Η ουρολοίμωξη αποτελεί ένα από τα πιο συνηθισμένα προβλήματα για τα οποία μία γυναίκα θα απευθυνθεί στον ιατρό της.
Με τον όρο ουρολοίμωξη θεωρούμε την παρουσία μικροοργανισμών στο ουροποιητικό σύστημα. Κυρίως προέρχονται από βακτήρια, όπως η E.Coli. Αυτά μπορεί να εγκατασταθούν και να πολλαπλασιαστούν στην ουρήθρα, στην ουροδόχο κύστη και από εκεί να προκαλέσουν ανιούσα λοίμωξη προς τους ουρητήρες και τους νεφρούς.
Τα πιο κοινά συμπτώματα είναι :
- Συχνουρία, αίσθηση της ανάγκης να πάει πολλές φορές στην τουαλέτα
- Δυσουρία, ενόχληση κατά την ούρηση
- Αίσθημα καύσους κατά τη διάρκεια της ούρησης
- Δύσοσμα και θολά ούρα
- Αύξηση των κολπικών εκκρίσεων
Ασφαλώς ανάλογα με τη βαρύτητα του περιστατικού τα παραπάνω συμπτώματα μεταβάλλονται σε ένταση καθώς μπορεί να συνοδευτούν και με πυρετό αλλά και αιματουρία.
Για τη διάγνωση της ουρολοίμωξης εκτός από την κλινική εικόνα απαραίτητη είναι μία γενική ούρων και εν συνεχεία μία καλλιέργεια ούρων μαζί με αντιβιόγραμμα.
Οι ουρολοιμώξεις στη γυναίκα είναι πιο συχνές από ότι στον άνδρα και αυτό οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι η γυναικεία ουρήθρα είναι πιο μικρή σε μήκος σε σχέση με αυτή του άνδρα καθώς και επειδή η απόσταση από τον πρωκτό είναι και αυτή πιο μικρή. Στις γυναίκες επιπλέον, οι οποίες έχουν μπεί στην εμμηνόπαυση, τα αίτια μπορεί να είναι επιπλέον η κολπική ατροφία, αλλά και η παρουσία κάποιου βαθμού πρόπτωσης που θα εμποδίζει την πλήρη κένωση της ουροδόχου κύστης.
Σίγουρα η πρόληψη αποτελεί την καλύτερη λύση για την αποφυγή των ουρολοιμώξεων. Η κατανάλωση υγρών (περίπου 1,5 εώς 2 λίτρα την ημέρα) προκειμένου να δημιουργηθεί το αίσθημα της ούρησης και να απομακρυθούν οι τυχόν μικροοργανισμοί αποτελεί βασική αρχή. Κανόνες υγιεινής στην τουαλέτα όπως το σκούπισμα να γίνεται με φορά από μπροστά προς τα πίσω είναι εξίσου σημαντικό προκειμένου να προληφθεί η μεταφορά μικροβίων από τον πρωκτό προς την ουρήθρα. Επίσης καλό είναι μετά τη σεξουαλική επαφή να ουρείτε προκειμένου να απομακρύνονται οι μικροοργανισμοί, ιδιαίτερα στις περιπτώσεις που δε χρησιμοποιείται και προφυλακτικό.
Η θεραπεία είναι το κατάλληλο αντιβιοτικό, μπορεί να είναι από λίγες μέρες εώς και εβδομάδες αναλόγως τη βαρύτητα. Σημαντικό είναι να ολοκληρώνεται ο κύκλος τη θεραπείας και να μη διακόπτεται μετά την ύφεση των συμπτωμάτων. Δεν πρέπει να γίνεται κατάχρηση των αντιβιοτικών, αλλά χρήση του κατάλληλου και όταν το κρίνει ο ιατρός. Το νερό αποτελεί σημαντικό όπλο στην καταπολέμηση των ουρολοιμώξεων. Τελευταία χρόνια έχει φανεί πως και η χρήση του ροδιού και των cranberries βοηθούν επικουρικά στην αντιμετώπιση των ουρολοιμώξεων.
Αν και πρόκειται για μια τόσο κοινή πάθηση η συμβουλή του ιατρού σας είναι απαραίτητη για την στοχευμένη αντιμετώπιση και για την πρόληψη από τυχόν υποτροπές που θα σας ταλαιπωρήσουν για μεγαλύτερο διάστημα.
Παπανικολάου Αθανάσιος MD, MSc
Μαιευτήρας Χειρουργός Γυναικολόγος
T: 213 0374762
