Νέος χρόνος, (άλλο ένα) νέο κεφάλαιο

Η αλήθεια είναι πως έχω πολύ, πάρα πολύ καιρό να το κάνω αυτό. Να μιλήσω για το χρόνο που έφυγε και να ανοιχτώ για όσα επιθυμώ. Ας τα παραδεχτώ: τόσο το 2018 όσο και το 2019 νιώθω πως δε μου φέρθηκαν όσο καλά θα ήθελα. Όχι μόνο σε μένα, αλλά και σε όσους αγαπώ και νοιάζομαι.

               Η αλήθεια, όμως, είναι πως όλο αυτό το διάστημα πήρα κάποια πολύ βασικά μαθήματα ζωής, τα οποία και σκοπεύω από εδώ και πέρα να τιμήσω.

               Μπορεί να πέρασα ένα μεγάλο χρονικό διάστημα που ξυπνούσα κάθε μέρα χωρίς έναν ιδιαίτερο στόχο. Κι όμως, ήρθε μία ωραία μέρα η αλλαγή και κατάλαβα πως έπρεπε να καθυστερήσει αυτή η μέρα για να εκτιμήσω διαφορετικά την πόρτα που άνοιξε μπροστά μου.

               Μπορεί να ένιωσα πως ήρθαν τα πάνω κάτω όταν μετά από καιρό αποφάσισα να κάνω ένα ταξίδι αναψυχής. Διαπίστωσα, όμως, πως όλα όσα έμαθα τα χρόνια που πέρασαν έπιασαν τόπο και συνειδητοποίησα πως μπορούσα να ανέβω τις όποιες ανηφόρες που εμφανίζονταν στο διάβα μου.

               Μπορεί να με χωρίζει μία απόσταση από τον άνθρωπό μου, όμως αυτή η απόσταση είναι απλά και μόνο χιλιομετρική. Γιατί τόσο εγώ όσο κι εκείνος ξέρουμε πως εξακολουθούμε να είμαστε στήριγμα κι ελπίδα ο ένας για τον άλλον. Κι αυτό δε μπορεί να το αλλάξει καμία απόσταση.

               Διαπίστωσα, όμως, πως απέκτησα περισσότερη υπομονή, κατανόηση αλλά κι επιμονή για να σταθώ περήφανα στα πόδια μου. Κι αν αυτές δεν είναι αλλαγές που όντως χαρακτηρίζουν έναν άνθρωπο που γίνεται καλύτερος, τότε δεν ξέρω τι μπορεί να είναι αυτές.

               Αυτό που δυσκολευόμαστε να αντιληφθούμε είναι πως κάθε χρόνο παίρνουμε μαθήματα ζωής ακριβώς ώστε τον επόμενο χρόνο να γίνουμε (ακόμη) καλύτεροι.

               Τι θέλω γι’ αυτό το νέο χρόνο;

               Για αρχή, εύχομαι να μας φωτίσει ώστε να μας δείξει τη σωστή λύση σε ό,τι κληθούμε να αντιμετωπίσουμε όλοι μας.

               Εύχομαι να συνεχίσω να δίνω στους ανθρώπους που με αγαπούν και με στηρίζουν καλούς λόγους για να είναι και περήφανοι για μένα.

               Εύχομαι να έχω τη δύναμη και την τόλμη να δεχθώ τα όποια μαθήματα θέλει να μου δώσει το 2020, ώστε τέτοιες μέρες να μπορώ και πάλι να πω πως νιώθω ένας άνθρωπος σοφότερος με όσα διδάχθηκα.

               Οπότε οφείλω να πω άλλο ένα ευχαριστώ στο 2019 που ήταν δάσκαλος για μένα. Αλλά κυρίως ένα τεράστιο ευχαριστώ σε όλους όσους εξακολουθούν να πιστεύουν σε μένα – άλλωστε αυτοί είναι ένα μεγάλο μέρος της δύναμής μου.

               Σας εύχομαι ολόψυχα καλή χρονιά με Υγεία, Χαμόγελα και λίγη Τύχη! Και να θυμάστε τι έλεγε η αείμνηστη αγαπημένη (μου) AudreyHepburn: “Nothingisimpossible. The word itself says ‘I’m possible’.”

photo credits: @jamie452 (unsplash)/ Pinterest

You may also like