Τα πρόσθετα τροφίμων χρησιμοποιούνται σε σχεδόν σε όλα τα τρόφιμα σήμερα. Χωρίς αυτά θα είχαμε λιγότερα τρόφιμα διαθέσιμα, ενώ και η διάρκεια ζωής τους θα ήταν αισθητά μικρότερη. Τα πρόσθετα έχουν κατηγορηθεί για πρόκληση αλλεργιών και τοξικότητα, η οποία έχει εξαιρετικά επιζήμιες επιπτώσεις στην υγεία. Γι’ αυτό κρίνεται αναγκαίο να ελέγχουμε τις ετικέτες των τροφίμων προτού τα προμηθευτούμε, ειδικά αν γνωρίζουμε ότι έχουμε αλλεργία σε κάποιο συγκεκριμένο στοιχείο, π.χ. στις χρωστικές ουσίες.
Γιατί χρησιμοποιούνται πρόσθετα στα τρόφιμα;
Για να διατηρηθεί ένα τρόφιμο φρέσκο για μεγάλο χρονικό διάστημα και να μπορεί να καταναλωθεί για πολλές μέρες θα πρέπει να τοποθετηθούν πρόσθετα τροφίμων. Με τα πρόσθετα είναι δυνατό να υπάρχει μεγαλύτερη αφθονία προϊόντων. Επίσης, με τα πρόσθετα καθίσταται ευκολότερη η προετοιμασία, η συσκευασία και η σωστή διατήρηση των τροφίμων. Παράλληλα, μειώνεται το κόστος τους και το τρόφιμο δείχνει πιο ελκυστικό στα «μάτια» του καταναλωτή. Η προσθήκη ουσιών διευκολύνει και την προσθήκη επιπλέον των υπαρχόντων θρεπτικών συστατικών.
Τα πρόσθετα θεωρούνται ασφαλή και νόμιμα. Κάποια από τα πρόσθετα που χρησιμοποιούνται στη βιομηχανία τροφίμων μπορεί να περιέχουν φυσικά συστατικά.
Ε
Τα πρόσθετα που έχουν εγκριθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν το πρόθεμα Ε και στη συνέχεια έναν αριθμό. Τα προϊόντα αυτά θεωρούνται ασφαλή και ελεγμένα από την Ε.Ε. Στις ετικέτες των τροφίμων θα πρέπει να καταγράφεται το ακριβές όνομα του πρόσθετου, καθώς και το Ε. Μερικά από τα συστατικά Ε που περιέχονται μπορεί να είναι τα εξής:
Χρωστικές ουσίες (Ε100- 180): Κάποια προϊόντα χρωματίζονται μετά από βλάβες που μπορεί να έχουν προκληθεί κατά τη διάρκεια της παραγωγής ή της διατήρησής τους.
Συντηρητικά (Ε200-290): Τα συντηρητικά βοηθούν το τρόφιμο να διατηρηθεί για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα ή ακόμη και εκτός περιόδου παραγωγής τους. Κάποια προϊόντα είναι ιδιαιτέρως ευπαθή, και τα συντηρητικά, τα βοηθούν να παραμείνουν αναλλοίωτα από το χρόνο και την εισβολή των βακτηρίων. Υπάρχουν και φυσικά συντηρητικά, όπως το αλάτι, το ξίδι και το οινόπνευμα.
Αντιοξειδωτικά(Ε300): Η χρήση αντιοξειδωτικών για τη διατήρηση των λιπών και του ελαιόλαδου τα προστατεύει από ενδεχόμενη οξείδωση.
Γαλακτοποιητές (Ε400-495): Τα συγκεκριμένα πρόσθετα χρησιμοποιούνται για να μεγιστοποιήσουν τη διάρκεια ζωής των προϊόντων και να αλλάξουν την υφή τους.
Γλυκαντικές ουσίες: Οι γλυκαντικές ουσίες χρησιμοποιούνται ως πρόσθετα στα προϊόντα για να προσδώσουν ενέργεια και τόνωση στον οργανισμό.
Σε κάποια τρόφιμα τα οποία λόγω της επεξεργασίας τους τυγχάνει να έχασαν κάποιες θρεπτικές ουσίες που περιείχαν, εφαρμόζεται εμπλουτισμός. Με αυτό τον τρόπο επιτυγχάνεται η αποφυγή εμφάνισης ασθενειών λόγω έλλειψης των συγκεκριμένων θρεπτικών συστατικών σε ολόκληρες πληθυσμιακές ομάδες. Ένα από τα πιο συχνά πρόσθετα αυτού του είδους είναι η βιταμίνη D και η Α.
