Όταν ζεις σε μία κοινωνία που μέρα με τη μέρα καταρρέει και τίποτα δεν είναι βέβαιο είναι λογικό και απόλυτα φυσιολογικό να μην μπορείς να είσαι χαρούμενος. Όταν οι γνωστοί και οι φίλοι μένουν χωρίς δουλειά ή οι συντάξεις για τις οποίες οι γονείς σου πλήρωναν όλοι τους τη ζωή τους αρπάζονται «βίαια» από τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς και ο κόσμος γύρω σου “νυχτώνει” χωρίς φως, σίγουρα η αισιοδοξία είναι δύσκολο πράγμα. Φαίνεται να είναι όμως το μόνο που μας έχει απομείνει και δείχνει κάπως παιδική και παράλογη η σκέψη, αλλά αναρωτηθείτε τι άλλο μπορείτε να κάνετε…
Διότι όσο και να θες να σκεφτείς κάποια πράγματα λογικά είναι τόσο μεγάλος ο παραλογισμός που τα περικλείει και δεν σε αφήνει να αντιδράσεις. Η αντίδραση και η δράση απέναντι στο πρόβλημα πρέπει να είναι μαζική. Όποτε ο καθένας για τον εαυτό του καλό θα είναι να βρει μια δικλείδα ασφάλειας, για να μην οδηγηθεί στη «τρέλα».
Σίγουρα δεν είναι κάθε μέρα Χριστούγεννα και ο Άγιος Βασίλης δεν μπορεί να γίνει μόνιμος κάτοικος του σπιτιού μας για να μας χαρίζει αισιοδοξία και χαρά με το τρανταχτό του γέλιο. Συνεπώς ο αγαπημένος κύριος με το κόκκινο κουστούμι δεν είναι εφικτός, όπως ούτε το να πέσουμε σε βαθύ ύπνο μέχρι να φτιάξουν τα πράγματα! Αυτό που μπορούμε να κάνουμε, είναι να πάρουμε μία βαθιά ανάσα, να βάλουμε ένα μεγάλο χαμόγελο στο πρόσωπο μας και να ακολουθήσετε τις παρακάτω συμβουλές:
Το να προσπαθείτε να βρείτε κάτι καλό και θετικό σε κάθε άνθρωπο και κάθε κατάσταση, δεν είναι εύκολο είναι όμως πολύ καλύτερο από το να γκρινιάζετε και να τα βάζετε με την τύχη σας όταν συμβαίνει οτιδήποτε δυσάρεστο. Σκεφτείτε για παράδειγμα τον κύριο ή την κύρια που σας παραχώρησε την θέση του σε κάποια ουρά που περιμένατε… είναι κάτι που δεν συμβαίνει κάθε μέρα! Ή το μωρό που σας χαμογέλασε μέσα από ένα καρότσι καθώς περνούσε δίπλα σας.
Στο τέλος της μέρας καταγράψτε όλα εκείνα για τα οποία είστε ευγνώμονες, που συνέβησαν και τι ήταν εκείνο που σας άρεσε πιο πολύ. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην βρείτε κάτι. Για παράδειγμα τι σας αρέσει πιο πολύ στη δουλειά σας; Το πρωί ή το βράδυ πριν κοιμηθείτε δώστε περισσότερη σημασία στη καθημερινή σας ενδυμασία, αν νιώθετε όμορφοι μέσα σε αυτά που φοράτε όλη μέρα, τότε, ίσως, και η διάθεση σας θα είναι καλύτερη.
Αν αρχίσουμε να ελπίζουμε τότε είναι πολύ πιο εύκολο να κάνουμε τον κόσμο γύρω μας καλύτερο. Ενώ, αντίθετα αν παραδώσουμε τα όπλα και αφήσουμε και το τελευταίο ίχνος αισιοδοξίας να σβήσει, τότε δεν υπάρχει καμιά περίπτωση για βελτίωση.
Δεν ξέρω αν η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, αν όμως την “ξεχάσουμε”….Αλλωστε τι έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι; “Μηδένα προ του τέλους μακάριζε…” Έχουμε χρόνο για να κρίνουμε, και να κριθούμε!
