Το Μετροπόλιταν είναι της μόδας (και εμείς μακριά),από τη Λίνα Γριβογιάννη

Είναι μερικές φόρες που η Νέα Υόρκη είναι όντως τόσο μακριά που σε πειράζει και ζηλεύεις όλους εκείνους που έχουν τη δυνατότητα να μπορούν να επισκεφτούν το Metropolitan Museum όποτε θελήσουν. Αυτή τη φόρα παρά τα άρθρα, τις φωτογραφίες και όλα τα σχετικά δημοσιεύματα ακόμα και τα video που έχει στη διάθεση μας το μουσείο τίποτα δεν συγκρίνεται με μία βόλτα ανάμεσα στα εκθέματα –όπως βέβαια ισχύει σε όλες τις εκθέσεις- ένας «περίπατος» στους διαδρόμους με τα χρώματα, τις δημιουργίες και τις εμπνεύσεις των δύο δημιουργών.

Τον Μάιο ξεκίνησε η έκθεση με τίτλο «Schiaparelli and Prada: Impossible Conversations» στο Metropolitan και θα διαρκέσει μέχρι τα μέσα Αυγούστου. Μία έκθεση που αποδεικνύει ακριβώς αυτό που χρόνια τώρα ακούγεται και είναι πολύ μεγάλη αλήθεια «η μόδα είναι τέχνη». Είναι μάλιστα μία μορφή τέχνης που μπορείς να την ζεις να γίνει κομμάτι της καθημερινότητας σου και των πιο σημαντικών στιγμών σου. Για παράδειγμα σκεφτείτε μία νύφη με ένα υπέροχο Vera Wang νυφικό, είναι ίσως το πιο ζωντανό, όμορφο και χαρούμενο έργο τέχνης που μπορείτε να φανταστείτε, σωστά;

Αυτός είναι και ένας από τους λόγους που κάνουν τούτη την έκθεση τόσο σημαντική, βεβαία δεν μπορούμε με κανένα τρόπο να υποβαθμίσουμε την σημαντικότητα και την ιστορία της Elsa Schiaparelli και της Miuccia Prada. Μέσα από τα ρούχα η έκθεση εξερεύνα τις εντυπωσιακές συγγένειες ανάμεσα σε δύο Ιταλίδες σχεδιάστριες από δύο εντελώς διαφορετικές εποχές. Η Elsa Schiaparelli γεννήθηκε το 1890 και η καριέρα ξεκίνησε την δεκαετία του ’30. Σε αντίθεση με την Miuccia Prada που γεννήθηκε το 1949 και ξεκίνησε το 1970 να δημιουργεί και να καθορίζει η ίδια τάσης από τα πρώτα της βήματα.

Με αφορμή για έμπνευση το “Impossible Interviews” του Vanity Fair από 1930, του Miguel Covarrubias, φέτος με αύτη την έκθεση οι διοργανωτές βρίσκουν τον τρόπο για να «ενορχηστρώσουν» δύο είδωλα της ιταλικής μόδας, να βρουν νέες ιδέες μέσα από παλιά σχέδια, να δουν με άλλη μάτια και μία νέα ανάγνωση γραμμές και φόρμες άλλων εποχών και περασμένων άλλα όχι ξεπερασμένων δεκαετιών.

Υπάρχουν ακόμα και video με συνομιλίες των δύο, σκηνοθετημένα από τον Baz Luhrmann, φαίνεται αδύνατο να συμβαίνει αλλά χάρις την τεχνολογία όλα είναι δυνατά. Στην έκθεση παρουσιάζονται 140 και αξεσουάρ, από την Schiaparelli από τα τέλη της δεκαετίας του 1920 μέχρι και το 1950 και από την Prada από την δεκαετία του 1980 έως σήμερα. Ακόμα τα μέρη στα όποια είναι χωρισμένη η έκθεση είναι τα εξής : “Waist Up/Waist Down,” “Ugly Chic,” “Hard Chic,” “Naïf Chic,” “The Classical Body,” “The Exotic Body,” and “The Surreal Body.”

Αν και φυσικά τίποτα δεν συγκρίνεται με την πραγματική επίσκεψη στο μουσείο όλοι εμείς που δεν θα καταφέρουμε να το επισκεφτούμε ας παρηγορηθούμε τουλάχιστον μέσα από τις εικόνες και τα video που μας προσφέρει το site του Metropolitan στο παρακάτω link, και ευχόμαστε να είναι όμορφη η «βόλτα» να μείωση με ένα τρόπο την απόσταση.
http://www.metmuseum.org/exhibitions/listings/2012/impossible-conversations/audio-and-video