Καλησπέρα, καλησπέρα, φίλες και φίλοι του The K-Magazine! Ελπίζω να περάσατε υπέροχα το τριήμερο, χωρίς τερτίπια από τον καιρό και να “γεμίσατε τις μπαταρίες” με τον καλύτερο δυνατό τρόπο! Και μια που πολλοί από εμάς αυτήν την ώρα θέλουμε να χαλαρώσουμε με μία ευχάριστη ταινία στο σπίτι, η πρόσφατη ταινία “Alien: Covenant” που βγήκε πρόσφατα στις κινηματογραφικές αίθουσες μου έδωσε την αφορμή να θυμηθούμε (ή και να γνωρίσουν κάποιοι) πώς ακριβώς γνωρίσαμε τα πιο διάσημα τέρατα της επιστημονικής φαντασίας! Η αρχή έγινε το 1979…
Ενώ το εμπορικό διαστημόπλοιο Nostromo επιστρέφει στη Γη και το πλήρωμά του βρίσκεται σε κατάσταση ύπνου, δέχεται ένα σήμα κινδύνου από τον κοντινό πλανητοειδή LV-426. Το πλήρωμα ξυπνά κι αποφασίζει να απαντήσει στο σήμα, το οποίο ανακαλύπτουν πως προήλθε από ένα εγκαταλειμμένο εξωγήινο διαστημόπλοιο, στο οποίο βρίσκεται και το κουφάρι ενός εξωγήινου με το θώρακά του διαλυμένο… από μέσα. Μία από τις αξιωματικούς, η Ripley (Sigourney Weaver) υποψιάζεται πως το σήμα δεν ήταν SOS, αλλά προειδοποίηση για να μην πλησιάσει κανένας τον πλανητοειδή. Η ομάδα έρευνας επιστρέφει, αλλά μαζί της έρχεται και ένα περίεργο πλάσμα που έχει προσκολληθεί στο πρόσωπο του Kane (john Ηurt), με το πλάσμα περιέργως να τον κρατά ζωντανό. Σύντομα, όμως, η Ripley και το πλήρωμα του Nostromo θα διαπιστώσουν πως αυτό το πλάσμα είναι μόνο η αρχή του ζωντανού εφιάλτη τους.
Η ταινία “Alien” βασίζεται στην ιστορία των Ronald Shusett και Dan O’Bannon (οι οποίοι συνεργάστηκαν και για το “Total Recall” το 1990), με τον Ridley Scott να κρατά τα ηνία της σκηνοθεσίας.
Αν και το κινηματογραφικό franchise του “Alien” πέρασε από τα χέρια κι άλλων άξιων σκηνοθετών, όπως του James Cameron (“Terminator”, 1984) και του David Fincher (“Fight Club”, 1999), ο Ridley Scott είναι ο ιθύνων νους πίσω από αυτή τη δημοφιλή παραγωγή. Άλλωστε, το “Alien” είναι κι η ταινία που τον απογείωσε λίγο μετά το ντεμπούτο του με τους “Duellists” το 1977. Και γιατί να μην απογειωθεί; Εν έτη 1978, μετά τη θραύση που έκανε ο “Πόλεμος των Άστρων”, ο οποίος έδωσε το βήμα στο είδος της επιστημονικής φαντασίας, ο Scott υλοποίησε μία απαιτητική παραγωγή, με πρωτοποριακά σκηνικά και εφέ για την εποχή, ενώ ταυτόχρονα έδωσε μία διαφορετική πνοή στο sci-fi genre. “Σύμμαχός” του Scott στην παραγωγή, εκτός φυσικά από το ευρηματικό συγγραφικό δίδυμο του “Alien”, ήταν κι ο εκλιπών Σουηδός ζωγράφος H. S. Giger, καθώς ήταν η δουλειά του τελευταίου με τίτλο “Necronomicon” που ενέπνευσε τον Scott για τη μορφή της απειλής που θα αντιμετώπιζαν η Ripley και το πλήρωμα του Nostromo. Προσθέτουμε όλα όσα προανέφερα και τι έρχεται στην οθόνη μας; Μία αριστοτεχνική ταινία επιστημονικής φαντασίας και τρόμου, με απολαυστικά ξαφνιάσματα (ξέρετε, από εκείνα που πετάγεσαι από το κάθισμά σου, φωνάζεις “oh, f***!” και γελάς νευρικά όταν συνειδητοποιείς πως είσαι ασφαλής!) και με τη ροή των εξελίξεων να καθιστά την ταινία κάθε άλλο παρά βαρετή.
Εκτός από τον Ridley Scott, όμως, το “Alien” απογείωσε και την καριέρα της Sigourney Weaver. Ας το παραδεχθούμε: όσο κι αν αναγνωρίζουμε την υποκριτική της αξία και το ξεχωριστό στίγμα που έδωσε σε ένα ευρύ φάσμα ταινιών, στο μυαλό μας η Weaver είναι πάντα η Ellen Ripley. Κι αυτό γιατί ήταν ο ρόλος της φοβισμένης μεν, αλλά αποφασιστικής Ripley που έσπασε το “μονοπώλιο” της damsel in distress (OK, η αρχή έγινε με την Carrie Fischer στον “Πόλεμο των Άστρων”, να μην είμαι κι άδικη!). Όπως και να έχει, όμως, η Weaver είναι που κλέβει την παράσταση σε όλην την ταινία.
Με λίγα λόγια; Σας εύχομαι καλή διασκέδαση και να απολαύσετε την ταινία όπως κι εγώ… που σας το εγγυώμαι! Α, και… καλά ξαφνιάσματα!
Πρωταγωνιστούν: Sigourney Weaver, Tom Skeritt, John Hurt, Veronica Cartwright, Harry Dean Stanton, Ian Holm, Yaphet Kotto, Bolaji Badejo, Helen Horton
