Στο άρθρο αυτό δεν θα διαβάσετε ούτε κοινωνιολογικές θεωρίες ούτε αποτελέσματα επιστημονικών ερευνών. Θα διαβάσετε τι έχω αποκομίσει από τις σχέσεις των πρώην συζύγων -κι αναφέρομαι στη συμπεριφορά των γυναικών απέναντι στον πατέρα των παιδιών τους. Και γράφω ως πρώην σύζυγος και όχι έξω από το παιχνίδι…
Θα μιλήσω λίγο βιωματικά -αν και η περίπτωσή μου θεωρείται λίγο σουηδική κατάσταση, με προσπάθεια μεν, αλλά γενικά (νομίζω ότι θα συμφωνήσει και ο πρώην σύζυγός μου ότι…) δεν τον πρήζω! Η επικοινωνία μας αφορά στο παιδί μας, το σχολείο του και το πότε θα το δει. Δεν με αφορά ούτε με ποιον ή ποια βγαίνει, ούτε που “ξοδεύει” τα χρήματά του. Σαφέστατα επιθυμώ να είναι συνεπής στις συναντήσεις με τον Παύλο και στις οικονομικές συμφωνίες που τον αφορούν, αλλά δείχνω κατανόηση στις καθυστερήσεις και στις αναβολές. Σε καμία περίπτωση δεν είμαι τέλεια πρώην σύζυγος, ούτε ήμουν η ιδανική σύζυγος, αλλά σίγουρα προσπαθώ να μεγαλώνω το παιδί μου με τον πιο ισορροπημένο τρόπο και να έχει σωστά πρότυπα ως γονείς.
Οι λόγοι που χωρίσαμε δεν αφορούν το περιεχόμενο αυτού του άρθρου ( ή κανένα άλλο) αλλά το θέμα είναι ότι πριν από δύο χρόνια χωρίσαμε: τις ζωές μας, το σπίτι μας, τα τσανάκια μας. Δεν έχω λόγο στο σπίτι του, κι αυτός στο δικό μου. Μόνο σε ό,τι αφορά το παιδί.
Οι παρακάτω περιπτώσεις είναι που ακούω από ιστορίες χωρισμένων ανδρών και γυναικών (υπάρχουν πολλοί γύρω μας) κι απλά καταγράφω τις σκέψεις μου. Ο καθένας καλά κάνει ό,τι κάνει… αλλά ΕΛΕΟΣ πια! Προσπαθήστε να φτιάξετε τη ζωή σας με τα δεδομένα που υπάρχουν για να προχωρήσετε σε υγιείς σχέσεις, χωρίς απωθημένα του παρελθόντος.
Άρα, όταν χαλάει η τηλεόραση, ο θερμοσίφωνας, το καλοριφέρ ( ή οτιδήποτε άλλο) στο σπίτι που ζούμε με τον Παύλο, δεν θα καλέσουμε τον πρώην σύζυγο, αλλά τον ηλεκτρολόγο, υδραυλικό ή θα ζητήσουμε βοήθεια από τον μπαμπά, θείο ή οποιοδήποτε φίλο, κολλητό! Δεν είναι δουλειά του πρώην…
Όταν ζητάει το παιδί τον απόντα γονιό, ας τον πάρει τηλέφωνο. Δεν υπάρχει λόγος να φωνάζεις τον πρώην, λίγη ώρα αφού έχει αφήσει το παιδί, για να “παρηγορήσει” το παιδί. Αλήθεια, αν είχες προχωρήσει τη ζωή σου (όχι απαραίτητα με παπά και με κουμπάρο) και είχες τη σχέση σου στο σπίτι και το παιδί ήθελε τον μπαμπά του, θα τον καλούσες πάλι στο σπίτι; Όχι, θα ήθελες να αποφύγεις τέτοιες συναντήσεις! Άρα μπορείς να το κάνεις και Κυριακή βράδυ…
Όταν θέλεις να αγοράσεις καινούργια γυαλιά, παπούτσια για σένα , ούτε κατά διάνοια δεν αφορά τον πρώην σύζυγο. (Μου έχουν μεταφέρει και αυτό: “θέλω να αγοράσω καινούργια παπούτσια και θα ήθελα να μου πεις την γνώμη σου!”) Όσον αφορά στα παπούτσια των παιδιών, από τη στιγμή που τα παιδιά ζουν μαζί σου και τα αγοράζεις με δικά σου χρήματα, δεν σε νοιάζει η γνώμη του πρώην. Αν διαφωνεί ας αγοράσει άλλα.
