Τα αρχαία Ελληνικά ανέκδοτα είναι πνευματώδη και διδακτικά. Μας χαρίζουν το γέλιο αλλά εκφράζουν και το αρχαίο Ελληνικό πνεύμα στην πιο χαριτωμένη μορφή του.
Δεν σημαίνει ότι συνάδουν με το συγχρονο χιούμορ, αλλά συνήθως έχουν να μας πουν κάτι… Εχουν ενδιαφέρον, ειδικά για τώρα το καλοκαίρι!
Είπε κάποιος στον Αρίστιππο ότι η Λαΐδα δεν τον αγαπά, αλλά
προσποιείται ότι τον αγαπά. Ο Αρίστιππος απάντησε:
«Ούτε το κρασί ή το ψάρι με αγαπούν, εγώ όμως τα απολαμβάνω».
~~~~~~~~~~~@~~~~~~~~~~~~
Ένας άντρας είπε στην ερωτομανή γυναίκα του:
-Τι θέλεις να κάνουμε, να φάμε ή να κάνουμε έρωτα.
Εκείνη του είπε:
-Ό,τι θέλεις, ψωμί πάντως δεν έχουμε.
~~~~~~~~~~~@~~~~~~~~~~~~
Είπε κάποιος στον Διογένη:
-Οι συμπολίτες σου σε καταδίκασαν σε εξορία.
Και ο φιλόσοφος απάντησε:
-Κι εγώ τους καταδίκασα να μένουν στον τόπο τους.
~~~~~~~~~~~@~~~~~~~~~~~~
Ο Διδύμων, οφθαλμίατρος της εποχής εξετάζει το μάτι μιάς κοπέλας. Ο Διογένης τον βλέπει. Ξέρει ο Διογένης ότι ο Διδύμων είναι τύπος ερωτίλος, κοινώς γυναικάς. Και του λέγει: — Πρόσεξε Διδύμωνα, μήπως εξετάζοντας τον οφθαλμό, φθείρεις την κόρην.
~~~~~~~~~~~@~~~~~~~~~~~~
Επαινούσαν μερικοί μπροστά στον Άγη τους Ηλείους, γιατί ήταν πολύ δίκαιοι κριτές στους Ολυμπιακούς αγώνες. Ο Άγης ρώτησε με απορία:
– Και είναι τόσο σπουδαίο το ότι οι Ηλείοι μια φορά στα τέσσερα χρόνια γίνονται δίκαιοι;
~~~~~~~~~~~@~~~~~~~~~~~~
Ένας πατέρας ζήτησε από τον Αρίστιππο να διδάξει τον γιο του. Ο φιλόσοφος ζήτησε αμοιβή 500 δραχμές. Ο πατέρας θεώρησε υπερβολικό το ποσό.
-Με τόσα χρήματα», είπε, θα μπορούσα να αγοράσω ένα ζώο.
-Αγόρασε, είπε ο Αρίστιππος, κι έτσι θα έχεις δύο».
