Νέος μήνας, νέες προτάσεις! Κι αυτή η κρύα βραδιά της πρώτης Κυριακής του Μαρτίου είναι ιδανική για μία καλή ταινία στο σπίτι! Και μία που κι αύριο οι περισσότεροι θα απολαύσουν την αργία, ενδείκνυται η αποψινή μας πρόταση να συνοδεύεται (εκτός από καλή παρέα, φυσικά!) κι από ένα ποτήρι καλό κρασί!
Ο κύριος Thomas Crown (Pierce Brosnan), είναι γοητευτικός , πλούσιος, αλλά έχει κι αυτός την αδυναμία του – και λέγεται “τέχνη”. Γι’ αυτό και πάνω στην αναταραχή που δημιουργείται με μία αποτυχημένη ληστεία καταφέρνει και κλέβει ένα πίνακα του Monetαξίας 100 εκατομμυρίων δολαρίων. Αν και φαίνεται πως η αστυνομία έχει ήδη στα χέρια της τους ενόχους, η ιδιωτική ερευνήτρια Catherine Banning (Rene Russo) θεωρεί πως ο πραγματικός ληστής είναι ένας υπεράνω πάσης υποψίας μάρτυρας και πως η ληστεία έγινε μόνο και μόνο για την έξαψη που προσφέρει η πράξη παρά για τα χρήματα. Γι’ αυτό και στήνει σιγά σιγά την παγίδα της πλησιάζοντας τον Crown. Τόσο ο Crown όσο κι η Catherineείναι άξιοι αντίπαλοι ο ένας για τον άλλον, όμως προφανώς κι αυτό το κυνηγητό θα πάρει απροσδόκητη και για τους δύο τροπή…!
Η ταινία “Υπόθεση Thomas Crown” είναι το remake της κλασσικής ομότιτλης ταινίας, με τους σεναριογράφους Leslie Dixon και Kurt Wimmer να δίνουν μία μοντέρνα αύρα στην ιστορία που σκαρφίστηκε το 1968 ο Alan Trustman. Η σκηνοθεσία του remake φέρει την υπογραφή του John McTiernan (“The Hunt For Red October”, 1990).
Καθώς δεν έχω αξιωθεί να δω την πρωτότυπη ταινία του 1968 (guilty as charged!) δε θα μπω σε συγκρίσεις. Άλλωστε, για να ακριβολογούμε, μιλάμε περισσότερο για διασκευή παρά για remake. Άλλωστε, στην ταινία του 1968 η λεία ήταν μετρητά ενώ εδώ έχουμε έναν πίνακα ανεκτίμητης αξίας. Εντούτοις, ο McTiernan μένει πιστός στο βασικό άξονα της ταινίας που δεν είναι άλλο από το παιχνίδι “της γάτας και του ποντικού” ανάμεσα στον Crownκαι την Catherine. Το αρχικό κινηγητό εξελίσσεται σε πάθος με ιδιαίτερη μαεστρία και φυσικά όταν έρχεται η στιγμή της αντιπαράθεσης αυτή καταφθάνει με μία εξαιρετική κλιμάκωση των εξελίξεων. Φυσικά, μας αρέσει επίσης που η ταινία δεν είναι ένα απλό “copy-paste” από το υλικό του 1968, αλλά οι σεναριογράφοι κι ο σκηνοθέτης θέλουν να προσφέρουν κάτι καινούριο στο θεατή. Επιπλέον, μιλάμε για μία ιδιαίτερη heist movie στις οποίες θέλεις και τα απαραίτητα plot twists για να την απολαύσει κανείς, όμως πέρα από την (ομολογουμένως αναμενόμενη) έλξη που γεννάται ανάμεσα στους δύο κεντρικούς χαρακτήρες, οι δημιουργοί μας προσφέρουν κι εκείνες τις στιγμές “I did NOT see that coming!”!
Αν υπάρχει η διαφωνία για το κατά πόσο πρέπει κλασσικές παραγωγές να περνούν από remake (κι ΟΚ, ενίοτε δεν είναι και παράλογη αυτή η διαφωνία), τότε η δουλειά του McTiernan καταφέρνει να γείρει τη ζυγαριά προς το “ναι, αξίζει η προσπάθεια”. Πολύ απλά επειδή δεν αρκείται στην αντιγραφή αλλά κι επειδή ικανοποιεί ένα σεβαστό φάσμα genres του σινεφίλ κοινού – heist, ερωτικό δράμα, μυστήριο τρία-σε-ένα το λες καλή προσφορά! Βεβαίως, βρίσκουμε ιδιαίτερα ταιριαστούς τους Pierce Brosnan και Rene Russo ως “ποντικό” και “γάτα” (ή μήπως ισχύει και το αντίστροφο; ;) ) να μπλέκουν σε ένα μεθυστικό γαϊτανάκι υπό τους ήχους του “Wind mills Of Your Mind” σε rerun από τον Sting!
Με λίγα λόγια; Σας εύχομαι καλή διασκέδαση και να απολαύσετε την ταινία όσο κι εγώ… πράγμα που σας το εγγυώμαι!
