Βράδυ Σαββάτου, σχεδόν ξαπλωμένη στον καναπέ του σπιτιού μας και εντελώς αποροφημένη στα emails σας, που τον τελευταίο καιρό αυξάνονται ολοένα και περισσότερο. Μια μαγική επικοινωνία που έχει αλλάξει τη ζωή μου και θα τολμούσα να πω, ότι της έχει δώσει άλλο νόημα. Ο γνωστός ήχος του μηνύματος στο ipad μόλις έχει χτυπήσει και εγώ βρίσκομαι άλλη μια φορά αντιμέτωπη με ένα ακόμα γράμμα, που τα λόγια του περιγράφουν τον έρωτα που ζει μια φίλη μου χωρίς τα επιθυμητά αποτελέσματα από τον σύντροφο της. Για να είμαι δίκαιη και ειλικρινής τον τελευταίο καιρό τέτοιες σκέψεις έρχονται καθημερινά σε emails και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό που θα έλεγα, ότι ο «έρωτας χωρίς ανταπόκριση» τείνει να γίνει φαινόμενο της εποχής.
Θα μπορούσα εύκολα έναν τέτοιου είδους έρωτα να τον περιγράψω ως “περιττό βάρος” που καθυστερεί τα βήματα μας και μας αποσυντονίζει. Ο έρωτας όμως, φίλοι μου, όπως και η αγάπη πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι δεν έρχονται ποτέ για να μας πληγώσουν και να μας πονέσουν άσχετα εάν παρατηρούμε καθημερινά κάποιες περιπτώσεις να το κάνουν . Πολλές φορές η επιθυμία και η ανάγκη, για έναν τέτοιο έρωτα, είναι περισσότερο συγκλονιστική κι από την εκπλήρωσή του. Σίγουρα μας βοηθάει να ξεχάσουμε και να ονειρευτούμε όμως ταυτόχρονα δημιουργεί συναισθηματικά αδιέξοδα, εγκλωβισμούς.
Από την άλλη πλευρά, μια τέτοιου είδους αγάπη σαν και αυτήν που μου περιγράφετε πολλές από εσάς , βρίσκεται στο πίσω μέρος του μυαλού, χρειάζεται μόνο τη σκέψη μας και απομακρύνει όλες τις δυσάρεστες καταστάσεις μιας «πραγματικής» σχέσης. Κάτι που πολλούς ανθρώπους φαίνεται να τους «βολεύει», αγνοώντας τα προβλήματα που δημιουργεί…
Αυτό που τελικά έχει σημασία, είναι να μάθει να αγαπάει κανείς χωρίς να ενδιαφέρεται για το που θα οδηγήσει αυτό και πώς θα ολοκληρωθεί. Η πραγματική αγάπη δεν ενδιαφέρεται για το πότε τελικά θα ολοκληρωθεί ή το αν θα εκπληρωθεί με κάποιο τρόπο. Το πιο ουσιαστικό από όλα είναι να μάθουμε να αγαπάμε δίχως την απαίτηση να είναι ο άλλος «ιδανικός». Πρέπει να εστιάζουμε στην αληθινή αξία της και τα συναισθήματα που μας χαρίζει κάθε φορά που την συναντάμε στη ζωή. Η ανιδιοτελής αγάπη, φίλοι μου, σαν δείγμα ωριμότητας θα πρέπει να είναι στόχος όλων μας ανεξάρτητα αν εκπληρώνεται η οχι κάποιες φορές.
Μπορείτε και είναι σημαντικό να ομολογήσετε ειλικρινά στον εαυτό σας ότι ερωτευτήκατε, ότι κάνατε λάθος επιλογή ατόμου, ότι ίσως και να παρασυρθήκατε και ότι πιθανότατα είναι ο πληγωμένος σας εγωισμός που δε σας αφήνει να “ξεκολλήσετε” από ανθρώπους και καταστάσεις που δεν σας ολοκληρώνουν συναισθηματικά.
Χριστίνα
Υ.Γ. Μην διστάσετε να μου στείλετε τους προβληματισμούς σας στο [email protected]
