Στις 2 Οκτωβρίου, ο Marc Jacobs αποχώρησε από την θέση του ως καλλιτεχνικός διευθυντής του οίκου Louis Vuitton. Στα χρόνια όμως που πέρασαν η πορεία του ήταν αξιοθαύμαστη και κατάφερε μέσα από πολύ επιτυχημένες κινήσεις να μεταμορφώσει το brand και να το οδηγήσει σε μία νέα εποχή!
Τι να θυμηθούμε, το μονόγραμμα στα είδη αποσκευών, τις μοναδικές συνεργασίες με καλλιτέχνες, ή τις άκρως επιτυχημένες και ιδιαίτερες παρουσιάσεις του, στις Εβδομάδες Μόδας.
Ο Αμερικανός σχεδιαστής , έχει διασχίσει την πασαρέλα με πιτζάμες, σκωτσέζικες φούστες και μπότες μάχης, είναι γνωστός για τις extravagant εμφανίσεις του… είναι πλέον έτοιμος να επικεντρωθεί στo δικό του label …
H τελευταία συλλογή του Jacobs για το σπίτι είπε πως ήταν εμπνευσμένη από γυναίκες που τον έχουν αγγίξει ή τον επηρέασαν κατά τη διάρκεια της δεκαετίας που πέρασε και ζούσε κυρίως στο Παρίσι, μεταξύ τω οποίων Coco Chanel, Rei Kawakubo και Miuccia Prada . Ναι, πράγματι, η συγκεκριμένη παράσταση διαβάζεται σαν ένας συνδυασμός του τι αγαπά και τι κατάφερε όλα αυτά τα χρόνια!
Ας μιλήσουμε για το 2001 που η συνεργασία του με τον Stephen Sprouse οδήγησε στην συλλογή με τις τσάντες με νέον. Ένα χρόνο αργότερα , το 2002 ουρές από πρόθυμους πελάτες ήθελαν να αποκτήσουν αυτές με το μονόγραμμα στα χρώματα του ουράνιου τόξου.
Για την άνοιξη του 2007, έφερε την επανάσταση με τη τσάντα για τα ψώνια. Στη συνέχεια την άνοιξη του 2008 , τα supermodels Stephanie Seymour , Eva Herzigova, Natalia Vodianova , και Angela Lindvall άνοιξαν το σόου ντυμένες , με see-through φορέματα.
Για το φθινόπωρο του 2012 χρησιμοποίησε ένα τεράστιο ατμοκίνητο τρένο ως σκηνικό, σε μια γιγαντιαία σκηνή δίπλα από το μουσείο του Λούβρου και αμέσως μετάφερε τους πάντες στο 1890 . Την ίδια χρονιά, ο Jacobs παρουσίασε την επόμενη συνεργασία του Vuitton, με τη Γιαπωνέζα ιδιόρρυθμη εικαστικό Yayoi Kusama.
Τέλος , την άνοιξη του 2013 , παρουσίασε το κύκνειο άσμα του για τον οίκο, μέσα από κυλιόμενες σκάλες, καρουσέλ, σιντριβάνι και τους διαδρόμους ενός ξενοδοχείου… και όλοι ήταν εκεί.
Μόνο που αυτή τη φορά όλα κινούνταν στις αποχρώσεις του μαύρου, προτρέποντας έναν συντάκτη μόδας για να περιγράψει το σκηνικό ως «μια κηδεία»… Τυχαίο;
