Αναμφίβολα, μετά από μία πολυάσχολη μέρα, το μόνο που σκεφτόμαστε είναι να φάμε το ζεστό μας φαγάκι και να χαζέψουμε τη ροή στα social media ή να κάτσουμε να δούμε τη συνέχεια στην αγαπημένη μας σειρά. Οι επιστήμονες, όμως, συστήνουν… κίνηση αντί για cocooning!
Σε μία μικρή έρευνα, η επικεφαλής καθηγήτρια Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου George Washington, Loretta Di Pietro, διαπίστωσε πως μεγαλύτερης ηλικίας άτομα με ρίσκο εμφάνισης διαβήτη τύπου ΙΙ εμφάνισαν μικρότερα ποσοστά σακχάρου στο αίμα τους λίγες ώρες μετά το γεύμα τους. Ο λόγος ήταν πως για δεκαπέντε λεπτά βάδισαν σε διάδρομο γυμναστικής αμέσως μετά το γεύμα τους. Για την ακρίβεια, η ομάδα της έρευνας συμπέρανε πως τα ποσοστά του σακχάρου στο αίμα ήταν λιγότερα μετά από αυτή τη σύντομη βόλτα μετά το δείπνο παρά μετά από έναν περίπατο μεγαλύτερης διάρκειας (σαράντα πέντε λεπτών) τις μεσημεριανές ή απογευματινές ώρες.
Ως γνωστόν, το πεπτικό μας σύστημα είναι εκείνο που μετατρέπει το φαγητό σε γλυκόζη, μία από τις βασικότερες πηγές ενέργειας του ανθρώπινου σώματος. Αυτό σημαίνει πως τα επίπεδά της ανεβαίνουν στο σώμα αμέσως μετά από κάθε γεύμα. Η ινσουλίνη, με τη σειρά της, είναι η ορμόνη που διαρρυθμίζει τη γλυκόζη ώστε αυτή να χρησιμοποιηθεί άμεσα από τα κύτταρα του σώματος είτε να αποθηκευτεί για αργότερα. Για τους διαβητικούς, όμως, η περιορισμένη παραγωγή ινσουλίνης επιφέρει τη μεταφορά της γλυκόζης στο αίμα, πράγμα που μπορεί να οδηγήσει σε καρδιοπάθειες, εγκεφαλικά επεισόδια, νεφρική ανεπάρκεια κι άλλες παθήσεις. Φυσικά, ο κίνδυνος για διαβήτης είναι πλέον υπαρκτός για μία μεγάλη μ,ερίδα του πληθυσμού τα τελευταία χρόνια, πόσο μάλλον όταν για τους περισσότερους του κυρίως γεύμα είναι το δείπνο και καθόμαστε μετά από αυτό.
Πώς βοηθάει ακριβώς, όμως, το περπάτημα;
Σε μία έρευνα του 2016, όπου συμμετείχαν άτομα με διαβήτη τύπου ΙΙ παρατηρήθηκε πως ένας σύντομος περίπατος (διάρκειας μόλις δέκα λεπτών) αμέσως μετά το δείπνο συνέβαλλε στην εξισορρόπηση των επιπέδων του σακχάρου στο αίμα των συμμετεχόντων. Μάλιστα διεπιστώθη πως η ώρα που γινόταν ο περίπατος ήταν καταλυτικός, κι αυτό επειδή τις απογευματινές ώρες (περίπου από τις 7 ή 8 το απόγευμα) μειώνεται η ικανότητα διαχείρισης του σακχάρου από το σώμα. Επομένως, η κινητοποίηση του σώματος εκείνες τις ώρες και μετά το γεύμα ωθεί το σώμα να καταναλώσει την επιπλέον γλυκόζη – κι άρα να ρυθμιστεί το σάκχαρο του αίματος.
Εκτός του οφέλους, όμως σε ό,τι αφορά το σάκχαρο, οι επιστήμονες ισχυρίζονται πως ένας σύντομος περίπατος μετά το φαγητό βοηθά και στη σωστή πέψη των τροφών, καθώς η κίνηση ενεργοποιεί τους μύες του πεπτικού συστήματος να κάνουν συσπάσεις και να οδηγήσουν την τροφή στο έντερο. Παράλληλα, αυτός ο μικρός περίπατος παρατείνει την αίσθηση κορεσμού μετά το γεύμα και μειώνει τον κίνδυνο καούρας ή συνδρόμων παλινδρόμησης.
Τα ευρήματα αυτά έρχονται να προστεθούν στην πληθώρα αποτελεσμάτων προηγούμενων ερευνών όπου, μεταξύ άλλων, έχει αποδειχθεί πως ένας σύντομος περίπατος μπορεί να συμβάλλει στη μείωση της αρτηριακής πίεσης και εξασφαλίζει μικρότερο ποσοστό κινδύνου κατάθλιψης.
Ωστόσο, οι επιστήμονες επισημαίνουν πως αυτό δε σημαίνει πως μπορούμε μετά το γεύμα να προχωρήσουμε σε μία έντονη προπόνηση γυμναστικής. Σε αυτήν την περίπτωση, οι μύες απορροφούν περισσότερη γλυκόζη προκειμένου να λειτουργήσουν σωστά, πράγμα που μπορεί να εμποδίσει τη σωστή πέψη. Γι’ αυτό και προτείνουν έναν περίπατο ή μία μικρή βόλτα με το ποδήλατο με ήπιο ρυθμό, με την κινητοποίηση αυτή να γίνεται με γνώμονα πως τα επίπεδα της γλυκόζης κορυφώνονται εβδομήντα δύο λεπτά μετά το γεύμα.
Οπότε, την επόμενη φορά που θα γυρίσουμε σπίτι μετά από μία έντονη μέρα, μήπως μετά το φαγητό να αφήσουμε για λίγο ακόμη την αγαπημένη μας σειρά να μας περιμένει; Για το καλό μας, πάντα!
