Το αυγουστιάτικο αφιέρωμά μας συνεχίζεται. Υπάρχουν τόσες ταινίες που βασίστηκαν είτε στη ζωή ενός συγγραφέα είτε σ’ ένα κλασσικό βιβλίο που ειλικρινά σας μιλάω, δυσκολεύομαι πολύ να διαλέξω ανάμεσά τους. Ομολογώ πως είχα προγραμματίσει μία άλλη ταινία, αλλά συνήθως τα σχέδια είναι για να ανατρέπονται, σωστά; Η έμπνευση που είχα την – κυριολεκτικά – τελευταία στιγμή, όμως, νομίζω πως δε θα σας αφήσει αδιάφορους, καθώς η «Jane Eyre» είναι για τους λάτρεις της κλασσικής λογοτεχνίας!
Η νεαρή Jane Eyre (Mia Wasikowska), κουβαλώντας μαζί ένα πικρό παρελθόν, φτάνει στην έπαυλη Thornfield για να δουλέψει ως γκουβερνάντα της προστατευομένης του κυρίου Rochester (Michael Fassbender). Ο κύριος Rochester είναι μυστηριώδης, κυκλοθυμικός και κάποιες φορές δεν είναι κι η πιο ευχάριστη συντροφιά. Η ταπεινή και παράλληλα αποφασιστική προσωπικότητα της Jane, όμως, κάθε άλλο παρά αδιάφορο θα τον αφήσει. Σύμφωνα με τον ίδιο, «τον μαγεύει». Η έλξη είναι αμοιβαία, καθώς κι η Jane αρχίζει να νιώθει πιο βαθιά συναισθήματα για εκείνον. Τα μυστικά του κυρίου Rochester, όμως περιπλέκουν περισσότερο την κατάσταση. Θα καταφέρει η Jane να διεκδικήσει την ευτυχία που τόσο στερήθηκε σε νεαρή ηλικία, αλλά και να κάνει τον κύριο Rochester Να της ανοιχτεί;
Η «Jane Eyre» βασίζεται στο ομότιτλο κλασσικό μυθιστόρημα της Charlotte Bronte, αδελφής της Emily Bronte που έγραψε τα «Ανεμοδαρμένα Ύψη» . Η επιμέλεια του σεναρίου έγινε από τη Moira Buffini («Byzantium») και η σκηνοθεσία είναι του Cary Fukunaga. Παρ’ όλο που έγιναν κάποιες «περικοπές» στο σενάριο – δεν παρουσιάζονται κάποια περιστατικά από το βιβλίο και το τέλος παρουσιάζεται κάπως πιο light, εν αντιθέσει με το βιβλίο που είναι πιο «άγριο» – το γεγονός αυτό δε λειτουργεί μειονεκτικά για την ταινία. Η Bronte ήθελε μέσα από το βιβλίο της να ασκήσει κριτική στις κοινωνικές επιταγές της εποχής – Αγγλία του 19ου αιώνα – αλλά και να κάνει κύρια πρωταγωνίστρια της ιστορίας την ηθική. Το ίδιο συμβαίνει, λοιπόν και με την ταινία. Επομένως, αυτές οι «περικοπές» που προανέφερα συγχωρούνται, μια που δεν επηρεάζουν την πλοκή της πρωτότυπης ιστορίας. Όσοι έχετε διαβάσει το βιβλίο σίγουρα αντιλαμβάνεστε.
Οι υπόλοιποι θα με συγχωρήσετε που δεν προχωρώ σε περαιτέρω ανάλυση, καθώς ο φόβος του spoiler ελλοχεύει! Φυσικά, μια που μιλάμε πάλι για ταινία εποχής, δεν περνά απαρατήρητη και πάλι η φωτογραφία, αλλά κι τρυφερή μουσική του Dario Marianelli («Atonement»).
Ένα χρόνο μετά την «Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων» του Tim Burton, η Mia Wasikowska καλείται να ερμηνεύσει τον απαιτητικό ρόλο της Jane Eyre. Και λέω απαιτητικός, μιας που η πραότητα του χαρακτήρα δε θα μπορούσε – κατόπιν προσωπικής μου εκτίμησης, φυσικά – να αποτυπωθεί από μία high celebrity ηθοποιό. Ας πούμε δε θα μπορούσα να φανταστώ με τίποτα την Keira Knightley στο ρόλο, παρ’όλο που της αναγνωρίζω πως είναι πολύ καλή σε γυναικείους κλασσικούς χαρακτήρες, όπως εκείνον της Anna Karenina. Είναι κατ’ αρχήν αυτή η γλυκιά κι η ήρεμη φυσιογνωμία της νεαρής Αυστραλέζας ηθοποιού που κάνει πιο οικείο το χαρακτήρα της Jane Eyre στο θεατή.
Στη συνέχεια δεν υπερβάλλει κατά την ερμηνεία της κι αποδίδει σωστά τα συναισθήματα της ηρωίδας της. Όσο για το Michael Fassbender στο ρόλο του κυρίου Rochester, μπορώ να πω πως του ταιριάζουν οι «σκοτεινοί» χαρακτήρες και υπερέβη τις όποιες προσδοκίες μου. Βλέπετε, τώρα άρχισα να τον μελετάω λίγο παραπάνω.
Ο ρόλος του ως Magneto στο «X-Men: First Class» δε λειτουργεί ως στοιχείο κριτικής, μια που μιλάμε για hero movie κι ευελπιστώ να καταφέρω να δω και το «Shamε», το οποίο επίσης πρέπει να ομολογήσω πως φοβάμαι μη με απογοητεύσει, μια που οι κριτικές που διάβασα είναι διθυραμβικές. Απαρατήρητη φυσικά δεν περνά ούτε η Judi Dench στο ρόλο της οικονόμου της έπαυλης Thornfield, η οποία είναι πάντα εκεί για να στηρίξει και να συμβουλεύσει τη Jane Eyre.
Πρωταγωνιστούν: Mia Wasikowksa, Michael Fassbender, Judi Dench, Jamie Bell, Sally Hawkins κ.α.
