Όταν ο έρωτας γίνεται συμβιβασμός

Και αν έχουμε μάθει κάτι, στην ενήλικη ζωή μας, είναι πως οι ανθρώπινες σχέσεις είναι ό,τι δυσκολότερο έχουμε να αντιμετωπίσουμε. Γεμάτες με τραύματα, μισά λόγια ή και ολόκληρα πολλές φορές. Γεμάτες με μοναξιά και χαμόγελα, συμβιβασμούς και ανιδιοτέλεια. Τι είναι αυτό που φέρνει κοντά δυο ανθρώπους; Ο έρωτας ίσως ή η αγάπη. Αλλά τι είναι αυτό που τους κρατάει κοντά; Αναλωνόμαστε για χρόνια, ψάχνοντας την τέλεια σχέση, τον τέλειο σύντροφο, πιστεύοντας ίσως πως και εμείς οι ίδιοι είμαστε τέλειοι, οπότε γιατί να μην ψάχνουμε κάτι αντίστοιχο. Ωστόσο, καλό θα ήταν να δούμε πως οι σχέσεις είναι σαν μια πελώρια ζυγαριά. Από την μια τα καλά και από την άλλη τα άσχημα. Και εμείς στη μέση, να προσπαθούμε να δούμε τι βαραίνει πιο πολύ.

«Βρες αυτό που αγαπάς και άφησέ το να σε σκοτώσει.
Άφησέ το να σε στραγγίξει από όλο σου το είναι. Άφησέ το να σε σκοτώσει και να καταβροχθίσει τα απομεινάρια σου. Γιατί όλα τα πράγματα θα σε σκοτώσουν, και αργά και γρήγορα, αλλά είναι πολύ καλύτερο να σκοτωθείς από έναν εραστή.»,  Charles Bukowski

Και εμείς μένουμε πίσω ν’αναρωτιόμαστε, πόσο εύκολο ή δύσκολο μπορεί να είναι αυτό. Γιατί να αφήσουμε κάποιον να μας καταπιεί (όποιος και αν είναι αυτός), όταν εμείς οι ίδιοι έχουμε κάνει τόσο κόπο να κρατηθούμε στην επιφάνεια;

Αυτό που κάνει ένας άνθρωπος για να αποφασίσει αν πρέπει να παραμείνει σε μια σχέση ή όχι, είναι να «ζυγιάζει» τα πράγματα. Από τη μία όλα τα αρνητικά του συντρόφου του, και από την άλλη όλα τα θετικά. Και ποια έχουν την μεγαλύτερη βαρύτητα για εκείνον τελικώς. Κάποιος δεν μπορεί να συγχωρήσει την βαρεμάρα, ενώ κάποιος άλλος δεν μπορεί να αποδεχτεί την υπερβολική φιλοδοξία, ή ακόμα και την έλλειψη αυτής. Κάποιος θεωρεί πολύ πιο σημαντικό χαρακτηριστικό, την προσωπική εξέλιξη, ενώ κάποιος άλλος το να υπάρχει αμοιβαία εμπιστοσύνη. Όλα είναι υποκειμενικά, και εμείς προσπαθούμε, μέσα στα χρόνια να ενώσουμε δυο λίστες, ψάχνοντας «συμβατό δότη».

Υπάρχουν εκείνοι οι τυχεροί, που αναγνωρίζουν τον ιδανικό σύντροφο από μακριά. Υπάρχουν και εκείνοι οι σύντροφοι, που παλεύουν να τους το αποδείξουν. Υπάρχουν και οι άλλοι όμως, εκείνοι που μιλάνε και ίσως να κρύβονται κιόλας, πίσω από μια σχέση, ειλικρινούς ενδιαφέροντος, σεβασμού και εμπιστοσύνης. Αλλά ας μην γελιόμαστε. Μια ερωτική σχέση, οφείλει να έχει πολλά περισσότερα από αυτά.

Αν σας έλεγαν όμως, πως έχετε να διαλέξετε ανάμεσα σε δυο ζωές. Από τη μία έναν μεγάλο έρωτα, που μπορεί να οδηγήσει και στο κάστρο της πριγκίπισσας, αλλά μπορεί και στην πυρά, και από την άλλη μια πανέμορφη ζωή, γεμάτη ασφάλεια, ειλικρίνεια, ηρεμία και εμπιστοσύνη, εσείς ποια θα διαλέγατε; Μην βιαστείτε ν’απαντήσετε, γιατί δεν υπάρχει σωστή και λάθος απάντηση. Στην νεαρή ηλικία όλοι θα επιλέγαμε το πρώτο, γιατί δεν θα έκρυβε κανένα ρίσκο. Μόνο εμπειρίες. Στην πιο ώριμη όμως;

Και εκεί βρίσκεται το κλειδί. Τα πράγματα τείνουν να μπερδεύονται όσο μεγαλώνουμε, όσο βλέπουμε τα χρόνια να περνάνε, και στεκόμαστε όλο και συχνότερα για να κοιτάξουμε λιγάκι πίσω και να δούμε τι έχουμε καταφέρει ως τώρα.

 

You may also like