Η αλήθεια είναι πώς φόρους και φραγμούς στη δημιουργία, στη καλπάζουσα ανθρώπινη φαντασία και στο καλλιεργημένο πνεύμα δεν μπορεί να βάλει κανείς…Έχει παρατηρηθεί, πάντως, πως σε καιρούς, χαλεπούς και αντίξοους, όπως την κρίση που διανύουμε (ως χώρα αλλά και ο καθένας μας προσωπικά), η δημιουργικότητα και η φαντασία για καινούργια και πρωτότυπα πράγματα αγγίζει κόκκινο.
Αυτό το άρθρο πηγάζει από προσωπικές παρατηρήσεις και εκτιμήσεις για το πως η καλλιέργεια και το πνεύμα προσαρμόζονται και λειτουργούν ακόμη καλύτερα όταν βρίσκονται σε συνθήκες κρίσης. Ένα κύριο παράδειγμα, από το χώρο της μόδας, είναι η εμφάνιση των διαφόρων διαδικτυακών περιοδικών ή ιστο-χώρων και ημερολογίων, όπου άνθρωποι, διαφορετικοί, μοιράζονται τις συμβουλές, τα tips και τις απόψεις τους πάνω στη μόδα και όχι μόνο. Η δημιουργικότητα, λοιπόν, ευφορεί σε αυτό το χώρο καθώς η μόδα “γεννάται” καθαρά από τη δημιουργία.
Το γεγονός ότι στην Ελλάδα και μόνο, (αφήνοντας εκτός την «αρένα» του εξωτερικού) έχουν «ξεφυτρώσει» από το πουθενά, τόσα blogs, sites, bloggers και editors μου δίνει το έναυσμα να αναφερθώ σε μία έξαρση δημιουργικότητας. Λογικό, θα πει κάποιος, αφού με την κρίση, οι μάσκες πέφτουν και τελικά αυτό που μένει, είναι το άτομο (άντε και με τα σημερινά δεδομένα) και η οθόνη του υπολογιστή…Όμως, αναρωτιέμαι, κάποιες φορές, είναι η κρίση που ωθεί τα άτομα στο να είναι πιο δημιουργικά και να επενδύουν πιο πολύ στη φαντασία και την αυθεντικότητα ή είναι οι εποχές της ομοιογένειας που καλούν για μια ευχάριστη ανατροπή με άρωμα διαφορετικότητας;
Είναι βέβαιο, ότι όσο αφορά στη μόδα, μόδα και φαντασία βρίσκονται και θα βρίσκονται σε μια αιώνια κατάσταση συμβίωσης, όμως τι γίνεται όταν οι ιδέες οδηγούν στο τυφλό μιμητισμό, την επανάληψη και εν τέλει, τον κορεσμό; Ίσως η κρίση είναι ο προσωπικός και κοινωνικός «πάτος» που έχει επέλθει και καλεί όλους μας να μηδενίσουμε και να ξαναρχίσουμε από την αρχή.
Τότε, λοιπόν και μόνο τότε, «στήνεται» η διεγερτική ατμόσφαιρα και οι κατάλληλες συνθήκες που μας ωθούν, μαζικά, στη δημιουργικότητα και την κατασκευή κάτι καινοτόμου. Έτσι το πιο φρέσκο γεννάται μέσα από την ξεθωριασμένη πραγματικότητα στην οποία οι υπόλοιποι απλά επιπλέουν, εμείς όμως κολυμπάμε….
Καταλήγοντας, λοιπόν, αυτό που θα ήθελα να υπογραμμίσω, είναι το πόσο καλό μας κάνει να δημιουργούμε χωρίς φραγμούς και χωρίς «πρέπει», να φανταζόμαστε χωρίς όρια, να κάνουμε όνειρα και τέλος να κολυμπάμε…Γιατί, να θυμάστε ότι όσοι κολυμπούν είναι τελικά, αυτοί που κάποια στιγμή θα τερματίσουν νικητές…
