“Η αγάπη απονέμεται πάντα σαν δώρο, ελεύθερα, πρόθυμα, απροσδόκητα.
Προσφέρεται ακόμα και όταν οι άλλοι δεν την αναγνωρίζουν και δεν την εκτιμούν.
Δεν αγαπάμε για να μας αγαπήσουν, αγαπάμε γιατί έτσι νιώθουμε….”
Λέο Μπουσκάλια
Υπάρχουν κάποια συναισθήματα που δεν θέλουμε να τα παραδεχτούμε από κάποιο ένστικτο αυτοσυντήρησης ενδεχομένως ή από εγωισμό ή ίσως επειδή φοβόμαστε ότι μπορεί να θεωρηθεί αδυναμία από τους άλλους. Ένα από τα ερωτήματα που κουβεντιάζω τον τελευταίο καιρό με τον ίδιο μου τον εαυτό είναι γιατί οι άνθρωποι δεν λέμε εύκολα το “σ΄ αγαπώ” και μάλιστα στα κοντινά μας άτομα, όπως είναι οι γονείς μας, τα παιδιά μας, τα αδέρφια μας ή ο σύντροφος μας.
Παρατηρώ γύρω μου ανθρώπους να ξεχειλίζουν από αγάπη για τα αγαπημένα τους πρόσωπα και μετά από συζητήσεις μαζί τους διαπιστώνω ότι ποτέ η για να είμαι ακριβοδίκαιη σχεδόν ποτέ δεν έχουν μπει στην διαδικασία να τους εκφράσουν τα συναισθήματα τους προφορικά. Από μικρό παιδί με θυμάμαι στο Λονδίνο να κουρνιάζω στην αγκαλιά της μαμάς μου και κοιτώντας την στα μάτια να της λέω πόσο την αγαπώ, με την ίδια λαχτάρα που λέω σήμερα την λέξη και στον άνδρα που αποφάσισα να περάσω το υπόλοιπο της ζωής μου. Από ένστικτο συνειδητοποιώ ότι η φράση “για πάντα” έτσι και αλλιώς δεν μπορεί να έχει καμιά ισχύ όσο και εάν το λαχταράμε, γι’ αυτό φροντίζω να μην αφήνω συναισθηματικές “εκκρεμότητες” με τα πρόσωπα που σημαίνουν τόσα πολλά για εμένα. Έχω βάλλει σκοπό της ζωής μου να απολαμβάνω με όλη μου την ψυχή τις στιγμές με τους δικούς μου ανθρώπους, ορίζοντας τες ως αληθινή ευτυχία. Επίσης δεν ξεχνώ να τους υπενθυμίζω τι σημαίνουν για εμένα όλοι αυτοί οι άνθρωποι και πόσο καθοριστικό ρόλο έχουν παίξει στην διαμόρφωση της ζωή που ζω σήμερα. Κάνουμε ένα σωρό πράγματα δείχνοντας την αγάπη μας και στερούμε από τα άτομα αυτά την ικανοποίηση να το ακούσουν. Γιατί όσες πράξεις και να κάνουμε, η προφορική έκφραση της αγάπης είναι αυτή που έχει αληθινή αξία.
Εξάλλου τα συναισθήματα αποκτούν νόημα και ουσία μόνο όταν τα εκφράζουμε.
Το «σ΄αγαπώ” είναι δύο υπέροχες λέξεις όταν τις ακούς, με την προϋπόθεση ότι έχεις την πλήρη επίγνωση των λέξεων ως έννοια. Είναι όμως εξίσου πολύ πιο σημαντικό να μην ξεχνάμε να το συνοδεύουμε με πράξεις και αληθινό ενδιαφέρον για τον άλλο, κι όλα αυτά χωρίς ανταλλάγματα.
«Η αγάπη φέρνει πάντα αγάπη» φίλοι μου και όσο νωρίτερα το συνειδητοποιήσουμε τόσο πιο πολύ θα απολαμβάνουμε και θα εκτιμάμε τις χαρές της ζωής. Γιατί αγάπη σημαίνει και χαρά! Αν η χαρά χαθεί από την καρδιά μας, τότε δεν υπάρχει αγάπη. Αν η χαρά αυξάνεται, η αγάπη επίσης αυξάνεται, επειδή το αποτέλεσμα της αγάπης είναι η χαρά.
Χριστίνα
Υ.Γ. Μην διστάσετε να μου στείλετε τους προβληματισμούς σας στο [email protected]
