Καλησπέρα, καλησπέρα, φίλες και φίλοι του The K-Magazine! Πώς μου είστε; Ελπίζω να χαλαρώνετε κι απόψε μετά από ένα όμορφο σαββατοκύριακο. Για απόψε σας έχω μία συγκινητική ταινία με πρωταγωνιστές τον Robert Downey Jr. (haters gonna hate, αλλά ποσώς με απασχολεί!) και τον Robert Duvall.
Ο Hank Palmer (Robert Downey Jr.), ένας επιτυχημένος συνήγορος υπεράσπισης, αναγκάζεται να επιστρέψει στη μικρή πόλη της Indiana απ’ όπου κατάγεται για την κηδεία της μητέρας του, την ώρα που περνά από τη φάση του διαζυγίου. Δεν έβαλα τυχαία τη λέξη «αναγκάζεται» μια που ο Hank έχει αποξενωθεί από την οικογένειά του: τον πατέρα του, Δικαστή Joseph Palmer (Robert Duvall) και τους δύο αδερφούς του, τον Glenn (Vincent D’Onofrio) και τον αυτιστικό κι επίδοξο κινηματογραφιστή Dale (Jeremy Strong). Την επομένη της κηδείας κι έχοντας ήδη φάει την «ψυχρολουσία» αυτής της απομάκρυνσης, ο Hank ετοιμάζεται να γυρίσει στο Chicago, όταν τον ειδοποιούν πως ο πατέρας του ανακρίνεται ως ύποπτος για φόνο. Τότε είναι που ο Hank καλείται να γίνει ο συνήγορος υπεράσπισης του πατέρα του, ενώ παράλληλα μυστικά που ταλαιπωρούσαν για χρόνια τον ίδιο και την οικογένειά του θα βγούνε στο φως κι ο Hank κι η οικογένειά του καλούνται να τα αντιμετωπίσουν, καλύπτοντας έτσι το χρόνο που χάθηκε ως τότε.
«Ο Δικαστής» βασίζεται στην αρχική ιδέα των David Dobkin (ο οποίος σκηνοθετεί και την ταινία) και Nick Shenk («Gran Torino»), με το δεύτερο να συνυπογράφει το σενάριο με τον πρωτοεμφανιζόμενο σεναριογράφο Bill Dubuque.
Αν και το όλο concept της υπόθεσης είναι κάτι που έχουμε δει ξανά (αποξενωμένος/η από την οικογένεια γιος/κόρη επανενώνεται με τους δικούς του/της υπό έντονες συναισθηματικά συνθήκες), δε μπορούμε να αρνηθούμε πως είναι μία ιδιαίτερη ιστορία. Αν και προβλέψιμη αναφορικά με την εξέλιξή της, η ταινία δεν αφήνει αδιάφορο το θεατή, ενώ δημιουργεί και μία, έστω μικρή, αίσθηση σασπένς αρχικά για την ετυμηγορία κι εν συνεχεία για το πόσο κοντά θα έρθουν τελικά τα μέλη της οικογένειας. Επιπλέον οι όποιες εξελίξεις κυλούν ομαλά, χωρίς υπερβολικά δράματα, κάνοντας έτσι ευχάριστη τη ροή της ταινίας.
Για το τελικό αποτέλεσμα «ευθύνονται» και οι δυνατές ερμηνείες. Ο Robert Downey Jr. αφήνει για λίγο την πανοπλία του Iron Man και εγκαταλείπει τη Baker Street (βλ. «Sherlock Holmes») κι υποδύεται έναν αυτάρεσκο δικηγόρο, ο οποίος στη συνέχεια κυριεύεται από τα συναισθήματα που έχει στην πραγματικότητα για την οικογένειά του. Και ναι, ο Downey συνηθίζει να υποδύεται αλαζόνες χαρακτήρες, αλλά οφείλουμε, πρώτον, να παραδεχθούμε πως του ταιριάζουν και δεύτερον δεν περιορίζεται στην αλαζονική αυτή περσόνα. Αντίθετα, καθώς ο χαρακτήρας του Hank υποβάλλεται σε δοκιμασίες, ο Downey παρουσιάζει με άνεση τις ψυχολογικές μεταπτώσεις που είναι λογικό να βιώνει δεδομένων των καταστάσεων. Πράγμα που αποδεικνύει πως ο Robert Downey Jr., αν το αποφασίσει, δε χρειάζεται να είναι ΜΟΝΟ ο Iron Man ούτε ΜΟΝΟ ο Sherlock Holmes.
Κερασάκι στην τούρτα είναι ο Robert Duvall στο ρόλο του αυταρχικού Δικαστή Palmer. Του αμέμπτου ηθικής δημοσίου λειτουργού που όλη του τη ζωή προσπαθούσε να μοιράσει δικαιοσύνη, ο οποίος, όμως, πρέπει και να αποδεχθεί πως πλέον είναι αδύναμος και πως πρέπει να βάλει στην άκρη τις όποιες διαφορές έχει όχι μόνο με τον Hank, αλλά και τους άλλους δύο γιους του. Η ερμηνεία του τον οδήγησε μέχρι και τα Oscar, όντας υποψήφιος για το Βραβείο Β’ Ανδρικού Ρόλου, με το αγαλματάκι τελικά να κερδίζει ο J. K. Simmons για το «Whiplash».
Εν ολίγοις, δεν έχετε παρά να αναζητήσετε το «Δικαστή» και σας εγγυώμαι πως δε θα σας απογοητεύσει! Καλό βράδυ και καλή διασκέδαση!
Πρωταγωνιστούν: Robert Downey Jr., Robert Duvall, Vincent D’Onofrio, Jeremy Strong, Billy Bob Thorton, Vera Farmiga, Leighton Meester, Denis O’Hare κ.α.
