Λένε πως ο Θεός έφτιαξε τη μητέρα επειδή δεν μπορεί να βρίσκεται παντού ο ίδιος. Δεν ξέρω αν συμφωνείτε με κάτι τέτοιο, για μενα όμως η μητέρα αποτελεί το μεγαλύτερό μου στήριγμα , την απάντηση σε όλες τις απορίες μου, τη λύση σε κάθε μου πρόβλημα, το χαρτομάντιλο σε κάθε μου δάκρυ, τον ώμο σε κάθε ανάγκη παρηγοριάς, το μικρό Θεό μου, τον οποίο εμπιστεύομαι όσο κανέναν άλλο στον κόσμο!
Λένε πως πρέπει να έχεις πρότυπα για να μπορείς να έχεις όνειρα. Μεγαλώνοντας κατάλαβα πόσο σημαντικό είναι για μια γυναίκα να ακολουθεί ένα σπουδαίο πρότυπο μητέρας, συζύγου, γυναίκας, ανθρώπου. Πώς να μην νιώθω τυχερή, επομένως, όταν ξέρω καλά ότι όλα αυτά υπάρχουν δίπλα μου από την πρώτη στιγμή της παρουσίας μου στον κόσμο;
Λένε πως η ζωή σήμερα έχει χάσει την αξία της. Σε μια εποχή που όλα τα ήθη, όλες οι συνήθειες, όλες οι αρχές και τα δεδομένα έχουν καταρρεύσει, ευτυχώς υπάρχει ένα στήριγμα, που αν και δεν έχουν όλοι την τεράστια τύχη και πολυτέλεια να έχουν στη ζωή τους, σίγουρα αποτελεί τη μεγαλύτερη δύναμη που μπορεί να έχει ένας άνθρωπος, γι’ αυτό και πρέπει να την εκτιμά όσο υπάρχει.
Λένε πως αν δεν έχεις γίνει μητέρα δεν μπορείς να αντιληφθείς το μεγάλο δώρο του Θεού στη γυναίκα. Κι, όμως, ίσως μπορείς να φανταστείς το μεγαλείο της φύσης όταν έχεις βιώσει τη μαγική σχέση μητέρας – κόρης. Δεν ξέρω αν η μητέρα μου είναι πιο τυχερή που το βίωσε επί τέσσερα σε εμάς, ή εμείς οι τέσσερις που είχαμε την τύχη να μεγαλώσουμε με τη συγκεκριμένη μητέρα. Μια τέτοια μεγάλη μέρα σαν κι αυτή όμως, έχω την ευκαιρία να την ευχαριστήσω και πάλι για όλα όσα προσέφερε και προσφέρει με αυταπάρνηση στα παιδιά της…
Και επειδή θέλω να προσπαθήσω να είμαι λίγο αντικειμενική, (αν και σε αυτή την περίπτωση δε θα το πετύχω εύκολα), θα ευχαριστήσω και όλες τις μαμάδες του κόσμου που επέλεξαν να αφοσιωθούν ψυχή τε και σώματι στα παιδιά τους, και που γεννήθηκαν για να προσφέρουν την απέραντη αγάπη τους στα μικρά πλασματάκια που κρατούν το μέλλον της ανθρωπότητας στα χέρια τους.
Χρόνια σας πολλά – πολλά μανούλες….
