Ναι, ακόμα το παιδί μέσα μου ζει, αποδεικνύεται γι’ άλλη μία φορά κι είμαι πολύ περήφανη γι’αυτό! Thanks, Jon (Favreau)!
Διαβάσαμε πολλά για τη φιλόδοξη αυτή παραγωγή δια χειρός Jon Favreau, είδαμε το trailer, μας κέντρισε το ενδιαφέρον κι από την περασμένη Πέμπτη είναι γεγονός: Το «Βιβλίο Της Ζούγκλας» είναι ήδη στους ελληνικούς κινηματογράφους. Μπορεί παιδάκι να μην είμαι, αλλά πήρα την αφεντιά μου για να δω αυτό το πολλά υποσχόμενο project.
Ο Μόγλης (Neel Sethi) είναι ένα δεκάχρονο αγόρι που μεγάλωσε στη ζούγκλα. Όταν ήταν μωρό τον βρήκε ο πάνθηρας Bagheera (φωνή: Ben Kingsley) και τον εμπιστεύτηκε στην αγέλη των λύκων και συγκεκριμένα στη Raksha (φωνή: Lupita Nyong’o) για να μεγαλώσει μαζί τους. Κοντά στους λύκους και το Bagheera ο Μόγλης έμαθε το νόμο της ζούγκλας, αλλά πάντα υποκύπτει στον πειρασμό να χρησιμοποιεί ανθρώπινα… κόλπα. Όταν, όμως ο τίγρης Shere Kan (φωνή: Idris Elba) μυρίζεται το «ανθρώπινο κουτάβι», απαιτεί αυτό να φύγει από τη ζούγκλα, εξαπολύοντας απειλές και αντίποινα. Τότε ο Μόγλης θα αποφασίσει να επιστρέψει στο χωριό των ανθρώπων προκειμένου να μη δημιουργήσει προβλήματα στην αγέλη του. Μέχρι το χωριό προθυμοποιείται να τον συνοδεύσει ο Bagheera. Ο δρόμος του κρύβει κινδύνους, όπως τον πύθωνα Kaa (φωνή: Scarlett Johansson) και τον πίθηκο King Louie (φωνή: Christopher Walken) αλλά κρύβει και μαθήματα ζωής χάρη και στο Bagheera αλλά και στον τεμπέλη αλλά καλόκαρδο αρκούδο Baloo (φωνή: Bill Murray). Έτσι ο Μόγλης βρίσκεται σ’ ένα ταξίδι αυτογνωσίας και φυσικά οι δυσκολίες και οι κίνδυνοι που παραμονεύουν θα τον οδηγήσουν στο να αντιληφθεί ποιος πραγματικά είναι.
Η ταινία του Jon Favreau (ο οποίος βρίσκεται στην καρέκλα του σκηνοθέτη) βασίζεται σε στοιχεία από τις αγαπημένες (και πάντα διαχρονικές) ιστορίες του Rudyard Kipling αλλά και την ταινία κινουμένων σχεδίων της Disney του 1967, την τελευταία ταινία της οποία την επίβλεψη είχε ο ίδιος ο Walt Disney μέχρι το θάνατό του το 1966. Η διασκευή του σεναρίου υπογράφει ο Justin Marks.
Για όσους μεγαλώσαμε με τη μαγεία της Disney (που φυσικά περιλαμβάνει και το «Βιβλίο της Ζούγκλας» του 1967) η ταινία είναι ένα πανέμορφο και νοσταλγικό ταξίδι στην παιδική μας ηλικία. Άλλωστε κι ο ίδιος ο Favreau ανήκει στη γενιά αυτή. Κι αυτό βγαίνει και στην ταινία όπως αυτή φτάνει στα μάτια μας. Παρά το γεγονός πως τόσο τα τοπία όσο και τα ζώα – πρωταγωνιστές είναι δημιουργίες CGI (Computer Generated Imagery), το τελικό αποτέλεσμα είναι ρεαλιστικό και παράλληλα (τολμώ να πω) παραμυθένιο, όπως πρέπει να είναι κι οι ταινίες της Disney.
