Υπάρχει άνθρωπος που δε βλέπει ξανά και ξανά τις παλιές ελληνικές ταινίες; Όπως και να έχει, είναι κι αυτές κομμάτι της ιστορίας μας. Ένα πολύ μεγάλο κεφάλαιο του ελληνικού σινεμά ήταν ένας άντρας που τραγουδιστά μας έμαθε πως «ηθοποιός… σημαίνει φως».
Ο Δημήτρης Χορν γεννήθηκε στις 9 Μαρτίου του 1921 στην Αθήνα. Γιος του διάσημου θεατρικού συγγραφέα Παντελή Χορν και με νονά την εξίσου καταξιωμένη Κυβέλη, ήταν μάλλον η μοίρα του να ακολουθήσει κι αυτός το δρόμο του θεάτρου. Έτσι το 1940 αποφοιτά από τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και κάνει το ντεμπούτο την ίδια χρονιά στη «Νυχτερίδα» του Στράους. Την ίδια περίοδο γίνεται μέλος του θιάσου της Μαρίκας Κοτοπούλη κι αναλαμβάνει τους πρωταγωνιστικούς ρόλους σε σημαντικά θεατρικά, όπως τον «Άμλετ» και το «Ριχάρδο Γ’» του Σαίξπηρ και τον «Ιβάνωφ» του Τσέχοφ.
Μέχρι το 1943 που ξεκινά να συμμετέχει με το θίασο της Κατερίνας Ανδρεάδη, ο Δημήτρης Χορν έχει παίξει με την Κοτοπούλη σε μία σειρά μεγάλων θεατρικών παραστάσεων, όπως την «Κυρία με τις Καμέλιες» το 1942 και το «Φάντασμα του Μετροπόλ» το 1943. Το 1944 ο Χορν δημιουργεί το δικό του θίασο με τη Μαίρη Αρώνη, ενώ το 1945 συνεργάζεται με το θίασο της Μελίνας Μερκούρη. Το 1946 επιστρέφει στο Εθνικό Θέατρο και μέχρι και το 1950 συμμετέχει σε παραστάσεις όπως «Η Στρίγγλα που έγινε Αρνάκι» και τον «Κουρέα της Σεβίλλης», ενώ το 1951 ταξιδεύει σε Αμερική κι Αγγλία προκειμένου να ενημερωθεί για τις θεατρικές εξελίξεις.
Έπειτα από δύο χρόνια επιστρέφει στην Ελλάδα και δημιουργεί το δικό του θίασο με την Έλλη Λαμπέτη, η οποία έμελλε να παίξει καθοριστικό ρόλο στη ζωή και την καριέρα του Χορν, και το Γιώργο Παππά. Ο θίασος αναλαμβάνει έργα όπως το «Νυφικό Κρεβάτι» και κάνει προσπάθειες για παραστάσεις σε Κωνσταντινούπολη και Αίγυπτο.
Εκτός όμως, από το θέατρο, ο Χορν συμμετέχει και σε κινηματογραφικές παραγωγές, αρχής γενομένης το 1942 με τη «Φωνή της Καρδιάς» όπου συμπρωταγωνιστεί με τον Αιμίλιο Βεάκη, τη Σμαρούλα Γιούλη, και την Καίτη Πάνου. Ακολουθούν τα «Χειροκροτήματα» το 1944 με πρωταγωνιστή το συνθέτη Αττίκ κι ο «Μεθύστακας» το 1950 με πρωταγωνιστή τον Ορέστη Μακρή. Το 1954 έχει ήδη ερωτική σχέση με την Έλλη Λαμπέτη και μαζί πρωταγωνιστούν «Κυριακάτικο Ξύπνημα» του Μιχάλη Κακογιάννη και την «Κάλπικη Λίρα» το 1954 και στο «Κορίτσι με Τα Μαύρα» το 1956. Ακόμη στις καλύτερες κινηματογραφικές στιγμές του Χορν συγκαταλέγονται οι ταινίες «Μια Ζωή την Έχουμε» του 1958, το «Μια του Κλέφτη» του 1960 – για το οποίο κερδίζει και το βραβείο Α’ Ανδρικού Ρόλου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης – και το «Αλίμονο στους Νέους» του 1961.
Μια που αναφερθήκαμε στη σχέση του με την Έλλη Λαμπέτη… η σχέση του με την ηθοποιό με το μελαγχολικό πρόσωπο ήταν από τις πιο διάσημες τις εποχής – δίχως αμφιβολία – και συνάμα από τις πιο θυελλώδεις. Παρά το γεγονός πως εξέπεμπε μία απίστευτη ενέργεια, το ζευγάρι δεν παντρεύτηκε ποτέ, η Λαμπέτη αναγκάστηκε να κάνει έκτρωση στο παιδί που κυοφορούσε, ενώ ο Χορν κάποτε δήλωσε πως «η Έλλη δεν ήταν η γυναίκα της ζωής μου». Ακόμα και σήμερα, όμως, είναι από τα πιο αγαπημένα κινηματογραφικά ζευγάρια.
Στροφή και στο ραδιόφωνο έκανε ο Δημήτρης Χορν, με την εκπομπή «Ο Ταχυδρόμος Έφτασε» όπου ο Χορν διάβαζε φανταστικά γράμματα ακροατών, τα οποία συνέτασσε ο Κώστας Πρετεντέρης να κατατάσσεται στις πιο επιτυχημένες του δουλειές.
Παρά το γεγονός πως χαρακτηριζόταν ως ιδιότροπος, ο συνδυασμός του ταλέντου του και της γοητείας που ασκούσε στον περίγυρό του τον καθιέρωσε σαν έναν από τους πιο αξιόλογους ηθοποιούς. Μάλιστα φημολογείται πως έπειτα από μία παράσταση, ενώ ζήτησε συγνώμη από το κοινό για την «άθλια ερμηνεία μου», το κοινό τον «έλουσε» με το πιο ζεστό του χειροκρότημα. Ακόμη, στην «κληρονομιά» που άφησε συγκαταλέγεται το ίδρυμα Γουλανδρή – Χορν, που ίδρυσε με τη σύζυγό του, Άννα Γουλανδρή το 1980, το οποίο ίδρυμα μελετά τον ελληνικό πολιτισμό. Στον Χορν επίσης απονεμήθηκε ο Χρυσός Σταυρός του Γεωργίου Α’, ενώ
Ο Δημήτρης Χορν πέθανε στις 16 Ιανουαρίου του 1998 έπειτα από μάχη με τον καρκίνο και στη μνήμη του καθιερώθηκε το θεατρικό βραβείο Χορν, το οποίο απονέμεται σε πρωτοεμφανιζόμενους ηθοποιούς. Και συνεχίζει να ζει μέσα από τις ταινίες του και τα τραγούδια του που ακόμα και σήμερα ντύνουν μελωδικά τις πιο όμορφες στιγμές μας. Γιατί ποιος ερωτευμένος δε σιγοτραγούδησε έστω μία φορά… αυτό;
https://www.youtube.com/watch?v=TFAusTt8sgA
