείται με τη ζωγραφική και τη γλυπτική για περισσότερα από 50 χρόνια, σπάνια εκτίθεται στο κοινό.
Μπορεί τώρα να ξεκίνησε η παρουσίαση των έργων της στο Fuentes , η Mackler ήδη βρίσκεται στο στούντιο καθημερινά για να προετοιμάσει την επόμενη ατομική της έκθεση που θα πραγματοποιηθεί στο New York’s KS Art το φθινόπωρο.
