Θα συμφωνήσουμε όλοι, νομίζω, πως το internet είναι μία αστείρευτη πηγή πληροφόρησης κυριολεκτικά στις άκρες των δαχτύλων μας. Και πλέον γνωρίζουμε όλοι πως δεν είναι απαραίτητα όλες οι πληροφορίες το ίδιο έγκυρες. Η κατάσταση, όμως, φαίνεται να περιπλέκεται κάπως όταν αρχίζουν ξαφνικοί πόνοι στο κεφάλι ή την κοιλιά ή ανεξήγητη κούραση, παρά το ότι “σφύζουμε από υγεία”. Αντί, λοιπόν, να εξερευνήσουμε κατά πώς πρέπει τα όποια συμπτώματα, στρεφόμαστε… στον υπολογιστή μας – ή σε μία εξειδικευμένη εφαρμογή του smart phone.
Μπορεί να ακούγεται αστείο, όμως, τα τελευταία χρόνια πολλοί ασθενείς προσέρχονται στο γιατρό τους κι αφότου του απαριθμήσουν τα όποια συμπτώματα εκδηλώνουν και προτού ο ίδιος ο ειδικός διαπιστώσει τι συμβαίνει, ξεστομίζουν “Διάβασα στο Google πως…”.
Γιατί, όμως, κάποιος θα προτιμήσει το Google από το γιατρό;
Η απάντηση συνήθως είναι πως ο ασθενής θεωρεί πως με την αναζήτηση των συμπτωμάτων του στο internet γλιτώνει το χρόνο που θα κατανάλωνε για ένα ραντεβού (συνήθως επειδή διστάζει να ζητήσει την άδεια απουσίας από την εργασία του) και πιθανώς χρήματα. Μια πιο ακραία εξήγηση είναι οι περιπτώσεις υποχονδριακών που, λόγω της νέας αυτής τάσης, πλέον χαρακτηρίζονται ως “cyberchondriac”.
Τα αποτελέσματα;
Όπως προαναφέραμε, οι πληροφορίες που μπορεί κανείς να αντλήσει από το διαδίκτυο είναι μεν αναρίθμητες, αλλά δε μπορούν όλες να είναι κι έγκυρες. Με λίγα λόγια, αναζητώντας τι μπορεί να σημαίνει ο πονοκέφαλος, τα αποτελέσματα που το εξηγούν μπορούν να ποικίλουν από ένα απλό κρυολόγημα μέχρι κάτι πολύ πιο ανησυχητικό. Αυτό, με τη σειρά του μπορεί να προκαλέσει μεγαλύτερη αγωνία, συχνά χωρίς να συντρέχει και λόγος γι’ αυτήν και κατά συνέπεια να προκληθούν περισσότερα προβλήματα υγείας ακριβώς εξαιτίας του άγχους που μπορεί να δημιουργήσουν όσα διαβάσει κανείς.
Επιπλέον, πολλοί γιατροί αναφέρουν χαρακτηριστικά πως στο 70% των περιπτώσεων η διάγνωση του… “Dr. Google” με την οποία προσήλθαν ασθενείς απέχει από την πραγματικότητα. Αυτό φυσικά, δε σημαίνει πως η δουλειά του γιατρού δε γίνεται πιο δύσκολη όταν οι ασθενείς επιμένουν για όσες πληροφορίες βρήκαν στο διαδίκτυο.
Είναι, λοιπόν, ουσιαστικό να αντιληφθούμε όλοι πως το διαδίκτυο δεν υποκαθιστά σε καμία περίπτωση τον εκάστοτε γιατρό εξειδίκευσης. Η πρόληψη, αλλά κι η διάγνωση κι η θεραπεία μπορούν να γίνουν σωστά μόνο με μία κατ’ ιδίαν συνάντηση με το γιατρό μας. Ας μην τους κάνουμε λοιπόν, να… φάνε τα πτυχία τους μαζί με τις κορνίζες ελέω οπτικών ινών!