Μέσα από την ιστορία του Μόγλη που στην ουσία προσπαθεί να καταλάβει τι είναι τελικά (είναι άνθρωπος ή είναι πλάσμα της ζούγκλας;), ο θεατής απολαμβάνει μία ιστορία εσωτερικής εξερεύνησης μέσα από την αθωότητα ενός παιδιού, που ελάχιστη σημασία έχει αν μεγάλωσε στον πολιτισμό ή πλάι σε άγρια ζώα. Επιπλέον, όπως και σε άλλες ταινίες της Disney, εμφανώς τονίζεται η σημασία του σεβασμού προς τη φύση και το περιβάλλον, ειδικά όποτε γίνεται αναφορά στο «κόκκινο άνθος» (η φωτιά) που στα χέρια του ανθρώπου είναι καταστροφή. Παράλληλα, όμως, προτείνει πως ο άνθρωπος μπορεί να γίνει προστάτης της φύσης κι όχι η καταδίκη της. Αν και άνθρωπος, ο Μόγλης έμαθε να σέβεται και να τηρεί το νόμο της ζούγκλας, που προστατεύει κάθε ζώο. Ναι, ισχύει το ότι ο ισχυρότερος επιβιώνει αλλά κι αυτό γίνεται με δικαιοσύνη (παραπέμπει, κάπως και στον «Κύκλο της Ζωής» του «Βασιλιά των Λιονταριών), αν αυτό σας βοηθάει να το καταλάβετε!). Επιγραμματικά, ο Favreau δεν επικεντρώθηκε να κάνει ένα blockbuster με δράση όπως στις ταινίες του «Iron Man» (οι οποίες ομολογουμένως ήταν τα θεμέλια των μετέπειτα επιτυχιών του Marvel Cinematic Universe!), αλλά μέσα από μία ομαλή εναλλαγή δράσης, αστείων καταστάσεων και μουσικής, μεταφέρει στο θεατή μία πληθώρα συναισθημάτων, σεβόμενος στο έπακρο τόσο το τελευταίο έργο του Walt Disney όσο και της ιστορίας και (κυρίως) των μηνυμάτων που περνούν οι ιστορίες του Kipling. Προσωπικά βγαίνοντας από την αίθουσα σταμάτησα να μετράω πόσες φορές ευχαρίστησα το σκηνοθέτη για την κινηματογραφική αυτή εμπειρία!
Θα ήθελα να πω πάρα πολύ πως είναι μία ταινία αμιγώς οικογενειακή λόγω των μηνυμάτων που περνάει, αλήθεια. Δυστυχώς, όμως, υπάρχουν και σκηνές που ίσως μερικοί γονείς δε θα θέλατε να δούνε τα παιδάκια σας, ειδικά αν είναι κάτω των οκτώ ή εννέα χρονών. Επειδή δε θέλω να σας κάνω spoiler, μπορείτε να πάρετε μία ιδέα για αυτές από το trailer παρακάτω. Αξίζει να σημειώσω πως στην επίσημη ιστοσελίδα της ταινίας στο IMDB, το «Βιβλίο της Ζούγκλας» έχει τη σήμανση καταλληλότητας PG (Parental Guidance, δηλαδή «Γονική Συναίνεση»). Φυσικά μητέρα δεν είμαι κι ίσως μπορείτε σε μία τέτοια περίπτωση να εξηγήσετε κάποιες σκηνές στα παιδάκια σας. Νιώθω, όμως, πως οφείλω ως Αντιγόνη και σεβόμενη την προσοχή σας σε όσα έχω μοιραστεί μαζί σας κοντά τέσσερα χρόνια τώρα να σας πω την προσωπική μου άποψη, δεδομένου πως μία ή δύο φορές τινάχτηκα από το κάθισμα κι εγώ η ίδια.
Στην ταινία τις φωνές τους χαρίζουν, όπως προσέξατε, αγαπημένοι ηθοποιοί που δίνουν το δικό τους στίγμα στο χαρακτήρα τους, ενώ εντυπωσιακός είναι κι ο δεκάχρονος Neel Sethi. Ο μικρούλης επιλέχθηκε ανάμεσα από 2000 περίπου παιδιά που πέρασαν από ακρόαση για το ρόλο του Μόγλη, ενώ παράλληλα εκπαιδεύτηκε στο παρκούρ ώστε να έχει βελτιωμένη ισορροπία σε κάποιες σκηνές. Φυσικά είναι φανερό πως αντιμετωπίζει κι εκείνος το ρόλο του με σοβαρότητα και ωριμότητα που κάποιες φορές συνειδητοποιεί κανείς πως λείπει από ενήλικες κι επαγγελματίες ηθοποιούς.
Σας εύχομαι να περάσετε καλά και να απολαύσετε το «Βιβλίο της Ζούγκλας» όσο κι εγώ! Α, και μην ξαφνιαστείτε αν πού και πού σφυρίζετε ανέμελα το «The Bare Necessities»! Για μένα αυτές τις μέρες είναι το αγαπημένο μου earworm!
Πρωταγωνιστούν: Neel Sethi, Ben Kingsley, Bill Murray, Idris Elba, Lupita Nyong’o, Giancarlo Esposito, Scarlett Johansson, Christopher Walken
