Πολλά έχουν γραφτεί κι ειπωθεί για την περίπλοκη προσωπικότητα του Τζ. Έντγκαρ Χούβερ, του διευθυντή του FBI που μέσα σε 50 χρόνια έκανε τη γνωστή Αμερικανική Υπηρεσία Πληροφοριών αυτή που είναι σήμερα. Διάλεγε τους πράκτορες σύμφωνα με τα δικά του standards, απομάκρυνε όποιον δεν ανταποκρινόταν σε αυτά, συνέβαλε στην ανεξαρτησία της υπηρεσίας κι έκανε απαραίτητη τη χρήση της επιστήμης στη διαλεύκανση των υποθέσεων που ανέλαβε το FBI. Ο αγώνας του ενάντια στους κομμουνιστές και το οργανωμένο έγκλημα, οι νόμοι που κατάφερε να περάσει για τη δικαιοδοσία του FBI στις έρευνες, οι κόντρες του με την πολιτική ηγεσία αλλά κι όλα τα αμφιλεγόμενα στάδια της προσωπικής του ζωής που έχτισαν το προφίλ του είναι ο άξονας της βιογραφικής ταινίας που σκηνοθετεί ο Clint Eastwood.
Σκηνοθετικά ο Eastwood καταφέρνει να περάσει στο θεατή το κυρίως ζήτημα: πως ο Χούβερ ήταν και θα είναι πάντα μία αμφιλεγόμενη προσωπικότητα στην Ιστορία της Αμερικής. Μόνα ίσως ελαττώματα της σκηνοθεσίας η σκοτεινή οπτική που δίνεται και τα συνεχή μπρος – πίσω στη ζωή του Χούβερ. Τη μία τον βλέπουμε να υπαγορεύει την αυτοβιογραφία του και σε λίγα λεπτά τον βλέπουμε στα στάδια της καριέρας και της προσωπικής του ζωής σε νεαρότερη ηλικία. Κι αυτό γίνεται σε μικρά χρονικά διαστήματα με αποτέλεσμα κάποια στιγμή η ταινία να «βαραίνει» το θεατή. Αυτό που αντισταθμίζει αυτήν τη σκηνοθετική «κοιλιά» είναι το γεγονός πως, αν κι ομολογουμένως Συντηρητικός, ο Eastwood δε διστάζει να παρουσιάσει στην ταινία του και στάδια – ταμπού της ζωής του Χούβερ, όπως η σχέση που είχε με τη μητέρα του, όπως κι η σχέση του με τον Κλάιντ Τόλσον, τον επί χρόνια συνεργάτη και φίλο του.
Όσον αφορά τις ερμηνείες ξεκινώντας από εκείνη του Leonardo Di Caprio, στα πολύ θετικά της θα αναφέρω πως πλέον αποδεδειγμένα έχει ωριμάσει υποκριτικά και μπορεί να υποστηρίξει τους ρόλους που υποδύεται. Επίσης μου άρεσε το γεγονός πως δε διστάζει να «τσαλακώσει» την εξωτερική του εμφάνιση – ας το παραδεχτούμε, μεγάλωσε και έγινε πολύ γοητευτικός! – υποδυόμενος τον Χούβερ σε προχωρημένη ηλικία. Αυτό όμως που ίσως και να του στοίχισε τη Χρυσή Σφαίρα το 2011 είναι μία δόση υπερβολής στην ομιλία του, κυρίως σε σκηνές όπου ο Χούβερ έδινε δημόσιες ομιλίες. Παρ’ όλα αυτά, σε γενικές γραμμές, η ερμηνεία του είναι πολύ καλή, έστω κι αν είχε κάποια περιθώρια βελτίωσης. Εξαιρετικός ο Armie Hammer στο ρόλο του Τόλσον, του ανθρώπου που στάθηκε δίπλα στο Χούβερ μέχρι το τέλος της ζωής του δεύτερου. Επίσης θετικές εντυπώσεις αφήνει κι η Naomi Watts, η οποία ερμηνεύει την πιστή γραμματέα του Χούβερ, Έλεν Γκάντι.
Πρωταγωνιστούν: Leonardo Di Caprio, Armie Hammer, Naomi Watts, Judie Dench, Josh Hamilton κ.α.
Πρόταση για dvd: J.Edgar
previous post