Και κάτι τελευταίο… μην εκβιάζετε τους πρώην συζύγους με τα παιδιά σας για τα χρήματα. Σαφέστατα υπάρχουν οι “αλήτες” (συγνώμη για την έκφραση που κοιτούν την πάρτη τους και δεν δίνουν δεκάρα τσακιστή για τα παιδιά τους,αλλά αυτοί συνήθως δεν ενδιαφέροντα να τα δούν κιόλας) αλλά όταν βλέπεις ότι ο άλλος προσπαθεί να βρει αφορμή για να περάσει λίγο χρόνο ή σαββατοκύριακο με το παιδί, μην του λες “όχι δεν θα δεις το παιδί επειδή καθυστέρησες τη διατροφή!”. Είναι πολύ πολύ σημαντικό να βλέπουν ο ένας τον άλλον. Και δες το κι εγωιστικά: εκμεταλλεύσου αυτόν τον χρόνο για σένα!
Φυσικά θα πας για φαγητό με το πρώην σύζυγο “οικογενειακώς” αν το επιθυμούν τα παιδιά ή το αντέχεις εσύ ψυχολογικά και θα κάνεις ό,τι καλύτερο για αυτά. Άλλα όχι για τον εαυτό σου… εσύ κι αυτός χωρίσατε. Ειδικά αν ήσουν εσύ αυτή που τον έδιωξες, αν το μετάνιωσες δείξε το με τον σωστό τρόπο. Μην βάζεις τα παιδιά ως δικαιολογία. Κι από την άλλη, όταν αποφάσισες να χωρίσετε, κάποιο λόγο είχατε (έλλειψη αγάπης, έρωτα, συνεννόησης, επικοινωνίας, σεξ, σεβασμού…), τι έγινε και ξαφνικά τον θέλεις πίσω; Και ποιός σου λέει ότι θα είναι καλύτερη η ζωή σας μετά την επανασύνδεση; Τη λαϊκή ρήση “όταν το γυαλί ραγίσει, δεν ξανακολλά!” την ξέρεις; Θυμήσου τα νιάτα σου με τους πρώην συντρόφους; Όσες φορές τα ξαναβρίσκατε, πάλι χωρίζατε!
Πολλά από τα παραπάνω ισχύουν και για τους πρώην συζύγους ( άνδρες), όμως εκείνοι βρίσκουν άλλους τρόπους για να “επιστρέψουν στην βάση τους” , αλλά αυτό είναι άλλο κεφάλαιο.
Πρέπει να δεις και τη ρεαλιστική πλευρά του πράγματος: συνειδητοποιείς ότι είστε συνδεδεμένοι για το υπόλοιπο της ζωής σας ως γονείς, αλλά πλέον ο καθένας τραβάει το δρόμο του… Δείξε ωριμότητα και ο άλλος θα σε σέβεται περισσότερο και δεν θα βγάζει καπνούς κάθε φορά που ακούει στο τηλέφωνο “Αντωωωωωνη μου, σε χρειαζόμαστε σπίτι!” Σεβαστείτε τη νέα του ζωή, σχέση κλπ και προσπαθήστε να φτιάξετε κι εσείς τη δική σας, όσο είναι δυνατό!
Κι ας γινόσασταν φίλοι όσο ήσασταν μαζί. Τώρα είστε πρώην σύζυγοι…
